مرا عمری به دنبالت کشاندیسرانجامم به خاکستر نشاندیربودی دفتر دل را و افسوسکه سطری هم از این دفتر نخواندیگرفتم عاقبت دل بر مَنَت سوختپس از مرگم سرشکی هم فشاندیگذشت از من ولی آخر نگفتیکه بعد از من به امید که ماندی