سرویس بین الملل ـ از آنجا که برخی از کشور های عضو اتحادیه اروپا و از جمله آلمان معتقدند که تحریم های سازمان ملل متحد علیه ایران و از جمله تحریم اخیر، برای جلب حمایت روسیه و چین از آنها، تلطیف و نرم می شود، بنابراین اتحادیه اروپا با وضع قوانین سخت تری علیه ایران، هر گونه نقل و انتقال تجهیزاتی به مقصد ایران که در برنامه هسته ای به کار می رود را از فضا و محیط سرزمینی این کشور ممنوع اعلام کرده است.
به گزارش "تابناک"، اتحادیه اروپا بدون هر گونه پنهان کاری معتقد است که حتی این نقل و انتقالات اگر برای برنامه صلح آمیز هسته ای ایران نیز باشد، خطرناک است! چرا که در نهایت در برنامه هسته ای ایران به کار می رود.
بر پایه این گزارش، اما آنچه در این میان سئوال بر انگیز است، مسیری است که روس ها برای انتقال برخی از تجهیزات به ایران به کار می گیرند. در حالی که هم در سال 2009 و هم در سال اخیر بازپرس شهر فرانکفورت در دو مرحله هواپیماهایی را که تجهیزات روسی را به مقصد ایران حمل می کردند را توقیف کرده است، اما به دلایل ناپیدایی و در حالی که مسیرهای امن تر و نزدیک تری برای انتقال تجهیزات به ایران وجود دارد، مجددا تجهیزات از روسیه به فرانکفورت ارسال شده و آنگاه به سمت ایران حرکت می کند. در حالی که این محموله ها می تواند از مسیر نزدیکتر و از طریق پرواز در فضای کشورهای استقلال یافته و آسیایی شوروی سابق به ایران انتقال داده شود.
در نقشه زیر، این دو مسیر به خوبی نشان داده شده است، مسیر قرمز رنگ، مسیری است که از خاک اروپا گذشته و محموله های ارسالی به ایران را مشمول تحریم های اتحادیه اروپا می کند و مسیر سبز رنگ مسیری است که می تواند سفارشات ایران را بدون دغدغه و خطر خاصی راهی ایران کند.
این گزارش می افزاید: در واقع آنچه اکنون مورد سوال است این است که چرا روسیه، مسیر این نقل و انتقالات تجهیزات را بر می گزیند و بدین گونه برخی از تجهیزات ـ که فوریت هم دارد ـ هرگز به ایران نمی رسد. البته اینکه غرامت محموله هایی توقیف شده بر عهده چه کسی است، مشخص نیست، اما خود این مساله هم ممکن است بر تردیدها بیفزاید.
با این اوصاف جز شیطنت روس ها و ایجاد شرایطی که به واسطه آن روسیه ضمن تامین نظر طرف های غربی اش برای اخلال در مبادلات هسته ای و نظامی با ایران، بتواند با مظلوم نمایی تاخیر در ارسال و یا نرسیدن همیشگی تجهیزات تعهد شده در برابر ایران را به گردن دیگران بیاندازد، نمی توان برداشت دیگری از این اقدام نمود.
البته باید توجه داشت که هر چند ادامه مشاجرات با روسیه به عنوان همسایه ایران و یکی از اعضای دائم شورای امنیت به صورت احساسی به نفع ایران نیست، چه آنکه چین هم با غرب در تحریم ایران همراهی و هم صدایی کرد و انتقادی از سوی ایران متوجه آن کشور نشد، اما ضمن آگاهی از چنین مقولاتی و اطلاع رسانی درباره آن بدین سبب که مجهولات مبادلات بین دولتین، برای مسئولان و مردم معلوم و مکشوف گردد، دولت ایران باید با اتخاذ راهکارهای حقوقی و همچنین دیپلماسی قدرتمند طرف روس را به انجام تعهداتش ملزم نماید.