عبدی: چرا زندان نه؟ /حواشی کشمکش مجلس و وزارت کشور از نگاه رسالت / تحریم‌ها و زیرساخت‌های ایران
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز شنبه ۲۸ مرداد ماه در حالی چاپ و منتشر شد که سیگنال مهم منطقه‌ای از جده و دعوت از رئیسی به عربستان سعودی، بیانات رهبر انقلاب در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران و تاکید بر دوری از خستگی و نا امیدی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
درادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم:
حواشی کشمکش مجلس و وزارت کشور از نگاه رسالت
محسن پیرهادی در سرمقاله امروز رسالت با تیتر متن یک حاشیه زائد نوشت: هرچند معتقدم تداوم کشاکش فعلی بین دولت و مجلس، برای کشور مضر است، اما از باب روشن شدن موضوع، لازم است گفته شود برای ماجرای اخیر معاون سیاسی وزیر کشور دو سناریو محتمل است: سناریو اول آن است که یک مدیر در سطح معاون وزیر، بخشنامه‌ای صادر کرده و به زیرمجموعه خود چند تذکر انتخاباتی داده است. حتی پس از ماجرا، وزیر محترم کشور اعلام کرده که از بخشنامه مذکور اطلاعی نداشته و مفاد آن را قبول ندارد. وزیر کشور همان زمان قول اصلاح داد و چند روز پیش، معاون سیاسی استعفا کرد. ضمن آن که به گفته رئیس محترم مجلس، وزیر کشور از پیش از صدور بخشنامه و اتفاقات پس از آن در پی تغییر معاون مذکور بوده است. این سناریو بهترین حالت ماجراست، اما بیانیه معاون سیاسی پس از استعفا و تهاجم یکپارچه رسانه‌های دولت، در قالب این سناریو قابل فهم و تفسیر نیست.
ممکن است همین‌جا پرسیده شود که مگر معاون سیاسی وزیر کشور در بخشنامه حرف بدی زده که مستحق استعفا باشد. تاکنون چند پاسخ به این پرسش داده شده، ازجمله اینکه حداقل ۴ بند آن بخشنامه زیر سؤال و خلاف قانون است. چنین بخشنامه‌ای عملا عمر نمایندگی را از ۴ سال به ۳ سال کاهش می‌دهد و اگر بخشنامه مشکلی نداشت چرا وزیر کشور قول اصلاح داد و خود منتقد آن بود. همه اینها درست است، اما نکته فرعی است. مسئله اصلی آن است که شاید حتی اغلب نکات بخشنامه درست باشد، اما ترکیب آن تصویری به ذهن می‌دهد که گویا نمایندگان مردم در خانه ملت به دنبال کار انتخاباتی و نمایشی هستند و این وزارت کشور است که نمی‌گذارد!
از باب تقریب به ذهن به نمونه‌ای اشاره می‌کنم. فرض کنید که جمعی از افراد در یک اتاق ایستاده‌اند، از طرفی می‌دانیم که دعوت از یک فرد به تقوا و نهی او از گناه، کار درست و تحسین‌شده‌ای است. اما فرض کنید شما وارد اتاق شده‌اید و با وانهادن دیگران، صرفا رو به یک نفر، چند بار نهی از گناه کرده باشید. در این‌صورت، هرچند یکایک جملات شما درست و دعوت به ترک گناه بوده، اما قضاوت افراد حاضر این خواهد بود که فرد مخاطب جملات، شخصی به شدت گناهکار است.
چنین رفتاری دیگر نهی مؤمنین از منکر نبوده بلکه تفسیق مؤمن و قطعا گناه است. حال، معاونت سیاسی وزارت کشور، در یک بیانیه کوتاه، در چند بند از جمله ۲، ۴، ۶ و ۷ به گونه‌ای نمایندگان مردم را مخاطب گرفته که موجب بی‌اعتمادی است. این در حالی است که بر اساس قانون، شخص وزیر کشور و سایر وزرا، وزیر بودن خود را به اعتبار اعتماد نمایندگان دریافت میکنند. همین دو روز پیش بود که مقام معظم رهبری در دیدار با فرماندهان سپاه، اعتماد به مسئولان را شرط اساسی پیشرفت دانستند. آیا در چنین شرایطی، تخریب اعتماد به یک قوه، آن هم از سوی بخشی از خود مسئولان، خطایی غیرقابل پذیرش نیست؟! چه ضرورتی داشت در بخشنامه مرتبا به جلوگیری از رفتار انتخاباتی نمایندگان اشاره شود؟ باید به هرگونه رفتار زودهنگام انتخاباتی نامزد‌ها اشاره می‌شد که چه مدیران مستعفی دولتی، چه چهره‌های آزاد و چه نمایندگان فعلی، جزئی از آن هستند.
همه می‌دانیم که حمایت دولت از چهره‌های نزدیک به خود در انتخابات، غلط است و دولت محترم هم قطعا چنین نخواهد کرد. حال آیا صحیح است که نمایندگان مجلس طی یک بیانیه، از دولت موکدا بخواهند که از حمایت مدیران دولتی و چهره‌های نزدیک به خودشان جلوگیری شود؟ صدور چنین بیانیه‌ای از طرف خانه ملت، به حساب اعتبار و جایگاه آن، مسلما به تیتر رسانه‌ها تبدیل خواهد شد. اگر چنین بیانیه‌ای صادر شود، هرچند عبارت درستی است، اما به واسطه اشاره خاص به دولت، چه بازتابی خواهد داشت؟ آیا چنین رفتاری عاقلانه است؟ در این‌صورت چه بلایی بر سر عنصر اعتماد خواهد آمد؟
سناریو دوم که می‌خواهم آن را در انتهای متن مطرح کنم و سریع از آن بگذرم، آن است که تکرار چنین اقداماتی و بازنمایی رسانه‌ای آن، حاکی از تلاش دولت برای تأثیر و تغییر در ترکیب مجلس است. با شناختی که از وزیر محترم کشور و معاون محترم سیاسی سابق دارم، چنین فرضیه‌ای دور از ذهن است. اما چهره‌های پیش‌گفته که سوابق جدی انقلابی هم دارند، باید مراقب سوءاستفاده دشمنان بیرونی و چهره‌ها و رسانه‌های دوقطبی‌ساز داخلی باشند. مدیران دولتی حتما می‌دانند که اگر می‌خواستند تأثیری در انتخابات بگذارند باید دو ماه پیش استعفا میدادند و شخصا ثبت‌نام می‌کردند. حالا دیگر زمان نقش محتوایی دولت در انتخابات به‌کلی تمام شده و صرفا اجرای شکلی آن باقی مانده است.
در ادوار گذشته، گاهی اختلافات این‌چنینی میان دولت و مجلس به وقوع پیوسته و به سود هیچ کدام نبوده است. یکی از دلایل آنکه دامنه اختلاف اخیر چندان گسترده نشد، نقش مؤثر دکتر قالیباف به‌عنوان رئیس مجلس در مدیریت و آرام‌سازی فضاست که هم نمایندگان بحق معترض را برای مدارا قانع کرد و هم از کیان مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مردم که انصافا مورد بی‌انصافی و هجمه بی‌دلیل قرار گرفتند، دفاع کرد. فضای فعلی کشور، دوره حساس برنامه هفتم، اولویت مسائل اقتصادی و معیشت مردم و تأکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر «نزدیک بودن به قله‌ها»، فرصت حاشیه‌رفتن را از دولت و مجلس گرفته است. این حاشیه نیز، قطعا با تدابیر رئیس مجلس و رئیس جمهور، خواهد گذشت و نقاط همکاری و همدلی پررنگ‌تر خواهد شد، ان‌شاءالله.
عبدی: چرا زندان نه؟
عباس عبدی ظی یادداشتی در شماره امروز اعتماد با عنوان چرا زندان نه؟ نوشت: زندان اصلی‌ترین مجازات در نظام‌های کیفری امروزی است. بیش از ده میلیون نفر در زندان‌های جهان هستند و شاید بیش از ۵ برابر این تعداد نیز سالانه سر از زندان در می‌آورند. با همه عوارضی که زندان دارد، در حال حاضر هیچ راهی برای حذف آن از نظام کیفری وجود ندارد، هر چند کوشش‌هایی می‌شود تا با مجازات‌های جایگزین تعداد زندانیان را کاهش دهند، همچنین با بهبود شرایط زندان و جامعه ارتکاب جرم را کم کنند. در ایران نیز رییس اسبق قوه قضاییه با این ادعا که در اسلام زندان نداریم کوشید آن را در نظام کیفری کمرنگ کند که نتوانست بلکه پررنگ‌تر هم شد. زندان مجازات بدی است و برای جامعه هم زیانبار است ولی جایگزین مناسبی هم ندارد. شاید در آینده وضعیت تغییر کند.
از سوی دیگر زندانیان می‌کوشند که سابقه خود را پاک کنند زیرا در انظار عمومی زندانی شدن ناپسند و موجب تحمیل هزینه طرد اجتماعی برای فرد است. همچنین افکار عمومی برای مواجهه با جرم فشار می‌آورند که دولت‌ها مجرمین را بازداشت و زندان کنند؛ به چند دلیل. یکی اینکه آنان را مستحق مجازات می‌دانند، دیگر اینکه آنان را از متن جامعه جدا کنند و بالاخره به صفت مجرم شناخته شوند و هزینه اجتماعی ارتکاب جرم را نیز بپردازند. این قاعده یک استثنا دارد. آنجایی که زندانی شدن موجب طرد اجتماعی نمی‌شود و فرد زندانی نه‌تن‌ها کوششی برای پنهان کردن زندان خود نمی‌کند، بلکه آن را به صورت مکرر اعلام نموده و به نوعی به آن افتخار هم میکند و مردم هم به جای طرد، به او احترام می‌گذارند و سعی میکنند تحمل سختی زندان را بر او کاهش دهند. این مورد مربوط به احکامی است که گرچه در قانون به عنوان جرم آمده، ولی یا با تفسیر نادرست قضات فرد را مصداق آن دانسته و محکوم کرده‌اند، یا مردم و افکار عمومی آن رفتار را مجرمانه نمیدانند، به ویژه اتهاماتی که نه تنها نفع شخصی برای محکوم ندارد، بلکه با هدف خیر عمومی و جامعه؛ علیه متهم ایراد شده است.
یکی از نقاط ضعف حکومت‌ها هنگامی است که تعداد اینگونه زندانیان آن زیاد باشد. این مساله نه تنها بار سیاسی و تبلیغی علیه حکومت دارد، بلکه موجب کاهش اعتبار مجازات زندان هم می‌شود و برخی از مجرمین واقعی نیز می‌کوشند خود را منتسب به چنین زندانیانی کنند. ضمن اینکه فشار مستمری را بر حکومت برای آزادی آنان وارد میکند و همواره نام آنها در سر خط خبر‌ها است. چه زندانی شوند، چه مریض شوند، چه مرخصی بیایند، چه مرخصی نیایند، چه آزاد نشوند و چه آزاد شوند، همیشه موضوع خبر هستند. ضمن اینکه نگهداری آنان هم مشکل دیگری برای حکومت‌ها است. با این ملاحظات ممکن است سیاست زندانی کردن این افراد تغییر کند، به این معنا که محکومیت‌های دیگری را برای آنان منظور دارند که به زندان نروند ولی بدتر از زندان باشد.
این اتفاق اخیرا در برخی احکام صادره از دادگاه‌ها در ایران دیده می‌شود. برای نمونه، محروم کردن از معاشرت با دیگران؟! یا محروم شدن از حرفه و شغل، یا عدم دسترسی به وسایل ارتباطی جدید و... موضوعی که قطعا غیرقانونی است ولی مهم‌تر از غیرقانونی بودن این است که هیچ محکومی اسیر این احکام نشده و به آنها تن نخواهد داد و با دست خود، خود را نابود نمی‌کند. اینکه هم زندان نرود و طرف مقابل، هزینه این تصمیم خود را نپردازد و هم اینکه از ترس مرگ خودکشی کند و تمام اهداف طرف مقابل را مجانی تامین کند، شدنی نیست. طبیعی است که از این مقررات تخطی میکنند تا همان زندان را درباره آنان اجرا کنند. نمونه دیگر تعیین مجازات‌های مالی برای جرایم است. این از آن اقدامات عجیب و غیر حقوقی است. اصولا رکن اصلی مجازات یا زندان است یا مجازات بدنی. مجازات مالی برای تخلفات است، مثل تخلفات رانندگی. پس چرا رفتاری را جرم و قبیح می‌دانند ولی برای مرتکبین آن مجازات مالی تعیین میکنند؟ برای اینکه می‌دانند مجازات زندان برای رفتاری که مردم آن را به عنوان جرم قبول ندارند... .
برای حکومت هزینه‌زاست و فرد زندان رفته نیز به آن افتخار خواهد کرد، هرچند هزینه می‌دهد، ولی انتخاب کرده است. پس راه‌حل را در افزایش مجازات‌های نقدی و اجتماعی یافته‌اند. ولی این مساله مشکل قباحت ارتکاب فعل مجرمانه را حل نمی‌کند. در واقع با جریمه نمی‌توان «رفتاری» را قبیح معرفی کرد. اگر با تعیین اینگونه مجازات‌های مالی، رفتاری قبیح شمرده نشود (مثل دزدی که قبیح است)، بازدارندگی نخواهد داشت، حتی مردم به انجام آن حریص‌تر هم می‌شوند و در هر فرصتی که پیدا کنند با افتخار آن را نقض میکنند.
عدم رعایت حجاب را هنگامی می‌توانید جرم معرفی کنید که با شهامت و اقتدار مرتکبین آن را زندان کنید و نه جریمه. رفتار‌هایی که از نظر جامعه جرم نباشد، پنجره‌ای برای پول درآوردن جهت جبران کسری بودجه نیست
تحریم‌ها و زیرساخت‌های ایران
روزنامه «جهان‌صنعت» طی یادداشتی در شماره امروز خود نوشت: اقتصاد ایران بدون صادرات نفت ابعادش کوچک و کوچک‌تر خواهد شد. این وضعیت در ۵ سال تازه‌سپری شده و در دهه ۱۳۹۰ اثبات شده است و تلاش دولت‌های ایران برای جلوگیری از پیامدهای منفی تحریم به جایی نرسیده است. شاید برخی ادعا کنند مگر برای ایرانیان چه اتفاقی افتاده است و به شهروندان امید دهند وضعیت آنها تغییری نکرده و چشم‌انداز روشنی پیش‌روست.
واقعیت این است که تحریم‌های ایران از یک سو در زندگی روزانه ایرانیان اثر بازدارنده داشته و به نرخ تورم‌های ۵۰ درصدی منجر شده است که به کسری بودجه و کاهش قدرت خرید شهروندان منجر شده است و از سوی دیگر تضعیف زیرساخت‌های ایران را به دنبال داشته است. ناترازی در تولید برق، گاز، بنزین، آب و راه و جاده و راه ریلی و نیروگاه و پالایشگاه و نیز بندر‌ها و مناطق آزاد ایران از پیامدهای دهشتناک تحریم سرمایه‌گذاری در ایران به حساب می‌آیند. این وضعیت اگر ادامه یابد به فلج زندگی ایرانیان در عرصه‌های گوناگون و تضعیف قدرت چانه‌زنی ایران در مناسبات خارجی منجر خواهد شد. به‌طور مثال می‌توان به مقوله بسیار با‌اهمیت تضعیف موقعیت ژئوپولیتیک ایران نیز اشاره کرد که وضعیت آن به شدت در ابهام است.
دیپلماسی ایرانی در همین‌باره نوشته است: اتصال دو پروژه «کریدور میانی» ترکیه و «کمربند و راه» چین زمینه نزدیکی دو کشور را فراهم کرده و نزدیکی پکن- آنکارا می‌تواند به خطر خنثی‌سازی ژئواکونومیکی ایران منجر شود. در صورت پیوند عملیاتی دو پروژه به هم، این مسیر به عنوان تنها شریان زمینی اتصال چین و اروپا ذیل «کریدور چین- آسیای مرکزی- غرب آسیا» مطرح می‌شود و نقش دیرینه دولت ایران را در پیوند آسیا و اروپا خنثی و روابط ریلی ایران با چین را محدود میکند. در واقع جذابیت توسعه کریدور میانی برای اروپا و ترکیه این است که روسیه و ایران را دور میزند.
شوربختانه در میان مدیران ارشد دولت سیزدهم و دیگر نهاد‌های مسوول به این مقوله یعنی پیامدهای منفی تحریم و بی‌بنیه شدن آرام زیرساختها توجه نمی‌شود و با وصله- پینه کردن امور کار به مراحل حساس خواهد رسید. همین الان در کشورهای همسایه ایران گام‌های بلندی برای توسعه زیرساختها در حال انجام است و سرمایه‌های بزرگی در جریان این فعالیت‌ها دیده می‌شود. ساخت سد‌های پرشمار و بزرگ از سوی ترکیه در ارس و کاهش قدرت ایران در بخش آب و سرمایه‌گذاری کشور‌هایی مثل آذربایجان و ترکمنستان در بخش گاز و سرمایه‌گذاری‌های هنگفت عراق در بازار نفت ایران را از درآمد‌های نفت و گاز محروم خواهد کرد و تحریم‌ها نیز مزید بر علت شده و ایران را در زیرساختها به شرایط بسیار سخت می‌رساند.
کیهان تیتر زده، آپارتمان با تخفیف ۲۵ درصدی هم مشتری ندارهبگو ۳۰ میلیارد را ۲۵ درصد تخفیف که هیچ، ۵۰٪ هم بدهد ۷۰٪ درصد مردم قادر به خرید نیستند
واقعا درک اش اینقدر سخت است کیهان؟
| 
ایت الله هاشمی رفسنجانی چند بار گفتند اجازه دهید تا بروم رابطه ایران و عربستان را درست کنم؟؟یا برجام ۲ که اقای روحانی گفت مگر غیر از کاری است که
دلواپسان الان انجام دادند و ارتباط با عربستان؟؟؟؟؟؟
فقط هاشمی رفسنجانی یا روحانی یک طرح گشایش روابط با کشورهای عربی میدادند کیهاااااااااااااااااااااان خودش را منفجر میکرد و ان را خیانت به خون ملت یمن و شیخ نمر و افغانستان و سوریه و .... اعلام میکرد و انواع کارشکنی ها و موفق هم شدند .عجبا
پایداری چی ها که شعار : استخر فرح در انتظارت ای آنکه مذاکره شعارت را میدادند و توییت می‌زدند و الان تمام آن توییت ها را دارند پاک میکنند یا کلی فحش نامه برای ولیعهد عربستان میزدنند و ابو اره و قاتل خاشفچی و ... میگفتند کجا هستند؟؟؟؟؟
زمانی که ایت الله هاشمی رفسنجانی گفت اجازه مذاکره به ایشان بدهند تا قفل رابطه با عربستان را باز کنند دلار ۳۲۰۰ تومان و کشور بسیار ثروتمند تر از الان بود منتهی آقایون در اوج ضعف اقتصادی رفتند با عربستان رابطه مجدد برقرار ان هم با
اصرار چینی هاچون میخواهد خیالش از امنیت سرمایه گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری در عربستان راحت باشد
عربستان دارد مانند پوتین با کارت ایران از آمریکا امتیاز میگیرد و میخواهد بایدن را مجبور به امتیاز دهی بزرگتر به عربستان کنند
برخلاف مسولین و نزدیکان که از نعمت تحریم فربه شدند، دیگه چیزی تو سفره مردم عادی نیست که بخواند بابت تحریم بدنند. چرا زندان نه؟ چرا جامعه فقهی و دردمندان واقعی اسلام در خصوص جرایم حجاب که توسط دادگاه ها صادر شده موضع گیری رسمی و سریع ندارن؟ دو حالت بیشتر ندارد یا احکام صادره درست است و آن را تایید میکنند پس درستی آن را برای مردم و جامعه مطابق شریعت اسلام تبیین کنند یا احکام نادرست است پس جامعه قضات صادر کننده رای را مخاطب نظر فقهی قرار داده و تفسیر اشتباه از شریعت اسلام را به آنها گوشزد نمایند. شاید هیچگاه در تمام طول تاریخ کل جامعه در تشخیص جرم و جرم انگاری از یک موضوع اینقدر اختلاف و تشدد آراء نداشتن. چرا؟ در ادامه مطلب روزنامه جهان صنعت باید نوشت که تحریم های ظالمانه توسط آمریکا به خاطر استقلال سیاسی کشور و از ترس پیشرفت و اقتدار هر چه بیشتر ایران بزرگ اعمال شده زیرا آمریکایی ها تنها به فکر منافع سیاسی - اقتصادی خود در منطقه هستند و منافع آنها ایجاب می کند که کشورهای منطقه در فقر علمی به سر ببرند تا به قول ترامپ " گاو شیرده" آنها باشند، سیاستی که غلط اندر غلط و ضد علم و دانش بشری و ضد حقوق بشر است. پس اساس مشکل از طرف آمریکا است که اگر آمریکا یکجانبه گری را کنار بگذارد و این طور نباشد که به خاطر چشم طمعی که به ثروت های خدادادی منطقه دارد چشم دیدن کشوری مستقل، پیشرفته و مقتدر را در منطقه نداشته باشد بسیاری از مشکلات امروز اتفاق نمی افتاد و یا براحتی قابل حل بود پس این آمریکا است که باید در سیاست های غلط خود تجدید نظر کند و به پیشرفت کشور ما احترام بگذارد و از دخالت در امور داخلی ما دست بردارد و خوب است یاد آوری شود که امروز ۲۸ مرداد سالروز کودتای نظامی آمریکا بر علیه دولت دکتر مصدق است و مردم می دانند که در دوران وابستگی ایران به آمریکا چه دخالت هایی که در امور داخلی ایران نشد، از کودتای ۲۸ مرداد بگیر تا قرارداد ننگین کاپیتالاسیون و .... 
| ا با توجه به شکست خوردهای جنگ جهانی مانند آلمان و ژاپن و حکایت آنها فرمایشات شما را نهی می کند | با نظر شما در خصوص زیاده خواهی و روحیه امپریالیستی آمریکا موافق هستم ولی این هنر و درایت سیاستمداران کشور هست که چطوری منافع حداکثری خودشون را در یک ارتباط هوشمندانه حفظ و ارتقاء بدهند نه اینکه 8 سال سیاست خارجی بر این پاشنه بچرخد که قطعنامه های سازمان ملل کاغذ پاره است و بگوییم میسوزه اونجاشون . نتیجه اون سیاست و اون ادبیات میشه بجای سوختن اون میشه سوختن عمر و
زندگی مردم .از این نمونه ادبیات در سال های اخیر خصوصا برای ابراز کینه و دشمنی با کشورهای حاشیه خلیج فارس کم نداشتیم . آخر چه شد ، مذاکره و عقلانیت و مصلحت کشور و مردم و همه ی اون فحش ها و توهین ها آثارش فقط در سفره من و تو ای هموطن عزیز و دوستدار ایرانی آباد باقی ماند
| هر کشوری باید به فکر منافع خودش باشه ولی امثال شما منافع کشور رو اشتباهی تشخیص دادین که درگیر تحریم های بین المللی و یک جانبه آمریکا شدین، مشکل بعدیتون اینه که تحریم رو نعمت میدونین و میگین دیگران گاو شیرده هستن، شما شیرده باش ولی برا مردم خودت،، تحریم کاری کرده شیر خشک شده جناب، یه نگاه به جیبت بنداز البته اگه به جایی وصل نیست و مثل مردم عادی کار و زندگی میکنی | این نظر بیشتر از اون مقاله باعث نگرانی درمورد آینده ایران میشه. حداقل اون مقاله مشکل موجود و راه حل های ممکن رو نشون میده ولی این نظر مشخص میکنه که افرادی که متاسفانه مسوولین هم همفکرشون هستن اصلا قایل به مشکل نیستن و بعبارتی تو باغ نیستن.
این تندروهای جبهه پایداری ها فقط کافیست خودسان بر ثروت و ثروت کشور تسلط کامل بدست بیاورند حجاب و عفاف را حذف میکنند
با عربستان که آشتی کردند و با بن سلمان ( ابو اره شیرده سابق ؟) سابق که بستند
با بایدن و پمپئو و ترامپ و نتانیاهو هم خواهند بست
و هزاران کار عاقلانه و ملی که خاتمی و روحانی میتوانستند براحتی و با دست بالا
منعقد کنند را و ابن ها نگذاشتند را از موضع ضعف و پایین خواهند بست !!!؟؟
مدعیان انقلابی بصیرت دان و ابر قدرت منطقه و جهان !!!! همه را از موضع ضعف و با التماس خواهند بست و فقط می خواهند که خودشان باشند و ببندند و بمانند!!!
حق با اون مدیر قبلی وزیر کشور بودما خودمان در شهر خود مان از نزدیک شاهد این بودیم که ، بخش ام ار آی بیمارستان شهرمان
هنوز فعال نشده بود ، افتتاح شد توسط نماینده شهر
غوره نشده ، مویز شد
به ما اجازه خواهند داد نفت را به صورت قاچاق و به صورت تهاتری و زیر قیمت به خودشون و یا هرکسی که آنها بخواهند بفروشیم و در ضمن احساس پیروزی هم داشته باشیم . این خلاصه اقتصاد کشور است | فقط داماد علم الهدی رییس جمهور باشدو صد البته موقوفه گرانبهای گوهر شاد را هم بگیرد
علم الهدی تمام قد از دولت دفاع میکند و کف و سوت میزند!؟
ولی هر کسی بغیر از دامادش باشد ، فقط غرغر میکند و انتقاد و ناسزا و توهین میکند !؟
مطالب جناب عبدی اگر در یک جامعه از نظر اجتماعی ، اقتصادی و روانی نرمال بیان شود ، ریز و درشت افراد جامعه برسرش خواهند ریخت .این همه مطالب درست و نادرست کنار هم ، از ایشان بعید است . کی گفته مثلا برای جرم تجاوز نمی توان جریمه نقدی در نظر گرفت و یا جرم ضرب و جرح . اگر مردم جامعه بدانند فرد متجاوز زمانی به زندان می رود ( آن هم نه این سوسول بازیها بلکه زندان با کار اجباری سنگین ) که پول کافی برای پرداختن نداشته باشد ، یعنی اول جریمه ی نقدی سنگین بعد زندان ، در مرحله ی اول ثروتمندان از بیچاره شدن ترسیده و سراغ جرم نمی روند و دوم فقرا هم از آن نوع زندان ترسیده و ... اتفاقا بهترین مجازات برای موضوع حجاب ، مجازات نقدی است که از بین ده ها دلیل یکیش آنست که عمده ی اینها وضع مالی خوبی دارند . ، عموم مردم استدلال آقای عبدی را بدون دیدن ایراداتش ، می پذیرند صرفا به جهت آنکه خواسته مخالفت با سیستم اداره ی معیوب کشور را بروز دهد بدون آنکه مراقب باشد ، این همه ایراد در توصیه هایش نباشد . هنوز مردم به درستی نمیدانند انگیزه از پافشاری بر انرژی هسته ای چیست، آنطور که گفته اند بمب اتم که نیست بلکه رفاه ملت است ،با یک حساب سرانگشتی پیامدهای این مساله که منجر به تحریم های داخلی و خارجی برای ایران شده است ،ضمن آنکه اکثریت مردم را به زیر خط فقر کشانده، موجب گسترش نابهنجاری های اجتماعی و نا امیدی به آینده شده، تا به امروز انرژی هسته ای برای ایران میلیارد ها دلار خسارت بدنبال داشته است ، که بفرض آنکه بطور کامل به آن دست یابیم حداقل یک قرن طول خواهد کشید تا جبران خسارت شود، مسئولین محترم به چه حقی این ظلم را بر مردم روا داشته اید. | به جایش روسیه حقه باز به دهها میلیارد دلار ثروت افسانه ای رسید و همانطور که صفراف کارشناس خبره روسی فارس زبان
گفت : اگر پروژه نیروگاه اتمی بوشهر نبود ، کل
دانشمندان هسته ای روسیه باید بیکار و راننده تاکسی
میشدند
و صنعت هسته ای روسیه ورشکسته و بخاک مذلت
می نشست