عقب نشینی آمریکا از سوریه و پایان عصر مداخله گری
دونالد ترامپ، رئیس جمهور می توانست در نحوه مهندسی خروج فوری از شمال شرقی سوریه، ماهرتر و دیپلماتیک تر رفتار کند. با این حال، این عقب نشینی به اندازه پیامدهای آن اجتناب ناپذیر بود. هرگز قرار نبود که هزار سرباز آمریکایی و متحدین کرد آنها، نامحدود و بر خلاف خواست حکومت و ارتش دمشق بر کل ربع منطقه شمال شرقی کشوری به وسعت سوریه تسلط یابند.
در صورت امتناع آمریكا از خالی کردن سرزمین های متعلق به سوریه به درخواست ترکیه، جنگ اجتناب ناپذیر می شد، خواه با ترکیه، دمشق یا هر دو. و ملت آمریکا از جنگ با ترک ها یا سوری ها پشتیبانی و حمایت نخواهد کرد و هر وقت هم که آمریکایی ها عقب نشینی کرده اند، کردها که با ترکیه ای بسیار قدرتمند تر از خود مواجه هستند، بهترین پیشنهادی که می توانسته اند برای مذاکره با بشار اسد پیش کشیده اند.

رجب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه هم قرار نیست اجازه دهد كردهای سوریه نامحدود در مرزهای جنوبی کشورش تحرک کنند، و با كردهای پ.ك.ك در ترکیه ـ كه اردوغان آن را تهدیدی تروریستی برای وحدت و بقای كشور خود می داند ـ ارتباط دوستانه داشته باشند.
این روسیه بود که به عنوان میانجی توافقی، قدم پیش گذاشت که به موجب آن کردها کنار بایستند و به ارتش سوریه اجازه دهند مواضع آنها را تحت کنترل بگیرد و از مناطق مرزی سوریه در برابر ترک ها دفاع کند. برخی از زندانیان داعش که تحت اسارت کردها بودند اکنون فرار کرده اند.
اما اگر ارتش سوریه مسئولیت اسارت این زندانیان را از نگهبانان کرد پس بگیرد، مبارزان داعش و خانواده های آنها دچار سرنوشتی خواهند شد که خود به عنوان تروریست برای خود ایجاد کرده اند.
محکومیت اقدام اردوغان برای حمله به سوریه تقریباً جهانی است. کنگره تهدید به تحریم می کند. متحدان ناتو فروش سلاح به ترکیه را قطع می کنند؛ اما قبل از آن که ما به عنوان آمریکا وارد عمل شویم، برخی وقایع تاریخی باید دوباره بررسی شوند.
ترکیه تقریباً هفت دهه است که متحد ناتو بوده است. کردها متحد ناتو نیستند. سربازان ترکیه در کره در کنار سربازان ما جنگیدند. ترکیه میزبان موشک های ژوپیتر بود که در جنگ سرد روسیه را هدف قرار داده بود؛ یعنی همان موشک های هسته ای که ما به عنوان امتیاز خود در توافق مخفی جان اف کندی-خروشچف که به بحران موشکی کوبا پایان داد، بعدا از خاک ترکیه برچیدیم. ترکها میزبان تسلیحات آمریکا شدند و بعدا برچیدن آنها را هم پذیرفتند.
ترکها دارای دومین ارتش بزرگ در ناتو هستند. ملتی هشتاد میلیونی که پلی بین اروپا و خاورمیانه برقرار کرده اند. آنها بر داردانل و بسفر، یعنی ورودی و خروجی دریای سیاه برای کلیه کشتی های جنگی آمریکا و روسیه تسلط دارند.
هواپیماهای جنگی و همچنین پنجاه مورد از تسلیحات اتمی آمریکا در پایگاه هوایی انجرلیک ترکیه مستقر هستند و ترکیه میزبان میلیون ها پناهنده جنگ داخلی سوریه است که اردوغان از عبور آنها به سمت اروپا جلوگیری کرده است.
علاوه بر این، نگرانی اردوغان نسبت به کهنه سربازان کرد سوریه مستقر در مرزهای این کشور با ترکیه باید توسط ما درک و فهم شود. وقتی که پانچو ویلا در سال 1916 حمله ی مهلک خود را به کلمبوس در نیومکزیکو آغاز کرد، ما ژنرال «بلک جک» را همراه با ارتشی بزرگ در عمق خاک مکزیک فرستادیم تا او را سرکوب کند.
با وجود آنکه هیچ متحدی از طرف ما در سوریه نمانده است، احتمالاً اندک نیروی ارتش آمریکا با سرعت و کامل از این کشور خارج خواهد شد. امروز، خاورمیانه و جهان این واقعیت را به عینه دید که وقتی ترامپ گفت به تعهدات تمام نشدنی و حضور سربازان آمریکایی در «جنگ های بی پایان» خاتمه می دهد، بلوف نمی زد.
سعودی ها این پیام روشن را زمانی دریافت کردند که آمریکا در پاسخ به حمله موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین از طرف ایران یا شبه نظامیان تحت حمایت ایران، که نیمی از تولید نفت ریاض را از کار انداخت، اقدامی نکرد.
از این روی، موضوع حیرت انگیز این بود که دولت در پایان هفته گذشته، زیر آتش انتقاد هر دو حزب در مجلس و سنا به دلیل «رها کردن» کردها، از اعزام 1500 تا 3000 نظامی به عربستان سعودی برای تقویت دفاع از پادشاهی در برابر حملات موشکی خبر داد.
با وجود این، عربستان سعودی این پیام اخیر را خیلی خوب دریافت کرده است: ترامپ تا جایی که عربستان بتواند سلاح بخرد، به این پادشاه ها اسلحه میفروشد، اما هیچ خریدی از سوی سعودی ها تضمین کننده این نیست که آمریکایی ها بیایند در جنگ های آنها شرکت کنند.
در نتیجه سعودی ها، مذاکره با شورشیان حوثی ها را ـ که از سال 2015 با آنها در یمن جنگیده اند ـ آغاز کرده اند و به دنبال گفتوگو با ایران هم هستند. به نظر می رسد وقتی که محمد بن سلمان متوجه شده ما قرار نیست از عربستان همانند متحدان خود در ناتو دفاع کنیم، موضوع حل و فصل دیپلماتیک نزاع، بر دستورکارهای قبلی سعودی ها تحمیل شده است.
بدون تردید، تصمیمات اخیر (عدم تلافی علیه ایران برای حمله به تأسیسات نفتی ریاض و تصمیم برای پایان ناگهانی اتحاد با کردهای سوریه) شوک بزرگی برای جهانیان بود.
اما این بار احتمالا آمریکایی ها واقعاً به خانه برمی گردند. هر ملتی و کشوری که امروز بر این باور است که تضمین تلویحی یا معاهده ای قطعی وجود دارد که ایالات متحده از جانب او وارد جنگ خواهد شد، احتمالاً باید دوباره کارت سوخته خود را با دقت بیشتری بررسی کند.
و فقط ما سیاست ها و اعمال داخلمان مردم خودمان را گرفتار کرده و کشته است
هم پیاز را خوردیم
هم پول هنگفت پرداخته ایم
و هم کتکش را خورده ایم
اولا ، خطر تحریم و جنگ را از کشور دور کنید
ثانیا ، دست مدیران و مسولان و آقازاده های اکثرا نالایق و دزدان و فاسدان را کوتاه کنید
اگر همین کردهای سوریه نبودند داعش الان کرد و عرب سوریه را خورده بود. ایا اردوغان زیاده خواه مقصر است یا افرادی که با دست خالی شروع به دفاع از ملت خود کردند؟؟
آیا دولت دوم ناتو بتواند چند فرد با اسحله دستی را شکست دهد با بمباران افتخاری دارد؟
می دانید چه مشکلی را متوجه ایران خواهد کرد؟
به چه گناهی کردها قتل و عام میشوند؟
برای تفکرت متاسفم
سقوط بیسابقه وتاریخی والبته قابل پیش بینی بورس !!!
شاخص کل تنها در ۴ ساعت حدود ۱۱۰۰۰ واحد معادل تقریبی ۴ درصد سقوط کرد
همه فروشنده شدند
برخلاف تبلیغاتی که در ایران توسط رسانههای رسمی میشود، حضور آمریکا در منطقه به نفع ایران و مردم ایران هم هست.مثلاً اگر آمریکا از افغانستان خارج شود، قطعاً در مدت کوتاهی افغانستان به اشغال طالبان و القاعده و بقیه تروریستها درمیآید و ما شاهد موج عظیم آوارگان افغانی خواهیم بود.شاید بیش از ۱۰ میلیون نفر آواره شوند و هیچ جایی بهتر از ایران هم برای آمدن انتخاب نمیکنند!
خروج آمریکا از منطقه به ضرر خود آمریکا و مردم آمریکا هم خواهد بود و شاید به ۱۱ سپتامبر دیگری منجر شود.
سیاستمداران آمریکایی از جمله ترامپ و اوباما، تا حدودی جمهوریخواهان و همه دموکراتها خواب هستند و واقعاً درک درستی از اتفاقاتی که در جهان اسلام در حال رخ دادن هست، ندارند.
ترکیه هم اخرش با امتیازات محدود به مرزهای خودش برخواهد گشت. تجزیه طلبان هم در هر ۴ کشور حداقل تا چندین دهه فرصت نفس کشیدن نخواهند داشت.
بنده یک کرد ایرانی و هیت علمی دانشگاه هستم
کاش افرادی که به کردها لقب تجزیه طلبی می دهند با ترک ها حرف بزنند ببیند مردم ترک ایران آیا ترکیه را سرزمین مادری خود می دنند یا ایران با عرب ها و بلوچ ها و غیره هم حرف بزنید لطفا
تاریخ همان تاریخ است صفویه و عثمانی
شما مرد ایران کردها را تجریه طلب می دانید ترکم ها را هم بلوچ ها را هم و خیلی های دیگر را افغان هم سطح پایین هستند. مردم ایران بدانند دور کردن همخون و نزدیک شدن به دشمن تاریخی بهای گرانی دارد. در طول تاریخ مردم کرد تسلیم نشده اند چون ارایایی هستند و باشرف. کردها اشتباهی تاریخی کردند که ایران هم کرد . ایران و کردها نباید داعش را شکست می دادند. تمام مشکل ما عتبات عراق بود که می شد از چند شهر محافظت وفوقش قبور اهل بیت را به ایران منتقل کرد. دور کردن برادر و نزدیک شدن به دشمن عاقبتی ندارد این کشورهای عرب و ترکیه قدرت بگیرند اولین کشوری نابود کنند ایران است. یک توصیه برای مردم ترک ایران هم دارم : مطن باشید ترکیه صاحب شما نمی وشد چون نفت ندارید ایرانی باشید ایرانی برادر خود را ول نمی کند
کردها آریایی و ایرانی تمام عیار هستن.
اما قبول کنیم بارها خودشون رو بازیچه ی نیروهای خارجی کردن.
استاد عزیر مساله کرد و ترک و فارس نیست. مساله جیب این و آن است.
ما خلق های ایران در تمدنی بس کهن بیک دیگر جوش خورده ایم و در اوان قرن ۱۹ که مرزها رقم میخورد و دولتها را بوجود آوردند تا بازار در دست خودی ها بماند. کُردها، لُر ها، مازندرانی ها، بلوچ ها، عرب ها،... هم مانند فارس ها و آذری ها با وصلت های زیادی بین خود هم خون و بهم جوش خورده اند و جمع خود را ایران نامیدند تا نگذاریم جیب مان را پرتقالی ها انگلیسیها فرانسویها و آلمانی ها و روس ها غارت کنند تا مردمی مصرفی وتوسری خور باشیم.
شما بعنوان یک کرد باید داستان کرواغلو را نه تنها بدانید بلکه در خون خود داشته باشید. بنابراین کرد و عرب ایرانی را با ترک و شیخ های آمریکایی عرب نما که همگی از واشینگتن دستور میگیرند اشتباه نگیرید. ترکیه تاکنون با بازی پاندولی خود توانسته است از ایران و اروپا و گاهی هم با خیانت به مردم ترکیه (لانه جاسوسی آمریکایی در آناتولی و پایگاه اتمی ناتو در ایرجلیک) کمی زندگی مرفه ولی مصرفی برای بخشی از شهر نشینان ترکیه مهیا کند که با قطع این همکاری با ناتو از بین میرود! در غیر اینصورت زور ترکیه «من آنم که آمریکا چُخ گُزل» میباشد و تاکنون مانند شاه وابسته بوده است.
در ضمن من فکر میکنم شما منظورتان از«ترک ها» آذربایجانی هاست و نه تُرکهای عثمانی که اکثراً از شمال همیشه ایران را باخاک یکسان و غارت میکردند!
مردم ایران کردها و بقیه رو تجزیه طلب نمی دونن. این اقوام مختلف هستن که شعارهای تجزیه طلبی سر می دن. هیچ کس دوست نداره هیچ جایی از ایران جدا بشه. البته قابل ذکره که تا زمانی که قدرت ایران در منطقه به صورت کامل تثبیت نشه همین خواهد بود. چون بقیه قدرتها همچنان جرات پشتیبانی و حمایت از نیروهای تجزیه طلب رو دارند. بعد از تثبیت قدرت خودتون می بینید که این داستانا خیلی کمرنگ خواهد شد.






