عسکری: ساعی حکم پدر خانواده تکواندو را دارد، نباید موضع‌گیری می‌کرد/ قهرمانان ما رفتار هیجانی دارند

فریبرز عسکری، سرمربی سابق تیم ملی تکواندوی ایران که کارزاری برای حفظ احترام و اخلاق در این رشته به راه انداخته، موضع‌گیری هادی ساعی که بوی جانبداری داده است را نادرست خواند.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، تکواندو ایران که سال‌ها یکی از الگو‌های نظم، احترام و موفقیت در ورزش کشور بود، این روز‌ها بیش از هر زمان دیگری با چالش‌هایی فراتر از میدان رقابت مواجه است. حاشیه‌هایی که نه‌تنها به سکو‌های قهرمانی ارتباطی ندارد، بلکه مستقیماً اعتبار اخلاقی این رشته را نشانه رفته است. تازه‌ترین نمونه‌اش، حواشی مرتبط با یکی از چهره‌های مطرح تیم ملی زنان و برخورد زشت و تأسف‌برانگیز پدر مبینا نعمت‌زاده با یدالله پیرهادی، پیشکسوت و داور باسابقه تکواندوست؛ اتفاقی که نه در سکوت، که با واکنش گسترده جامعه این رشته همراه شد.

در شرایطی که برخی از مسئولان و نهاد‌های مرتبط ترجیح دادند فعلاً سکوت اختیار کنند یا توپ رسیدگی را در زمین یکدیگر بیندازند، یکی از چهره‌های شاخص و با سابقه این رشته سکوت را جایز ندانست. فریبرز عسگری، سرمربی سابق تیم ملی تکواندو و از چهره‌های شناخته‌شده جامعه ورزش، در اقدامی کم‌سابقه، کارزاری رسمی با عنوان «بیانیه اخلاق‌مداری جامعه تکواندو» به راه انداخت و با انتشار متن محکمی، خواستار رسیدگی قاطع، شفاف و فوری به این اتفاق شد.

فریبرز عسگری در گفت‌و‌گو با خبرنگار تابناک در این خصوص و راه‌اندازی این کارزار گفت: من هم ماجرایی تلخی که اتفاق افتاد، را شنیدم. البته در بخش نخست آن، از نظر من به ما ارتباط پیدا نمی‌کند و موضوع بین دو شخص حقیقی بود که بهتر بود اصلاً از فضای خانواده تکواندو خارج نمی‌شد و در محل موضوع حل و فصل می‌شد تا به این ابعاد رسانه‌ای کشیده نشود. در هر صورت این حق دو طرف بوده و هست که در مرجع قضایی ماجرا را پیگیری کنند و چون ما در روز حادثه در آنجا حضور نداشتیم و از کم و کیف ماجرا بی خبریم، به خودم اجازه نمی‌دهم که کسی را قضاوت کنم یا بخواهم نظری بدهم.

وی ادامه داد: بحث پیش آمده بی احترامی به یک پیشکسوت تکواندو است و من به این موضوع از نظر جایگاه حقوقی پیشکسوتان نگاه کردم، نه یک اسم خاص. اینکه خدایی نکرده این اتفاق قرار باشد، تبدیل به یک رویه عادی شود، دیگر هیچکدام از پیشکسوتان در آرامش و آسایش نخواهند بود و ممکن است این ماجرای تلخ به شکل‌های مختلف تکرار شود که اصلا این موضوع برازنده رشته تکواندو نیست. رشته‌ای که اصل شعار آن ادب، احترام و تواضع است زیر سؤال می‌رود.

سرمربی سابق تیم ملی تکواندو با یادآوری یک خاطره شخصی، خاطرنشان کرد: سال ۱۳۷۳ بود که من از مسابقات قهرمانی آسیا در هیروشیما با مدال طلا برگشته بودم و برای مسابقات جام فجر به اصفهان رفتم. در آن مسابقات در مسابقه نهایی با حریفم برابر شدیم و قرار بود داور وسط برنده نهایی را اعلام می‌کرد. ۱۵ دقیقه طول کشید و اختلاف نظری بین داور و هیأت اجرایی مسابقات وجود داشت و در نهایت حریف من برنده اعلام شد. خیلی‌ها در سالن اعتراض کردند و حتی وقتی قرار بود روی سکوی دوم بروم، مربی من آمد، دستم را کشید و گفت تو بازنده نبودی و قبول نکن روی سکوی دوم بروی و من از استادم خواستم به خاطر شرایط تکواندو کوتاه بیاییم.

عسکری یادآور شد: زمانی که من ورزش می‌کردم، پدرم که همیشه مثل کوه پشت من بود، خیلی باتعصب نتایج را دنبال می‌کرد، همانطور که پدر خانم نعمت‌زاده روی او تعصب دارد؛ پدرم آن روز هم روی سکو بود و وقتی پس از پایان مسابقه دنبالش گشتم، او را ندیدم و آن زمان گوشی موبایل هم نبود که با او تماس بگیرم و تا ساعت‌ها از او بی خبر بودم، اما او چند ساعت بعد تماس گرفت و گفت آنقدر عصبانی بودم، از سالن بیرون آمدم، ماشین دربست گرفتم و به تهران برگشتم تا از عصبانیت به کسی بی احترامی نکنم. ببینید ما در این فضا بزرگ شدیم و از روز اول در تکواندو این را یاد گرفتیم به پیشکسوت‌مان بی احترامی نکنیم، اما الان انگار شرایط طوری است که خیلی راحت بی احترامی ببینیم و راحت از کنار ماجرا بگذریم. همین خاطره باعث شد تا تصمیم بگیرم این کارزار را راه‌اندازی کنم. وگرنه در دعوای بین طرفین هیچ دخالتی نمی‌کنم و خودشان باید موضوع را در مراجع قضایی دنبال کنند.

سرمربی سابق تیم ملی تکواندو در خصوص اینکه هادی ساعی با وجود ایراد گرفتن از حرکت پدر مبینا نعمت‌زاده اما با گفتن این جمله که هر کسی جای او بود شاید به مراتب اقدام بدتری انجام می‌داد از این اقدام به نوعی حمایت کرده و آیا او به عنوان رئیس فدراسیون تکواندو باید حامی یک پیشکسوت به عنوان عضو خانواده باشد یا اینکه از حرکت اشتباه پدر قهرمانش حمایتی غیرمستقیم کند، گفت: اگر به این موضوع در دو بخش نگاه کنیم، روایت متفاوت دو طرف است؛ اول اینکه فرض بگیریم آن چیزهایی که گفته‌اند [کشیدن لباس و مشت زدن به نعمت‌زاده از طرف آقای پیرهادی] رقم خورده، اما راهکار و قانون وجود داشته که از طرف مراجع قضایی پیگیری کنند؛ اگر هر کسی خودش بخواهد اقدام کند، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. اشتباه اول اینجا رقم خورده که به هر دلیلی، اگر آقای پیرهادی کاری کرده، خودشان مستقیم اقدام کرده‌اند و به هر دلیلی، اقدام پدر نعمت‌زاده درست نبود و همین موضوع هم در مراجع قضایی قابل پیگیری است.

وی افزود: در وهله بعدی، آقای ساعی با هر سن و سالی، حکم پدر خانواده تکواندو را دارد و وقتی اتفاقی بین دو طرف رخ می‌دهد باید دو طرف را مثل فرزند بداند و آنها را به کمیته قضایی فدراسیون ارجاع می‌داد تا متخصصان تصمیمی بگیرند که حجت باشد و خود ساعی به عنوان رئیس فدراسیون به موضوع ورود نمی‌کرد که موضع‌گیری داشته باشد و به این شکل هر نوع شائبه‌ای که بوی جانبداری بدهد را از بین می‌برد. به این شکل قشنگ نبود و ساعی حکم پدر خانواده تکواندو را دارد و هر دو طرف باید احساس امنیت کنند و اقدام درست و عقلانی ارجاع ماجرا به کمیته قضایی فدراسیون بود.

عسکری درباره جو منفی بخش زیادی از جامعه نسبت به مبینا نعمت‌زاده پس از افتخارآفرینی در المپیک که درخواست حضور بدون کنکور در رشته پزشکی را داشت و پس از آن هم شایعه درگیری‌اش با ناهید کیانی در رسانه‌ها مطرح شد یا حمایت‌های مهروز ساعی از او پس از جدایی مینو مداح از تیم ملی و خوشحالی علنی ساعی به عنوان مربی ملی از شکست کیانی مقابل نعمت‌زاده کنار شیاپچانگ فضای خوبی برای دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۲۴ پاریس ایجاد نکرده، گفت: بله، من در فضای تکواندو هستم و رصد هم می‌کنم، اما در این مسائلی که گفتید، ورود نمی‌کنم. چون باید در این باره اطلاعات دقیقی داشت و ما در روند داستان نبودیم. شاید یک قهرمان از بیرون اسم بزرگی داشته باشد اما در داخل فضای اردو آماده نباشد یا باخته باشد که شرایط روحی‌اش خوب نیست و اتفاقات دیگری رخ بدهد. به همین دلیل باید به کمیته فنی احترام گذاشت و فقط امیدوارم آنها تصمیماتی بگیرند که به سود تکواندو باشد. این را هم فراموش نکنیم، قهرمانان ما سن و سال کمی دارند و به خصوص حین مسابقه ممکن است رفتار هیجانی داشته باشند و ما به عنوان بزرگ‌تر باید مراقب آنها باشیم. فقط کاری که من انجام دادم، از این بابت بود که به خانواده تکواندو احترام بگذارم، چون دیدم خیلی از اهالی تکواندو نسبت به این ماجرا بی تفاوت بودند.