آمد بر من، که؟ یار، کی؟ وقت سحرترسنده ز که؟ ز خصم، خصمش که؟ پدر دادمش دو بوسه، بر کجا؟ بر لب ترلب بد؟ نه، چه بد؟ عقیق، چون بد؟ چو شکر ای روی تو چو روز دلیل موحدانوی موی تو چنان چو شب ملحد از لحد ای من مقدم از همه عشاق، چون توییمر حسن را مقدم، چون از کلام قد مکی به کعبه فخر کند، مصریان به نیلترسا به اسقف و علوی بافتخار جد فخر رهی بدان دو سیه چشمکان توستکآمد پدید زیر نقاب از بر دو خد