در پایین‌ترین سطح دیپلماتیک هم در لیبی نماینده نداریم...!

سرویس سیاست خارجی ـ در حالی که انقلابیون در لیبی به صورت نسبی بر کشور مسلط شده‌اند، با وجود این، اخبار و اطلاعات رسیده از لیبی، حکایت از این دارد که وزارت خارجه ایران هنوز نتوانسته است به صورت موثری مجاری ارتباطی برای ایجاد رابطه با این انقلابیون پیدا کنند.

به گزارش «تابناک»، این در حالی است که سفارت‌خانه‌های کشورهای دیگر به نوبت در طرابلس، پایتخت لیبی، در حال بازگشایی است و این کشورها، زمان کنونی را بهترین زمان برای ایجاد ارتباط موثر با دولت و شخصیت‌های سیاسی آینده لیبی می‌دانند.

بنا بر این گزارش، در مقاله‌ای که در یکی از نشریات اقتصادی ترکیه روز گذشته منتشر شده بود، نویسنده به بازرگانان و سیاسیون ترکیه هشدار داده بود، یا در همین زمان کنونی باید برای سرمایه‌گذاری وارد لیبی شوند و یا برای همیشه، سرمایه‌گذاری در این کشور را فراموش کنند؛ این هشدار صریح ترک‌ها برای تسریع در سرمایه‌گذاری و ایجاد ارتباط با نظام جدید لیبی، در حالی است که سیاستمداران این کشور، از جمله کشورهایی بودند که تا مدت‌های زیادی از شناسایی مخالفان قذافی به دلیل منافع اقتصادی ـ که در زمان قذافی داشتند ـ خودداری می‌کردند.

اما از این سو، سفارتخانه ایران که از همان آغاز شورش‌های مخالفان در لیبی به محاق تعطیلی درآمده است، هنوز بازگشایی نشده و در چنین شرایطی که سفارتخانه ایران در این کشور فعال نیستند، به سختی می‌توان بنیان‌های یک ارتباط موثر با انقلابیون این کشور را پایه‌گذاری کرد. این در حالی است که هم‌اکنون بسیاری از متحدان قذافی، با شناسایی درست زمان، می‌کوشند خود را به عنوان متحدان جدید انقلابیون معرفی کنند.

گفتنی است، در دوره زمامداری معمر قذافی، رابطه دولت ایران با حکومت لیبی هیچ گاه به صورت رابطه دو دولت دوست نبود و موضوع ربودن امام موسی صدر توسط حکومت قذافی، همیشه به عنوان یک معضل در روابط دو کشور باقی ماند؛ افزون بر این، جمهوری اسلامی ایران، هیچ گاه معمر قذافی را به عنوان حاکمی مسلمان و خردمند که بتواند بازیگری اصلی در تحولات جهان اسلام باشد، به رسمیت نشناخت و به ضرورت و به مناسبت‌هایی، جرقه‌هایی در روابط دو کشور زده می شد، ولی هیچ گاه بهبود در روابط دو کشور، حالت همیشگی به خود نگرفت؛ بنابراین، هم‌اکنون انقلابیون لیبی را ـ که درصدد ایجاد کشوری نوین هستند ـ می‌شود با بررسی و کار عمیق دیپلماتیک شناخت و به تدریج، زمینه‌های مشترکی را میان آنان و منافع جمهوری اسلامی ایران در لیبی فراهم آورد. از این روی، بسته بودن و تعطیلی سفارت ایران در لیبی، کشورمان را از یک فرصت تاریخی برای بهره‌برداری دیپلماتیک و اقتصادی در یکی از کشورهای مهم آفریقا بی‌بهره می‌سازد.

هرچند هم اکنون مردم لیبی از کمبود و قيمت‌هاي سرسام آور، کلافه به نظر مي رسند و همین افزايش مشکلات برق و آب سوخت، مي‌تواند نگاه مردم را به انقلابيون عوض کند، این بهانه‌ای نمی شود که دستگاه سیاست خارجی کشورمان با احتیاط بیش از اندازه به سمت انفعال و بی‌عملی در این زمینه حرکت کنند.