نهایی شدن قرارداد فروش سامانه ها موشکی «اس 400» به ترکیه و نکات مهم مندرج در آن
بنا به گفته مقامات و رسانه های روسی و ترک، دولت ترکیه برای خرید سامانه های موشکی اس 400 با مسکو به توافق نهایی رسیده است؛ توافقی که می تواند چالشی جدید در روابط ترکیه و غرب تلقی شود.
به گزارش «تابناک»؛ یک مقام ارشد ترکیه ـ که خواست نامش فاش نشود ـ با تأیید این خبر گفت: برای دریافت این سیستم دفاعی ۲.۵ میلیارد دلار هزینه شده و قرار است در مرحله اول، دو واحد از این سیستم موشکی در سال آینده میلادی در خاک ترکیه نصب و راه اندازی شود و دو واحد دیگر از این سامانه در داخل ترکیه تولید و مورد استفاده قرار گیرد.
به گفته وی، مقامات «روس آبارون اکسپورت روسیه» نمیخواهند تا جزئیات دقیق این قرارداد منتشر شود و لذا انتشار اخبار بیشتر درباره این سیستم دفاعی در ترکیه امکان پذیر نیست.
در همین زمینه، روزنامه روسی کامرسانت به نقل از منابع آمریکایی نوشت: ترکیه می خواهد، جنگ افزار پدافند موشکی خود را تولید کند و توافق نامه خرید اس 400 از روسیه نیز با همین هدف است

اس 400 که فقط در اختیار نیروهای مسلح روسیه است و با چین نیز قرارداد فروش آن امضا شده است، با پوشش راداری گسترده و توان شلیک همزمان 72موشک و نابودی اهداف تاکتیکی و بالستیکی از پنج تا 60 کیلومتر فاصله و دو تا 27 کیلومتر ارتفاع از پیشرفته ترین سامانه های دفاعی در جهان شناخته می شود.
این سامانه متحرک زمین به هوا که در هشت دقیقه از حرکت به حالت استقرار و آماده باش شلیک می رسد، برای نابودی انواع اهداف هوایی دشمن مانند هواپیماهای پارازیت انداز، شناسایی و جاسوسی، راهبردی، بمب افکن و جنگنده های شکاری، موشک های بالستیک تاکتیکی و تاکتیکی-عملیاتی، موشک های بالستیک میان برد، اهداف هوایی مافوق صوت و دیگر جنگ افزارهای پیشرفته کاربرد دارد.
در این رابطه باید به دو نکته بسیار مهم اشاره کرد؛
نخست اینکه از چهار سیستم درخواستی اس ۴۰۰، قرار است دو سیستم آن توسط خود ترک ها با مشارکت روس ها در داخل تولید و راه اندازی شود. در واقع، آنکارا اجازه کپی کردن این سیستم و بومی سازی آن را دارد؛ موضوعی که در مورد فروش اس 300 به ایران، یکی از دغدغه های روس ها بود و طبق گزارش هایی، آنها ایران را متعهد کردند از کپی سازی این سامانه های موشکی خودداری کند.
دوم آنکه این سامانه قطعا با سامانه های دفاعی ناتو هماهنگ نیست؛ یعنی دو سیستم متفاوت در خاک ترکیه حضور خواهند داشت که بیش از هر چیز در مقابل یکدیگر تعریف و طراحی شده اند. به همین جهت، نصب این دو سیستم همزمان در ترکیه می تواند چالش هایی برای این کشور به ویژه در روابط با غرب داشته باشد.







