همه پرسی اقلیم کردستان عراق که قرار است در 25 سپتامبر (سوم مهر) برگزار شود، توجهات منطقه ای و بین المللی زیادی را به خود جلب کرده است. مقامات سیاسی بسیاری از کشورها و تحلیلگران زیادی برگزاری این همه پرسی را به صلاح امنیت کردها و ثبات منطقه ندانسته و تقریبا به غیر از اسرائیل، تمامی بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای مخالفت خود را با برگزاری همه پرسی اعلام کرده اند.
به گزارش «تابناک»، در همین راستا، دیدگاه برخی از کشورها در مورد همه پرسی نیز علی رغم مخالفت ظاهری مبهم بوده است. یکی از این کشورها انگلیس است که همواره نسبت به تمایلات استقلال طلبانه در خاورمیانه رویکرد حمایتی و یا در بهترین حالت رویکردی متعارض داشته است!
برای نمونه می توان به جدایی بحرین از ایران در 23 مرداد 1350 اشاره کرد؛ جایی که انگلیس نقش عمده ای در جدایی بحرین از ایران با تطمیع و تهدید شاه ایفا کرد.
حکومت های قاجار و پهلوی در مدت یک قرن و نیم حاد شدن مسئله بحرین (1820 -1970 ) و با وجود دخالت و سلطه انگلستان بر آن جزیره، هیچ گاه جدایی بحرین از خاک ایران را نپذیرفت. با این حال، انگلستان پس از خروج از عدن (یمن جنوبی)، نیروهایش را به بحرین منتقل کرد و بدین ترتیب پس از عدن، مجمع الجزایر بحرین به عنوان پایگاه مهم انگلستان در شرق سوئز و خلیجفارس مطرح و زمینه های استقلال بحرین از ایران توسط انگلیس فراهم شد.
در نهایت، اعلامیه استقلال بحرین در چهاردهم اوت 1971 منتشر شد و دولت ایران تنها یک ساعت پس از استقلال بحرین آن را به رسمیت شناخت. یک روز بعد (15 اوت )، بحرین و انگلستان یک قرارداد دوستی (با هدف مشورت در مواقع ضروری) با یکدیگر امضا کردند!
پس از 46 سال، اکنون همه پرسی اقلیم کردستان نیز به یکی از معضلات حاد در خاورمیانه تبدیل شده است و انگلیس نیز موضع متناقضی در قبال آن اتخاذ کرده است. هرچند به تازگی سفیر این کشور در عراق اعلام کرده که برگزاری همه پرسی در این کشور بدون توافق دولت مرکزی عراق و دولت اقلیم کردستان به صلاح نیست، در اگوست 2016، انگلیسی ها به مقامات اقلیم کردستان اعلام کرده بودند که موافق برگزاری یک همه پرسی برای استقلال اقلیم هستند.