به گزارش تابناک؛در هر ماشینی یک قطعه هست که معمولاً کسی به آن فکر نمی‌کند، چون نه صدای خاصی دارد، نه لرزش ایجاد می‌کند، نه مثل موتور و گیربکس جلوه‌ای دارد که آدم را تحت‌تأثیر قرار بدهد؛ اما درست مثل قلب انسان، وقتی افت فشار پیدا کند، کل سیستم را ناگهان زمین‌گیر می‌کند. باتری خودرو همان عضو کم‌حرف ولی حیاتی است که تا زمانی که سالم باشد، کسی نامش را هم نمی‌برد، اما کافی است یک روز حالش بد شود تا نقش واقعی‌اش را با تمام وجود نشان بدهد. خرابی باتری نه‌تنها منجر به روشن نشدن خودرو می‌شود، بلکه می‌تواند ده‌ها علامت ظریف و گاهی گول‌زننده تولید کند؛ علامت‌هایی که اگر کسی کمی تجربه داشته باشد، دقیقاً از روی همان‌ها می‌فهمد کجای کار دارد از دست می‌رود.
چیزی که اکثر راننده‌ها نمی‌دانند این است که باتری به‌عنوان منبع انرژی نه‌فقط استارت را تغذیه می‌کند، بلکه در لحظه روشن شدن، باید توان لحظه‌ای بسیار بالایی آزاد کند؛ چیزی که به آن CCA یا "قدرت استارت سرد" می‌گویند. اگر این عدد پایین بیاید، حتی اگر ماشین روشن هم بشود، در پشت صحنه همه‌چیز دارد با سختی کار می‌کند. اولین نشانه‌های خرابی معمولاً همین‌جاست؛ وقتی سوئیچ را می‌چرخانی، اما صدای استارت آن‌طور که باید تیز، قوی و یک‌نواخت نیست. آن مکث کوتاه قبل از چرخش موتور، دقیقاً فریاد بی‌صدای یک باتری در حال احتضار است.
در ماشین‌های جدید که سیستم برق و مدیریت انرژی پیچیده‌تر شده، خرابی باتری می‌تواند خودش را به شکل کاملاً متفاوتی نشان بدهد. ماشین‌هایی که ECU حساس دارند، در اولین افت ولتاژ، چراغ‌های خطای الکترونیکی‌شان روشن می‌شود. ممکن است راننده فکر کند مشکل از سنسور ABS است، یا سیستم فرمان برقی ایراد دارد، یا کروز کنترل قفل کرده، اما پشت ماجرا فقط یک باتری است که دیگر نمی‌تواند ولتاژ پایدار نگه‌دارد. خیلی وقت‌ها پیش آمده که طرف ماشینش را با هزار ترس و لرز می‌برد تعمیرگاه، اما وقتی دیاگ وصل می‌شود، ده خطا پشت هم ظاهر می‌شود؛ خطاهایی که هیچ ربطی به هم ندارند. تجربه‌ای که خیلی از مکانیک‌ها هم تأیید می‌کنند این است که "وقتی باتری خراب باشد، ماشین دیوانه می‌شود."
مسئله فقط روشن نشدن ماشین نیست؛ باتری بیمار خودش را در لحظه‌لحظه کارکرد خودرو نشان می‌دهد. یکی از واضح‌ترین علامت‌ها ضعف نور چراغ‌هاست. چراغ‌ها روشن‌اند، اما انگار اطمینان به آن نور نیست؛ کمی لرزش نوری دارند، یا وقتی کولر را روشن می‌کنی، نور چراغ جلو یک‌باره کم‌نور می‌شود. این یعنی ولتاژ خروجی باتری تحت فشار تجهیزات مصرف‌کننده افت می‌کند و دینام هم نمی‌تواند افت لحظه‌ای را جبران کند. در ماشین‌های مجهز به استپ‌استارت، باتری نقش دوگانه و شدیدتری دارد؛ کافی است کمی کارایی‌اش پایین بیاید، سیستم استپ‌استارت از کار می‌افتد تا به باتری فشار وارد نشود.
یکی از بدترین حالت‌ها زمانی است که باتری نیمه‌خراب می‌شود؛ نه آن‌قدر مرده است که ماشین کامل خاموش شود، نه آن‌قدر سالم که کار را بی‌دردسر پیش ببرد. در این حالت، راننده ممکن است اتفاقات عجیبی ببیند؛ مثل ریست شدن لحظه‌ای نمایشگر یا قطع و وصل شدن پخش، بالا و پایین شدن دور موتور درجا، یا حتی از کار افتادن فرمان برقی برای یک چشم‌به‌هم‌زدن. همه این‌ها حاصل یک چیز است: افت ولتاژ زیر بار و ناتوانی باتری در نگه‌داشتن حداقل ولتاژ لازم برای پایدار بودن سیستم کنترل موتور.
اگر بخواهیم دقیق‌تر شویم، باید بدانیم باتری به‌مرور زمان چه بلایی سر خودش می‌آورد. سولفاته شدن صفحات داخلی، کاهش حجم الکترولیت، جدا شدن لایه فعال از شبکه سربی، خرابی یکی از سلول‌ها، یا حتی دشارژ عمیق در اثر خواب طولانی خودرو باعث می‌شود باتری دیگر ظرفیت واقعی اولیه خود را نداشته باشد. خیلی وقت‌ها راننده‌ها به اشتباه فکر می‌کنند که چون ماشین استارت می‌زند، پس باتری سالم است. این فکر اشتباه رایج است؛ چون ۷۰٪ عملکرد باتری در ثانیه‌های استارت سنجیده نمی‌شود، بلکه در حفظ پایداری ولتاژ بعد از روشن شدن موتور اهمیت پیدا می‌کند. وقتی ولتاژ در دور آرام پایین می‌افتد، آن‌وقت است که ECU شروع می‌کند به نشان دادن رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی.
یکی از نشانه‌های کلاسیک خرابی باتری بوی خاصی است که از نزدیکی آن بلند می‌شود؛ بویی شبیه تخم‌مرغ گندیده یا گوگرد. این یعنی باتری در حال جوش آوردن است و گاز هیدروژن آزاد می‌کند. علتش یا اضافه شارژ دینام است، یا خرابی داخلی باتری. این حالت خطرناک است، چون می‌تواند باعث ترکیدن باتری شود؛ اتفاقی که هم دیده شده و هم خطرات شدیدی برای خودرو دارد.
در خیلی از مواقع باتری در ظاهر سالم است، اما ظرفیت واقعی‌اش کمتر از نصف شده. چنین باتری‌هایی به آن‌ها می‌گویند باتری "روبه‌مرگ". تا زمانی که هوا گرم است، موتور راحت‌تر روشن می‌شود و راننده متوجه نمی‌شود؛ اما کافی است شب‌های سرد یا زمستان برسد، آن‌وقت CCA پایین خودش را نشان می‌دهد. موتور در سرمای صبح به نیروی بیشتری برای چرخیدن نیاز دارد، و باتری اگر توان لحظه‌ای نداشته باشد، استارت یا نمی‌چرخد، یا با صدای خسته می‌چرخد. درست همین‌جاست که مردم یکدیگر را با کابل‌به‌کابل کمک می‌کنند.
ماشین‌هایی که سیستم سوخت‌رسانی برقی دارند نیز حساس‌ترند. پمپ بنزین برای استارت اولیه نیاز به ولتاژ کامل دارد؛ اگر ولتاژ پایین باشد، پمپ نمی‌تواند فشار لازم را ایجاد کند و ماشین دیر روشن می‌شود. همان استارت‌های طولانی که آدم فکر می‌کند ماشین بنزین نمی‌کشد، معمولاً ریشه در باتری دارند.
یکی دیگر از نشانه‌های مهم خرابی باتری این است که ماشین بعد از چند دقیقه خاموش شدن، دوباره به‌سختی روشن می‌شود. این حالت وقتی اتفاق می‌افتد که باتری ظرفیت ذخیره‌سازی (RC) کمی دارد. یعنی باتری نمی‌تواند انرژی را برای مدت کوتاه نگه دارد. در چنین شرایطی حتی اگر ماشین تازه ۱۰ دقیقه پیش کار کرده باشد، دوباره روشن کردنش سخت است.
از دیدگاه فنی، خرابی باتری حتی می‌تواند باعث فشار به دینام شود. وقتی باتری شارژ نگه نمی‌دارد، دینام مجبور است دائم با بار کامل کار کند تا برق لازم را تأمین کند. این فشار طولانی‌مدت باعث داغ شدن، خراب شدن بلبرینگ‌ها، یا نیم‌سوز شدن سیم‌پیچ‌ها می‌شود. یعنی یک باتری ده‌دلاری ممکن است یک دینام چندده‌میلیونی را از بین ببرد.
در بعضی از خودروها، خرابی باتری باعث می‌شود دور موتور نوسان پیدا کند. ECU در تلاش است سیستم جرقه‌زنی و پاشش سوخت را پایدار نگه دارد، اما چون ولتاژ ورودی افت می‌کند، نقشه سوخت به‌هم می‌ریزد و دور موتور بین ۷۰۰ تا ۱۱۰۰ تاب می‌خورد. این حالت برای راننده آزاردهنده است، اما مکانیزم ساده‌ای پشتش وجود دارد: سقوط ولتاژ برابر است با سقوط دقت ECU.
رفتار جالب دیگر وقتی است که ماشین هنگام حرکت، ناگهان یک لحظه انگار نفسش قطع می‌شود. این حالت را خیلی‌ها تجربه کرده‌اند ولی نمی‌دانند علتش چیست. آن لحظه کوتاه که انگار ماشین برای نیم‌ثانیه خاموش و دوباره روشن می‌شود، به‌خاطر افت ولتاژ شدید و قطع لحظه‌ای جریان به ECU است. خطرناک‌ترین قسمت این ماجرا این است که ممکن است در سرعت بالا اتفاق بیفتد.
داستان خرابی باتری به همین‌جا هم ختم نمی‌شود. در خودروهای جدید که تعداد کنترلرها زیاد است—از BCM گرفته تا TCU و سامانه‌های کمکی—افت ولتاژ می‌تواند باعث شود هرکدام از این مراکز کنترل دچار ریست شدن شوند. برای همین است که گاهی شیشه‌بالابر از کار می‌افتد، یا سانروف باز نمی‌شود، یا سیستم قفل مرکزی قاطی می‌کند. همه این‌ها فقط یک دلیل دارند: باتری دیگر نمی‌تواند بار پایه خودرو را مدیریت کند.
در گزارش‌های فنی همیشه توصیه می‌شود باتری را قبل از رسیدن به مرحله نابودی کامل تعویض کنید. چون خرابی باتری شبیه بیماری خاموش است؛ به‌ظاهر اتفاق خاصی نمی‌افتد، اما هر روز یک قسمت کوچک از خودرو زیر فشار اضافی قرار می‌گیرد. اگر دینام تحت فشار دائم باشد، دیر یا زود خودش را از دست می‌دهد. اگر ECU تحت نوسان ولتاژ باشد، رفتارهای غیرعادی ثبت می‌کند و ممکن است رانندگی را خطرناک کند. اگر استارت مدام با ولتاژ پایین کار کند، آمپر حرارتی بالا می‌برد و ممکن است نیم‌سوز شود.
شایع ترین علامت خرابی باتری همان چیزی است که همه می‌دانند: ماشین روشن نمی‌شود. اما قبل از اینکه به این مرحله برسد، ده‌ها صدای پنهان و علامت ریز وجود دارد که اگر راننده دقیق باشد، می‌تواند زودتر از آن‌ها بفهمد باتری دارد آخرین روزهای عمرش را می‌گذراند. باتری خراب خودش را با استارت کند، چراغ‌های ضعیف، خطاهای ناگهانی، خاموش شدن لحظه‌ای، ریست شدن صفحه، نوسان دور موتور، بوی خاص گوگرد، داغ شدن بیش از حد، و حتی عملکرد نامنظم تجهیزات رفاهی نشان می‌دهد. در دنیای خودرو چیزی ساده‌تر از باتری وجود ندارد، اما خرابی‌اش از پیچیده‌ترین نشانه‌ها برخوردار است. همین تضاد عجیب است که کار تشخیص را سخت‌تر می‌کند، اما در عین حال آدم را مجبور می‌کند به جزئیات کوچک توجه کند.
وقتی باتری از نفس می‌افتد، ماشین حرف می‌زند؛ فقط باید زبانش را بلد بود.
