ماجرای فیلم ترسناک جنایت رقم خورده در بیمارستان قم چیست؟

تأکید فرمانده پلیس بر سرعت عمل بسیار زیادشان در زمان دستگیری گروهی که با آهنگ یک خواننده خارجی رقصیده بودند، موجی از قیاس به راه انداخته که نه چندان جالب است و نه مبتنی بر حقیقت.

به گزارش «تابناک»، به فاصله چند روز از دستگیری و آزادی به قید وثیقه گروهی که با آهنگ یک خواننده آمریکایی در تهران رقصیده و ویدئو کلیپ آن را باز‌آفرینی کرده بودند، موجی در فضای مجازی به راه افتاده که بیشتر به لج و لج بازی شباهت دارد تا واکنشی منطقی و همین ‌برای کشاندن آن به فضاهای نامطلوب کفایت می‌کند.

اگر از شمار زیاد افرادی که در اثر کار قدرتمندانه پلیس و به‌کارگیری حداکثر توان برای دستگیری بازیگران این ویدئو کلیپ، پی به ماجرا برده‌ و با دیدن آن، واکنش‌هایی بیشتر از سر احساسات از خود نشان داده اند، بگذریم، طیف دیگر واکنش‌ها به قیاس عملکرد پلیس در حوادث گوناگون می‌پردازد و یکی از بهترین دستمایه‌ها برای این قیاس، فیلم جنایتی است که به تازگی در یکی از بیمارستان‌های قم رقم خورده است.

اگر طاقت دیدن صحنه‌های دردناک را دارید، این فیلم را ببینید تا برسیم به ادامه ماجرا؛ البته دیدن این فیلم وحشیانه ضرورتی هم ندارد و می‌توان با خواندن ماجرا، پی به اتفاق رخ داده در فیلم برد و به قدر کافی از خشونت حاکم  بر جامعه ترسید!

با فراگیر شدن بازنشر و اشتراک‌گذاری این فیلم، پس از دستگیری گروه رقصنده‌های ملقب به «هپی»، برخی خلاقیت به خرج داده و این دو رویداد را با هم قیاس کرده‌اند تا به این نتیجه برسند که چگونه پلیس در شش ساعت شش جوان رقصنده را دستگیر کرده و اما در زمان وقوع جنایتی تا این اندازه سبوعانه، در محل نبوده‌اند و پس از آن هم نتوانسته‌اند در عملیاتی ضربتی، ضاربین (بخوانید قاتلان) را دستگیر کرده و به مجریان عدالت بسپرند؟!

اما ماجرای این فیلم چیست و فرجام آن چه شده؟

به گزارش پایگاه خبری قم‌نا، شرح حادثه از این قرار است که ساعت یک بامداد دهم فروردین ‌امسال، یکی از شهروندان قمی، جوان مجروحی را که توسط جمعی از اراذل و اوباش مورد سوء قصد قرار گرفته بود، با وسیله نقلیه خود از صحنه زد و خورد فراری داده و با تحمل ضربات قمه و چماق وارد آمده بر بدنه خودرو‌ ۲۰۶ خود، به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی می‌رساند.

اما این انتقال با تعقیب ضاربین، به حمله افراد مسلح به اورژانس بیمارستان منجر می‌شود تا درگیری ثبت شده در دوربین‌های اورژانس، جو متشنجی را نشان دهد که ماحصل آن وارد آمدن ضرباتی مرگبار بر پیکر فرد مجروح است؛ ضرباتی که انتقال جوان مجروح به اتاق عمل هم نمی‌تواند مانع ‌مرگ جوان و رقم خوردن قتلی وحشتناک شود.

اوضاع به قدری ترسناک بوده که در زمان ضرب و شتم، کادر پزشکی و پرستاران روپوش‌های خود را در آورده و از ترس جان پنهان شده بودند و مأموران حراست بیمارستان که تنها یک گاز اشک آور همراه داشتند، نه توانستند مانع ورود مهاجمان شوند و نه مانع فرار ایشان پس از سلاخی!


بدین ترتیب از‌‌ همان آغاز کار یکی از دلایل شکل گیری حادثه، نبود ماموران انتظامی در زمان وقوع حادثه در محل ذکر شد -که ریشه در مشکلات خاصی داشت که ذکر نشده- تا این گونه القا شود که اگر نیروی انتظامی در صحنه بود، چه بسا چنین اتفاقی رقم نمی‌خورد، اما هرچه این ادعا می‌توانست اقناع کننده به نظر برسد، برای شرایط پس از ماجرا، فاقد قدرت نفوذ به نظر می‌رسید.

تا اینجای داستان، آن چیزی است که روایت آن دست به دست در شبکه‌های مجازی می‌چرخد و قیاس آن با ماجرای دستگیری گروه رقصندگان «هپی»، بستر نقد نیروی انتظامی را فراهم آورده است، اما این ماجرا ادامه دارد و ادامه آن بر خلاف آنچه بسیاری حدس می‌زنند، مبهم و ناپیدا هم نیست.

شاید پس از این حادثه، آن دسته هم‌وطنانی که ماجرا را شنیده بودند از خود می‌پرسیدند «مگر به این سادگی است که عده‌ای به بیمارستان حمله کرده، فردی را سلاخی کنند و بگریزند؟» و در طرح این پرسش، دستگیری قاتلان در زمانی کوتاه را انتظار می‌کشیدند.

به گزارش قم‌نا، ۲۵ فرودین، پانزده روز پس از رقم خوردن این حادثه تلخ، پیگیری‌های دادستانی و پلیس آگاهی قم به ثمر نشست و درگیری آغاز شده در محله شادقلی‌خان این شهر که به قتل در بیمارستان بهشتی ختم شده بود، با دستگیری عوامل حادثه پایان یافت.

آن گونه که در گزارش آمده، علت وقوع درگیری، اختلافات قبلی فی ما بین طرفین بوده و جز فرد مصدومی که به اورژانس منتقل شده بود و در ‌‌نهایت سلاخی شد، پنج تن از یک طرف دعوا و دو تن از طرف دیگر دعوا مجروح شده بودند.


البته به گفته مقامات پلیس، با توجه به بازتاب و تبعات این حادثه در جامعه، شناسایی و دستگیری عوامل اصلی این درگیری «به صورت ویژه» در دستور کار پلیس آگاهی و دستگاه قضایی استان قرار گرفت و [نقل به مضمون] «با انجام تحقیقات گسترده و گسترش اقدامات اطلاعاتی با بسیج تمام توان و با تلاش‌های شبانه‌روزی پلیس آگاهی و سایر رده‌های انتظامی، هویت طرفین دعوا، علت درگیری، ‌سوابق طرفین و… مشخص و نهایتا عوامل اصلی شناسایی و دستگیر شدند‌».

اینکه ادامه ماجرا به کجا رسیده و آیا محاکمه ضاربان آغاز شده یا نه، بر ما پوشیده مانده، ولی آنچه از نقل این حادثه می‌توان دریافت، این گونه نبوده که رویدادی تا این اندازه خشن مورد پیگیری پلیس قرار نگرفته یا ختم به نتیجه نشده باشد؛ پس چرا برخی این رویداد را با دستگیری گروه هپی قیاس می‌کنند؟

بی‌شک مقامات پلیس بهترین پاسخ دهنده به این پرسش هستند، ولی گویا تأکید شدید پلیس بر سرعت عمل دستگیری گروه رقصنده‌ها در چند ساعت و مانور رسانه‌ای گسترده بر این رویداد در رسانه ملی، در کنار سکوت همین نهاد‌ها و یگان‌ها در قبال امثال حادثه‌های رقم خورده در بیمارستان قم، سیاست یک بام و دو ‌هوایی را نشان می‌دهد که کمترین عارضه همراه با آن، قیاس‌هایی باشد که برخی درباره عملکرد پلیس انجام می‌دهند و جنبه انصاف را رعایت نمی‌کنند.