هرچه رباتیک‌تر بهتر!
آیا روزی حتی حیوانات خانگی رباتیک شده و نوع واقعی آن تبدیل به خاطره خواهد شد؟ آیا ممکن است روزی خود انسان نیز تبدیل به یک خاطره تاریخی شود؟ آیا در جایی از تاریخ، مسیر آن را به نفع بشر تغییر خواهیم داد؟ آیا در برابر تغییرات تکنولوژیکی باید پیشرو باشیم، یا منفعل، یا مصرف کننده صرف یا آگاه، یا کنشگر فعال یا منتقد یا حتی مخالف باشیم؟
سیر تغییرات ما را به چه سمت و سویی می کشند؟ آیا دایناسورها تصور می کردند که روزی منقرض و خاطره شوند؟
چرا نسبت به هوش مصنوعی و تحولات آن تا این حد هیجان وجود دارد؟ آیا این هیجانات موقت است یا ماندگار؟ چرا نسبت به مصنوعات رباتیک و دیجیتالی تمایل نشان می دهیم؟این حس طبیعی است و برخاسته از نیازهای واقعی ماست یا ناشی از القائات و نیازهای کاذب یا مقتصیات زمانی ایجاد شده است؟آیا با فنونی همچون ارابه یا قطار به سمت بهره گیری از تکنولوژی در حرکتیم؟ از سوی چه کسانی؟چرا؟تا کی و تا کجا این روند تداوم دارد؟آیا در میانه یک گیمیفیکیشن هستیم؟
شما چه فکر می کنید؟
اثری از مریم سلیمی
