امضایی که 50 میلیارد تومان برای ایران هزینه داشت

دومین دوره بازیهای کشورهای اسلامی به چالشی جدی میان کشورهای عربی و ایران مبدل شد تا جمهوری اسلامی ایران همانگونه که انتظار می‏رفت میان حذف نام بزرگ خلیج فارس از تمامی اسناد و مدارک این بازیها و میزبانی این رویداد بزرگ اسلامی، اولی برای حفظ منافع ملی کشورمان و خدشه دار نشدن نام خلیج همیشه فارس برگزیند اما این ماجرا حواشی خاص خود را به همراه داشت و پس از کنکاش مشخص شد، برخی اشخاص که از ابتدا به عنوان متهم در این ماجرا قلمداد می‏شدند، نقش اصلی را در رقم خوردن این فاجعه و هزینه‏هایی که از دست رفتن این میزبانی به همراه داشت، ایفا کرده‏اند.

«تابناک»، مهدی خرم دل؛ همانگونه که انتظار می‏رفت پس از لغو این بازیها، برخی اشخاص که در جایگاه متهم قرار دارند و مستنداتی دال بر نقش ایشان در وقوع چنین شرایطی وجود دارد، آنچنان خود را به میان میدان کشیده و در نقش مدعی ظاهر شدند که گویی ایشان در جایگاه قربانی بوده و حافظ منافع ملی ایران بوده‏اند که البته این ظلمی بزرگ به واقعیت این ماجرا است.

پس از آنکه در سال 1387، حسن میرزاآقابیگ دبیر سابق ستاد برگزاری دومین دوره بازیهای کشورهای اسلامی به عنوان نماینده ایران به همراه علی کفاشیان دبیرکل وقت کمیته ملی المپیک حاضر شد و بدون هماهنگی با مسئولان جمهوری اسلامی ایران دست به اقدامی انتحاری زد که ایران را با چالشی جدی مواجه ساخت؛ چالشی که به آن بر اساس زمان بندی صورت پذیرفته اشاره می‏شود.


پرده اول: برگزاری نخستین دوره بازیها و تایید میزبانی ایران در دور دوم؛ 19 الی 31 فروردین 1384

نخستین دوره بازیهای کشورهای اسلامی به میزبانی کشور عربستان برگزاری می‏شود. در اقدامی غیرقابل باور، بر روی نقشه این مسابقات نام مجعول خلیج ع ر ب ی درج شده که با اعتراض ایران مبنی بر جعلی بودن این نام همراه می‏شود اما مسئولان عربستانی با وجود ارائه مستندات بین‏المللی و تاریخی، حاضر به پذیرش حذف این نام نمی‏شوند.

کمیته ملی المپیک ایران دست به اقدامی جالب می‏زند و در نامه‏ای انجام این تحرکات سیاسی را عامل تضعیف وحدت کشورهای اسلامی که هدف اصلی این رویداد است، اعلام می‏کند و تاکید می‏نماید تنها با حذف این نام مجعول و عدم دامن زدن به اختلافات، حاضر به شرکت در این رویداد می‏شود.

فدراسیون همبستگی بازیهای کشورهای اسلامی به عنوان متولی این بازیها تاکید می‏کند که برای حفظ وحدت این نام مجعول را حذف می‏کند و البته نام خلیج فارس را نیز درج نمی‏کند تا طرفین این مناقشه در این بازیها شرکت کنند.
در این میان ایران دو راه داشت:
1- در اولین دوره این بازیها شرکت نکند و طبق روال تعیین شده نام مجعول خلیج ع رب ی بر روی مدال‏ها درج شود.
2- در این دوره از بازیها شرکت نماید تا حداقل نام خلیج ع ر ب ی حذف شود و اگر نام خلیج فارس درج نمی‏شود، حداقل جعل نام نیز صورت نپذیرد و مقصود عرب‏ها حاصل نشود.

کمیته ملی المپیک برای آنکه ایران در این مسابقات متحمل کمترین هزینه شود، راهکار دوم را پذیرفت تا بدین شکل عرب‏ها را که خواست اصلی‏شان عدم شرکت ایران و ذکر همان نام مجعول بود، ناکام بمانند. در این دوره از بازیها همه چیز طبق روال پیش رفت تا آنکه ایران میزبان دومین دوره این بازیها شد. در همین ارتباط رضا قراخانلو رئیس وقت کمیته ملی المپیک در یکی از نمازهای جمعه تهران اردیبهشت ماه این سال به عنوان سخنران پیش از خطبه حاضر شده و تاکید می‏کند ایران در دومین دوره این بازیها اقتدار مدیریتی و شایستگی‏اش را به نمایش می‏گذارد.

پرده دوم: یک انتخاب نادرست؛ 7 تیر 1386
یک پرسش ساده، در اکثر اوقات یک پاسخ ساده به همراه داشته باشد اما انگار مسئولان وقت این راه حل ساده را نتوانسته‏ بودند، بیابند. در حالی که محسن هاشمی طبا رئیس اسبق کمیته ملی المپیک و رئیس دو دوره کمیته ملی المپیک که در چند سال اخیر در ورزش مورد استفاده قرار نگرفته، کاندیدای دبیری ستاد برگزاری بازیهای کشورهای اسلامی بود، در یک حرکت غیرقابل باور حسن میرزاآقابیگ به عنوان دبیر ستاد برگزاری بازیها انتخاب شد و این آغاز اتفاقاتی بود که دیگر امکان سامان داندش وجود نداشت.


پرده سوم: توافق غلط؛ 13 و 14 آبان 1387
پس از چند دوره نشست، اجلاس کلیدی هیات اجرایی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی در تاریخ 13 و 14 آبان ماه به میزبانی جده برگزار شد؛ اجلاسی که در آن قرار بود توافقات در خصوص برخی جزئیات صورت پذیرد و صورتجلسه مربوط به این توافقات تنظیم شود. میرزاآقابیگ پای صورتجلسه‏ پانزده صفحه‏ای را به عنوان سند رویه برگزاری بازیها مورد تایید قرار داد (صورتجلسه به شکل صفحه یک از 15 یا 2 از 15 است که افزایش صفحات به آن امکان ندارد) که در بند 7 واقع در صفحه یازده از پانزده در خصوص مدال‏ها، دیپلم‏ها و گواهینامه‏ها چنین عنوان شده بود:
"- آرم ISSF و بازیها روی یک طرف مدال‏ها و نقشه جمهوری اسلامی ایران بدون دریای مرزی روی طرف دیگر مدال‏ها نقش خواهد بست. سه شهر میزبان باید روی این نقشه مشخص شده باشد.
- کمیته برگزاری بازیها (ایران) باید پیشنهاد کاملی در خصوص چگونگی استفاده از آرم‏های بازیها روی مدال و مدارک زیر چاپ ارائه دهد تا مورد تصویب ISSF قرار گیرد."

این بند بدین معنا است که در درجه اول نماینده ایران (میرزا آقابیگ) پذیرفته است که نقشه ایران بدون درج دریاهای مرزی یا همان خلیج فارس و دریای خزر مورد استفاده قرار گیرد و به عبارت ساده تر با حذف نام خلیج فارس موافقت شده است و در درجه بعد از همان ابتدا عنان امور ایران به دست عربستان داده شده تا حتی تایید نماد بازیها نیاز به موافقت این فدراسیون داشته باشد.


پرده چهارم: امضاء اشتباه؛ 12 بهمن 1387
این صورتجلسه پس از مدتی به ایران ارسال شد و میرزاآقابیگ در تاریخ 12 بهمن ماه، صفحه انتهایی این صورتجلسه و پیش از سه صفحه ضمائم را (صفحه 15 از 15) رسماً امضاء کرد و برای نمایندگان کشور عربستان ارسال کرد تا در واقع ایشان نیز امضایشان را در انتهای تعهدنامه‏ای که از ایران مبنی بر قبول حذف نام خلیج فارس دریافت کرده‏اند، درج کنند و عملاً ایران در قبال حذف نام آبی‏ها مرزی از تمامی اسناد، نشان‏ها و متعلقات این مسابقات متعهد شود!


پرده پنجم: آغاز رسانه‏ای شدن ماجرا؛ 6 اردیبهشت 1388
ماجرای امضاء توافقنامه رسانه‏ای نمی‏شود تا آنجا که عرب‏ها خواستار اجرای این بند از تعهدات طرف ایرانی می‏شوند. این ماجرا زمانی اتفاق می‏افتد که هیات بازرسی و نظارت بر روند برگزاری این رویداد از عربستان به ایران می‏آید و 6 اردیبهشت به شکل جدی برای بررسی وضعیت ایران نشست‏هایی برگزار می‏کند که در آن زمان درخواست حذف نام خلیج فارس از اسنادی صورت پذیرفت که با این نام منتشر شده بود.

این مسئله با مقاومت طرف ایرانی همراه شد که عرب‏ها این استدلال را مطرح کردند که اگر در دوره نخست درج نام خلیج ع ر ب ی موجب بر هم خوردن وحدت کشورهای اسلامی و غیبت ایران می‏شد، این بار هم درج نام خلیج فارس باعث تضعیف وحدت کشورهای اسلامی و غیبت تنی چند از ایشان به خصوص تحریم کشورهای حاشیه خلیج فارس می‏شود و همانگونه که ایران خواستار حذف نام مجعول در دوره نخست شده بود، باید این بار و برای دومین دوره بازیها، خود نام خلیج فارس را حذف کند.

در ادامه همچنان بر مواضع گذشته تاکید شد که عرب‏ها، صورتجلسه مذکور را رو کردند و تاکید نمودند، میرزاآقابیگ به عنوان نماینده ایران در قبال این مسئله تعهد داده است. درخواست عرب‏ها از ایران، روز هفتم اردیبشت‏ ماه توسط سایت تابناک برملا شد تا پس از تکذیب این ماجرا از سوی مسئول وقت، عنوان شود ایران در قبال مسئله خلیج فارس کوتاه نخواهد آمد!


پرده ششم: رونمایی از مدال‏ها؛ 17 خرداد 1388

در ادامه برای آنکه چنین القاء شود نام خلیج فارس حذف نمی‏شود و مسابقات با نشان‏هایی که نام خلیج فارس در آنها درج شده برگزار خواهد شد، مراسم رونمایی از نشان‏های بازیها در حضور رسانه‏های گروهی در تاریخ هفدهم خردادماه 1388 انجام پذیرفت اما هنگامی که با گذشت مدت قابل توجهی خبر رونمایی از نشان‏های این دوره از رقابت‏ها در بخش عربی سایت بازیها درج نشد، شائبه‏ها نزد پیگیری‏کنندگان وضعیت این رویداد افزایش یافت.

نکته جالب آنکه پس از رونمایی از مدال‏ها با نام خلیج فارس، در یکی از خبرنامه‏های ستاد برگزاری بازیها در ایران که به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی چاپ می‏شد، خبر رونمایی از نشان‏ها با درج نام خلیج فارس ذکر شده بود اما این خبرنامه به کشورهای اسلامی و فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی ارسال نشده و تقریباً تمامی نسخه‏های آن شماره از خبرنامه در زمان فعالیت میرزاآقابیگ توزیع نشده است!


پرده هفتم: تاکید وزارت امور خارجه مبنی بر حرکت غلط میرزاآقابیگ؛ 3 تیر 1388
در حالی که میرزاآقابیگ به کلی منکر این واقعیت می‏شد، و حتی در گفت و گوی خصوصی مدعی بود، تنها یک صفحه (صفحه 15 از 15) این صورتجلسه را امضاء کرده که هر فرد آشنا به مسائل اداری در جریان است، چنین امضایی به مفهوم تایید کل صورتجلسه محسوب می‏شود. به همین دلیل نمی‏توان ادعای مسئولان را مبنی بر افزوده شدن این صفحه پس از امضاء میرزاآقابیگ پذیرفت، چرا که او در حالی صفحه آخر متون و ماقبل ضمایم صورتجلسه را مورد امضاء قرار داده که با توجه به شماره بودن صفحات مشخص است صفحاتی قبل و بعد صفحه مذکور قرار دارد و امضاء کننده نسبت به اجرای کلیه موارد مذکور که حذف نام خلیج‏فارس تحت عنوان حذف آب‏های مرزی یکی از آنها بوده، متعهد شده است.

در این میان وزارت امور خارجه نیز طی نامه‏ای به تاریخ 3 تیرماه 1388 ادعای میرزاآقابیگ را رد کرده و تاکید کرد که وی پای این صورتجلسه را امضاء کرده است. در متن این نامه که از سوی قائمی مهر مدیرکل اطلاعات و مطبوعات وزرات امور خارجه به میرزاآقابیگ دبیر وقت ستاد برگزاری بازیها ارسال شده آمده است:
"احتراماً همانگونه مطلع می‏باشند، دومین نشست کمیته هماهنگی و نظارت دومین دوره بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی در روزهای 15 تا 17 آبان ماه سال گذشته در جده با حضور جنابعالی برگزار گردید در پایان این نشست صورتجلسه‏ای در 15 صفحه همراه با ضمائم به امضاء حاضرین در جلسه (جنابعالی و دو تن دیگر) رسید که در بند هفت آن (صفحه 11) متاسفانه به موضوع درج نقشه کشورمان بدون دریاهای مرزی بر روی مدال‏ها و لوگوهای بازیها اشاره شده است.
با توجه به حساسیت موضوع، غیرقابل خدشه بود تمامیت عرضی جمهوری اسلامی ایران و نیز تاکید مقامات عالی کشورمان، بر این موضوع ضروری است طی نامه‏ای رسمی به مرجع ذیربط اعلام شود: «با توجه به نظر مسئولین سیاست خارجی کشورم، بند هفت از صورتجلسه منتفی است». لطفاً در اسرع وقت این اداره کل را از نتیجه اقدام لازم به عمل آمده مطلع فرمایند."

میرزاآقابیگ نیز در پاسخ به این نامه در عوض اجرای دقیق دستور دستگاه دیپلماسی کشور، طی نامه‏ای در همان روز به وزارت امور خارجه منکر امضاء این صورتجلسه شده و باز هم ادعا کرده که باید تمامی صفحات امضاء می‏شده، حال آنکه در صورتجلسه‏هایی که شماره بندی شده (مانند صفحه یک از 15 یا 2 از 15) بسیاری از اوقات صفحه انتهایی امضاء می‏شود. پس از این نیز میرزاآقابیگ نامه‏ای به عربستان ارسال می‏کند اما صراحتاً آنچه وزارت امورخارجه در خصوص بند 7 زده، ذکر نمی‏کند!


پرده هشتم: تعویق بازیها؛ 20 مرداد 1388
حسن میرزاآقابیک دبیرکمیته اجرایی دومین دوره بازی‎های همبستگی کشورهای اسلامی در گفتگویی اظهار داشت: "تنها به خاطر دستور وزارت بهداشت و با در نظر گرفتن سلامت هزاران ورزشکار و همراهی که قرار بود مدت دو هفته در کنار هم باشند اقدام به لغو بازی‎ها کردیم. واگرنه هرگز دوست نداشتیم این مسابقات در زمان مقرر اولیه برگزار نشود. چرا که از هر نظر آماده میزبانی بودیم!"

این در حالی است که پس از استعلام سازمان تربیت‏بدنی از وزرات بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، لنکرانی وزیر بهداشت در هیچ بخشی از پاسخش که طی نامه شماره 216524، کوچک‏ترین اشاره‏ای به لزوم تعویق بازیها نکرده است و صرفاً خواستار انجام هماهنگی همه دستگاه‏ها برای حفظ سلامت شده که این رویه چندان پیچیده نبود، در جلسه مورخ 11 مردادماه 1388 هیات وزیران که در واقع یک روز پیش از مراسم تحلیف احمدی‏نژاد برای تحویل گرفتن دولت دهم بود، مصوب شد با توجه به شیوع آنفولانزای خوکی و آثار آن، زمان برگزاری بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی به مدت شش ماه به تعویق بیافتد. در هشتم مردادماه هنگامی با توجه به آنکه میرزاآقابیگ دقیقاً نامه‏ای که وزارت امور خارجه با متن مدنظرش مبنی بر لزوم حذف بند 7 صفحه 11 در تیرماه (رجوع به پرده 7) درخواست کرده بود به عربستان ارسال شود، صورت نپذیرفته بود، افشارزاده خود وارد عمل شد و پس از هماهنگی با علی آبادی برای دفاع از ایران راساً چنین نامه‏ای ارسال کرد.


پرده نهم: قرعه کشی؛ 27 مرداد 1388
علی رغم تعویق بازیها كميته نظارتي فدراسيون همبستگي كشورهاي اسلامي كه غير از 4 عضو ايراني‌اش (حسن ميرزاآقابيگ، علي كفاشيان، دكتر عليمرادي و دكتر شريف)، 15 عضو خارجي (اكثرا از كشورهاي عربي) دارد، با 13 نفر که در راس اين كاروان، بشير طرابلسي رئیس ليبيایی (ISSF) قرار داشت به كشورمان آمد تا در جريان آخرين پيشرفت‌هاي كشورمان براي ميزباني اين بازي‌ها قرار بگيرد و البته مراسم قرعه‏کشی این مسابقات برگزار شود. طرابلسي در همان جلسه اولش با مسئولان ستاد اجرايي بازي‌ها، نسبت به كلمه خليج فارس واكنش نشان داد و به اين تربيت دعوای طرفين که تا پیش از این اینچنین جدی نشده نبود، علني شده و تعارفات کنار گذاشته شود.

موضوع زمانی جدی‏تر شد که روزنامه فرامنطقه‏ای الشرق‏الاوسط گزارش داد: "عربستان سعودي كه در سال 2005 ميزبان بازي‌هاي كشورهاي اسلامي بود به خاطر احترام به كشورهاي منطقه بويژه ايران بر مدال‌ها تنها از واژه خليج استفاده كرد و اگر ايران اصرار به استفاده از واژه خليج فارس دارد احتمال تحريم اين بازي‌ها از سوي كشورهاي عربي زياد است و عملا ايران اين امتياز مهم را از دست خواهد داد."

در پی انتشار چنین اخباری در سطوح داخلی و بین‏المللی، مسئولان ایرانی‏ برگزاری بازیها ضمن این رد خبر تابناک مبنی بر لغو بازیها مدعی شدند که مسئولان عرب این فدراسیون، پذیرفته‏اند که نام خلیج‏فارس بر یک سوی مدال‏های این دوره از رقابت‏ها که منقوش به نقشه ایران بود، درج شود؛ حال آنکه حقیقت جز این بود و مستندات هم اکنون این واقعیت را نشان می‏دهد میرزاآقابیگ به دروغ این مسئله را تکذیب کرده و تابناک حق پیگیری حقوقی برایش محفوظ است.

در همان روز 27 مردادماه قذدر در گفت و گو با تابناک کلاً دیدن نشان‏ها، دفترچه‏ها و سایر موارد را با آخرین تغییرات و همچنین طرح مدال‏ها را رد کرد تا این سوال پیش آید که عرب‏ها چگونه با طرح مدالی که ندیده اند موافقت کرده‏اند. جالب تر آنکه قذدر دبیرکل فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی خبر نداشت ایران مسابقات را به تعویق انداخته است! در همین راستا و طی همین سفر، در حالی که عنوان می‏شد بازیها به تعویق افتاده، قرعه کشی مسابقات در شرایطی که هنوز تکلیف خلیج فارس مشخص نشده بود و توافق نهایی بر سر عدم درج و یا درج نام خلیج فارس صورت نپذیرفته بود و مکاتبات ادامه داشت، انجام شد و تعیین تکلیف این ماجرا به دیدارهای بعدی طرفین موکول شد!


پرده دهم: تعویق واقعی بازیها؛ 9 و 10 شهریور 1388

ماجرا همین جا ختم نشد و این بار در جلسه هیات رئیسه فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی در ریاض در قالب پیشنهاد، خواسته بدتری به ایران تکلیف شد که آقابیگ این موضوع را در بند یازده گزارش این اجلاس که برای علی سعیدلو ارسال کرده، چنین آورده است: "د- در مورد مدال‏ها می‏بایست یک طرف آرم ISSF و طرف دیگر آرم مسابقات باشد." این به منزله آن است که نه تنها مسئولان اعزامی ایران به این اجلاس نتوانستند اعضاء حاضر از سایر دولت‏های اسلامی را قانع کنند که آب‏های مرزی بر روی نقشه ایران باقی بماند، بلکه آنچنان ضعیف عمل کرده‏اند که یک عرب پیشنهاد حذف کل نقشه ایران را از پشت مدال‏های این دوره از بازیها بدهد!

این در حالی است که در دوره نخست نقشه عربستان بر یک سوی نشان‏ها بوده و در دوره سوم که به میزبانی جاکارتای اندونزی برگزار می‏شود نیز چنین خواهد بود. جالب آنکه او دو تن از کارمندان میرزاآقابیگ که در حوزه دبیرخانه و انفورماتیک بودند را در عوض چهره‏های نخبه و دارای پیشینه بین‏المللی همچون امیرحسینی و هاشمی‏طبا راهی این رویداد کرده بود.

پس از پایان این جلسه دو ساعت و نیمه در ریاض که تنها به تعویق واقعی بازیها به مدت شش ماه با طرح موضوع آنفولانزای خوکی منجر شد، مسئولان ایران بدون هیچ واکنشی در مجمع عمومی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی شرکت کردند و به ارائه گزارش فعالیت‏های خود پرداختند و این آیا جز پذیرش حذف کل نقشه ایران از محتوای نشان این بازیها در عوض وادار کردن کشورها به پذیرش حفظ نام خلیج‏فارس بر روی مدال‏هال بود؟! آیا نباید همان زمان که این مسئله مطرح شد، ایران به نشانه اعتراض در اجلاس مجمع عمومی شرکت نمی‏کرد و یا در مجمع عمومی صراحتاً حتی با حذف نام خلیج‏فارس مخالفت می‏کرد و در صورت اصرار عرب‏ها بر حذف نام خلیج‏فارس یا نقشه ایران، اجلاس را به نشانه اعتراض ترک کرده و راهی ایران می‏شد؟

در این شرایط بود که میرزاآقابیگ و کارمندانش در غیاب افشارزاده که سریعاً به تهران بازگشته بودند، راهی حج شده و پس از آن راهی امارات متحده عربی شدند و با چند روز تاخیر به ایران آمدند که البته این ادعا مطرح شد هزینه‏ها به صورت شخصی صورت پذیرفته است!

با بازگشت میرزاآقابیگ از وی به واسطه حرکاتی که منافع ایران را به خطر انداخته است، توضیح خواسته شد و محمد علی آبادی که تازه متوجه ابعاد ماجرا شده بود و دریافته بود که ادعای میرزاآقابیگ مبنی بر عدم امضاء این صورتجلسه غیرواقعی است و امضاء گرفته شده از قذدر در حد یک یادگاری بر روی یک کتاب وجاهت قانونی دارد و البته قذدر نیز منکر همین امضاء در پای نام خلیج فارس نیز شده، از میرزاآقابیگ خواست تا محترمانه استعفاء دهد و بدین شکل شاهرخ شهنازی وارث شرایط پیچیده و بحرانی شده بود که فرجامی جز لغو این بازیها نداشت.


پرده آخر: تلاش آخر و لغو بازیها؛ 25 شهریور 1388

با آمدن شهنازی که در روابط بین‏الملل توانمندی لازم را داشت، تلاش شد تا آب رفته به جوی بازگردانده شود اما اوضاع آنچنان پیچیده شده بود که امکان حل این معضل وجود نداشت. سفر قذدر به ایران و اقامتش در کیش برای آنکه موضوع رسانه‏ای نشود و مذاکرات با وی در ایران نتوانست حاصلی در بر داشته باشد و مرغ عرب‏ها با امضایی که گرفته بودند، یک پا داشت؛ حذف نام خلیج فارس.

بر این اساس کاروان ایران این بار متشکل از علی آبادی، افشارزاده و شهنازی پس از اخذ نظر وزارت امورخارجه که با برگزاری این دیدار بدون نام خلیج فارس کاملاً مخالف کرده بود، راهی ریاض تا حرفی که باید روز اول زده می‏شد، این بار توسط محمد علی آبادی که خود شخصاً زمام امور را به دست گرفته بود، اعلام شود.

در این نشست که با حضور اعضاء هیات اجرایی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی در ریاض برگزار شد، محمد علی آبادی رسماً عنوان کرد نام خلیج فارس چه به لحاظ سابقه تاریخی و چه به لحاظ اسناد حقوقی و بین‏المللی، غیرقابل انکار است و ایران کاملاً با این خواست اعراب به هر شکل ممکن مخالف است. در این میان مسئولان عرب حاضر همانگونه که پیش‏تر در رسانه‏هایشان نیز اعلام کرده بودند، پس از طرح همان استدلال‏های گذشته، تنها راهکار باقی مانده را لغو این بازیها اعلام کردند تا عملاَ امضاء یک سند چنین هزینه‏ای که شاید رقم 50 میلیارد تومان این بازیها یا قدری کمتر بوده باشد، برای ایران به همراه داشته باشد.