موضع‌گیری معنادار مدیر بازنشسته سینمای ایران شش روز قبل از تحویل مسئولیت؛
اگر قرار است همین روالی که مدیران بازنشستگان پی گرفته بودند، پس از کنار گذاشتنِ آنها و روی کار آمدنِ مدیران جوان تداوم یابد، چرا باید این حجم گسترده از تغییرات مدیریتی در کشور رخ دهد؟ مشخصاً درباره این عرصه، چرا مدیران کنونی سینما ـ که گروه اصلی‌شان متعلق به دهه شصت سینمای ایران هستند ـ نمی‌پذیرند که باید با بازنشستگی کنار بیایند و مدیریت را به نسل جوان و باسواد سینمای ایران بسپارند؟
قوانین ضدتراست مانع از انحصار میشود؟
آنچه اسباب نگرانی شده، تلاش برای کنترل کل زنجیره سینما از تولید تا پخش و اکران و تبلیغات توسط این گروه است. به تعبیر دیگر، این پخش کننده ی کلیدی، خرید سینما در شهرستان‌ها را نیز آغاز کرده و در تهران نیز علاوه بر کنترل برخی سالن‌های سینما، برای کنترل سالن سینمای شماری از مجتمع‌های تجاری عظیم که در مرحله ساخت هستند، دورخیز کرده و در واقع یک شبکه‌ای از سالن‌های کلیدی که سهم اصلی فروش را دارند، یا در کنترل دارد و یا در مسیر به کنترل درآوردنشان است.
سینماملت همزمان با جشنواره فیلم کوتاه قفل شد؛
در دوره پیشین، پس از آنکه بیش از صد روزنامه نگار در یک کمپین، خواستار تغییر مکانی برگزاری جشنواره از سینماملت به برج میلاد شدند، این گروه در نامه‌ای خطاب به سیدعباس صالحی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، خواستار بازنگری در انتقال کاخ جشنواره به سینماملت شدند و در بخشی دیگر از تفکیک سینماگران و رسانه‌ها که پوشش جامع مهم‌ترین رویداد فرهنگی کشور را مختل می‌کند، انتقاد کرده‌اند.
رشیدپور حتی نپرسید با سابقه خلاف واقع گویی هیراد، چگونه افکارعمومی باید باور کند حمید هیراد اکنون واقعیت را می‌گوید؟ او درباره انگیزه هیراد از انتشار ویدیوی جعلی و خلط حقیقت نیز هیچ نپرسید و یک تریبون یک طرفه به این خواننده داد... البته همه شبکه‌های تلویزیونی در دنیا چنین سرویس‌هایی را به برخی چهره‌ها می‌دهند تا چهره‌هایشان را بازسازی کنند و در عوض رقم‌های بسیار کلانی دریافت می‌کنند.
پیشنهاد تابناک درباره نسل آینده سینماگران ایران؛
بسیاری از فیلمسازان مشهور جهان با ساخت فیلم‌های کوتاه شروع کردند و برخی از شاهکارهایشان همین فیلم‌های کوتاه است. حتی چهره‌ای چون مارتین اسکورسیزی نیز اخیراً فیلم «مصاحبه / The Audition» را با بازی رابرت دنیرو، لئوناردو دیکاپریو، برد پیت و شخص مارتین اسکورسیزی ساخته بود که یکی از پرخرجترین فیلم‌های کوتاه تاریخ محسوب میشود.
نامه اهالی فرهنگ خطاب به جهانیان؛
رخشان بنی‌اعتماد، اصغر فرهادی، بهمن فرمان‌آرا، کیانوش عیاری، حسین علیزاده، کیهان کلهر، لیلی گلستان، پری صابری، بهنام بهزادی، سیف‌الله صمدیان و ابراهیم حقیقی از جمله امضاکنندگان این کمپین هستند. «تابناک» در صورت تداوم این وضعیت، شفاف تر درباره چهره‌هایی که در این ارتباط سکوت کرده‌اند و اقامت آمریکا دارند، گزارش خواهد داد...
خبرنگار گاردین رسماً تایید کرد و تحت حفاظت پلیس قرار گرفت؛
به نظر می‌رسد، این تأیید منبع خبر پس از آن رخ داده باشد که کمالی دهقان با تهدیدهایی روبه رو شده، چون منابع خبری «تابناک» تأیید کردند او اکنون تحت حفاظت پلیس در جای امنی نگهداری میشود و صرفاً برخی بستگان درجه یک او، از خانه امن محل نگهداری‌اش اطلاع دارند. تأیید علنی ارتباط او با جمال خاشقچی هزینه عملیات ترور او توسط عربستان را افزایش داده است
اتاق عملیات روانی ضدایران پیاده سازی کرد؛
سینما با چنین حرکت‌هایی تحریم نخواهد شد و اتاق عملیات روانی ضدایران نیز از این موضوع به خوبی آگاهی دارد. هدف اصلی از این هشتگ نیز صرفاً ایجاد نگرانی است و کاهش احتمال فعال شدن مؤثرِ دیپلماسی عمومی ایران است که سلبریتی‌ها از جمله سینماگران در آن نقش کارآمدی دارند. تجربه نشان داده، دیپلماسی عمومی نقش تعیین کننده‌ای در عبور از شرایط سخت دارد و باید هنرمندان از قدرتی که دارند، بدون ترس از این فضاسازی‌ها استفاده کنند.
قاطعیت امام (ع) در سخن گفتن با حاکمان وقت، موجب می گردد تا ایشان مخاطب خود را قانع کرده و در مواردی زمینۀ خاموش شدن خصم را فراهم کند؛ چنان که با شنیدن سخنان مأمون در مورد خلع خلافت از خود و بخشیدن آن به ایشان، می فرماید: «اگر این خلافت از آن تو است، پس خدا برای تو قرار داده است و جایز نیست لباس و خلعتی را که خدا به تو پوشانده از تن بیرون کنی و به غیر خود بپوشانی و اگر این مقام از آن تو نیست پس حق این که چیزی را که از تو نیست به من واگذاری، نداری»
رحلت جانسوز حضرت محمد مصطفی (ص) رسول اکرم و شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام در بیست و هشتم صفر، مسلمین را در واپسین روزهای این ماه نیز سیه پوش کرده و سبب شده تا مظلومیت اسلام و تشیع در این روز به صورت همزمان مورد توجه متفکرین و صاحب نظران قرار گیرد؛ مظلومیتی که در مشی رسول الله و نوادگان معصوم ایشان متبلور بود و در بسیاری از مقاطع، بینه‌ای برای تشخیص حقانیت ایشان محسوب می‌شد.
هم‌‍‌صدایی برای ملت ایران؛
رضا کیانیان، سحر دولتشاهی، مهتاب کرامتی، باران کوثری، الهام کردا، امیرمهدی ژوله، هستی مهدوی، پردیس احمدیه و... این ویدیو را منتشر کرده‌اند و این صدا را تقویت کرده‌اند تا هم‌صدایی‌شان منجر به شنیده شدنِ این اعتراض انسانی به گوش جهانیان باشد؛ پیامی با زیرنویس انگلیسی که مخاطبش مشخص است و انتظار می‌رود با انعکاس در رسانه‌های جهان، بتواند نگاه افکارعمومی جهان را متوجه آنچه امروز سیاستمداران آمریکا برای ایران رقم می‌زنند، نماید.
برخی مدیران فرهنگی بازنشسته برای آذر ماه، جلسه فیکس می‌کنند!
برخی مدیران فرهنگی در گفت‌وگوهای خصوصی تاکید کرده‌اند که اگرچه آنها ظاهراً مسئولیت را تحویل می‌دهند اما ساختار مدیریتی به همان نحوی که آنها چیده‌اند حفظ می‌شوند و همان رویه و تصمیماتی که آنها اخذ می‌کنند توسط مدیر جدید پیاده سازی میشود! آنها قرارهای کاری درباره تصمیم گیری‌های مرتبط با مسئولیت های کنونی‌شان برای ماه آینده هماهنگ کرده‌اند که قاعدتاً به شکل قانونی در آذر ماه در حوزه اختیارات شان نیست...
خطر عقبگرد سیزده ساله سینمای ایران؛
در آن دوران با سیاست‌های سینمایی سخت‌گیرانه‌ای در پیش گرفته شد که بنابر گزارش‌هایی که هیچ‌گاه رد نشده، شمار فیلم‌های به نمایش درنیامده در آن دوران به هفتاد فیلم می‌رساند؛ آثاری که گمان می‌رود اغلب آنها نظیر بخشی که مورد اشاره قرار گرفت، توقیف شده باشند.
همه واکنش‌‌ها به اتفاقی که پس از یک توهین رخ داد؛
شخصی با بیش از چهار میلیون فالوئر ـ خواه یا ناخواه ـ می‌تواند بر گروهی ولو اندک، تأثیر منفی بگذارد و به همین دلیل، نمی‌توان با نادیده گرفتنِ آنچه او انجام داده، به سادگی از کنار ماجرا گذر کرد. در این شرایط، چنین پرسشی مطرح میشود که آیا واقعاً حذف سلبریتی مجازی نظیر تتلو با حذف اکانت او تحقق می‌یابد و آنچه دیشب رخ داد، مرگ یک سلبریتی با تبادل چند صفر و یک بود؟
هزینه تراشی تازه مرد پرحاشیه برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛
طیف وسیعی از فیلم‌ها و سریال‌های خارجی بدون پروانه نمایش در VODها پخش میشود، اینکه فیلمسازان کوتاه که آتیه سینمای ایران هستند و بسیاری از فیلمسازان حرفه‌ای ایران به سنت تاریخی از میان آنها به صحنه می‌آیند، با چنین برخوردی مواجه شوند، جای تأمل دارد. آیا مضمون این طیف گسترده از فیلم‌های کوتاهی که از سوی پارسایی و شورای پروانه نمایش خانگی مشمول ممیزی با توقیف شده‌اند، از مضمون سریال‌های آمریکایی که بدون مجوز نمایش در VODها پخش می‌شوند، بدتر است؟
اهالی سینما با نگرانی اوضاع را رصد می‌کنند؛
سینماگران گزینه‌های مطرح را با نگرانی می‌نگرند و امیدوارند بازگشت به عقب سینمای ایران به بیش از یک دهه قبل نباشد. اهالی سینما بر خلاف برخی دیگر از رشته‌ها، اهل خویشتنداری نیستند و تبعات انتخاب گزینه بدتر از حال حاضر را به سرعت با افکارعمومی در میان می‌گذارند...
سینمای ایران در حالی با اقبال مردم به فیلم‌های کمدی، گیشه پررونقی را داشته و اقتصاد سینمای ایران تا حدود تقویت شده که به نظر می‌رسد، افزایش گرایش به این فیلم‌ها، سوءرفتارهایی را از سوی گروهی از سینماداران در پی داشته و باعث شده فیلم‌های سینمایی در ژانر درام، تعمداً به سانس‌های کم‌مخاطب نظیر سانس‌های آغازین هر روز منتقل شود؛ اتفاقی که به کاهش فروش این سبک آثار دامن می‌زند و گرایش برای تولید آثار جدی را به حداقل می‌رساند.
اگر قرار است یارانه‌ای اختصاص یابد، منطق ایجاب می‌کند این یارانه به سمت مصرف کننده بیاید و دولت بسته غیرنقدی حمایتی فرهنگی را به خانواده‌ها بدهد و خانواده به تشخیص خودشان این بسته را در هر حوزه فرهنگی که قصد دارند، هزینه کنند؛ هرچند این نوع توزیع یارانه نیز بی‌مفسده نیست...
چرا مردم پیگیر پس گرفتن پول بلیتشان نشدند؟
پس از در نظر گرفتن این مجازات، این شوخی در فضای مجازی فراگیر شده که وقتی هیراد برای خریداران بلیت 150 هزار تومانی سی دی پخش می‌کند و لب می‌زند، برای کنسرت رایگان حتماً سی دی می‌گذارد و لب نیز نمی‌زند! عدم اعلام این موضوع تا زمان پیگیری مکرر برخی خبرنگاران و مجازاتی که تقریباً حکم شوخی دارد، به خوبی نشان می‌دهد در پشت پرده فضای شیک موسیقی ایران چه روندهای معناداری رخ می‌دهد.
حاشیه تازه با اقدامات غیرحرفه‌ای؛
رشیدپور در این زمینه گفت: «نویسندگان حالا خورشید چند خط شوخی با اخبار نوشتند. برخی همکاران فرمودند، لحن مناسبی نداشته. رسما و صمیمانه عذرخواهی کردم. اما ناباورانه در برابر عذرخواهی، تهدید می شنوم. کاش رمزگشایی می‌فرمودند که رشیدپور برای آنکه سلامت بماند، حواسش دقیقا به چه چیزی باید باشد؟ کاری کنید که تعامل با شما بر پایه احترام شکل بگیرد و نه ترس از سالم ماندن»