حمایت ایران از روسیه کار دستش داد/ نشانه‌ای از سازش آمریکا با ایران وجود ندارد
عضو پیشین شورای اطلاعات ملی آمریکا می‌گوید: ترامپ سازش با ایران را در چارچوب روابط خود با دولت نتانیاهو بررسی خواهد کرد و به احتمال زیاد غزه را در این زمینه در اولویت بالاتری نسبت به ایران قرار می‌دهد.
به گزارش سرویس بین الملل تابناک، شورای امنیت سازمان ملل متحد روز جمعه ۲۸ شهریور درباره ادامه لغو تحریم‌های بین المللی علیه ایران رأی گیری کرد.
۹ عضو شورای امنیت علیه فعال سازی مکانیسم ماشه با هدف بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران رأی دادند. تنها چهار عضو آن را تأیید کرده و ۲ عضو نیز رأی ممتنع دادند.
رد پیش نویس ارائه شده از سوی کره جنوبی در شورای امنیت به معنی آن است که مکانیسم ماشه در راستای عدم لغو تحریم‌ها علیه ایران، باقی می‌ماند.
با توجه به سازوکار و روند مکانیسم ماشه با این حساب قطعنامه تداوم لعو تحریم‌های ایران تصویب نشد.
این رأی‌گیری به معنی آن است که در صورت عدم حل‌وفصل اختلافات میان طرف‌ها تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران از ۲۸ سپتامبر فعال خواهند شد.
رأی اعضای شورای امنیت به این قطعنامه به شرح زیر است:
آرای مخالف: آمریکا، انگلیس، فرانسه، یونان، دانمارک، اسلونی، پاناما، سیرالئون و سومالی
آرای موافق: چین، روسیه، پاکستان و الجزایر
آرای ممتنع: کره‌جنوبی و گویان
در همین حال، سه کشور اروپایی شامل فرانسه، آلمان و بریتانیا در تاریخ ۲۸ اوت، شورای امنیت را از آغاز روند «مکانیسم ماشه» برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران مطلع کردند. این اقدام، یک دوره ۳۰ روزه برای دستیابی به راه‌حل دیپلماتیک را فعال کرده که اکنون رو به پایان است.
در صورت عدم توافق دیپلماتیک تا پایان این دوره، تحریم‌های سازمان ملل متحد به‌طور خودکار و بدون نیاز به رأی‌گیری مجدد بازخواهد گشت.
پیش از این «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه شامگاه پنج‌شنبه در گفت‌وگویی با شبکه اسرائیلی گفت: «بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران در قالب مکانیزم ماشه در پایان سپتامبر قطعی خواهد بود. چرا که آخرین اخباری که از طرف ایرانی‌ها داریم جدی نیست.»
در خصوص این موضوع، خبرنگار تابناک گفتگویی با پروفسور «پل پیلار» استاد دانشگاه جورج تاون آمریکا انجام داده که در ادامه آمده است.
«پل پیلار» یکی از سردبیران نشریه نشنال اینترست و عضو ارشد مرکز تحقیقات امنیتی دانشگاه جورج تاون و نیز مرکز سیاست‌های امنیتی ژنو است. وی در سال ۲۰۰۵ پس از ۲۸ سال فعالیت در جامعه اطلاعاتی ایالات متحده از سازمان اطلاعات مرکزی (DCI) بازنشسته شد و پس از آن به عنوان استاد مهمان در برنامه مطالعات امنیتی در دانشگاه جورج تاون حضور یافت.
مناصب ارشد دولتی پیلار، شامل افسر اطلاعات ملی خاورنزدیک و آسیای جنوبی، رئیس واحد‌های تحلیلی در CIA در حوزه‌های خاورنزدیک، خلیج فارس و آسیای جنوبی، معاون رئیس مرکز ضد تروریستی DCI و دستیار اجرایی مدیر اطلاعات مرکزی بوده است. پروفسور پیلار همچنین در شورای اطلاعات ملی به عنوان یکی از اعضای اصلی گروه تحلیلی آن فعالیت می‌کرد. وی کهنه‌سرباز جنگ ویتنام و افسر بازنشسته ارتش ایالات متحده نیز هست.
پل پپلار دارای مدرک افتخاری از کالج دارتموث، لیسانس فلسفه از دانشگاه آکسفورد و کارشناسی ارشد و دکترا از دانشگاه پرینستون است. کتاب‌های پل پیلار عبارتند از: «مذاکره برای صلح: خاتمه جنگ بعنوان یک روند چانه‌زنی (۱۹۸۳)»؛ «تروریسم و سیاست خارجی ایالات متحده (۲۰۰۱)»؛ «اطلاعات و سیاست خارجی ایالات متحده: عراق، ۱۱ سپتامبر و اصلاح اشتباهات (۲۰۱۱)» و «چرا آمریکا جهان را اشتباه می‌فهمد: تجربه ملی و ریشه‌های سوءبرداشت (۲۰۱۶)».
*قطعنامه تداوم لغو تحریم‌های بین المللی علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل رأی نیاورد و تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران از روز ۲۸ سپتامبر علیه ایران باز می‌گردند. نماینده آمریکا در نشست شورای امنیت اعلام کرده است که هنوز شانس برای دیپلماسی واقعی وجود دارد و و خواستار بازگشت دیپلماسی شده بود. آیا امکان سازش میان طرفین تا ۲۷ سپتامبر وجود دارد؟
امکان سازش وجود دارد، اما این مستلزم میزان خاصی از تعامل و تمایل به مصالحه از سوی دولت ترامپ است که تاکنون از خود نشان نداده است. ترامپ این مسئله را در چارچوب روابط خود با دولت نتانیاهو بررسی خواهد کرد و به احتمال زیاد غزه را در این زمینه در اولویت بالاتری نسبت به ایران قرار می‌دهد.
به عبارت دیگر، او احتمالاً تمایلی ندارد که در مورد یک موضوع مرتبط با ایران، نتانیاهو را عصبانی کند اگر این به معنای کاهش انعطاف‌پذیری نتانیاهو در قبال غزه باشد.
*پیش از این، ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی به توافقی جدید برای همکاری دست یافته بودند و مطابق آن آژانس می‌توانست از سایت‌های آسیب دیده ایران در جنگ نیز تحت شرایطی بازدید کند. چرا این همکاری از سوی طرف‌های غربی قابل اعتنا نبود؟
این احتمالاً قابل توجه تلقی می‌شد، اما تنها یکی از خواسته‌هایی بود که اروپایی‌ها مطرح کرده بودند. سایر خواسته‌ها شامل توضیح درباره اورانیوم بسیار غنی‌شده و ازسرگیری مذاکرات با آمریکا بود.
*پیش از به رأی گذاشتن این قطعنامه، عباس عراقچی وزیر خارجه ایران به طرف‌های اروپایی پیشنهاد داده بود فعال سازی مکانیسم ماشه را لغو کنند و در مقابل ایران قول رقیق کردن اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصد را داده بود. این پیشنهاد ایران توسط آنها رد شد. دلیل آن از نظر شما چیست؟
در مورد خود پیشنهاد، احتمالاً مسئله‌ای در مورد توالی اقدامات وجود داشت - این که چه کسی باید ابتدا امتیاز بدهد، در ازای گرفتن چیزی از طرف مقابل.
به طور گسترده‌تر، دولت‌های اروپایی امروز ایران را عمدتاً در چارچوب نگرانی‌های خود درباره جنگ در اوکراین و روابط با روسیه می‌بینند.
پشتیبانی لجستیکی ایران از جنگ روسیه، دست‌کم به اندازه فعالیت‌های هسته‌ای‌اش، اروپایی‌ها را ناراحت می‌کند و همچنین اروپایی‌ها می‌خواهند روابط خود با ترامپ را به گونه‌ای مدیریت کنند که شانس تداوم همراهی آمریکا با اروپا در مقابله با روسیه را افزایش دهد.
به دیدگاه اروپایی‌ها، دادن هرگونه امتیازی به ایران در حالی که ترامپ هنوز از فشار حداکثری علیه ایران صحبت می‌کند، در این زمینه مسائل را پیچیده می‌کند.
*ایران اعلام کرده در صورت فعال شدن مکانیسم ماشه همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی را قطع خواهد کرد. در صورت قطع همکاری ایران و آژانس چه سناریو‌هایی برای برنامه هسته‌ای ایران و واکنش طرف مقابل به ویژه آمریکا و اسرائیل قابل پیش بینی است؟
احتمال حملات نظامی بیشتر اسرائیل بالا خواهد بود. این به نمونه دیگری از «چمن‌زنی» اسرائیل در حملات مکرر به یک هدف خارجی تبدیل خواهد شد.
پاسخ دولت ترامپ احتمالاً مشابه پاسخ‌های قبلی‌اش به تجاوز‌های اسرائیل خواهد بود؛ حتی اگر ممکن است ترامپ را ناراضی کند، اما او قدم‌های لازم برای تغییر رفتار اسرائیل را برنخواهد داشت.
این همیشه امکان‌پذیر است که ترامپ برای جدی گرفتن دیپلماسی و تلاش برای مذاکره در مورد یک توافق جدید تحریک شود، اما احتمال این کمتر از احتمال افزایش دعوت‌ها برای اعمال فشار بیشتر علیه ایران است. در مورد برنامه هسته‌ای ایران، این برنامه پایان نخواهد یافت، بلکه با تأکید بر پنهان‌نگه‌داشتن بخش عمده‌ای از آن ادامه خواهد یافت.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
