دو برابر اختلاس سه هزار میلیاردی ریخت و پاش می‌شود! / شاخ و شانه کشیدن یک جزیره عقب افتاده برای ایران با تکیه بر نیروی اجاره‌ای! / معنای دبه کردن غربی‌ها در مذاکرات از زبان ولایتی / تفاوت فوتبال ایران و برزیل روی سکوی تماشاگران / ماه به نیمه رسید و ماه نیامد

بعد از ماجرای اختلاس سه هزار میلیاردی که منجر به عروج ناگهانی امیرخسروی شد و بعد از ماجرای 2.8 میلیارد دلاری بابک خان زنجانی، دیگه رقم های زیر چندهزار میلیارد به چشم نمیاد. حالا سخنگوی دولت و رئیس سازمان برنامه و بودجه یک رقم چند هزار میلیاردی جدید رو کرده که خوشبختانه ربطی به اختلاس و فساد مالی نداره اما یک جورایی بی ارتباط هم نیست. آقای نوبخت وعده توقف ریخت و پاش در سال جدید رو داده و سخنان جالبی رو مطرح کرده که می‌شنوید... این یعنی اگه یک کم ولخرجی و ریخت و پاش در سیستم اداری کشور کمتر می شد، سالی شیش هزار میلیارد تومن کمتر از جیب مردم بر باد می رفت و البته چه خوب که بالاخره یک جایی جلوی این ریخت و پاش گرفته شد. حداقل فعلاً حرفش زد شد تا ببینیم در عمل چه اتفاقی می افته.

شاخ و شانه کشیدن یک جزیره عقب افتاده برای ایران با تکیه بر نیروی اجاره‌ای!

جیبوتی مستعمره سابق فرانسه یک کشوره که ابعادش از استان گیلان هم کوچیک تره و جمعیت از بعضی مناطق تهران کمتره و از قضا همون جایی که کمک های ایران به یمن رفت و بعد، به یمن منتقل شد. اینها رو گفتیم تا اگه اسمش رو تازه شنیدید، بدونید درباره چی حرف می زنیم. بعد از اینکه بعضی کشورهای عربی منطقه به دنبال نیروی نظامی اجاره ای (...) رفتند و تلاش کردند پشت آمریکا پنهان  بشن و برای قدرت اول خاورمیانه خط و نشون بکشن، حالا جیبوتی هم که ابزار دست آمریکا و عربستانه، زبون درآورده.

رئیس جمهور جیبوتی که اختیاراتش با سپردن کامل جزیره شون به آمریکا برای ساخت پایگاه هوایی از رؤسای شورایاری محلات تهران هم کمتره، به ایران حمله کرده و کشورمون رو «شر» خونده و گفته اجازه تأسیس سفارت به ایران نداده. رئیس جمهور این جزیره یک جوک جالب هم تعریف کرده و گفته تا وقتی پایگاه های آمریکا در جیبوتیه، ایران کاری نمیتونه بکنه و با عربستان هم پیمان امنیتی می بندیم.

با خوندن این حرف ها آدم نمیدونه گریه کنه یا بخنده. آخه آدم حسابی، اصلاً این جزیره عقب افتاده چه اهمیتی داره که ایران بخواد بهش فکر کنه، چه برسه اینکه تهدیدش کنه. همین جا از مسئولان وزارت خارجه درخواست می کنیم اساساً جواب اینها رو هم ندن و اساساً جزو آمار حسابشون نکنند. واقعاً فقط مونده بود اینا برای ما شوخ و شونه بکشند.

معنای دبه کردن غربی‌ها در مذاکرات از زبان ولایتی

بعد از اینکه علی اکبر صالحی گفت: (...) خیلی ها از این لفظ دبه استفاده کردند و البته دقت نشد که دبه کردن یعنی چی؟ طبق آنچه لغتنامه دهخدا میگه و نظر صالحی هم در همین راستاست، دبه آوردن یا دبه کردن به معنای اینه که پس از قبول معامله ای بار دیگر افزونی خواستن.

حالا غربی ها چه افزون خواستند؟ اینو هیچ کس نمیدونست تا اینکه ولایتی گفت: (...) البته ظاهراً فعلاً مذاکرات به خوبی و خوشی پیش میره و باز هم امیدواریم (...).

تفاوت فوتبال ایران و برزیل روی سکوی تماشاگران

(...) این تصاویر رو که می‌بینید بازی استقلال خوزستان و مس کرمانه. مس بر دو صفر می بازه و تماشاچی‌ها، این جوری ورزشگاه رو نابود می‌کنند. وضعیت آنقدر شوکه کننده است که بازی برای نیم ساعت تعطیل میشه. حالا این بازی رو ببینید (...) آلمان گل هفتم رو به برزیل می زنه. اون هم در ورزشگاهی که مملو از تماشاگرهای زردپوشه. اما واکنش تماشاگرای بزریلی چیه؟ (...)

بله دوستان اون چیزی که فوتبال برزیل رو با فوتبال ایران متفاوت میکنه، فقط توی مستطیل سبز خلاصه نمیشه، بلکه اتفاقاً از روی سکوها شروع میشه. ای کاش کمی روی سکو هم برزیلی بازی دربیاریم.

همسان گزینیِ اعلامیه‌ای بعد از مدرن کردن شیوه‌‌های سنتی!

ماجرای همسریابی یا اون طور که اخیراً مد شده، همسان گزینی از طریق اینترنت، اتفاق تازه‌ای نیست و بیش از یک دهه عمر داره و حواشی فراوانی هم داشته. 

حالا سایت هایی اومده که ظاهراً کارش متفاوته و مثل قدیم که بعضی خانم های مسن مأمور یافتن شوهر و زن خوب می شدند، این واسطه گری رو درست انجام میده و به جای معرفی به زوج های جوون، به خانواده ها کیس مورد نظر خانواده ها رو معرفی میکنه که کار بدی هم نیست.

(...) البته در این دوران مدرن شدن شیوه های سنتی، یک همسان گزینی جالب هم در سطح استان اصفهان راه افتاده و اون هم اینکه آگهی به در و دیوار می زنند و سفارش داماد با مشخصات خاص میدن که در نوع خودش ابتکار جالبیه و نشون میده داماد خوب چقدر کم شده!

ماه به نیمه رسید و ماه نیامد

(...) باز هم ماه به نیمه رسید و ماه نیامد. مهدی جان این جمعه نیز منتظرات در فراغت می گریند و ظهور منجی عالم بشریت را از خداوند متعال طلب می کنند. ای کاش، این جمعه، جمعه آخر دوری باشد. (...)