کلیات
برتراند آرتور ویلیام راسل، ارل راسل سوم متولد ۱۸ مه ۱۸۷۲ است که در تاریخ ۲ فوریه ۱۹۷۰درگذشت. او فیلسوف، منطقدان، ریاضیدان، مورخ، جامعهشناس، برنده جایزه نوبل و فعال صلحطلب بریتانیایی بود.
فعالیت های سیاسی و علمی
راسل، یکی از فیلسوفان برجسته قرن بیستم بهشمار میرود و «جنبش مخالفت با آرمانگرایی» را در اوایل قرن بیستم رهبری میکرد. او را به همراه گوتلوب فرگه و لودویگ ویتگنشتاین، از بنیانگذاران فلسفه تحلیلی میدانند.
برتراند راسل، فعال ضد جنگ و نیز مخالف امپریالیسم بود که به دلیل عقاید صلحطلبانهاش در طول جنگ جهانی اول، از دانشگاه اخراج شد و به زندان افتاد.
او مخالف آدولف هیتلر، منتقد تمامیتخواهی استالین، معترض درگیری آمریکا در جنگ ویتنام و همچنین از حامیان خلع سلاح هستهای بود.
جایزه نوبل
وی در سال ۱۹۵۰، به پاس «آثار متعدد در حمایت از نوعدوستی و آزادی اندیشه»، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات شد.
مرگ
سرانجام او در دوم فوریه ۱۹۷۰ بر اثر آنفلوآنزا در پنریندیدرایث در ولز درگذشت. بنا به وصیت برتراند، جسدش را سوزاندند و خاکسترش را روی کوههای ولز ریختند.