پس عدم تاثیر عضویت رئیس سازمان تبلیغات اسلامی؛
رئیس حوزه هنری برای عبور از چالش اکران عضو شورای پروانه نمایش می‌شود؟!
سوای روش‌های قانونی که سوابق نشان داده فرجامی ندارد، راه عملگرایانه برای عبور از این چالش مداوم، دعوت و عضویت محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری در شورای پروانه نمایش است تا حوزه هنری راساً در صدور پروانه نمایش فیلم‌ها سهیم باشد و چالش پیش‌رو مرتفع شود.
با وجود عضویت رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در شورای
پروانه نمایش، همچنان حوزه هنری سازمان تبلیغات مستقلاً درباره اکران یا
عدم اکران فیلم‌های دارای پروانه نمایش تصمیم‌گیری می‌کند و به نهادی موازی
با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تبدیل شده است اما این موازی‌کاری چگونه
قابل رفع است؟!
به
گزارش «تابناک»؛ با وجود پیش فروش بلیت‌ها از هفته گذشته برای اکران فیلم
«لانتوری» تازه ترین اثر رضا درمیشیان، این فیلم در هیچ‌کدام از سالن‌های
اصلی این سازمان از جمله سینما آزادی امکان نمایش نیافته است؛ اتفاقی که
این پرسش را پیش آورده که آیا این فیلم سینمایی نیز از سوی حوزه هنری تحریم
شده است؟
محسن
مؤمنی شریف رئیس حوزه هنری در اواخر اسفندماه 1394 درباره عدم نمایش برخی
فیلم‌ها در حوزه هنری راه را برای نمایش این فیلم‌ها نبست و گفت: «روال کار
به
این شکل است که فیلم‌ها در ابتدا از وزارت ارشاد پروانه نمایش می‌گیرند و
ما در مراحل بعدی تصمیم گیری‌های لازم جهت اکران را در سینماهای حوزه هنری
می‌گیریم».
این رویه البته چندان پسندیده نیست و تنها جواد شمقدری، رئیس وقت سازمان
سینمایی بود که حاضر شد در مقابل دوگانه سازی نهاد متولی در حوزه فرهنگ
بایستد و تا آنجا که ممکن بود با حوزه هنری برای عدم نمایش فیلم‌هایی که
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز داده بود، برخورد کرد، به گونه‌ای که برای
مدت‌ها هیچ فیلم سینمایی تازه‌ای از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز
اکران در گروه سینماهایی متعلق به حوزه هنری را دریافت نکرد.
با همه اینها و حتی با این استدلال که شاید حق به حوزه هنری باشد و سینمادار باید حق داشته باشد اثری که می‌خواهد به نمایش دهد را انتخاب کند، از این نوع تصمیم گیری بسیاری از سینماگران متضرر می‌شوند، چون برخی سینماهای حوزه هنری نظیر سینماآزادی به شدت در فروش فیلم‌ها تأثیر دارند و تحریم این سینماها می‌تواند به معنای ضرر چندصدمیلیونی فیلمسازان باشد و در مسیر تولید آثار بعدی‌شان نقشی چالش زا داشته باشد.
با همه اینها و حتی با این استدلال که شاید حق به حوزه هنری باشد و سینمادار باید حق داشته باشد اثری که می‌خواهد به نمایش دهد را انتخاب کند، از این نوع تصمیم گیری بسیاری از سینماگران متضرر می‌شوند، چون برخی سینماهای حوزه هنری نظیر سینماآزادی به شدت در فروش فیلم‌ها تأثیر دارند و تحریم این سینماها می‌تواند به معنای ضرر چندصدمیلیونی فیلمسازان باشد و در مسیر تولید آثار بعدی‌شان نقشی چالش زا داشته باشد.
برخلاف
مجموعه جواد شمقدری که مقابل ورود حوزه هنری به سازوکار اکران ایستاد و
مدتی برای سینماهای حوزه هنری حواله نمایش فیلم‌های سینمایی را صادر نکرد،
حجت الله ایوبی کوشید در تعامل با سازمان تبلیغات و حوزه هنری مشکلات را
برطرف نماید. از سوی دیگر اغلب فیلمسازان نیز ترجیح دادند فیلم‌هایشان در
سینماهای حوزه با اعمال اصلاحات مورد تاکید مدیران این سازمان اکران شود که
نمونه واضح این اتفاق به اذعان رضا عطاران برای فیلم «من سالوادور نیستم»
رخ داد.
تصور می‌شد انتخاب حجت
الاسلام و المسلمین خاموشی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان عضو شورای
پروانه نمایش، چالش پیش آمده را برطرف می‌سازد و فیلم‌هایی که از این پس
از شورای پروانه نمایش مجوز دریافت می‌کنند، بدون مشکل در سینماهای حوزه
هنری نیز اکران می‌شود اما این خیالی باطل بود، چون حوزه هنری ساز خود را
می‌زند.
مدیران حوزه هنری اگرچه به لحاظ ساختاری زیرمجموعه سازمان تبلیغات هستند
اما همواره فضای متفاوتی را داشته‌اند، به گونه‌ای که سازمان تبلیغات
اسلامی رویکرد دیگری در پیش گرفت و علی‌رغم آنکه حوزه هنری بازوی فیلمسازی
سازمان تبلیغات نیز محسوب می‌شود، سازمان تبلیغات راساً از طریق شرکت
پویامهر اقدام به تولید چند فیلم سینمایی کرد.
در
این اوضاع سوای روش‌های قانونی که سوابق نشان داده فرجامی ندارد، راه
عملگرایانه برای عبور از این چالش مداوم، دعوت و عضویت محسن مومنی شریف
رئیس حوزه هنری در شورای پروانه نمایش است تا حوزه هنری راساً در صدور
پروانه نمایش فیلم‌ها سهیم باشد و چالش پیش‌رو مرتفع شود.
