چند سال پیش که خبرش منتشر شد، شبیه به یک شوخی بود. شبیه به یک تئوری خنده دار که قرار است هم جغرافیای قبرستانها را محدود سازد و هم یاد مردگان را برای بازماندگانشان به شکلی متفاوت و همیشگی باقی بگذارد اما همین چند سال کافی بود که نشان دهد در میان میلیاردها انسانی که اعتقاداتی مشابه مسیحیان کاتولیک یا مسلمانان و یا یهودیان ندارند، استقبال کنندگانی وجود دارند که به این طرح لبخند می زنند: تبدیل خاکستر اموات به نگین الماس!
به گزارش «تابناک»، دیاکسید کربن را در 180 کیلومتری عمق زمین تا بیش از 1200 درجه حرارت دهید و همزمان زیر فشار بیش از 50000 کیلوگرم نیرو بر سانتیمتر مربع قرار دهید و سپس به سرعت آن را به عمق اندکی زمین بیاورید تا به سرعت سرد شود. پروسه بسیار دشواری که احتمالاً بشر تا قرنهای دیگر به آن دست نخواهد یافت، به اعتقاد پژوهشهای ثبت شده در نشریه Nature در یک تا سه میلیارد سال قبل به صورت طبیعی درون کره زمین رخ داده و حاصلش «الماس طبیعی» شده است.
الماس از واژه ادَماس (به یونانی|ἀδάμας}و به معنای نشکن) از سنگهای قیمتی و به شدت مقاوم و از آلوتروپهای کربنِ پایدار در فشارهای بالا است. کربن البته بیشتر در قالبهای سست تری در دسترس بشر بوده و گرافیت، آلوتروپ دیگر کربن که برای ساخت نوک مداد مورد استفاده قرار میگیرد، آلوتروپ در دسترس ترِ کربن است اما آنچه مطلوب بشر بوده، درخشش و زیبایی خیره کننده الماس بوده، هرچند کاربرد کمتری در زندگی بشریت نسبت به کربن داشته است.
در سالهای اخیر اما روشهای تازهای برای تولید الماس مصنوعی کشف شده که محصولش هرچند قابل تمیز از الماس طبیعی است اما تقریباً همان کارایی و همان انسجام را دارد. پرکابردترین روش اما روش «فشار بالا، حرارت بالا / High Pressure/High Temperature» با مخفف (HPHT) است که بر مبنای این روش گرافیت در دستگاههای مخصوص قرار میگیرد و پس از تغییر ساختارهای مولکولی از طریق شبیه سازی آنچه در زیر زمین و برای الماس طبیعی رخ میدهد، یک الماس کم نقص شکل میگیرد.
این روش در سالهای اخیر به عنوان یک دستاورد تازه برای تولید جواهر مصنوعی بسیار پرکاربرد شده و دسترسی عمومی به جواهرات -البته از نوع مصنوعی اش- را قابل دسترس تر ساخته، چرا که در ظرف یک هفته با اندکی کربن، میتوان تعداد قابل توجهی از نگین هایی را در مدت زمان بسیار اندک و با هزینه نسبتاً کم تولید کرد که اگر قرار باشد معادلش الماس طبیعی در نظر گرفت، میبایست میلیون ها دلار پرداخت کرد و از این منظر یک اتفاق مهم در صنعت جواهر محسوب میشود؛ با این حال هیچ کس تصور نمیکرد این شیوه تولید الماس به صنعت کفن و دفن متصل شود!
شرکت کفن و دفن سوئیسی Algordanza چندسالی است که اموات را تبدیل به الماس میکند و با توجه به اندازه الماس بین ۵ الی ۲۲ هزار دلار هزینه دارد اما علی رغم هزینه قابل توجهش هرساله تعداد قابل توجهی مشتری دارد و سال سه سال بر تعداد این مشتریهای افزوده میشود؛ مشتریهایی از اروپا، آمریکا و آسیا که تعدادشان آنقدر افزایش یافته تا برای هر کشوری که مشتریان بیشتری دارد وب سایتی مجزا طراحی شود و مشتریانی از 24 کشور بدین شکل مدیریت شوند.
ژاپن، هنگ کنگ، کره جنوبی، سنگاپور، تایلند، آمریکا، کانادا، مکزیک، بلژیک، چک، فنلاند، فرانسه، آلمان، مجارستان، لوکزامبورگ، هلند، استرالیا، ایتالیا، پرتغال، رومانی، اسپانیا، لیختن اشتاین و البته سوئیس که پیشتاز بوده، کشورهایی هستند که نمایندگی کمپانیهایی از Algordanza را برعهده دارند و این یعنی این تجارت نوپا به سرعت در حال گسترش است و از تئوری به یک صنعت سودآور مبدل شده است.
میلیاردها انسان به ویژه گروهی از مسیحیان، بودائیان، شینتو، هندوئیسم و... مشکلی با سوزاندن اجساد بستگانشان ندارند و اساساً برای برخی از این گروه ها سوزاندن اجساد، بخشی از آیینهای مذهبی شان محسوب میشود. این جمعیت میلیاردی، بخش اعظمی از متقاضیان بالقوهای را میتوانند تشکیل دهند که مشتری شرکتهای مراکز سوزاندن اجساد هستند و در دهههای اخیر هرچه بر قیمت قبر (به ویژه در اروپا و آمریکا) افزوده شده، تعداد این مشتریان نیز رو به افزایش نهاده و طبیعتاً از این خاکستر اموات نیز به یک ایده خوب میتوان، حسابی درآمد کسب کرد؛ کاری که کمپانی سوئیسی Algordanza کرده است.
کافی است مقدار بسیار کمی از خاکستر یک مرده را به این شرکتها بدهید تا آنها با تفکیک کربن موجود در این خاکستر، ابتدا آن را تبدیل به گرافیت کرده و سپس با همان روش روش «فشار بالا، حرارت بالا / High Pressure/High Temperature» که مورد اشاره قرار گرفت، خاکستر اموات تان را نگین انگشتری شان کنند! ژاپن، فرانسه و سوئیس بیشترین متقاضیان این الماس ها را به خود اختصاص داده اند و با این سرعت رشد تبدیل مرده به یک شی هنریِ تزئینی، احتمالاً در آینده نزدیک، تعداد اشخاصی که بخشی از جسد عزیزشان در قالب الماس به دست یا بر سینه و یا بر گوش دارند، آنقدر بزرگ خواهد شد که مباحث اخلاقی نیز در این زمینه پیش کشیده شود.
البته ظاهراً مشتریهای این کمپانی تماماً اموات نیستند و برخی از متمولان بدون میراث دار و تنها نیز جزو مشتریان این مجموعهها هستند و پیش از مرگ، درصدد برآمده اند قالبی متفاوت از وجودشان در دوران پس از مرگ باقی بماند و به تعداد قابل توجهی الماس مصنوعی درشت تبدیل شوند! به هرحال در حدود 18 درصد بدن یک انسان 70 کیلوگرمی، کربن است و این حجم کربن میتواند ماده خام هزاران الماس مصنوعی بود! در دنیای کنونی که چنین اتفاقاتی فراگیر شده، نباید تعجب کرد که همین کنار گوشمان نیز شاهدش باشیم و حتی گالری از الماسهای تولیدی از اجساد چهره های مطرح را برپا شود!