امروزه قفسههای داروخانهها پر از انواع مکملهاست؛ از ویتامینها و مواد معدنی گرفته تا زردچوبه، روغن ماهی، پروبیوتیکها، ملاتونین و ترکیباتی که وعده درمان چاقی شکمی، افزایش حافظه و بهبود عملکرد بدن را میدهند.
به گزارش تابناک؛ تبلیغات شبکههای اجتماعی هم مدام درباره محصولات معجزهآسا سخن میگویند. اما واقعا چه تعداد از اینها ضروری است؟ این سیل از اطلاعات، باعث گمراهی و اضطراب مصرفکننده شده و تشخیص واقعیت از خیال را دشوار میکند.
مکمل چیست و چطور در امریکا کنترل میشود؟
مکملها اساساً قرار است کمبودهای تغذیهای را جبران کنند. برخلاف تصور عمومی، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) این محصولات را پیش از ورود به بازار تأیید نمیکند. براساس قانون “سلامت و آموزش مکملهای غذایی” (DSHEA) مصوب ۱۹۹۴، مکملها بیشتر همچون مواد غذایی – نه دارو – کنترل میشوند و نیازی به اثبات اثربخشی و ایمنی در مطالعات بالینی پیش از عرضه ندارند.
به گفته دکتر پیتر کوهن، متخصص ایمنی مکملها، این قانون راه را برای رشد فزاینده بازار مکمل از حدود ۴ هزار محصول به بیش از ۹۰ هزار در سال ۲۰۱۷ باز کرده است.
نظارت FDA؛ فقط پس از ورود محصول به بازار
سازمان غذا و دارو، تنها وقتی میتواند جلوی مکملهای خطرناک یا گمراهکننده را بگیرد که این محصولات وارد بازار شده باشند و مشکل به وجود آمده باشد. حتی در این صورت هم شناسایی و جمعآوری محصولات مضر بسیار دشوار است، چون سیستم کارآمدی برای بررسی و رصد آسیبها وجود ندارد.
در نتیجه، عملا شرکتها میتوانند هر چیزی را که به عنوان “مکمل غذایی” معرفی میکنند به بازار عرضه کنند و مسئولیت ایمنی را بر عهده خودشان بگذارند.
