حضور عزت الله ضرغامی رئیس سازمان صدا و سیما در کنگره جمعیت ایثارگران و سخنان وی درباره ارسال پارازیت بر روی شبکههای ماهوارهای با انتقاد روبهرو شده است.
به گزارش سرویس اجتماعی «فردا» روزنامه تهران امروز در یادداشتی در همین ارتباط نوشته است؛ حضور عزتالله ضرغامی، رئيس سازمان صداوسيمای جمهوری اسلامی ايران در كنگره جمعيت ايثارگران انقلاب اسلامی، شگفتی برخی ناظران و محافل سياسی و رسانهای كشور را در پی داشت.
نفس حضور ضرغامی به عنوان يك شخصيت مدعو در چنين كنگرهای پرسشهايی چند را به ذهن متبادر میسازد. نخست اينكه قرابت و نزديكی فكری آقای ضرغامی موجب حضور وی در اين كنگره شده است؛ يا اينكه رئيس سازمان صداوسيما، به دعوتهای مشابه از سوی احزاب و گروههای سياسی ديگر، پاسخ مثبت خواهد داد؟
جايگاه رياست سازمان صداوسيما چنان است كه بايد به دور از جهتگيریهای سياسی به نفع اين يا آن حزب و گروه باشد، همچنان كه سازمان صداوسيما نيز قاعدتاً بايد گرايش خاصی به احزاب و گروههای قانونی و پذيرفته شده در چارچوب قوانين مدون، نداشته باشد هم از اينروست كه صداوسيما، «رسانه ملی» توصيف و تلقی میشود.
در واقع صداوسيما به عنوان ناظر بیطرف بايد ناظر بر كنشهای كنشگران سياسی باشد، وظايف صداوسيما در قانون اساسی، حصر و تعيين شده است. همچنين نظارت بر كار و فعاليت آن از سوی مقام معظم رهبری صورت میپذيرد. در چنين وضعيتی، حضور رئيس سازمان صداوسيما در يك كنگره برپا شده از سوی يك تشكل سياسی پرسش برانگيز مینمايد - گرچه چنين رفتاری منع قانونی ندارد - با اين حال شأن و جايگاه رياست سازمان صداوسيما اقتضا میكند كه شخص آقای ضرغامی حتی در صورت گرايش به حزب يا تشكل سياسی معينی، علناً و آشكار، گرايش خود را بروز ندهد اما نكته شگفتآور ديگري كه انتظار نمیرفت رئيس سازمان صداوسيما بدان بپردازد، اظهارنظر وی درباره ارسال پارازيت روی فرستندههای ماهوارهای بيگانه بود.
تاكنون هيچ يك از مقامات رسمی كشور در اين باره اظهارنظری نكرده بودند، همچنان كه مقامات رسمی كشورهای بيگانه نيز از اعتراف و اذعان به ارسال پارازيت روی فركانسهای شبكههای تلويزيونی ماهوارهای ايرانی، طفره رفته و تاكنون حاضر به پذيرش ارسال پارازيت نشدهاند، چنين به نظر میرسد كه نبرد پارازيتها، در سكوت و بدون اظهارنظرهای صريح مقامات كشورهای درگير، در جريان بوده است اما شگفتآور اينكه آقای ضرغامی با گفتن اين جمله: «آنها پارازيت میفرستند و ما هم پارازيت میفرستيم.» موضوع ارسال پارازيتها را وارد مرحله تازهای كرده است.
اينگونه به نظر میرسد كه طرفهای ديگر اين ماجرا اكنون میتوانند به سخنان آقای ضرغامی استناد كرده و موضوع را از زوايای حقوقی در محاكم بينالمللی پيگيری و رديابی كنند، حال آنكه طرف ايرانی هيچگونه مستند مشابهی – دست كم تاكنون – در دست ندارد.
اگر اظهارنظر آقای ضرغامی شتابزده بوده است، اين موضوع قابل بحث و پيگيری است اما اگر حساب شده و از پيش تمهيد شده بوده است، اميدواريم توضيحات رئيس سازمان صداوسيما را بشنويم شايد افكار عمومی قانع شوند.