۸ شهریور ۶۰ در پاستور چه گذشت؟
جنایت منافقین در واقعه تلخ انفجار دفتر نخست‌وزیری، درست دو ماه پس از آن روی داد که آیت‌ا... دکتر سیدمحمد حسینی بهشتی و بیش از ۷۰ تن از چهره‌های سیاسی و اجرایی عضو حزب جمهوری اسلامی در انفجار دفتر این حزب توسط منافقین، به شهادت رسیده بودند.
به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه خراسان، شهید رجایی هنگام شهادت، ۴۸ سال داشت. او پس از پیروزی انقلاب، ابتدا مسئولیت وزارت آموزش و پرورش را برعهده گرفت و سپس، در سال ۱۳۵۹، به عنوان نماینده مردم تهران، وارد مجلس شورای اسلامی شد. او در ۲۰ مرداد ۱۳۵۹، به نخست‌وزیری و پس از عزل بنی‌صدر از مقام ریاست جمهوری، در انتخابات دوم مرداد ۱۳۶۰ با کسب بیش از ۱۳ میلیون رأی، به عنوان دومین رئیس جمهور اسلامی ایران انتخاب شد. شهید باهنر نیز، هنگام شهادت ۴۸ ساله بود. او پس از پیروزی انقلاب، مسئولیت‌هایی از جمله عضویت در شورای انقلاب، نمایندگی مردم کرمان در مجلس خبرگان، نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، وزارت آموزش و پرورش (در کابینه شهید رجایی) و دبیرکلی حزب جمهوری اسلامی(پس از شهادت آیت‌ا... بهشتی) را برعهده داشت. شهید باهنر پس از انتخاب شهید رجایی به ریاست‌جمهوری، از سوی وی به نخست‌وزیری برگزیده شد.
گزارشی از یک واقعه تلخ
واقعه تروریستی روز ۸ شهریور ۱۳۶۰، با طراحی و نقشه سازمان منافقین و بازیگری مسعود کشمیری، اتفاق افتاد. کشمیری از مدت ها قبل به عنوان نفوذی وارد بدنه نظام شده و تا حساس ترین مناصب امنیتی کشور، یعنی جانشین دبیر شورای عالی امنیت ملی، بالا رفته بود. او بود که روز ۸ شهریور، با خونسردی تمام، کیف حاوی بمب را در دفتر نخست وزیر کار گذاشت و آن فاجعه را به بار آورد. روزنامه اطلاعات، روز نهم شهریور ۱۳۶۰، گزارشی را با عنوان «گزارش لحظه به لحظه از انفجار بمب در نخست‌وزیری» منتشر کرد.
در این گزارش آمده بود: «حادثه انفجار در ساعت ۳ بعدازظهر دیروز روی داد و در این ساعت، آقایان محمدعلی رجایی، رئیس جمهور و دکتر محمدجواد باهنر نخست‌وزیر و چند تن از مقامات نظامی و امنیتی کشور، در یک جلسه فوق‌العاده شرکت داشتند. در پی انفجار بمب که گفته می‌شود در داخل یک کیف دستی جاسازی شده بود، قسمت‌هایی از طبقه اول و طبقه دوم ساختمان نخست‌وزیری در مجاورت خیابان پاستور دچار حریق شد و آتش و دود فضای محل انفجار را فرا گرفت. در این حادثه، محمدعلی رجایی رئیس جمهور و دکتر محمدجواد باهنر نخست‌وزیر و چند تن از مقامات مملکتی که در جلسه مذکور حضور داشتند، به درجه رفیع شهادت نایل شدند و مجروحان حادثه با کمک ماموران و پرسنل نهادهای انقلابی، به بیمارستان‌ها انتقال یافتند و تحت مراقبت‌های درمانی و پزشکی قرار گرفتند.»
طبق اخباری که خبرنگاران مخابره کردند، تا ساعت ۱۲ شب روز ۸ شهریور، آمار تلفات، هشت شهید و ۲۳ مجروح گزارش شد. در میان مجروحان، شخصیت‌هایی مانند سیدموسی نامجو، از فرماندهان ارتش، حضور داشتند که بعدها به شهادت رسیدند. پیکرهای شهدای این فاجعه، طوری سوخته بود که به هیچ وجه شناسایی آن‌ها ممکن نبود. از سوی دیگر، در میان مجروحان این اقدام تروریستی، اثری از رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر به چشم نمی‌خورد و حدس زده می‌شد که دو پیکر از سه پیکر به دست آمده، متعلق به آن دو بزرگوار باشد. بالاخره در آخرین ساعت شب، پیکر مطهر این دو شهید بزرگوار، از روی برخی اجزای برجا مانده از پیکرشان، شناسایی شد.
در پی شهادت محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر، طبق اصل یکصد و سی‌ام قانون اساسی، شورای موقت ریاست جمهوری تشکیل شد تا امور کشور توسط این شورا، مرکب از حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی و آیت‌ا... موسوی اردبیلی، رئیس دیوان عالی کشور تا انتخاب رئیس جمهور جدید، اداره شود. این شورا روز ۱۱ شهریورماه، طی نامه‌ای به مجلس شورای اسلامی، آیت‌ا... مهدوی کنی را به عنوان نخست‌وزیر پیشنهاد کرد. در جلسه همان روز مجلس، آیت‌ا... مهدوی کنی، از ۱۹۶ رای اخذ شده، با ۱۷۸ رای موافق، ۱۰ رای مخالف و ۸ رای ممتنع، به عنوان نخست‌وزیر موقت رای اعتماد گرفت.
