عزای عمومی واقعی . کمتر خونه ای تو ایران یه بغض نترکیده .
ناله را هرچند میخواهم که پنهانش کنم ، سینه می گوید که من تنگ آمدم ، فریاد کن .
کار گلچین فلک گرچه همه یغما بود ، لیکن این بار گلی چید که بی همتا بود
قلم از توصیف فداکاری و ایثار این دلیرمردان عاجز است
من در این مدت که از حادثه تلخ پلاسکو میگذرد هر زمان که اخباری و یا متنی از آن آتشنشانهای قهرمان می شنوم یا میخوانم بی اختیار دلم میشکند و در درونم های های گریه میکنم بدون آنکه شناخت قبلی از این عزیزان شهید داشته باشم . و با خود میگویم که این نشانه مظلوم بودن آنها است . کاش و ای کاش این غم بزرگ مانند حوادث تلخ قبلی چون زلزله ورزقان و یا ریختن دیوار گلی مدرسه بر روی معلم آن در جنوب کشور و نیز برخورد قطار سمنان و زنده زنده سوختن برخی مسافران و .... نه تنها با گذر زمان فراموش نشود بلکه درسی شود برای تک تکمان تا هرکداممان در هر جایگاهی که هستیم شرافت خدمت به خلق خدا را در سرلوحه کارهایمان قرار دهیم و جامعه مان را به سمت ایمن سازی فنی و روانی ببریم .
مابایدهمیشه به یاداین دلاورمردان باشیم نه فقط همین چندروزبیادشان باشیم همیشه باید بگی درودصلوات به روح پاکشان