داستان بمب ساعتی که سوغات افغانستان است

به گزارش تابناک به نقل از خبرفوری؛ همکاری اتباع بیگانه با سرویس های خارجی همچنان یکی از بحث های مهم در محافل سیاسی کشور است. اخراج اتباع آغاز شده و گروه های مختلف از منظرهای گوناگون به این مساله می پردازند. با این حال، یکی از رویکردهای مهم که معمولا مورد غفلت قرار می گیرد و به آن پرداخته نمی شود، ده ها هزار سرباز آموزش دیده ارتش افغانستان است که پس از یورش طالبان و سقوط کابل گریخته و به کشورهای اطراف پناهنده شدند.

داستان بمب ساعتی که سوغات افغانستان است

طبق گزارش آناتولی، بیش از 30 هزار سرباز ارتش جمهوری افغانستان بعد از سقوط کابل از ترس طالبان به ایران و پاکستان گریختند. این سربازان بدون نام و نشان و به صورت مخفیانه راهی کشورهای اطراف شدند و هم اکنون نیز مخفیانه زندگی می کنند.

نکته ترسناک این است که بیشتر این سربازان تحت تعلیم ارتش ایالات متحده بوده و سالها با روش نظامی گری تعلیم دیده و تسلیحات آمریکایی را می شناسند. این مساله سبب شده بسیاری نگران این مساله شوند.

بسیاری از این نظامی ها سمپات آمریکا هستند و ممکن است تحت شرایطی با ارتش آمریکا یا نهادهای اطلاعاتی غربی همکاری کنند. بسیاری از این افراد هنگام حرکت هواپیماهای آمریکایی به سمت ایالات متحده و ترک کابل، حتی حاضر شدند خود را به بال های هواپیما بچسبانند و به هر طریقی شده به آمریکا بروند و در افغانستان نمانند. پر واضح است که گروهی از این سربازان از آمریکا هم دل خوشی ندارند اما برخی نیز سمپات واشنگتن هستند.

مساله نگران کننده تر این است که این سربازان ماهر هستند و از جدیدترین متدهای نظامی گری باخبرند. اگرچه ارتش افغانستان در مواجهه با سربازان طالبان عملکردی فاجعه بار داشت اما بسیاری از تحلیلگران این مساله را معلول بی انگیزگی سربازان، خشم آنها از مقامات ارشد و به خصوص اشرف غنی و از همه مهم تر، بی تدبیری فرماندهان نظامی و تاکتیک های اشتباه آنها می دانند.

بسیاری از سربازان ارتش افغانستان تسلیحات جدید آمریکایی را می شناسند و برخی از آنان نیز بعد از پیروزی طالبان حاضر به همکاری با آنها شده و چم و خم این تسلیحات را به فاتحان جدید یاد دادند.

این فقط وجهی از این مساله امنیتی است. بسیاری از سربازان ارتش افغانستان در بخش های اطلاعاتی و امنیتی مشغول فعالیت بوده اند. این افراد مستقیما تحت فرماندهی سیا کار کرده و آموزش دیده اند. بسیاری از آنها به آمریکا رفته و دوره دیده اند و به افغانستان بازگشته اند تا در هسته مرکزی افغانستان فعالیت کنند و یا به نهادهای امنیتی آمریکا خدمت کنند. بعد از سقوط کابل، بسیاری از این افراد بدون پشتوانۀ آمریکا رها شدند. آنها هویت خود را از بین برده و از ترس طالبان به ایران و پاکستان فرار کردند.

واضح است که احتمال همکاری آنان با آمریکا و اسرائیل بیشتر است و حتی می توان فرض گرفت که این سربازان مخفی برای انجام ماموریت به ایران و پاکستان سفر کرده و منتظر فرمان واشنگتن هستند. هرچند شاید این تحلیل کمی بدبینانه باشد اما همانطور که بارها بیان شده، در تحلیل های امنیتی همیشه باید بدبین بود.

تغییر رویکرد امنیتی از نان شب واجب تر است

با توجه به مسائل فوق الذکر باید به یاد داشت که نحوه مقابله با مشکلات امنیتی باید ساختارمند و روش مند باشد. در حال حاضر، وزارت کشور و نیروهای امنیتی در حال اخراج فله ای اتباع بیگانه هستند و به درستی نمی توانند هویت آنها را شناسایی کنند. پر واضح است که مهره های حساس قادر به مخفی کردن خود و فرار از دست ماموران امنیتی ایران هستند و برای گیرانداختن آنان احتیاج به یک سری اقدامات سخت و پیچیده امنیتی است.

نیروهای امنیتی باید از طریق کسب اطلاعات و تحلیل آنها بتوانند زمان ورود اتباع به ایران، سوابق آنها، محل زندگی و رفت و آمد و گذشته آنها در افغانستان را به دست آورند و سپس در رابطه با آنها تصمیم گیری کنند. این مساله محتاج کار سنگین اطلاعاتی و امنیتی است و با اخراج فله ای تحقق نمی یابد.