پایان دوستی‌های انتخاباتی / مفصل‌ترین قانون! / مزد و حقوق‌بگیران زیر تیغ
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز پنجشنبه چهارم آذرماه در حالی چاپ و منتشر شد که پایان تلخ قصه آرمان و غزاله، اعتراضات خیابانی علیه اردوغان، واکنش‌ها به ماجرای حقوقهای نجومی جدید و اظهارات گروسی درباره مذاکرات مبنی بر بی نتیجه بودن آن در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
پایان دوستی‌های انتخاباتی
علیرضا صدقی طی یادداشتی در شماره امروز ابتکار با عنوان پایان دوستی‌های انتخاباتی نوشت: سیاست، بازی‌های گاه عجیب و باورنکردنی خود را دارد. بازی‌هایی که از مواجهه تمام قد در عرصه دیپلماسی داخلی یا خارجی آغاز می‌شوند و تا مذاکرات پشت در‌های بسته امتداد پیدا میکنند.
توافق‌های پنهانی، زدوبند‌های مخفیانه، پروپاگاندای عملیاتی، تخریب و تایید کاذب و… همه‌وهمه تنها گوشه‌ای و بخشی از بازی‌هایی است که در عرصه سیاست رخ نشان می‌دهد.
سیاست‌پیشگان و سیاست‌ورزان از هر کشور و جامعه‌ای که باشند با این بازی‌ها آشنا هستند تا جایی که به نظر می‌رسد نزدیک شدن به نهاد قدرت سیاسی در کشورها باید از معبر چنین بازی‌هایی عبور کند. حال این بازی‌ها گاه وجه داخلی دارد و گاه از منظر بیرونی و بین‌المللی قابل بررسی و ارزیابی است.
از دیگر سو، تجربه نشان داده برخی بازیکنان کارنابلد میدان سیاست در مواقعی تمامی معادلات پذیرفته شده این پوکر خطرناک را تغییر داده و مسیر را به طور کلی دگرگون میکنند. کارنابلدانی که هر از چندی در جهان پیدا می‌شوند و تاثیری شگرف بر ساختار سیاسی و اجتماعی جامعه جهانی به یادگار می‌گذارند.
در چنین مقاطعی است که بازیکنان کلاسیک و نام‌آشنای عرصه سیاست‌ورزی در کشورها، مبتنی بر بازی بازیکن تازه‌وارد تصمیم‌هایی گاه عجیب، خطرناک و حتی نابودکننده می‌گیرند. گاهی هم همین تصمیم‌های عجیب و خطرناک می‌تواند یک کشور را از ورطه نابودی و تباهی بیرون کشیده و افق‌هایی تازه در برابر دیدگان ناظران و آحاد جامعه بگشاید.
در این میان، اما همیشه چهره‌هایی هستند که با واکنش‌های سریع، فکرنشده، نسنجیده و در برخی مواقع عوامانه، تئوری‌های واکنشی سیاست‌ورزان کهنه‌کار را مورد نقد و حتی تخطئه قرار می‌دهند. گویی به نظر این عده سیاست را تنها یک راه است و آن همان است که آنها باور دارند. انگار اصلا با قواعد و روش‌های بازی در سپهر سیاست آشنا نیستند. به نظر می‌رسد برای این عده شعار بیش از شعور واجد صلاحیت و ارزش است و هرچه میکنند نمی‌توانند از شعار‌ها فاصله بگیرند. از همین منظر هم همواره سعی میکنند در برابر هر تغییر سیاست، راهبرد یا روشی به شدت مقاومت کرده و آن را مصداق خیانت، جنایت یا نفهمی تعبیر کنند.
لحن شعاری، هنجارشکن، هیجان‌زده و آشوب‌خیز آنها هم موجب میشود تا این صداها، رساتر از هر صدایی به گوش مخاطبان موافق یا مخالف برسد و بتوانند بازی را به زمین خود بکشانند. آنها از این نکته کلیدی غافلند که برخی موضوعات به قدری حیاتی و مهم هستند که نباید با واکنش‌های سریع نسبت به آنها موضع گرفت. چراکه این مواضع موجب میشود بسیاری از مسائل در ابتدا ساده و قابل حل و درنهایت به موضوعی حیاتی و غیرقابل گفتگو تبدیل شوند. این عده سعی میکنند موضوعات زمینی و سیاسی را در هاله‌ای از تقدس، ایدئولوژی و باور مومنانه تعبیر کنند تا به این وسیله هرگونه امکان نقد و نظر از آنها سلب شود. درحقیقت این اقدام درنهایت تمام این موضوعات را به «نقطه بی‌بازگشت» می‌رساند به گونه‌ای که هرگونه بازگشت از مواضع شعارزده موجود، هزینه‌ای بسیار گزاف را بر بدنه سیاسی جامعه بار خواهد کرد.
حال اظهارنظر‌های برخی سیاست‌پیشگان تازه به دوران رسیده و پرخاش آنها نسبت به همتایان اصولگرای خود نیز حکایت از نوعی رفتار فریبکارانه و مزورانه دارد. رفتاری که بیش از هر چیز نمایانگر نوعی تمامیت‌خواهی و اقتدارگرایی در سطوح مختلف مدیریتی است. این مسئله بیش از هر چیز نشان می‌دهد که ماه عسل اصولگرایان در همین مدت اندک به پایان رسیده و آرام‌آرام می‌روند تا تقابل‌های درون‌جناحی را آغاز کنند.
مطالعه و تحلیل محتوایی این واکنش‌ها نشان می‌دهد در تمام آنها چیزی جز شتاب‌زدگی، عصبیت، بی‌اعتمادی و کینه‌توزی مشاهده نمی‌شود. حال سوال اینجاست که عده‌ای از اصحاب سیاست در ایران تا چه زمانی می‌خواهند به واکنش‌هایی از این دست ادامه دهند؟ چرا نسبت به تجربیات ارزنده چهار دهه گذشته بی‌تفاوتند؟ چرا مخالفان و رقبای سیاسی خود و حتی موافقان و دوستان دیروز را خائن و دشمن می‌دانند؟ و سر آخر این همه دشمنی در نهایت چه سود و صرفه‌ای برای کشور خواهد داشت؟
شاید لازم باشد تا منادیان و صحابی سوار بر اریکه سیاست در ایران برای یک بار هم که شده با نگاهی که در راستای منافع ملی و عمومی که تعریف شده است، موضوعات را بررسی کرده و از اتهام‌زنی و دشنام در ادبیات‌شان پرهیز کنند.
مزد و حقوق‌بگیران زیر تیغ
احسان شادی طی یادداشتی در شماره امروز جهان صنعت نوشت: روز دوشنبه رییس سازمان برنامه و بودجه به صورت صریح اشاره کرد دولت می‌خواهد در لایحه بودجه ۱۴۰۱ ترمز رشد حقوق کارمندان به میزان افزایش نرخ تورم را بکشد. او پیش از این نیز بر رشد میانگین ده درصد به حقوق کارمندان تاکید کرده و باور دارد که رشد حقوق بیش از این به رشد شتابان نرخ تورم منجر شده و به زیان مردم کل کشور است، زیرا با رشد تورم بالا قدرت خرید کمتر میشود. او گفته است دولت قصد دارد با کشیدن ترمز رشد نرخ حقوق کارمندان تورم را مهار کند. دیروز نیز معاون سیاستگذاری وزارت اقتصاد گفته است یکی از مسائل جدی ما افزایش دومینووار حقوق کارمندان دولت است چرا که ما از یک‌سو حقوق کارمندان را افزایش می‌دهیم و از سوی دیگر، تورم بالا می‌رود و تاکید کرده است هدف ما مهار تورم است که معنایش سرکوب رشد حقوق کارمندان بسیار پایین‌تر از نرخ تورم امسال است. در حالی که در لایحه بودجه بنا بر قول اعضای دولت سیزدهم و نیز مستندات لایه‌های بودجه سالانه منابع قابل اعتنایی به متغیری به اسم «سایر» تخصیص داده میشود و معلوم نیست این هزینه‌ها در کجا و برای کدام فعالیت‌ها و مقوله‌ها و نهاد‌ها اختصاص می‌یابد و دولت‌ها نمی‌خواهند بر این تاریکخانه نور بتابانند انگشت گذاشتن روی حقوق کارمندان بسیار آزاردهنده است.
در وضعیتی که نرخ تورم امسال در دامنه ۳۰ تا ۴۰ درصد در حالت خوش‌بینانه برآورد شده است کشیدن ترمز حقوق کارمندان بسیار پایین‌تر از نرخ رشد تورم وضعیت معیشتی آنها را به نابودی تهدید خواهد کرد. با توجه به اینکه نرخ رشد مزد کارگران عموما تابعی از رشد حقوق کارمندان است که بسیار زودتر از اعلام رسمی نرخ رشد مزد صورت می‌گیرد این خطر وجود دارد که نرخ رشد مزد هم افزایش قابل اعتنایی را تجربه نکند و از نرخ تورم جاری بسیار عقب بماند. از سوی دیگر هم‌اکنون نیز بسیاری از خانواده‌های مزدبگیر و حقوق‌بگیر زیر چرخ دنده سنگین تورم له شده‌اند. سال بعد و با سیاست‌های اعلامی اگر دولت نتواند بر تورم مهار بزند روز‌های بدتری در انتظار حقوق‌بگیران است. دولت سیزدهم به درستی به مقوله مارپیچ تورم و مزد و حقوق اشاره می‌کند، اما باید به جای تثبیت مزد‌ها ابتدا تورم را مهار کند. راه مهار تورم افزایش درآمد‌های دولت از محلی غیر از محل منابع بانک مرکزی یا صندوق توسعه است که مهم‌ترین آن درآمد از‌دست‌رفته یا سقوط‌کرده صادرات نفت به قیمت‌های روز جهانی و بازگشت سریع ارز‌های صادرات نفت است. دولت سیزدهم اگر این نکته مهم را سهوی یا عمدی نبیند و بخواهد با فشار بر نرخ رشد مزد و حقوق به توازن بودجه برسد معنایش کوچک کردن باز هم بیشتر شهروندان مزدبگیر و حقوق‌بگیر است.
مفصل‌ترین قانون!
علی‌محمد نمازی طی یادداشتی در شماره امروز روزنامه اعتماد با عنوان مفصل‌ترین قانون! نوشت: قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت با ٧٣ ماده و ٨١ تبصره بعد از سند چشم‌انداز، برنامه‌های پنج‌ساله و قوانین بودجه ظاهرا بزرگ‌ترین قانون مصوبه مجلس طی سال‌های اخیر است! شخصا بیشتر به فکر این هستم که دولت چگونه آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون را تهیه و تدوین خواهد کرد. حال آنکه این قانون، بروکراسی حاکم بر کشور را حجیم‌تر خواهد کرد، ردیف‌های بسیاری به لایحه بودجه سالانه خواهد افزود و نیاز به تشکیلات عریض و طویل برای نظارت بر اجرای آن دارد. با عنایت به تکالیفی که به عهده بانک‌ها قرار داده، نباید انتظار خصوصی شدن بانک‌ها را در آینده نزدیک داشت و چشم ملت به استقلال بانک مرکزی روشن نخواهد شد. علاوه بر آن به‌طور معمول از شرایط لازم برای وضع قوانین، فراهم بودن زمینه اِعمال آن است؛ یعنی اعلام ممنوعیت‌ها، تعریف چارچوب یا ارایه راهبردها، تعیین ضوابط و رعایت قرارداد‌های اجتماعی که باید مبتنی بر منافع اکثریت ملت بوده و شرایط برای اجرای آن فراهم باشد. در غیر این صورت تخلف از قانون، به امری عادی تبدیل شده و مجریان در برخورد با متخلفان در تنگنا قرار خواهند گرفت.
اما متاسفانه این امری است که قانونگذاران در ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی به‌ویژه در دوره کنونی، کمتر بدان توجه کرده‌اند. به عنوان نمونه در مصوبه قانون «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» به موارد سابق‌الذکر عنایت نشده و اشکالات زیر کاملا مشهود است و اجرای آن با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.
١- عدم رعایت حریم خصوصی افراد و خانواده‌ها و رعایت نکردن حق داشتن و نداشتن فرزند، زمان فرزندآوری و تعداد فرزند.
٢- تولید موالید و تعداد آن بستگی تام و تمام به وضع اقتصاد خانوار، امنیت معیشتی و توانایی در تربیت فرزندان دارد.
- عقل سلیم حکم می‌کند که در این زمینه اهمیت کیفیت، مقدم بر کمیت آن است.
- مجلس یازدهم پیش از آنکه طرحی را تهیه و اختیار تصویب آن را به جای صحن علنی مجلس به کمیسیون ویژه بسپارد، بهتر بود بر اساس یک نظرسنجی علمی دیدگاه خانوار‌ها در مورد تعداد فرزند را کسب می‌کرد.
٣- بی‌توجهی به وضع پولی و مالی کشور و پیچیدگی مصوبه مشکل اساسی در اِعمال تشویق‌هاست. آوار کردن این همه تکلیف برعهده دولت و ایجاد هزینه با کسری شدید بودجه به منظور تشویق فرزندآوری با کدام منطق قابل توجیه است؟!
۴- مواد ۵١ و ۵٢ و ۵٣ مبنی بر ایجاد ممنوعیت و محدودیت در راه پیشگیری از فرزندآوری منجر به حاملگی ناخواسته میشود. حال آنکه غیرممکن شدن سقط جنین جز در موارد اضطراری برخلاف حقوق شهروندی است و زمینه را برای سقط جنین در شرایط نامساعد و ناسالم فراهم می‌آورد. قطعا ایجاد این مضایق منجر به قاچاق و گران شدن دارو و وسایل پیشگیری شده و بر فشار مالی خانوار‌های کم‌درآمد خواهد افزود. به دنیا آمدن فرزند در شرایط بد اقتصادی خانوار‌ها از دیگر عوارض این قانون است.
۵- وجود جمعیتی جوان، اما غیرمولد و سربار زیانش بیشتر از پیری جمعیت است.
۶- هزینه‌های اجرای این قانون از بیت‌المال است، آیا مجلس از رضایت اکثریت ملت مطمئن است؟
٧- بر اساس حدیث «کونوا دعاتا الناس به غیر السنتکم» نمایندگان مجلس، وزرا و مدیران ارشد قوای سه‌گانه و... واجد شرایط فرزندآوری به لحاظ الگو بودن به رعایت قانون مذکور اولی و مقدم بر دیگرانند؛ لذا باید حداقل در این ٧ سال اجرای آزمایشی قانون، هر کدام حداقل ۵ فرزند داشته باشند و این آمار راستی‌آزمایی شود.
حتی این تیتر کیهان هم نمیتواند موجب آشتی مردم با این روزنامه شودتلاش بیخودی برای جبران گذشته ی این روزنامه .
| 
گروسی اصلا در تهران بیانیه رسمی و حتی مصاحبه مطبوعاتی نکرد که الان ما بگوییم که او حرفش را تغییر داده است
البته وزیر خارجه و رییس انرژی اتمی ما از قول ایشان گفتند که نتیجه خوب بوده است!!!؟
که نه راست بود و نه اخلاقی
چرا با اینگونه برخوردها ، گره کور مذاکرات را خودمان کور تر و پیچیده تر می کنیم ؟
دلار دوباره وحشی شده.اگه نمی تونید کنترلش کنید هرچه سریعتر تیر خلاص را به ریال ایران بزنید که بیشتر از این زجر نکشه .
| ومتاسفانه باید اعتراف کرد که هیچ دشمنی نمی توانست اینگونه کشور را به خطرات جدی و بزرگ زیست محیطی و به توبره بردن خاکش و نخل هایش به خارج بیندازد و اکثریت مردمش را ابنگونه به خاری و فقر و تحقیر و توهین و گرفتاری و نگرانی و بیماری و بیکاری و تورم و گرانی و استیصال در زندگی شان دچار کند
همچنان شاهد افزایش قیمت ها و گرانی کالاها هستیمبا این وضعیت نخبه و غیرنخبه حق دارن به مهاجرت و فرار فکر کنند
چه کرده اید با این کشور ؟؟؟؟؟؟
همه در فکر فرار هستن
دیگه نمیشه تو ایران نفس کشید .
| جناب رییسی خودشان بهتر از هر کسی خوب می دانند که حقوق های نجومی سالهاست که وجود داشته و دارند و بد تر و خطر ناکتر از حقوقهای نجومی
میتوان به تعدد پست و مقام های چند ده تایی ، اکثریت مسولان سالخورده و تقزیبا از کار افتاده خودی !!!؟
اشاره کرد
که از دهها عضویت اسمی و صوری و نمایشی در دهها هیئت مدیره و مثلا مشاوره ای و معاونت و نطارتی!! ، خود و همسر و فرزندان و وابستگانشان نام برد
که اکثرا جنبه ماشین امصا و به نوعی رانت میباشد
و تماما هم بی اثر و حتی وجودشان کاملا برای کشور و مردم مضر هستند
حقوق های چند ده گانه و پاداش ها و مزایا و امتیازات و خودرو و کارمند و ساختمان و محافظ وووو
کلان متعدد بهره برداری میکنند
و قطعا در مقابل ، چشم و گوش خود را در مقابل نقطه ضعف های ان سازمان ها می بندند
و یا اصلا و کلا بدلیل تعدد بالای ان مشاغل دکوری و ضعف بنیه و توان جسمی و روحی و نبود سیستم نظارتی معتبر لازم و کافی ، هیچ کار ایی مثبتی هم نداشته که مضر و چون سم مهلک برای سیستم هستند !!؟
و شاید در طول سال این افراد ، حتی ندانند که کارکرد واقعی آن
سازمان و شرکت و یا نهاد که به انها این مزایا را می دهند
چیست و کجاست !!؟
قطعا نام و مشخصات و جزییات آنها را نهادهای اطلاعاتی خودمان کامل دارند !!؟
ولی ظاهر نام آنها و حمایت و روابط شان با بزرگان قدرت سیاسی اداری کشور بقدری غلط انداز و ترسناک است که برخورد با انها را علی الظاهر پر هزینه
و سخت کرده است !!؟
و کمتر کسی است که جرات کند و کرده ، تا نزدیک انها بشوند و آنها را تکان بدهد و چه برسد به ریشه کنی آنها !!؟
و از طرفی این افراد و ارتباطات انها انقدر زیاد و قوی و پیچیده است
و به نوعی از یکدیگر بهانه و اسرار و نقطه ضعفهایی دارند
که شوربختانه به راحتی امکان ریشه کنی آنها حداقل فعلا وجود ندارد !!!؟
طبق قانون اساسی افزایش حقوق کارمندان و کارگران بایدطبق تورم سالانه باشد دولت هم نمیتواند با توسل شدن به استدل های بی منطق و مسخره بودجه کشور را از جیب کارمند و دولت تامیین کند روز به روز وضع معیشتی کارگران و کارمندان خرابتر میشود و امیدی به بهبودی نیست معلوم نیست این وضع تا کی باید ادامه یابد مردم شدن موش آزمایشگاهی یک عده ثروتمند و کارخانه دار و ملاک که غم مردم ندارند و فقط فقط هم و غمشان جیبشان هست تا روز له روز فربه تر شوند و مردم هم روز به روز بیچاره تر و مفلوک تر | دولت اگر واقعا راست می گوید و افزایش حقوق، باعث افزایش تورم می گردد
حداقل همچون زمان جنگ ۸ ساله
ارزاق عمومی و دارو و درمان و سوخت و آب و برق و گاز را برای ۸۰ درصد مردم بصورت کوپنی تهیه و توزیع عادلانه کند
چه در اغاز دوستی های انتخاباتی و چه در پایان، انچه که مورد توجه قرار نمی گیرد منافع ملت است. جنگ بر سر قدرت و تصاحب صندلی هاست. حقوق فقط استاد دانشگاه ۳۰ ۴۰ ۵۰ میلیون بعد برای گرفتن دانشجو و پایان نامه و رساله به جان هم میافتند حتی استاد راهنما و استاد مشاور یک دانشجو به جان هم میافتند! برای مدیر گروهی به جان هم میافتند گفت چشم تنگ دنیا دوست را یا قناعت پر کند یا خاک گور | خبر ندارید از زیرمیزی و غیره! همه چیز در پول خلاصه شده . وجدان و معرفت و مرام به رحمت خدا رفته اند طرح جوانی جمعیت بدون در نظر گرفتن ریشه ها و علل واقعی عدم تمایل به ازدواج و فرزنداوری تهیه شده لذا طرحی ناموفق خواهد بود. سرک کشیدن به زندگی خصوصی مردم از نکات شرم اور این طرح است. زوج ها باید بتوانند با توجه به شرایط زندگی خود در مورد فرزنداوری تصمیم بگیرند. | ازدواج و فرزند اوری و افزایش جمعیت تابع شرایط امکانت حداقلی است که اکثریت جوانان کشور و علیرغم میل و خواسته ذاتی و فطری خودشان
اصلا و کلا فاقد انها می باشند
جوانان تحصیلکرده و بیکاری که هنوز از والدبن بازنشسته و سالخورده و محتاج خودشان ، با شرمندگی هنوز پول تو جیبی مختصری می گیرند
و هیچ امید و نشانه بهبودی در اینده هر چند بسیار دورندارند
چطور میتوان انتظار داشت تا بتوانند از عهده ابن وطیفه بسیار سخت و غیر ممکن در شرایط فعلی بر آیند ؟
اختلاف نجومی سطح درامد و زندگی اکثریت قریب به تمام مسولان کشور
با اکثربت بالای۹۰ درصد مردم ، باعث شده
تا درک و فهم منطقی و دقیقی از شرایط و واقعیات مردم نداشته باشند
و پند و اندرز دینی و اخلاقی و مثال اوردن و نصیحت هایی که در این شرایط فقط حکم ازار دهنده و عصبانی تر کردن جوانان را دارند
را لطفا تمام کنید
و دست از لجاجت های کودکانه پر هزینه ضد منافع ملی بردارید و کشور را همچون سایر کشورهای موفق و پیروز دنیا اداره کنید
که در ان شرایط همه چیز و از جمله ازدواج و فرزند اوری و شادی و تندرستی و خوشبختی و سربلندی به مردم و کور باز خواهند گشت