آتش‌نشانانی که بدون سحری در دل حادثه روزه‌دارند

زمانی که زنگ ایستگاه آتش‌نشانی به صدا درمی‌آید فرقی ندارد ایام عادی سال باشد یا در ایام ماه مبارک رمضان؛ آتش‌نشانها در هر ایامی آماده به خدمت هستند و در این ماه مبارک لذت خدمت چندین برابر می‌شود.

به گزارش خبرنگار حوادث باشگاه خبرنگاران پویا؛ افطاری و سحری عده‌ای از روزه‌داران در ماه مبارک رمضان با مابقی مردم تفاوت دارد؛ آتش‌نشانان از جمله افرادی هستند که روزه را با طعم عشق و آتش، افطار می‌کنند.

ماه مبارک رمضان چندین سال است که با فصول گرم مقارن شده و هُرم‌ گرما طعم افطار را لذت بخش‌تر کرده است، روزه گرفتن در این ماه مبارک و زیر آفتاب سوزان شاید کمی سخت باشد اما هستند خدمت‌گزارانی که گرما و سرما، باران و برف، آفتاب و سایه برایشان فرقی نمی‌کند و ارج و قرب کارشان را در این ماه مبارک با تعظیم بر پیشگاه معبود بالا می‌برند.

کار آتش‌نشانان در ماه مبارک رمضان فرقی با سایر روزهای سال نمی‌کند و هر روز از ساعت 7 صبح آغاز شده و تا 24 ساعت بعد ادامه دارد و به اصلاح 24، 48 هستند؛ 24 ساعت مشغول خدمت و در ایستگاه گوش به زنگ و 48 ساعت بعد به استراحت می‌پردازند البته تعهد وجدانی و نه تعهد کاری آنها باعث می‌شود تا در 48 ساعتی که استراحت می‌کنند، در صورت نیاز لباس آتش‌نشانی بر تَن کرده و در هر حادثه‌ای حاضر شوند؛ این تعهد وجدانی تا حدی بالا می‌رود که تعدادی زیادی از آنها در روز غیرشیفت در حادثه پلاسکو حاضر شده و حتی مجروح یا شهید شدند.

همزمان با آغاز شیفت، یک آتش‌نشان باید خود را برای هر حادثه‌ای آماده کند و گوش به زنگ باشد به نحوی که در مدت زمان کوتاهی و در چندین ثانیه لباس خود را برتن کرده و در خودروی آتش‌نشانی آماده رفتن به عملیات باشد، خواه زنگ عملیات در زمان عادی روز به صدا درآید یا در زمان افطار و سحر فضای ایستگاه آتش‌نشانی را پر کند.

هر آتش‌نشان با توجه به مدت زمان خدمت و سابقه‌اش در آتش‌نشانی، ماه رمضان را نیز تجربه کرده است، خدمتی که با خاطره‌های تلخ و شیرینی همراه شده، گاه پیش آمده دقیقاً هنگام افطار یا سحر زنگ ایستگاه به صدا درآمده و سفره افطار و یا سحر دست نخورده باقی‌ مانده است.