میشل پلاتینی در یکچهارم نهایی جام ملتهای اروپا در سال ۱۹۸۴ در پاریس در برابر تیم دانمارکمیشل پلاتینی، مغز متفکر تیم ملی فرانسه در دههی ۱۹۸۰ میلادی، تنها ستارهی جهان فوتبال است که سه بار پیاپی به عنوان بهترین فوتبالیست اروپا برگزیده شد. شاید قهرمانی جهان تنها عنوانی باشد که پلاتینی از کسب آن محروم ماند.
به گزارش دویچه وله؛ در فهرست ۱۰۰ فوتبالیست برتر قرن بیستم که فدراسیون جهانی فوتبال، فیفا منتشر کرد، میشل پلاتینی پس از پله، کرویف، بکنباوئر، دی استفانو، مارادونا و پوشکاش، ردهی هفتم را به خود اختصاص داده و فرانسویان خود نیز او را بهعنوان بهترین فوتبالیست کشورشان در قرن بیستم برگزیدهاند.
پلاتینی بدون شک چهرهی درخشان آسمان فوتبال جهان در نیمهی نخست دههی ۱۹۸۰ میلادی است. او در سه دوره (۱۹۷۸، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶) تیم ملی فرانسه را در مسابقات جام جهانی همراهی و هدایت کرد، اما با وجود تواناییهای فوقالعادهاش، چه در ساختن بازی و چه در زدن گل، نتوانست طعم شیرین قهرمانی جهان را بچشد. تنها موفقیت پلاتینی در پیراهن تیم ملی، کسب عنوان قهرمانی فوتبال اروپا در سال ۱۹۸۴ بود.
ورود زودهنگام به فوتبال حرفهایمیشل پلاتینی، کاپیتان تیم ملی فرانسه، در بازی مقابل یوگوسلاوی سابق، در چارچوب جام ملتهای اروپای ۱۹۸۴ در خانه. دیداری که ۳ بر ۲ به سود فرانسه به پایان رسیدمیشل پلاتینی که متولد ۲۱ ژوئن ۱۹۵۵ است، فعالیت باشگاهی را در سن ۱۰ سالگی آغاز کرد و در سن ۱۷ سالگی به تیم دسته اول آ.اس. نانسی ملحق شد.
نخستین بازی او در لیگ دستهی اول فرانسه برمیگردد به سوم ماه مه سال ۱۹۷۳. نانسی اگر چه در آن فصل به لیگ دستهی دوم سقوط کرد، اما بلافاصله توانست این ناکامی را جبران کند و بار دیگر به صف دسته اولیها بپیوندد. یکی از چهرههای کلیدی در این موفقیت پلاتینی جوان بود که در تمریناتی ویژه، تکنیک خود در زدن ضربات آزاد را به کمال رسانده بود.
در همان دههی ۱۹۷۰ میلادی میشل پلاتینی به یکی از امیدهای بزرگ فوتبال فرانسه تبدیل شد. فرانسویان با یاری او توانستند پس از ۱۳ سال، رقابتهای مقدماتی را با موفقیت پشت سر گذارند و در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین حضور یابند. البته فرانسه پس از دور اول، در پی شکست در برابر آرژانتین، بازیها را وداع گفت.
"هادی" ملیپوشان فرانسه و کابوسی به نام آلمانپلاتینی پس از جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، بازوبند کاپیتانی تیم ملی را در دست گرفت و تا پایان فعالیتش در تیم ملی، هدایتکنندهی تیمش بود. فرانسه که در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا مثلث جادویی پلاتینی، ژیرس و تیگانا را در خدمت خود داشت، به بزرگترین مدعی کسب عنوان قهرمانی بدل شد، اما یکی از بزرگترین شکستهای خود را تجربه کرد، آن هم در مرحلهی نیمهنهایی در برابر آلمان.
میشل پلاتینی در یکهشتم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک در دیدار مقابل ایتالیافرانسویان که در آغاز وقت اضافی دو گل به ثمر رسانده و ۳ بر یک از آلمانیها پیشی گرفته بودند، در کمال ناباوری دو گل دریافت کردند و در ضربات پنالتی از ملیپوشان آلمان شکست خوردند.
یک سال بعد، میشل پلاتینی که در این میان به باشگاه ایتالیایی یوونتوس تورین پیوسته بود، بار دیگر شکست تلخی را در برابر آلمانیها تجربه کرد. یوونتوس که به همراه پلاتینی در آن زمان بهترین باشگاه اروپا محسوب میشد، در بازی فینال جام قهرمانان باشگاههای اروپا یک بر صفر از تیم هامبورگ شکست خورد.
آخرین دورهی جام جهانی که با شرکت میشل پلاتینی برگزار شد، رقابتهای ۱۹۸۶ مکزیک بود. اینبار هم فرانسویان با طلسم آلمان روبرو شدند و بار دیگر در مرحلهی نیمهنهایی سر تسلیم در برابر رومنیگه و یارانش فرود آوردند. درخور توجه آنکه ملیپوشان فرانسه پیش از شکستشان در برابر آلمان، تیمهای ایتالیا و برزیل را از میدان به در کرده بودند.
اوج درخشش "شاه" نحیفپلاتینی که به موتزارت فوتبال شهرت دارد و فرانسویان او را "Le Roi" (شاه) خطاب میکند، بزرگترین موفقیتش را در سال ۱۹۸۴ جشن گرفت. سال ۸۴، سال پلاتینی بود. این درخشش شاید تا اندازهای از این سرچشمه میگیرد که پلاتینی در آن زمان دچار مصدومیتی نشده و در شرایط کاملا مطلوب به سر میبرد.
او تیم ملی فرانسه را در جام ملتهای اروپا که در سال ۱۹۸۴ در خاک کشورش برگزار شد، به بهترین وجه هدایت کرد و با گلهای تماشایی و بازی خلاق خود، عنوان قهرمانی اروپا را برای فرانسویان به ارمغان آورد. تیم ملی فرانسه در این تورنمنت مجموعا ۱۴ گل وارد دروازهی حریفان کرد که ۹ گل آن را پلاتینی به تنهایی به ثمر رساند.
این ستارهی بزرگ گذشته از این موفقیت، پیروزیها و عنوانهای زیادی را با باشگاههای "سن اتین" و یوونتوس جشن گرفت. پلاتینی در بین سالهای ۱۹۷۶ و ۱۹۸۷ مجموعا ۷۲ بازی برای تیم ملی کشورش انجام داد و ۴۱ بار دروازهی حریفان را گشود.
پلاتینی در حال حاضر ریاست یوفا را بر عهده داردپلاتینی که با ۱۷۸ سانتیمتر قد نسبتا لاغراندام بود و وزنش هرگز از ۷۳ کیلوگرم فراتر نمیرفت، "نحیف" بودن خود را بیش از همه با دو چیز جبران میکرد، یکی تکنیک فوقالعاده و دیگری ذهن خلاق در "ساختن" بازی و "خواندن" بازی.
شادی دیر هنگاممیشل پلاتینی اگر چه نتوانست به عنوان کاپیتان قهرمانی جهان را برای فرانسویان به ارمغان آورد، اما موفق شد این رویا را در قالب برنامهریز جام جهانی ۱۹۹۸ به تحقق برساند. ملیپوشان فرانسه در آن دوره با برتری کامل برزیل را در دیدار نهایی ۳ بر صفر شکست دادند و به عقیدهی اکثریت فرانسویان، پلاتینی نقش مهمی در این موفقیت تاریخی داشته است.
ناگفته نماند که پلاتینی در بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲ سرمربیگری تیم ملی فرانسه را برعهده داشت، اما موفقیت چندانی به دست نیاورد. او هرگز در تلاش مربیشدن نبود، اما درخشش او به عنوان برنامهریز جام جهانی ۹۸ فرانسه، سبب شد که راه او برای رسیدن به مسئولیتهای بزرگتر در فوتبال جهان هموار شود.
پلاتینی پس از آنکه چند سالی را در کمیتهی اجرایی فیفا تجربه اندوخت، در ژانویه سال ۲۰۰۷ به ریاست فدراسیون فوتبال اروپا برگزیده شد و این مقام را همچنان داراست.