جنگ ریلی ایران و اسرائیل در منطقه/ آمریکا و چین چه میخواهند؟
افزایش نفوذ اقتصادی چین در منطقه غرب آسیا، نگرانی هایی را برای آمریکا به وجود آورده و شواهد حاکی از آن است که واشنگتن درصدد منع متحدانش برای گشترش روابط با چینی هاست.
به گزارش «تابناک»؛ یکی از عمده ترین راهبردهای چین در خاورمیانه و آفریقا، دستیابی و دسترسی به بنادر، آبراه ها، تنگه ها و خطوط حمل و نقل دریایی است که نگرانی هایی را در نزد واشنگتن ایجاد کرده است.
در این میان، یکی از بازیگرانی که در سالیان اخیر، روابط خود را در حوزه اقتصادی و حتی نظامی گسترش داده، رژیم اسرائیل است؛ مسأله ای که گویا چندان خوشایند آمریکایی ها نیست و در همین راستا، ترامپ که سیاست خاورمیانه ای خود را بر پایه حمایت از اسرائیل بنا نهاده، از تل آویو انتظار دارد سطح روابط خود با چینی ها را گسترش ندهد.
در واقع ترامپ که اقدامات بی سابقه ای در حمایت از اسرائیل و شخص نتانیاهو (حمایت از او در انتخابات به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر جولان اشغالی، انتقال سفارت آمریکا به قدس شرقی و...) به انجام رسانده، گسترش روابط اسرائیل و چین را در راستای منافع واشنگتن ارزیابی نمی کند و هشدارهایی به نتانیاهو داده است.
در همین راستا، روز یکشنبه شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی اعلام کرد دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در دیدار روز ۲۶ مارس (ششم فروردین) با «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کاخ سفید از وی خواسته تا روابط تلآویو با چین را کاهش دهد.
بر اساس این گزارش، ترامپ به نتانیاهو هشدار داده، اگر به این خواسته عمل نشود، روابط با آمریکا و اسرائیل میتواند تحت تأثیر قرار بگیرد.
طی ماههای اخیر، مقامات آمریکایی بارها موضوع چین را با اسرائیلیها مطرح کردهاند. «جان بولتون» مشاور امنیت ملی آمریکا این موضوع را در دیدار اوایل ژانویه خود با نتانیاهو مطرح کرده و «مایک پامپئو» وزیر امور خارجه آمریکا نیز از اوایل سال جاری میلادی طی چندین دیدار این موضوع را با نتانیاهو مطرح نموده است.
نتانیاهو نیز طی ماههای اخیر، برای آمریکاییها این موضوع را شفاف ساخته که کابینه وی قصد دارد تا سازوکاری برای نظارت بر سرمایهگذاری چینیها ایجاد کند و از ابتدای سال جاری میلادی دو نشست کابینه درباره این موضوع برگزار شده، ولی تصمیمی گرفته نشده و هرگونه اقدامی به دلیل اختلاف دفتر نخست وزیری و وزارت خارجه و وزارت اقتصاد اسرائیل با تأخیر مواجه شده است.
ترامپ در جریان دیدار ۲۶ مارس خود، این موضوع را بار دیگر مطرح کرده و نگرانی آمریکا از نفوذ چین در اسرائیل را ابراز داشته است، به خصوص که چین در حال ساخت چندین پروژه زیرساختی بزرگ از جمله بندر جدید در حیفاست.
آمریکاییها همچنین نگرانی خود را از احتمال حضور شرکتهای ارتباطاتی چینی نظیر Wave و ZTE در مناقصههای ساخت نسل پنجم شبکههای تلفن همراه در اسرائیل ابراز داشته است.
بر اساس گفته منابعی که در جریان نشست بودند، ترامپ هیچ گونه اولتیماتومی به نتانیاهو نداده و وی را در این باره نیز تهدید نکرده؛ اما از وی خواست تا بداند که شرایط چگونه است.
ترامپ این موضوع را برای نتانیاهو شفاف ساخته که اگر روابط با چین محدود نشود، همکاری امنیتی میان اسرائیل و آمریکا میتواند آسیب ببیند.
مقامات ارشد اسرائیلی گفتهاند که نتانیاهو هیچ مشکلی ندارد به ترامپ تعهد دهد که اجازه حضور شرکتهای چینی در مناقصههای ایجاد زیرساختهای ارتباطی در اسرائیل ندهد، اما لغو مناقصه ساخت بندر حیفا با چینیها بسیار سخت است، چون چینیها پیشتر این مناقصه را برنده شده و عملیات اجرایی را آغاز کردهاند و لغو مناقصه در شرایط کنونی به بحران بسیار شدید با چینیها منجر خواهد شد.
کاخ سفید جزئیات دیدار نتانیاهو و ترامپ را رد نکرده، ولی گفته در این مورد نظری ندارد. دفتر نخست وزیر رژیم صهیونیستی اما این گزارش را «نادرست» توصیف کرده است.
همانطور که در این خبر آمد، نتانیاهو از ترامپ خواسته مناقصه ساخت بندر حیفا توسط چینی ها لغو نشود؛ مسأله ای که برای اسرائیل از اهمیت زیادی برخوردار است و به نظر نمی رسد نتانیاهو به سادگی از کنار آن بگذرد.
چرا حضور چینی ها در حیفا برای اسرائیل اهمیت دارد؟
پاسخ بدین پرسش را باید در پروژه کلان چینی ها با نام «یک کمربند- یک جاده» جستجو کرد.
در سال 2013 از سوی «شی جی پینگ» رهبر چین، پروژه ای مدرن و عظیم در رابطه با احداث جاده ابریشم جدیدی تحت عنوان «یک کمربند، یک جاده» معرفی شد که هدف آن سرمایه گذاری عظیم که در دل خود سرمایه گذاری های بزرگ متعددی را دارد می تواند به عنوان یک جهش اقتصادی در راستای ارتباط زمینی و دریایی چین با غرب ارزیابی شود.
پروژه جاده مدرن ابریشم از طریق دو خط اجرا می شود؛ خط اول چین، آسیای میانه، روسیه و اروپا را به نام «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» به هم متصل خواهد کرد. خط دوم نیز با نام «جاده ابریشم دریایی» چین را به اقیانوس هند و سپس دریای مدیترانه پیوند خواهد داد؛ این همان چیزی است که اسرائیلی ها در حال تکاپو برای آن هستند و به دنبال جا دادن بندر حیفا و خط ریلی آن در این پروژه کلان چینی ها هستند؛ مسأله ای که می تواند منافع بی نظیری برای تل آویو داشته باشد.
رقابت ایران و اسرائیل: یک پروژه و دو خط راه آهن
اسرائیلی ها بندر حیفا و خط راه آهن حیفا ـ خلیج فارس را در مقابل خط راه آهن ایران، عراق و سوریه تعریف کرده اند. خطوط راه آهنی که سوای این سه کشور قرار است مسیر چینی ها برای اتصال به مدیترانه باشد.
خط راه آهن حیفا ـ تل آویو
سال گذشته بود که در راستای روند عادی سازی روابط اعراب و اسرائیل، «اسرائیل کاتز» وزیر اطلاعات و حمل و نقل اسرائیل در مصاحبه خود با نشریه «ایلاف» عربستان از طرح مشترک عربستان، اسرائیل و امارات برای ساخت و توسعه خط آهن مشترک در جهت توسعه روابط تجاری منطقه ای و فرامنطقه ای مثلث تل آویو – ریاض – ابوظبی خبر داد.

این خط آهن از حیفا آغاز می شود و به بیسان و از بیسان به پل شیخ حسین گذرگاه زمینی میان اردن و سرزمین های اشغالی می رسد و پس از آن اردن باید این خط آهن را از اربد و المفرق ادامه داده تا به مرزهای عربستان برسد.
با اتصال این خط به شبکه ریلی عربستان، دیگر کشورهای عربی از جمله امارات و بحرین نیز به این محور وصل خواهند شد. اسرائیل می خواهد از این طریق نشان دهد که خطوط راه آهن از حیفا تا حاشیه خلیج فارس به عنوان راه آسانتری برای حمل و نقل و انتقال کالا از اروپا به خاورمیانه قابل استفاده خواهد بود. در واقع، این خط ریلی می تواند خلیج فارس را به مدیترانه و اروپا وصل کند.
خط راه آهن ایران-عراق- سوریه
در مقابل باید به خط ریلی ایران ـ عراق ـ سوریه اشاره کرد که می تواند ایران را به مدیترانه وصل کند و بهترین مسیر ممکن برای چینی ها برای وصل شدن به مدیترانه باشد و به همین جهت، یک چالش اساسی برای اسرائیل است.
در همین راستا، منبعی در وزارت حملونقل سوریه اعلام کرد که همکاریها میان شرکتهای راه آهن ایران، عراق و سوریه همچنان ادامه دارد و انتظار میرود راه آهن سراسری میان این سه کشور تا چین امتداد داشته باشد.

این منبع با بیان اینکه این مسیر ریلی بخشی از پروژه قدیمی و راهبردی خط آهن سراسری است که پیش از بحران در سوریه متوقف شده بود، تصریح کرد؛ نمایندگان ایران، عراق و سوریه نشستهای کارشناسی خود را با هدف اجرایی کردن پروژه خط آهن سراسری ایران عراق و سوریه ادامه میدهند.
روزنامه «الوطن»، چاپ سوریه به نقل از این منبع نوشت: «تفاهمنامهای با طرف چینی امضا شده تا در این پروژه مشارکت داشته باشد و انتظار میرود این خط آهن با گذشتن از سوریه، عراق و ایران از مسیر پاکستان و چند کشور دیگر به پاکستان برسد».
این منبع تصریح کرد، روند اجرایی شدن پروژه خط آهن سراسری سوریه تا ۹۷ درصد با موفقیت همراه بوده است و انتظار میرود، این راه آهن به طول حدوداً ۱۵۶ کیلومتر در داخل سوریه، ۱۶۰ کیلومتر در داخل عراق و به همین نسبت در داخل ایران عملیاتی شود.
لذا به نظر می رسد، رقابتی در منطقه برای مشارکت در پروژه «یک کمربند- یک جاده» چینی ها شکل گرفته که آمریکایی ها را به شدت نگران کنند؛ نگرانی که در هشدار اخیر ترامپ به نتانیاهو خود را نشان داده است.
بدون تردید، لغو مشارکت چینی ها در ساخت بندر حیفا و اجابت خواسته ترامپ از نتانیاهو می تواند در بلندمدت در راستای منافع ایران ارزیابی شود. با این حال، دور از انتظار نخواهد بود که آمریکایی ها اقداماتی برای اخلال در پروژه راه آهن ایران، عراق و سوریه انجام دهند.
شماها هرروز میگید ما دشمن تراشی میکنیم ، ما دشمن تراشی نمیکنیم ، این بقیه هستند که دشمنی میکنند ، ما فقط داریم از حق خودمون دفاع میکنیم و میخوایم مستقل از شرق و غرب و در عین حال در حال زندگی مستقل در کنار شرق و غرب باشیم
مگه برجام رو امضا نکردیم ، مگه هرچی اونا خواستند رو قبول نکردیم ، پس چرا آمریکا از برجام خارج شد و به تعهداتش عمل نکرد و اروپا هم فقط میگه برجام رو میخواد و قبول داره ولی به تعهدات خود ش عمل نمیکنه
در حالیکه ایران تمام تعهداتش رو خیلی سریع انجام داد و حتی منتظر اقدام متقابل و یا قدم به قدم طرفهای مقابل نشد در حالی که باید به این صورت عمل میکرد و به اونها اعتماد نمیکرد
حالا بگو ما دشمن تراشی کردیم یا اونا دارند دشمنی میکنند ؟
و در مقابل آنها را از دشمنان ۷۰ ساله با اسرائیل به دوستان متحد آن تبدیل اکره ایم .
اولا ما رو هم در مشکلات و گرفتاریهای خودت و بقیه اهوازیها و خوزستانیها شریک بدون
دوم اینکه ، الان ظرفیت بازسازی عراق و سوریه برای ایران ظرفیت خیلی خیلی بزرگ ومهمیه که میتونه باعث حرکت و رونق اقتصادی ایران بشه و به کمک اونها بتونیم تحریمهارو هم دور بزنیم
عراق برخلاف ادعای بعضی که اینطور القاء میکنند که فقیر و گرسنه هستند و ایران داره شکم اونارو سیر میکنه اگر ثروتمندتر از ایران نباشه کمتر از ایران ثروت نداره ، ایران با۸۰ میلیون جمعیت ۳.۸ میلیون بشکه نفت تولید میکنه که ۱.۵ میلیون از اون در داخل مصرف میشه و حدود ۲ تا ۲.۵ میلیون صادرات داره که این در شرایط غیرتحریمیه نه در شرایط فعلی ولی عراق با ۳۰ تا ۳۵ میلیون جمعیت الان۵.۵ میلیون بشکه نفت تولید میکنه و برنامه ۱۰ ساله ای دارند که تولیدشون رو به بالای ۱۰ میلیون بشکه برسونند و عراق الان ۴۰ ساله که درگیر جنگ بوده و تازه به آرامش رسیده و این خرابی های جنگهای متعدد عراق و عقب موندگیهاشون باید جبران بشه و این درحالیست که عراق هیچ ظرفیت تولیدی در داخل کشورش نداره و باید تمام اقلام مصرفی خودش رو از خارج تامین کنه
از طرف دیگه ایران میتونه بجای دریافت پول صادراتش به عراق به وسیله تجار عراقی کالاهای مورد نیاز ایران رو که به دلیل تحریم نمیتونه از بازار بینالمللی تهیه کنه خریداری و وارد کنه و به اینصورت هم مشکلات واردات رو حل کنه هم مشکلات مبادلات بانکی رو
درمورد سوریه هم این کشور بزرگترین معدن فسفات دنیا رو داره که ظاهراً امتیاز بهره برداری از اون رو به ایران واگذار کرده که ۲میلیلرد تن ظرفیت داره و با ظرفیت برداشت فعلی برآورد کردند که تا دویست سال آینده قابلیت برداشت وجود داره و سوریه درحدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ هزار بشکه نفت قابل صادرات داره به جز مصرف داخلیش و کشاورزی بسیار پربار و توریسم هم از دیگر منابع درآمد سوریه است
سپاه و ارتش در جنگ سوریه و عراق باعث موفقیت این دو کشور شدند و حالا مردم و مسئولان این دو کشور بسیار علاقمند هستند که ایران در بازسازی و توسعه این دو کشور هم در کنارشون باشند ولی بقول شما امیدواریم مسئولانی که از این به بعد باید این مسئله رو مدیریت کنند قدر این فرصت رو که خون شهدای مدافع حرم ایرانی عراقی سوری لبنانی افغانستانی پاکستانی و.... برای ایران و منطقه فراهم کرده بدونند تا مردم ایران هم به برکت این خونها از این شرایط سخت اقتصادی خارج بشند
اگر این اتفاق بیوفته و ایران بتونه از این فرصت استفاده کنه و شرایط اقتصادی رو بهبود بده و با قرارگرفتن عراق و سوریه و بعضی دیگه از کشورهای دیگه منطقه که خودتون میدونید در کنار ایران ، ایران از شرایط فعلی که قدرت اول منطقه است فراتر میره و در حد یک قدرت اثرگذار جهانی ظاهر میشه و اگر الان مسایل منطقه بدون نظر ایران حل نمیشه اونوقت نظر ایران در مسائلی جهانی هم اثرگذار خواهد بود که نتیجه اون برای مردم ایران امنیت و ثبات و رونق اقتصادی و رفاه خواهد بود
گردش پیدا میکند و آمریکا این وسط چکاره است
یا حق







