پایان نتایج ناپلئونی امپراتور با تحقیر فوتبال ملی ايران مقابل اردن

تيم ملي فوتبال ايران با ارائه يك بازي ضعيف با يك گل مغلوب تيم اردن شد تا مشخص شود انتقاداتی که به عملکرد تیم ملی در دیدارهای گذشته پیرامون نتایج ناپلئونی گذشته که دستاورد خلاقیت‏های فردی بازیکنان تلقی می‏شد، بی‏جهت نبوده اما دریغ از گوش شنوایی که از تحقیر فوتبال ایران جلوگیری کند.

به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ ایران در دیدار برگشت خود در چهارچوب مسابقات مقدماتی جام ملت‏های آسیا، در حالی از ساعت 17:30امشب به مصاف اردن رفت که تاکنون هیچ‏گاه در برابر این تیم در امان تن به شکست نداده بود و همواره با اختلاف یک یا دو گل برتری را از آن خود ساخته و از این بابت انتظار این بود که قطبی نشان دهد، پیروزی خانگی ایران برابر اردن در ورزشگاه آزادی محصول حرکات انفرادی و خلاقیت لژیونرهای ایران نبوده و تاکتیک‏های تجویزی توسط او که برای نخستین بار یک تیم را در سطح آسیا رهبری می‏کند، در نتایج تیم ملی اثربخش است.

جوانگرایی که شعار قطبی بود با عدم حضور لژیونرها فرصتی برای محک داشت تا در مقابل اردنی که در اغلب اوقات زنگ تفریح تیم ملی فوتبال ایران بوده، آثارش محسوس و مشخص باشد و شاید به همین دلیل بود که امپراتور ترکیبی کاملاً بی‏تجربه را در چهارچوب شعارش متشکل از مهدي رحمتي، هادي عقيلي، محمد نصرتي، حسين كعبي، احسان حاج صفي، خسرو حيدري(هاشم بيك زاده)، پژمان نوري، آندرانيك تيموريان، ايمان مبعلي(ميلاد ميداودي)، محمدرضا خلعتبري و كريم انصاري فرد(آرش برهاني) به میدان فرستاد!

شاگردان افشين قطبي كه همچون دیدارهای گذشته با تاکتیک‏های محتاطانه و تک مهاجم به میدان رفته بودند، این بار حتی در دفاع نیز ضعف پنهان خود را علنی کردند و برابر تیم ته جدولی اردن روی چمن ورزشگاه ملک عبداله 4 یا 5 موقعیت مسلم گلزنی را در طول 90 دقیقه وقت قانونی این دیدار فراهم کردند و در مقابل اردن مجال ایجاد فرصت جدی‏ای به نمایندگان ایران نداد تا تیمی که نه تنها توان گلزنی بلکه ظرفیت ایجاد موقعیت گل را نیز ندارد بر اساس طبعیت فوتبال گل بخورد.

در نیمه نخست بازیکنان ایران تلاش کردند، توپ در میانه میدان بیشتر در گردش باشد و اگر صاحب فرصت گلزنی نشدند، موقعیت گلزنی نیز برای عرب‏ها که تماشاگرانشان سکوهای ورزشگاه را خالی نگذاشته بودند، خلق نکنند اما لمس جای خالی نکونام که در میانه میدان این توپ‏ها را کنترل کند برای مبتدی‏ترین تحلیل‏گر فوتبال نیز قابل ادراک بود تا مشخص شود، جوانگرایی قطبی چه نتایجی داشته است.

تیم ملی که همچون یک تیم ضعیف برابر اردن ته جدولی در پی حفظ نتیجه بدون گل بود، علی‏رغم تعطیلی طولانی مدت لیگ و قرار گرفتن نفرات در اختیار قطبی حتی توسط بازیکنان باتجربه از جمله کعبی نیز اشتباهاتی انجام می‏دهد که ناهماهنگی را متبادر می‏ساخت اما خوشبختانه اردن نیز همچون ایران تمام‏کننده خوبی نداشت و نتوانست فرصت‏های طلایی گلزنی‏اش را که بر اثر فشار روی دروازه ایران به دست آورده بود، در 45 دقیقه نخست از خط دروازه ایران عبور دهد.

نیمه دوم یا نیمه مربیان فرصت قطبی بود تا نشان دهد بازیکنانی که روزها در اختیارش بودند و به دور از بهانه خستگی لیگ برای توجیه ناکامی، پیراهن تیم ملی را در امان بر تن کرده‏اند تاکتیکی مناسب برای رسیدن به گل دارند اما قطبی به جز چند دقیقه ابتدایی نیمه دوم که دستش برای حریف رو نشده بود، حرف تازه‏ای نداشت و در ادامه تاکتیکش آنچنان کارآمد بود که اغلب توپ‏های ایران به محوطه 18 قدم نیز نمی‏رسید!

در ادامه این حملات پردامنه اردنی‏ها بود که با انگیزه برای گرفتن سه امتیاز در خانه از آقای سابق فوتبال آسیا می‏جنگیدند و دفاع نه چندان مستحکم و قابل نفوذ ایران برابر این حملات ممتد فرمولی در اختیار نداشت تا مشخص شود خلاء خلاقیت‏های تاکتیکی و متکی بودن بر یک یا دو تاکتیک خشک در طول یک دیدار، چه مصائبی برای بازیکنان دارد و تا چه میزان می‏تواند از خلاقیت تاکتیکی و سرعت عکس‎‏العمل‏های مدافعین بکاهد.

نخستين خطر جدي بازی در دقیقه 63 خلق شد و ضربه سر محمد جمال در شرایطی به تير دروازه ايران برخورد كرد که مدافعان تیم ملی تنها توانست شاهد این صحنه باشند و قطبی بار دیگر از این همه شانس و تمدید مهلت تحصیل نتایجی ناپلئونی با تیم ملی به وجد آید؛ همان نتایجی که شبیه‏اش نصیب دایی شد تا او با یک شکست کنار گذاشته شود.

هجوم‌های اردن در دقیقه 70 نیز با ضربه سر آمر دیب می‏توانست ورزشگاه را منفجر کند اما توپ با برگردان کعبی از درون دروازه بیرون کشیده شد تا بار دیگر با خوش شانسی از گل خوردن فرار کنیم و قطبی دست به تجربه‏گرایی بزند و  تعویض‌های انجام دهد  که فایده‏ای نداشته باشد و دست در دقیقه 77 فوذ بشار یاسر از چپ و سانتر زمینی او با بغل پای آمر دیب به تک گل بازی تبدیل شد تا تیم ملی در آستانه شکستی تحقیرآمیز قرار بگیرد اما دریغ که تیم ملی ایران همچنان رو به جلو حرکت نکرد و این میزبان بود که در پی رسیدن به گل‏های بیشتر بود.

در دقیقه 83 ضربه سر زیبای ابوکشیک را رحمتی از درون دروازه بیرون کشید تا تیم ملی فوتبال ایران با خوش اقبالی تمام بازی را با یک گل به اردن واگذار کند و در روزی که حتی یک خطر جدی روی دروازه اردن خلق نشد، برای نخستین بار شکستی تحقیرآمیز را با تفکرات فنی قطبی که بهانه‏ای برای توجیه نداشت تجربه کنیم اما برخی رسانه‏های حامی سرمربی که با حیا میانه چندانی ندارند این بار عنوان کردند، چون بازیکنان تیم ملی در لیگ دوپینگ می‏کنند، در تیم ملی بدون دوپینگ اینگونه بازی می‏کنند!

البته به این خلاقیت در بهانه ‏تراشی زمانی که بازیکنان مدت قابل توجهی در اختیار مربی بودند، عنوان می‏شد داور اماراتی به نفع ایران سوت می‏زند و تقریباً همه چیز جز حضور تعدادی ورزشکار عرب به سود ایران بود، طرح چنین بهانه‏ای خود نوعی هنر است اما در این ارتباط باید پرسید که چرا همین بازیکنان در چند بازی تدارکاتی و رسمی اخیر تیم ملی (ایسلند، مقدونیه و اردن در تهران) دوپینگی نبودند و یک ساعته همه آنها دوپینگی شدند؟!

تیم ملی ایران که کندتر از این تیم درجه سه آسیا بود، تنها از ناحیه بازیکنان انتخاب شده توسط قطبی که به زعم وی بهترین‏ها هستند ضربه نخورد و تاکتیک‏های ناکارآمدی جناب سرمربی که تیم ملی ایران همچون موش آزمایشگاهی و دقیقاً برابر با دوره دایی به موش آزمایشگاهی برای افزایش تجربیاتش در نخستین سابقه سرمربگیری ملی شده، نیز در زمین زدن فوتبال ملی کشورمان کف ورزشگاه سی هزار نفری امان به شدت تاثیرگذار بود.

تیمی که بازدهی تاکتیکی‏اش برابر تیم‏های ایسلند و مقدونیه که انتخاب‏های قطبی برای دیدار تدارکاتی بوده، محک خورده تا سرمریی بتواند سینه جلو دهد و عنوان کند 4 برد و 4 تساوی و سه شکت در کارنامه‏اش داشته، اینجا است که ضربه می‏خورد و آثار انتخاب یک زنگ تفریح اروپایی به عنوان حریف تدارکاتی که بتوان برابر آن پیروز شد و همه را خوشحال کرد، مشخص می‏شود؛ آثاری که ساده‏ترین آنها نامشخص ماندن نقاط ضعف خطوط دفاعی و میانی و همچنین نامعلوم شدن نتایج ارزیابی غلط تکنیکی آنالیزور سابق کره جنوبی است.

تیم ملی با افشین قطبی یکی از ضعیف‏ترین بازیهای حداقل یک دهه اخیر را برای مخاطب عام به نمایش گذاشت تا این پرسش مطرح شود، تیمی که توان برتری بر اردن را ندارد و برای نخستین بار در تاریخ در خانه ایشان تن به شکستی مفتصحانه می‏دهد، آیا خواهد توانست از سد ژاپن، کره جنوبی، کره شمالی و استرالیا بگذرد و قهرمان جام ملت‏های آسیا شود؟ آیا قطبی ملت ایران را فاقد خرد فرض کرده یا دل به تکرار نتایج ناپلئونی بسته که او را تا همین جای کار سرمربی تیم ملی نگه داشته است؟ آیا او فکر می‏کند با قشنگ حرف زدن می‏توان تیم ملی ایران را دارای سازماندهی کرده و شبیه قهرمان جام ملت‏های آسیا کرد؟ عجب تفکرات رومانتیکی!

شاگردان افشين قطبي با اين شكست با 7 امتياز همچنان در رده اول جدول رده‌بندی رقابت‌هاي گروه پنجم قرار دارند اما براي صعود به مرحله بعد مسابقات بايد در روز چهارشنبه 16 دي‌ماه سال جاري در كشور سنگاپور به مصاف اين تيم بروند. سنگاپور كه با كسب 6 امتياز نزديك‌ترين تيم به ايران در جدول رده‌بندي است توانسته از 4 ديدار برگزار شده 2 پيروزي و 2 شكست را به دست آورد.

آخرين ديدار تيم‌ملي ايران مقابل تايلند روز چهارشنبه 12 اسفندماه در ورزشگاه آزادي خواهد بود. تايلند با يك پيروزي، 2 تساوي و يك شكست با 5 امتياز در جايگاه سوم جدول رده‌بندي گروه پنجم رقابت‌ها قرار دارد.

نتايج بدست آمده به گونه‌ای رقم خورده است كه تمامي 4 تيم حاضر در اين گروه شانس صعود به دور بعدی مسابقات را دارند و شرايط صعود تيم‌ها پيچيده شده است و تنها اردن با شکست دوباره برابر ایران، از صحنه مدعیان تقریباً خارج می‏شد که ایران امید صعود را به این تیم بدهد تا عرب‏ها به لطف ایران یک نیمه‏شب پایکوبی کنند.

*جدول‌رده‌بندي گروه E:
1- ايران، 4بازي، 7 امتياز
2-سنگاپور، 4بازي، 6امتياز
3- تايلند، 4بازي، 5 امتياز
4-اردن، 4بازي، 4 امتياز