اینها همه اش ناشی از ضعف ایران در عقد قراردادهای خارجی اش است. اگر هنگام عقد قراردادهای خارجی همه این جوانب در نظر گرفته بشود و محکم کاری لازم صورت بگیرد در آن صورت طرف خارجی قادر نخواهد بود بدون پرداخت هزینه شرایط قراردادها را تغییر بدهد و یا تصمیم های جدید مثلا اتحادیه اروپا یا سازمان ملل را شامل قراردادهای عقد شده در گذشته هم بکند. ایران باید حواسش را بیشتر جمع کند و قراردادها را محکمتر تنظیم کند. مثلا وقتی ایران 5 سال قبل هواپیماهای توپولف از روسیه خریده آنها از نظر قانونی قادر نیستند امروز تصمیم بگیرند که قطعات یدکی آن را به ایران ندهند. اینکه آنها از چه راهی میخواهند قطعات را به دست ایران برسانند مشکل خودشان است. ولی اگر قرارداد در این مورد سکوت کرده باشد آنها همیشه میتوانند به بهانه های مختلف شانه خالی کنند و یا در ازای تحویل قطعات پول خیلی بیشتری از ایران طلب کنند. به هر حال ایران هم باید با تقابل به مثل حال روسها را بگیرد و به آنها بفهماند که این فقط ایران نیست که از تخریب روابط صدمه میبیند بلکه آنها هم همانقدر زیان میبینند.
بالاخره نلاش یک ساله انگلیس نتیجه داد و توانست که رابطه بین ایران و روسیه را تیره کند......این کار با زیرکی و بصورت همزمان از طریق روابط بین المللی با روسیه و همچنین از طریق القای شعارهای خاص به برخی گروههای داخلی مبنی بر انزجار از روسبه تحقق یافت...حالا معنی شعارهابی خاص گروه سبز مشخص میشه ( مرگ بر روسیه ) ؟؟/ هدفی که با زیرکی انگلیس به نتیجه رساند.....مرگ بر استعمار پبر انگلیس
سیاستمداران ایران میباید که از این جیمزباند بازیهای روسها برای روزهای آتی درس عبرت بگیرند و در جهت منافع ایران, روابط ما را با روسیه مورد بازبینی استراتژیک قرار دهند.
هیچ کشوری دوست کشور دیگر نیست همه دوست منافع خود هستند این که منافع کجا باشد مهم نیست مهم این است منافع تامین شود و روسها هم از این قاعده مستثنی نیستند.