چالش اوپکی‌ها با تولیدکنندگان نفت آمریکا در نشست وین
در حالی نشست اوپک هفته آینده برای تصمیم‌گیری تمدید کاهش تولید نفت و به نوعی افزایش قیمت برگزار می‌شود که در حقیقت آنها بین دوراهی قرار گرفته‌اند که از یک‌سو بازار را دودستی تحول آمریکا ندهند از سوی دیگر اقتصاد به گل نشسته‌اشان تا حدودی ترمیم یابد.
در حالی نشست اوپک هفته آینده برای تصمیم‌گیری تمدید کاهش تولید نفت و به نوعی افزایش قیمت برگزار می‌شود که در حقیقت آنها بین دوراهی قرار گرفته‌اند که از یک‌سو بازار را دودستی تحول آمریکا ندهند از سوی دیگر اقتصاد به گل نشسته‌اشان تا حدودی ترمیم یابد.
به گزارش فارس، هفته آینده 30 نوامبر کشورهای عضو اوپک و برخی کشورهای غیراوپک دوباره در وین اتریش گردهم می‌آیند تا تصمیم بگیرند که آیا طرح کاهش تولید نفت را تمدید کنند یا نه.
در این میان برخی وزرای نفت کشورهای عضو اوپک اعلام کرده‌اند که طرح کاهش تولید نفت باید تمدید شود. وزرای نفت قطر و ونزوئلا از جمله آنها است.
اما سؤال این است آیا در نشست هفته آینده برای تمدید کاهش تولید نفت تصمیم‌گیری می‌شود؟
مسئله نخست این است که آمریکا در طول یک سال گذشته تولید نفت خود را به بیش از یک میلیون بشکه در روز افزایش داده است، این کشور توانسته با حمایت از تولیدکنندگان نفت به ویژه تولیدکنندگان نفت شیل، رکورد هفتگی بیشترین تولید را ثبت کند.
میزان تولید نفت آمریکا در هفته جاری به 9.6 میلیون بشکه در روز رسید و به رکورد ماهانه 10 میلیون بشکه در روز که در سال 1970 ثبت شده بود نزدیک شد، بنابراین این نگرانی بین کشورهای تولیدکننده نفت وجود دارد که اگر آنها تولید خود را کاهش دهند، آمریکا بازار آنها را دراختیار خواهد گرفت.
مسئله دیگر آن است که صدها شرکت مستقل نفت در آمریکا وجود دارد که آنها برای پرداخت سود سهامداران خود مجبور به افزایش تولید هستند و نوع مدیریت این شرکت‌ها با مدلی که در کشورهای عضو اوپک وجود دارد کاملاً متفاوت است، بنابراین تقریبا شرکت‌های آمریکایی محکوم به تولید هستند و عقب‌نشینی اوپکی‌ها به نوعی با پیشروی آمریکا در بازارهای جهانی همراه خواهد شد.
در این میان مشکلاتی هم در کشورهای منطقه برای کاهش تولید وجود دارد
اوپک طرح کاهش تولید نفت را از یکسال پیش با هدف کاهش تولید به منظور افزایش قیمت در بازارهای جهانی کلید زده است اما کاهش تولید اگر به کاهش درآمد آنها منجر شود برای آنها پذیرفتنی نیست.
وضعیت اقتصادی کشورهای منطقه مناسب نیست، در این بین حتی تولیدکنندگان بیشتر درگیر مشکلات بیشتری هستند، به طوری که عربستان به عنوان بیشترین تولیدکننده نفت جهان درگیر جنگ با یمن است و هزینه‌های هنگفتی در این جنگ دارد. از سوی دیگر، اتکا به نفت و فاصله گرفتن از تولید در سال‌های گذشته، باعث شده این کشور صرفاً مصرف‌کننده باشد و کسری تجاری قابل توجهی داشته باشد.
مثال بعدی، کشور عراق است که درگیری با گروه‌های تروریستی داعش باعث شده این کشور همچنان مجبور به افزایش تولید نفت باشد. کشور ونزوئلا هم تورم بیش از 700 درصدی دارد و همچنان متکی به نفت است، سایر کشورها هم وضعیت بهتری ندارند.
مسئله بعدی، نگرانی از دست دادن بازارهای جهانی برای کشورهای عضو است. آنها می‌دانند که بازار نامحدودی برای نفت وجود ندارد، بنابراین در صورتی که مشتری‌هایشان را از دست بدهند، هزینه بازاریابی مجدد برای آنها بسیار سخت خواهد بود.
بسیاری شرکت‌های روسی روز گذشته اعلام کردند که نباید اجازه داد تا قیمت نفت بیشتر افزایش یابد چرا که این کمک قابل توجهی به تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا خواهد کرد که سال گذشته از زیربار مشکلات فشارهای مالی بیرون آمدند و تولید خود را افزایش دادند، از نظر آنها افزایش قیمت نفت جان بیشتری به تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا خواهد داد.
دل پینو وزیر نفت ونزوئلا هم معتقد است باید مدیریت شود تا قیمت نفت بین 60 تا 70 دلار در هر بشکه باشد تا هم سرمایه‌گذاری جذاب‌تر شود و هم اینکه تولیدکنندگان نفت شیل بیش از این نتوانند بازار را به دست بگیرند.
اما آنچه مسلم است، طی سال‌های گذشته به هر اندازه که آمریکا از تولید نفت شیل حمایت کرد تا آنها جانی دوباره بگیرند، دولت‌های منطقه حمایت‌های خود را از تولید کنندگان نفت دریغ کردند، آنها همچنان به چاه‌های چندصد سال پیش بسنده کردند، اقدامی برای کاهش قیمت تمام شده انجام ندادند و سیاست اصولی و آینده‌نگری هم در این زمینه نداشتند، نتیجه آن شد که نفت شیل آمریکا که زمانی هزینه تولیدش بشکه‌ای 60 دلار بود، اکنون به حدود 20 دلار برسد و تولیدکنندگان منطقه هم مجبور شوند سال به سال نفت را از عمق بیشتری با هزینه تمام‌شده بالاتری استخراج کنند.
از سوی دیگر، شرکت‌های آمریکایی و اروپایی به شدت روی انرژی‌های نو کار می‌کنند و همین مسئله باعث شده تا سازمان بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کند که در سال‌های آتی تقاضا برای سوخت‌های فسیلی کمتر خواهد شد.
به هر روی، آنچه که در نشست هفته آینده پیش روی تصمیم‌گیران اوپک قرار گرفته، این است که انتخاب کنند به چه میزان حاضرند قیمت نفت افزایش یابد تا از یک‌سو نفت شیل آمریکا قوت نگیرد و از سوی دیگر اقتصاد به گل نشسته آنها تا حدودی ترمیم یابد.
مسئولان برخی کشورها پاسخ‌های خود را با اقدامات و بیانات خود اینگونه نشان داده‌اند
وزیر نفت عربستان لابی می‌کند تا طرح کاهش تولید نفت 9 ماه دیگر تمدید شود.
وزیر نفت ونزوئلا هم قیمت منطقی را 60 تا 70 دلار عنوان کرده است و شرکت‌های روسی هم هنوز چراغ سبزی برای این تمدید نداده‌اند، اما احتمال می‌رود که چند روز قبل از این نشست به تمدید توافق علامت مثبت بااحتیاط نشان دهند، چون می‌گویند قیمت نفت نباید بیشتر باشد تا به نفع آمریکا تمام شود.
