موضع طالبان برای عدم واگذاری پایگاه بگرام به آمریکا قوی نیست/ حضور نظامی آمریکا تبعات سنگینی برای ایران دارد

به گزارش سرویس بین الملل تابناک، چندی پیش «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا در کنفرانس خبری مشترک با «کر استارمر» نخست‌وزیر انگلیس، به قول خودش «یک خبر نسبتا فوری» اعلام کرد و مدعی شد که می‌خواهد دوباره پای آمریکایی‌ها را به پایگاه راهبردی «بگرام» در افغانستان باز کند، چراکه به ادعای او این پایگاه «یک ساعت با جایی که چین سلاح‌های هسته‌ای خود را می‌سازد، فاصله دارد».

پیشتر نیز «زلمی خلیل زاد» نماینده پیشین آمریکا در امور افغانستان در تازه‌ترین اظهارات خود، احتمال استفاده مجدد از پایگاه بگرام برای عملیات مشترک ضدتروریسم با طالبان را مطرح کرده است.

ترامپ همچنین در پستی در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» به افغانستان هشدار داده بود که اگر پایگاه هوایی بگرام را بازنگرداند، اتفاق‌های بدی رخ خواهد داد، اما مقامات افغانستان او را به عدم تکرار شکست‌های گذشته و عقلانیت فراخوانده بودند.

تلاش‌های آمریکا برای حفظ نفوذ و دسترسی استراتژیک در افغانستان همواره با مخالفت طالبان مواجه شده و هرگونه حضور نظامی خارجی در این کشور از سوی حکومت کنونی افغانستان بارها غیرقابل قبول اعلام شده است.

«ذاکر جلالی» مشاور وزیر خارجه حکومت طالبان در واکنش به سخنان دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرده بود که اظهارات ترامپ درباره بازپس‌گیری پایگاه بگرام را باید در چارچوب یک معامله و تجارت در نظر گرفت.

وی افزود که طالبان هیچ‌گاه حضور نظامی خارجی را در افغانستان نمی‌پذیرد و این موضوع در مذاکرات دوحه نیز به‌طور کامل رد شده است.

با این حال، جلالی در شبکه ایکس اظهار داشت که درهای تعامل با آمریکا در حوزه‌های اقتصادی همچنان باز است و دو کشور می‌توانند روابط خود را بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک بنا کنند.

در این زمینه خبرنگار تابناک گفتگویی با دکتر محمدحسن جعفری دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان، انجام داده که در ادامه آمده است.

*دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در اظهاراتی خواهان در اختیار گرفتن پایگاه بگرام افغانستان شده است. این در حالی است که امارات اسلامی افغانستان پذیرش این موضوع را رد کرده است. دلایل تمایل آمریکا برای بازگشت به بگرام چیست؟

«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا، فردی معامله‌گر و تجارت‌پیشه است که منافع استعماری‌اش ایجاب می‌کند در افغانستان حضور داشته باشد. با توجه به اینکه افغانستان چهار یا پنج دهه است که دچار بحران و جنگ است، آمریکایی‌ها طی بیست سال حضور خود در این کشور بسیاری از معادن افغانستان را استخراج کردند و آمریکا و برخی کشورهای غربی، از جمله انگلیس، این منابع را به یغما بردند.

معادن بکر و دست‌نخورده اورانیوم، لیتیوم و دیگر مواد معدنی گرانبها در اختیار آمریکایی‌ها بود. آنها پایگاههایی در شورابک، هلمند و جاهای دیگر داشتند، اما پایگاه بگرام بزرگ‌ترین پایگاه است و همان‌طور که ترامپ گفته، تنها یک ساعت با چین فاصله دارد.

دلایل بسیاری وجود دارد که آمریکا بخواهد همچنان در افغانستان حضور داشته باشد. یکی از دلایلی که تجهیزات جنگی خود را به پاکستان یا کشورهای دیگر اهدا نکرد یا با خود نبرد، این بود که دولت قبلی آمریکا امیدوار بود دوباره به افغانستان بازگردد و تا امروز نیز این کشور را رها نکرده است.

بخشی از طالبان نیز هماهنگ با آمریکایی‌ها بوده، هست و خواهد بود. گرچه طالبان در ظاهر بیانیه‌ای نرم صادر کردند که «ما یک وجب از خاک افغانستان را نمی‌دهیم»، اما این سخنان در حد حرف باقی می‌ماند. دولت آمریکا و شخص ترامپ، همان‌طور که ذکر شد، معامله‌گر و تجارت‌پیشه است و منافع استعماری‌اش ایجاب می‌کند در افغانستان، عراق و کشورهای مشابه حضور داشته باشد، پایگاه ایجاد کند و منابع و ثروت ملت افغانستان و دیگر کشورها را به یغما ببرد. تنها راه دستیابی به این منافع، داشتن پایگاه نظامی است. در کشورهای عربی، آمریکا زمانی که پایگاه دارد، از آن به سود خود بهره می‌گیرد. خود آمریکایی‌ها اعلام کردند که «عرب‌ها مانند گاو شیرده برای ما هستند».

پایگاه بگرام مجهزترین پایگاه است و آمریکا از طریق آن می‌تواند روسیه، چین و ایران را تحت نظر داشته باشد. به همین دلیل ایالات متحده علاقه وافری به این پایگاه دارد. پس از ترک افغانستان چهار سال پیش، جمهوری‌خواهان به دموکرات‌ها خرده گرفتند که چرا بدون مقدمه و اطلاع قبلی از افغانستان خارج شدند، زیرا این اقدام به صلاح افغانستان و مردم آن نبود و برای آمریکا نیز زیان‌آور بود؛ هرچند در افغانستان از مردم شکست خورده بودند.

تاریخ نیز گواه این شکست‌هاست. در قرن نوزدهم انگلیسی‌ها از افغانستان شکست خوردند و خارج شدند؛ در قرن بیستم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی افغانستان را ترک کرد و فروپاشید؛ و اکنون در قرن بیست و یک، آمریکایی‌ها شکست خورده و سراسیمه افغانستان را ترک کردند.

ترامپ بعداً اظهار پشیمانی کرد که بایدن چرا چنین کرد. هزینه‌ای که آمریکا در افغانستان کرد، در برابر ثروت‌های به‌دست‌آمده ناچیز بود؛ هزاران برابر آن‌ را از استخراج و حمل شبانه اورانیوم، لیتیوم، منیزیم و فلزات گران‌بها به غرب و آمریکا به دست آوردند.

آمریکا مصّر است که به هر نحوی افغانستان را تحت نفوذ داشته باشد. هستند کسانی که می‌خواهند پایگاه بگرام را دوباره به آمریکا بسپارند؛ بخشی از طالبان نیز مترصد این هستند و بخشی مخالفند.

آمریکا علاقه‌مند است در افغانستان حضور داشته باشد، اما این علاقه‌مندی ریشه در همان معامله‌گری ترامپ دارد. آمریکا نمی‌تواند مدعی حقوق بشر باشد، با وجود جنایاتی که در فلسطین اشغالی و حمایت از رژیم صهیونیستی انجام می‌دهد. ترامپ حتی گفته است که می‌خواهد مردم غزه را بیرون کند و آنجا را تبدیل به هتل و شهرک برای صهیونیست‌ها کند.

حزب رفاه ملی افغانستان اعلام می‌کند که اگر تمام مزدوران آمریکا بخواهند بگرام را به این کشور تحویل دهند و طالبان نیز در این امر تبانی کنند، ما رسماً مخالف این اقدام هستیم و اجازه نخواهیم داد آمریکایی‌ها دوباره در افغانستان حضور یافته و مردم ما را قتل‌عام کنند یا جنایت‌های متعدد دیگری مرتکب شوند.

در سال ۲۰۱۹، ترامپ در کنفرانسی در کاخ سفید و در دیدار با عمران‌خان گفت نمی‌خواهد ده میلیون نفر را در افغانستان بکشد، اما در صورت وقوع جنگ، می‌تواند آن را ظرف یک هفته خاتمه دهد. این نشان می‌دهد که ارتکاب چنین جنایاتی از سوی ترامپ بعید نیست. آمریکا با حمایت مستقیم از رژیم صهیونیستی، در یمن، لبنان، فلسطین و غزه مرتکب نسل‌کشی شده است. ما نمی‌خواهیم پایگاه بگرام به یک «غزه دیگر» در قلب افغانستان بدل شود.

آمریکایی‌ها حتی بمب ده و نیم تنی موسوم به «مادر بمب» را در ولایت ننگرهار به بهانه مبارزه با داعش آزمایش کردند و مناطق را ویران ساختند. گرفتن پایگاه بگرام از ابتدا زمینه‌سازی شده بود و از همان چند سال پس از خروج آمریکا، برنامه‌ریزی برای بازپس‌گیری آن آغاز شده است.

ملت افغانستان اجازه نمی‌دهد آمریکا دوباره پایگاه بگرام را تصاحب کرده و آن را به محلی برای نظارت بر کشورهای ایران، روسیه و چین تبدیل کند. ما نمی‌خواهیم افغانستان پایگاه آمریکا باشد. ما نمی‌خواهیم میدان تاخت‌وتاز و جنگ‌های نیابتی در افغانستان ایجاد شود.

اگر آمریکایی‌ها می‌خواهند صلح و ثبات به ارمغان بیاورند، چرا مردم فلسطین را آواره و دو میلیون نفر از مردم غزه را گرسنه نگه داشته و ده‌ها هزار نفر را با حمایت از رژیم صهیونیستی قربانی کرده‌اند؟

اسرائیل مگر به ایران حمله نکرد؟ مگر به لبنان، قطر و یمن حمله نکرد؟ اسرائیل به هیچ‌کس رحم نمی‌کند و آمریکا حامی اوست؛ وگرنه اسرائیل قدرتی ندارد. به فرمایش حضرت امام خمینی، اگر همه مسلمانان متحد شوند و یک سطل آب بریزند، اسرائیل را آب می‌برد؛ چه رسد به سایر آزادی‌خواهان و آزادی‌اندیشان جهان.

ترامپ حتی به سازمان ملل متحد حمله می‌کند و مخالفت او با این سازمان، دنیا را به بی‌ثباتی می‌کشاند. این وضعیت خطرناک است و ما امیدواریم که کشورهای آزاداندیش متوجه رفتار جنون‌آمیز آمریکایی‌ها باشند. کشورهای اسلامی باید رابطه خود را با اسرائیل قطع کرده و اقدامات انسانی در پیش بگیرند، چراکه این رژیم به هیچ‌کس رحم نمی‌کند.

بنابراین، تأکید می‌کنم آمریکایی‌ها در این خیال نباشند که دوباره به افغانستان بازمی‌گردند. مجاهدانی که در قرن نوزدهم انگلیسی‌ها را به زانو درآوردند و در قرن بیستم اتحاد جماهیر شوروی را، با مکتب هفتاد ساله کمونیسم، به زباله‌دان تاریخ سپردند و آمریکایی‌ها را با خواری از افغانستان بیرون کردند، نباید تصور کنند بگرام را تصاحب خواهند کرد. حزب رفاه ملی افغانستان مخالف این موضوع است و مردم افغانستان مخالف حضور آمریکا در کشورشان هستند. مزدوران آمریکا باید بدانند که دیگر معامله‌گری نکنند. ما به آنها هشدار می‌دهیم که جایی در افغانستان نخواهند داشت.

تمام گروه‌ها و احزاب افغانستان را به وحدت و همبستگی دعوت می‌کنیم و به طالبان اعلام می‌کنیم که بیایید دولت همه‌شمول تشکیل دهید و اجازه دهید مردم در برابر سیاست‌های غرب و آمریکا و فرد بیگانه‌مآبی مانند زلمی خلیل‌زاد که مهره بیگانگان است، فریب نخورند. خلیل‌زاد فردی سست‌عنصر و رذل است که حتی به مادر خود، یعنی خاک افغانستان، وفادار نیست. او تلاش دارد بخشی از مزدوران آمریکا را وارد بدنه طالبان کند. ما امیدواریم طالبان به خود آید و با احزاب و گروه‌هایی که منافع افغانستان را در اولویت قرار می‌دهند متحد شود.

گرچه طالبان در گذشته و حال در آزمون خود موفق نبوده‌اند و به نیمی از مردم افغانستان جفا کرده و دانشگاه‌ها و مدارس را بر روی دختران بسته‌اند؛ اقدامی که از هر نظر مخالف معیارهای انسانی و اسلامی است. ما امیدواریم این گروه، اگر قصد ماندن در افغانستان دارند، پیش از آنکه دیر شود و شرایط سخت‌تر گردد، از فرزندان واقعی افغانستان دعوت کنند تا برای دفاع از عزت و کرامت مردم وارد عمل شوند. طالبان به تنهایی قادر به اداره افغانستان نیستند و این را خودشان نیز می‌دانند. این شرایط برای آنان و دیگران نگران‌کننده است.

مزدوران آمریکا، از جمله اشرف غنی، را نیز ما کاملاً شناخته‌ایم و دیگر نیازی نیست چشم طمع به افغانستان داشته باشند. آنها تنها در خواب و خیال می‌توانند حکومت در افغانستان را تصور کنند. مردم افغانستان خود تصمیم گرفته‌اند سرنوشتشان را تعیین کنند و امیدواریم که سروصدای ترامپ باعث اتحاد و یکپارچگی آنان شود.

*آمریکا از این پایگاه خارج شده بود. چه اتفاقاتی باعث تلاش آمریکا برای حضور مجدد در این پایگاه است؟

اصرار آمریکا برای بازگشت به پایگاه بگرام افغانستان به این دلیل است که افغانستان کشوری ژئوپلیتیک و دارای اهمیت در چهارراه بین‌المللی است؛ شاهراهی بین‌المللی که از یک سو به چین و کشورهای آسیای میانه و دیگر مناطق وصل می‌شود. علاوه بر این، داشتن پایگاه بگرام برای آمریکایی‌ها از هر جهت حائز اهمیت است، زیرا می‌توانند هم روسیه را کنترل و نظارت کنند، هم ایران را زیر نظر داشته باشند، و هم در نزدیکی چین ـ که یک ابرقدرت اقتصادی است ـ حضور یابند، تا آن را زمین‌گیر کنند.

پایگاه بگرام یک موقعیت راهبردی دارد که بسیاری از پایگاه‌های نظامی آمریکا در دیگر کشورها فاقد چنین اهمیتی هستند. از این رو، آمریکا تلاش دارد به هر قیمتی به افغانستان بازگردد. این هدف از سخنان و مواضع ترامپ نیز آشکار است و موضوعات زیادی در این زمینه در پشت پرده جریان دارد.

رژیم صهیونیستی نیز بخشی از این پروژه را پشتیبانی می‌کند. به طالبان هشدار می‌دهیم که بخشی از نیروهایی که اکنون تحت پوشش گردشگران، با گذرنامه و پاسپورت‌های اروپایی وارد افغانستان شده‌اند، در واقع یهودیان و اتباع رژیم صهیونیستی اسرائیل هستند. امیدواریم جلوی ورود و فعالیت این افراد گرفته شود. این افراد در افغانستان به گشت‌وگذار مشغولند و هدفشان جمع‌آوری اطلاعات و اخبار است. طالبان، اگر واقعاً افغانستان را دوست دارد، باید در این زمینه تلاش بیشتری انجام دهد.

*گر آمریکا فشار به طالبان را افزایش دهد آیا ممکن است جکومت طالبان در مورد واگذاری این پایگاه به آمریکا تجدیدنظر کند؟

طالبان اعلام کرده است که اجازه چنین کاری را نمی‌دهد و حتی یک وجب از خاک افغانستان را به آمریکا واگذار نخواهد کرد. هرچند بخشی از طالبان با آمریکایی‌ها هماهنگ هستند و در واقع جیره‌خوار آمریکا محسوب می‌شوند، و بخشی دیگر که این اظهارات را مطرح می‌کنند، به نظر می‌رسد در آن بخش‌ها تصمیم‌گیرنده اصلی نباشند. امیدواریم بتوانند از ظرفیت مردم افغانستان استفاده کنند و اجازه ندهند آمریکایی‌ها دوباره به این کشور بازگردند.

در قرارداد استراتژیکی که افغانستان امضا کرد، حزب رفاه ملی مخالف این توافق بود و آمریکا را به عنوان یک کشور استعمارگر می‌شناخت که تنها در پی منافع خود بود و هیچ کمکی به منافع افغانستان نکرد. نه در بازسازی افغانستان نقش مؤثری داشت، نه در برقراری صلح و ثبات.

افغانستان برای آمریکا در واقع فقط یک آزمایشگاه بود که به مدت ۲۰ سال در آن مستقر شدند تا بر روی مردم افغانستان مطالعه و شناخت کسب کنند. ما نیز هیچ ضرورتی برای بازگشت آمریکایی‌ها نمی‌بینیم و مخالف سرسخت این اقدام هستیم. این اقدام آمریکا را دخالت آشکار در امور یک کشور می‌دانیم.

*ترامپ مدعی شده اگر حکومت افغانستان درخواست واگذاری پایگاه بگرام به آمریکا را نپذیرد اتفاق بدی رخ خواهد داد. ارزیابی شما از این تهدید چیست و آمریکا ممکن است چه اقدامی انجام دهد؟

ترامپ می‌گوید اتفاق بدی خواهد افتاد؛ اما چه اتفاقی؟ پیش‌تر که به افغانستان آمد، نزدیک به چهار هزار نفر از نیروهایش کشته شدند و زمین‌گیر گردید. این بار که بیاید، مردم افغانستان پاسخ جانانه‌ای به او خواهند داد و افغانستان به جهنمی برای آمریکایی‌ها تبدیل خواهد شد. ترامپ باید این را به‌خوبی درک کند. روزهایی که مزدورانش در افغانستان بر سر قدرت بودند، روزهای خوشی برای آمریکا بود؛ ولی از این پس، آنان هرگز نباید آرزو کنند پایشان را به افغانستان بگذارند.

شما رژیم صهیونیستی را حمایت می‌کنید و با اقداماتتان دنیا را ملتهب ساخته‌اید؛ یک روز با سازمان ملل متحد مخالفت می‌کنید، روزی دیگر به عراق حمله می‌کنید و با کمک رژیم صهیونیستی به یمن یورش می‌برید. آمریکا یک نیروی نیابتی به نام اسرائیل دارد که هرجا آمریکا اراده کند، حضور می‌یابد؛ همانند سگی که به نام نتانیاهو، به جان همه کشورها می‌افتد. کشورهای عربی و اسلامی باید غیرت به خرج دهند. مصر باید جرأت داشته باشد و روابط خود را با اسرائیل قطع کند.

دیدید که در دیدار اردوغان با ترامپ، او خواستار خرید جنگنده‌های F-35 بود، اما قانون‌گذاران آمریکا مانع فروش آن به ترکیه شدند؛ زیرا اگرچه ترکیه عضو ناتو است، اما چون یک کشور اسلامی است، آمریکایی‌ها هرگز حاضر نیستند آن را تجهیز کنند.

اقدامات غیرانسانی آمریکا علیه جمهوری اسلامی نیز ادامه دارد و سه کشور اروپایی قصد دارند تحریم‌های بیشتری علیه ایران اعمال کنند. امیدواریم آنان سرِ عقل بیایند، هرچند این اقدام عملاً لوث شده و ارزشی ندارد. امروز دنیا باید متحد و یکپارچه شده و به قلدری‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی پاسخ دهد.

در لیبی، عراق و افغانستان چه مصیبتی ایجاد کردند. همان‌طور که در ایران، در جریان جنگ 12 روزه، دیدید که چه فاجعه‌هایی علیه کشور و مردم شریف ایران به وجود آوردند. آمریکا عاشق کسی نیست و تنها به دنبال منافع خویش است. کشورهای عربی باید متوجه باشند که آمریکا هرگز صلح و ثبات به ارمغان نمی‌آورد. هنگامی که ترامپ در سخنرانی‌اش می‌گوید «ما دنبال صلح هستیم»، این سخن ریاکارانه و دروغی آشکار است.

در لبنان، زیر دست رژیم صهیونیستی، می‌بینید چه می‌کنند؛ در یمن قهرمان، که در برابر رژیم صهیونیستی ایستادگی کرده و از فلسطین دفاع می‌کند، رفتارهای ویرانگر آمریکا و متحدانش مشهود است. امیدواریم عربستان، که ادعای خدمت به حرمین شریفین دارد، پیش از آنکه رژیم صهیونیستی به آن یا مصر حمله کند، به‌خود آید و با جهان اسلام هماهنگ گردد. جمهوری اسلامی ایران کشوری مطمئن است که می‌تواند در برابر رژیم صهیونیستی و آمریکا ایستادگی کند و محور اتحاد جهان اسلام باشد.

توجه ما همچنین به روسیه است: روس‌ها اگر راست می‌گویند، باید از کشورهای هم‌پیمان خود حمایت کنند و در صلح و ثبات منطقه، به‌ویژه افغانستان، نقش‌آفرینی نمایند. آمریکا هرگز نمی‌خواهد صلح و ثبات در منطقه برقرار شود؛ او تنش و جنگ را می‌خواهد تا سلاح‌هایش را بفروشد.

امیدواریم اروپایی‌ها دست از این بازی‌ها بردارند، زیرا ترامپ در سازمان ملل گفت: «ما سخنان رئیس‌جمهور ایران را که مدعی است به‌دنبال سلاح هسته‌ای نیست، باور نداریم.» چون خودشان اهل دروغ‌گویی‌اند، سخن راست را نمی‌پذیرند. مردم آمریکا خود اعتراف کرده‌اند که ترامپ، رئیس‌جمهورشان، دروغگوترین فرد کشور است و روزانه چندین دروغ می‌گوید. به‌اصطلاح، «کافر همه را به کیش خود پندارد.»

باید به آمریکا بگوییم وقتی یک مرجع تقلید یا عالم در کشور اسلامی اعلام کند که «ما سلاح هسته‌ای نمی‌خواهیم»، یعنی واقعاً نمی‌خواهد. این آمریکا بود که از سلاح هسته‌ای خود استفاده کرد و هیروشیما و ناگازاکی را بمباران نمود. این آمریکا بود که هواپیمای ایرباس ایران را در خلیج فارس سرنگون کرد، یمن را بمباران نمود و سایت‌های هسته‌ای ایران را هدف گرفت. ایران به‌دنبال سلاح هسته‌ای نیست، بلکه قصد دارد از انرژی صلح‌آمیز بهره‌مند شود، صلح و ثبات برقرار کند و منافع اقتصادی خود را تأمین نماید.

اما آمریکایی‌ها فقط بهانه‌جویی می‌کنند؛ همان‌طور که در عراق بهانه آوردند که این کشور سلاح هسته‌ای دارد، در حالی که دروغ بود. آمریکا، کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی چیزی جز دروغ‌گویی بلد نیستند. ترامپ نیز یک قمارباز و معامله‌گر است که حتی به کشورهای هم‌پیمان خود وفادار نیست. دنیا شاهد برخورد تحقیرآمیز آمریکا با زلنسکی بود. آنان هیچ شأن انسانی را رعایت نمی‌کنند و فقط دنبال منافع خود هستند. ملت‌های شریف ایران، افغانستان، عراق، یمن و لبنان باید بدانند آمریکا در پیِ منافع خویش است و هرگز صلح و صفا را به منطقه نخواهد آورد.

جهان اسلام باید متحد شود و تحت زعامت و رهبری روحانی بزرگ جهان اسلام، آیت‌الله خامنه‌ای، در کنار هم بایستد؛ چاره‌ای جز این نیست. اگر جهان اسلام بخواهد بار دیگر نفسی تازه کند باید گرد جمهوری اسلامی جمع گردد و مصداق آیه «وَ اعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَميعاً وَ لا تَفَرَّقوا» را سر دهد. جهان اسلام، کشورهای عربی و آزاداندیشان باید متحد و یکپارچه شده و علیه سیاست‌های دروغین و مردم‌فریب آمریکا «نه» بگویند تا در امنیت بمانند.

*در خصوص واگذاری پایگاه بگرام به آمریکا، دولت پاکستان چه موضعی دارد و آیا ممکن است در این زمینه همکاری با واشنگتن داشته باشد و طالبان افغانستان را تحت فشار قرار دهد؟

من به این باور دارم که اسلام‌آباد با غرب هماهنگ است و در واقع کشور، دولت و ارتش پاکستان از طریق غرب تأمین مالی می‌شوند و شریک مناسبی برای آمریکا به شمار می‌روند. دیدید که رئیس ستاد مشترک پاکستان از یک سو به ارتش اسرائیل هشدار داد و از سوی دیگر با دونالد ترامپ ناهار صرف کرد. این‌ها تنها به دنبال منافع خودشان هستند و می‌خواهند به آمریکا ثابت کنند که وفادارند.

بخشی از طالبان نیز با پاکستان همراه است و پاکستان به آمریکایی‌ها قول مساعد داده که در گرفتن پایگاه بگرام کمک کند. همین که هواپیماهای آمریکایی از خاک پاکستان برخیزند و افغانستان را بمباران کنند، خود نوعی کمک مستقیم به آمریکا در این پروژه است.

*واگذاری پایگاه بگرام به آمریکا چه دلالتهای امنیتی برای ایران خواهد داشت؟

با توجه به سیاست‌های استکباری آمریکا که قریب به چهار دهه و نیم است ملت شریف و دولت جمهوری اسلامی ایران را تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار داده است، آنان دیده‌اند که ملت ایران با ظرافت، استقلال فکری و استقلال در ابعاد مختلف توانسته است مسیر پیشرفت را با اتکا بر توان داخلی ادامه دهد. ایران موفق شده موشک‌های پیشرفته‌ای تولید کند؛ از موشک‌های بالستیک و دوربرد تا کوتاه‌برد و کارآمد، که همگی نشان‌دهنده توان فنی و ابتکار ایرانی است.

آمریکایی‌ها از این دستاوردها وحشتی عمیق دارند، زیرا می‌دانند ایران در آینده می‌تواند خطری بزرگ‌تر از امروز برای آنان باشد و حتی جایگاه بسیاری کشورها را در معادلات منطقه‌ای و جهانی بگیرد. به همین علت، آمریکا در هماهنگی با رژیم صهیونیستی، طی دوازده روز اقدام به بمباران ایران کرد و مرتکب جنایات گسترده شد که به شهادت، مجروحیت و قربانی شدن صدها نفر از مردم انجامید. استفاده از پهپادهای مورد حمایت آمریکا نیز با هدف زمین‌گیر کردن ایران صورت گرفت.

امید ما این است که ملت ایران، با توجه به تجربه‌های فراوان، شناخت دقیق از دشمن و بصیرتی که دارد، همچنان به عنوان ملتی توانمند و خلاق باقی بماند. دولت جمهوری اسلامی ایران نیز با ابتکار و شایستگی خود باید تدابیری بیندیشد که منافع ایران به خطر نیفتد؛ چرا که اگر منافع ایران آسیب ببیند، منافع جهان اسلام و کشورهای منطقه نیز به خطر خواهد افتاد.

در همین چارچوب، باید توجه داشت که آمریکا به هر دلیلی در پی حضور دوباره در پایگاه بگرام افغانستان است و این اقدام، هزینه‌هایی سنگین برای ایران نیز خواهد داشت. امید می‌رود که این حضور با مقاومت جدی کشورهای منطقه و به‌ویژه ملت و دولت ایران، ناکام بماند.

*واگذاری پایگاه بگرام به آمریکا چه دلالتهای امنیتی برای چین خواهد داشت؟

حضور آمریکایی‌ها در افغانستان، در هر شرایطی، برای چین زیان‌بار است و پیامدهای متعددی در پی دارد. یکی از این پیامدها موضوع تایوان است؛ مسئله‌ای که آمریکا آن را بهانه و دستاویز قرار داده تا بر مبنای آن مانور سیاسی و نظامی اجرا کرده و چین را تحت فشار قرار دهد.

هرچند هژمونی آمریکا ترک برداشته و عملاً آسیب دیده است، آمریکا تلاش دارد در این مرحله پایانی، ضربه‌ای جدی به چین، روسیه و ایران وارد کند. به همین علت به هر نحو ممکن در پی حضور مجدد در افغانستان است و این‌بار حاضر است هزینه کلانی برای در اختیار گرفتن پایگاه بگرام بپردازد.

پایگاه بگرام، یک موقعیت استراتژیک حیاتی به شمار می‌رود. ترامپ نیز اذعان کرده که این پایگاه تنها یک ساعت تا مرز چین فاصله دارد و از آنجا می‌توان بر ایران، روسیه و کشورهای آسیای میانه اشراف داشت. بنابراین دلایل و انگیزه‌های متعددی برای استمرار حضور آمریکا در این پایگاه وجود دارد.

تنظیم گفتگو: زینب منوچهری