به گزارش تابناک؛آواتار ۱۲ از نظر فنی در رده خودروهای پریمیوم قرار می‌گیرد. نسخه دو موتوره آن با سیستم چهارچرخ متحرک، توان تولید ۵۷۸ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن‌متر گشتاور دارد و تنها در ۳.۸ ثانیه از حالت سکون به صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این اعداد برای خودرویی با وزن بیش از دو تُن نشان از مهندسی دقیق دارد.
ظرفیت باتری در نسخه‌های مختلف بین ۹۰ تا ۹۴.۵ کیلووات‌ساعت متغیر است و طبق ادعای کارخانه، تا ۷۰۰ کیلومتر برد حرکتی دارد. البته در دنیای واقعی، این رقم شاید کمی کمتر باشد، اما همچنان برای خودرویی الکتریکی با چنین قدرتی قابل توجه است.
در داخل کابین، فناوری در همه‌جا جریان دارد: سه نمایشگر تمام‌عرض در داشبورد، سیستم عامل هوشمند توسعه‌یافته با همکاری هواوی، و صندلی‌های موسوم به «صفر گراویتی» که طراحی آن‌ها برگرفته از صندلی‌های فضاپیماست. سیستم صوتی Meridian با بیش از ۲۵ بلندگو، نورپردازی چندحالته و سقف پانورامای یکپارچه، فضایی ساخته‌اند که بیشتر شبیه کابین یک سفینه است تا خودرو.
در نگاه اول آواتار ۱۲ می‌تواند بسیاری از رقبا را به چالش بکشد، اما در عمل مشکلاتی دارد که از آینده‌اش در ایران تصویری مبهم می‌سازد.
نخست اینکه برند آواتار هنوز در جهان شناخته‌شده نیست و بازارهای بزرگی مانند اروپا یا آمریکا فعلاً به آن دسترسی ندارند. این یعنی اعتماد مصرف‌کننده هنوز کامل شکل نگرفته. دوم، در کشوری مانند ایران، نبود زیرساخت شارژ سریع و خدمات پس از فروش برای خودروهای الکتریکی، مانعی جدی است. این خودرو بر پایه سیستم ۸۰۰ ولتی طراحی شده و برای بهره‌وری کامل، به شارژرهای فوق سریع نیاز دارد که فعلاً در ایران به تعداد محدود وجود دارند.
همچنین به گفته برخی کارشناسان، هزینه نگهداری و تعمیر این سطح از فناوری بسیار بالاست. سیستم‌های پیشرفته‌ای مانند رانندگی خودکار، سه لِیدار، تعلیق هوشمند و باتری‌های نسل جدید، به دانش فنی و تجهیزات خاص نیاز دارند. اگر قطعه‌ای از آن‌ها دچار ایراد شود، تعمیر یا جایگزینی‌اش در بازار ایران می‌تواند بسیار دشوار باشد.
آواتار ۱۲ یک خودروی برقی است که با جسارت و مهندسی دقیق ساخته شده و می‌تواند نمادی از بلوغ خودروسازی چین باشد. اما برای خریدار ایرانی، هنوز پرسش‌های زیادی باقی مانده است: آیا خدمات، قطعات و زیرساخت‌ها می‌توانند از چنین فناوری پیشرفته‌ای پشتیبانی کنند؟
شاید پاسخ این سؤال را زمان بدهد. اما فعلاً آواتار ۱۲ بیش از آنکه خودرویی برای خیابان‌های ایران باشد، رویایی برقی از آینده‌ای است که هنوز به مقصد نرسیده است.
