کلمه ارز از مصدر ارزیدن به معنای پول خارجی در اصطلاح بانکداری بین الملل بیان می شود و عبارت است از کلیه وسایل پرداخت که در تجارت بین المللی به کار می رود و برای پرداخت بهاء کالا و خدمات کاربرد دارد.
برای ارز دو نوع طبقه بندی ایجاد شده است.
ارز بازرگانی: منظور از ارز بازرگانی ارزی است که نتیجه مبادلات تجاری و دادوستد است. مثل ارز حاصل از صادرات یا ارزی که به مصرف واردات کالا می رسد.
ارز غیر بازرگانی: ارزی است که از منابع غیر بازرگانی تحصیل می شود. مثل ارزی که از انتقال سرمایه یا مسافران خارجی، استقراض، کمک های جانبی و ... به دست می آید.
منبع: ایبِنا