برادرانی که هر دو مرجع تقلید بوده‌اند
به گزارش شیعه آنلاین، طی این گزارش تلاش کرده نگاهی گذرا به خانواده‌هایی داشته باشد که در آن دو برادر مرجع تقلید وجود داشته است. این گزارش شامل زندگینامه و عکس هایی از حضرات آیات عظام برادران صافی گلپایگانی، برادران روحانی و برادران شیرازی خواهد بود.
برادران صافی گلپایگانی
1- حضرت آیت‌الله شیخ علی صافی گلپایگانی:
ايشان در سال 1332 هجري قمري در گلپايگان دیده به جهان گشود. كودكي و جواني‌اش صرف دانش اندوزي شد. تا سن 18 سالگي نزد پدر و دايي بزرگوارشان مرحوم حجةالاسلام و المسلمين آخوند ملا ابوالقاسم قطب به تحصيل پرداخت و سپس به قم هجرت نمود. دروس سطح را در محضر آيت الله آقا ميرزا محمد همداني تكميل کرد. درس خارج را نزد عالمان بلند آوازه عصر، از جمله آيت الله حجت و آيت الله العظمي بروجردي به پايان برد. هوش و ذكاوت و نيروي استدلال وي در جلسه درس و مباحثه حضرت آيت الله العظمي بروجردي موجب شهرت او گرديد. آيت الله العظمي بروجردي چنان شيفته اين شاگرد درس خوان و هوشيار گرديد كه در برخي مجالس از وي ياد مي‌كرد و اين امر سبب شهرت ايشان در جمع طلاب علوم ديني شد و در رده برجسته ترينشان شناخته گرديد. آيت الله العظمي حاج علي صافي گلپایگانی، آثار ارزشمندي به نظم و نثر عربي و فارسي دارند كه برخي به چاپ رسيده، شماري از آنها زير چاپ و قسمتي به صورت دست نويس است. حضرت آیت الله شیخ محمدتقی بهجت (ره) در وصیتنامه خود به مقلدانش را پس از وفاتش، به حضرت آیت الله شیخ علی صافی گلپایگانی رجوع داده بود.
2- حضرت آيت‌الله لطف‌الله صافى گلپایگانی: ایشان در سال 1337 هجری قمری در شهر گلپايگان، قدم به صحنه هستى نهاد. در نوجوانى قدم به وادى علم و معنويت، حوزه، نهاد و ميهمان صفاى حلقههاى صميمى درس و بحث و مَحرَم شور وصفناپذير مناجات نيمه شب پاكباختگان حوزه شد. ابتدا در گلپايگان، كتب پايه ادبيات عرب را نزد مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز كرد و ادامه مباحث ادبيات، كلام، تفسير، حديث، فقه و اصول را تا پايان سطح در همانجا پى گرفت و در اين مدت حجم وسيع كتب مهم رشتههاى مذكور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آيت الله آخوند ملا محمّد جواد صافى آموخت. در سال 1360 هـ.ق، گلپايگان را ترك كرد و به قم هجرت کرد، تا با حضور در مجلس درس اساتيد بزرگ حوزه علميه قم به تكميل تحصيلات بپردازد. چند سال بعد به نجف رفت و در آنجا نيز از محضر مراجع عاليقدر آن حوزه، براى يك سال بهرهمند گشت. ایشان كه حداقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامى شرايط مرجعيت، كريمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آيت الله سید محمدرضا گلپايگانى، در آذر ماه 1372هـ.ش، بنا به تقاضاهاى مكرّر و اصرار پى در پى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعيت را پذيرفت و اكنون به عنوان يكى از مراجع عمده، و اركان اصلى حوزه علميه قم، به شمار مىرود.
برادران روحانی
1- حضرت آيت‌الله سيد محمد روحانى:
ایشان مردى از تبار مرزبانان دين، فقيه اصولى، برج بلند مرجعيت، استاد حوزههاى علميه، صداى رساى عدالتخواهى، مجاهد و مبارزه خستگى ناپذير بود. در خاندانى حسينى تبار، با پيشينهاى از علم و تقوى و فضيلت ديده به جهان گشود. به رغم جستجوی فراوان، اما متأسفانه تاریخ دقیق تولد ایشان را نیافتیم. پدر بزرگوارشان مرحوم حضرت آيت الله حاج ميرزا محمود روحانى بود. سید محمد روحانی در سال 1330هجری قمری برای ادامه تحصیل علوم دینی به شهر نجف اشرف سفر کرد و از محضر حضرات آيات عظام بهرهها برد. معظم له تدريس دورههاى مختلف علوم اسلامى را نیز در همان ايام نوجوانى در صحن حرم مطهر اميرالمؤمنين على (ع) در نجف آغاز كرد. از شاگردان خاص حضرت آیت الله سید ابوالقاسم خوئی بود و ارتباطی بسیار نزدیک و تنگاتنگی نیز با آن مرجع تقلید بزرگوار داشت. ايشان تقریبا در اواخر سال 1329 هـ. ش به قم بازگشت. مدتی پس از بازگشت از نجف اشرف و شروع به تدريس درس خارج فقه و اصول، به پيشنهاد برخی علماء، فضلاء و مدرسين نام آور حوزه، رساله عمليه ايشان منتشر شد.
2- حضرت آيت‌الله سيد محمدصادق روحانى:
ایشان محرم الحرام 1305هـ.ش، در شهر قم ديده به جهان گشود. در سال 1330هـ.ق وارد نجف اشرف شد تا از محضر حضرات آيات عظام آسيد ابوالحسن اصفهانى و ميرزاى نائينى بهرهها برد. مدتى در مشهد مقدس از شاگردان مرحوم آيت الله آقا حسين طباطبايى قمى بود. بعد از آن به حوزه علميه قم آمدند. با تلاش، كوشش و پايمردي‌هاى ايشان، حضرت آيت الله شيخ عبدالكريم حائرى به قم آمدند و تدريس علوم حوزوى را شروع كردند. ايشان از شاگردان خاص و مورد عنايت آيت الله حائرى بود. ایشان در سن 10 سالگى به همراه برادر بزرگترشان براى استفاده از اساتيد بزرگ حوزه علميه نجف، در درس آنان حاضر شد. به امتحان و توصيه آيت الله خويى، در سن 11 سالگى وارد درس خارج فقه و اصول شد و در سن 14 سالگی به درجه اجتهاد رسید. بعد از تشريف فرمايى ايشان از حوزه علميه نجف و شروع به تدريس درس خارج فقه و اصول و با توجه به نگارش كتاب عظيم «فقه الصادق» بعد از فوت آيت الله بروجردى به پيشنهاد علماء، فضلاء و مدرسين نام آور، رساله عمليه ايشان منتشر شد. طبق آنچه در كتابخانه ملى ايران موجود است، اولين چاپ رساله توضيح المسائل ايشان مربوط به سال 1340هـ. ش مىباشد.
برادران شیرازی
1- حضرت آیت‌الله سید محمد شیرازی: 
ایشان در سال 1347 هجری قمری در شهر نجف اشرف متولد شد. در حالى كه تنها نه سال سن داشت همراه با پدر بزرگوارش مرحوم حضرت آيت الله سيد مهدى شيرازى، به شهر كربلاى معلا هجرت نمود. سید محمد شیرازی دروس مقدماتى و عاليه حوزه را در محضر جمعى از اساتيد بزرگ مانند حضرات آیات عظام سيد هادى ميلانى، شيخ محمدرضا اصفهانى، سيد زين العابدين و شيخ جعفر رشتى و غیره تلمذ نمود. در سن 44 سالگى بر اثر فشارهاى وحشيانه رژيم سابق بعث، از عراق ابتدا به مدت یک ماه به سوریه و سپس به کشور كويت رفت و در سال 1399هجری قمری در 52 سالگى به شهر مقدس قم مهاجرت کرد و تا آخر حیاتش در این شهر حضور داشت. ایشان از آغاز تدریس دروس حوزوی، نخست به تدريس دروس سطح پرداخت و هنگامى به تدريس كتاب «كفايةالأصول» مشغول شد كه تنها 18 سال از عمرش گذشته بود. در سن 25 هم سالگى هم اولين كتاب فقهى استدلالى خود را تأليف نمود. زمانى كه به تدريس خارج فقه پرداخت، تنها30 سال از عمرش مى‌گذشت. حضرت آیت الله سید محمد شیرازی در حالی که تنها 32 سال سن داشت به درجه اجتهاد رسید و رساله عملیه خود را منتشر کرد.
2- حضرت آيت‌الله سيد صادق شيرازى:
ایشان 20 ذى الحجه 1360 هجری قمری در شهر كربلاى معلا ديده به جهان گشود. به همراه برادر بزرگوارش بر اثر فشار حزب سابق بعث عراق ابتدا به سوریه و سپس کویت و بعد از آن به شهر مقدس قم هجرت کرد. دروس دينى و حوزوى را از بزرگان علما و مراجع تقلید در حوزه‌ى علميه فرا گرفت و به درجات عالى اجتهاد نائل شد. ايشان فقيهى جامع، اصولى مبرز و آشنا به علوم معقول و منقول شناخته می‌شود و به پرهيزكارى و زهد و ورع و فضايل اخلاقى ايشان اعتراف شده است. بيش از 30 سال است كه در بحث خارج فقه و اصول ايشان جمعى از علما و دانشمندان و فضلا حاضر مى‌شوند و برخى از مدرسان خارج در حوزه علميه قم و سوريه و شمارى از مبلغان نقاط مختلف دنيا از شاگردان ايشان هستند. از جمله اهتمامات خاص ايشان توجه به امر مؤسسات دينى، فرهنگى، خيريه و خدماتى است. صدها مؤسسه دينى و فرهنگى، مسجد، حسينيه، شبكه تلويزيونى، شبكه ماهواره‌اى، راديو، حوزه، زائرسرا، سايت اينترنتى، مدرسه، كتابخانه، مركز انتشاراتى و درمانگاه تحت عناياتشان مشغول به فعاليتند. پس از فوت برادرشان، رساله عملیه ایشان منتشر شد.
آنان که رفته اند روحشان شاد .آنان که در قید حیاتند در پناه الله مستدام باشند 