ایران و عربستان ؛تقابل ویرانگر یا تعامل سازنده

حدود چهار دهه جنگ و بی‌ثباتی در کشورهای مسلمان خاورمیانه، این منطقه را به ناامن ترین منطقه جغرافیایی جهان مبدل نموده است.زخم کهنه فلسطین، حمله عراق به ایران، ظهور طالبان در افغانستان، اشغال کویت توسط عراق ، حملات سهمگین آمریکا به افغانستان و عراق و اشغال این دو کشور، سرنگونی حکومت های لیبی، تونس، مصر و جنگ خانمانسوزدر سوریه و یمن، زخم های مهلکی هستند که بر پیکر خاورمیانه مسلمان، نمایان  و پایان خوشی را در کوتاه مدت برای اوضاع منطقه نمی توان متصور بود. حوادثی که به پازل هایی می مانند که حساب شده و بترتیب در حال چیینش توسط کسانی است که منافع کوتاه مدت و بلند مدتی را برای خود از آنها تعریف کرده اند.

دراین بین دو کشور بزرگ و مهم ایران و عربستان سعودی نقش بی بدیلی را درروند تحولات منطقه نسبت به سایر کشورهای همجوار ایفا می کنند.کشورهایی که تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، دوستون  مستحکمی به شمار می رفتند که سیاست های منطقه ای ایالات متحده را در برابر نفوذ کمونیسم در منطقه، پابرجا نگه داشته بودند، ولی امروزه  عملکردی عمدتا متفاوت و متضاد در منطقه نسبت به یکدیگر ایفا می کنند، عملکردی که  به زعم هر کدام، در جهت منافع دنیای اسلام و ملت های منطقه تعریف می شود.
بدون شک تبلیغات مدیریت شده، تهیج کننده و اقرارآمیز از طرف بنگاه های وابسته به صهیونیست ها،  مبنی بر قدرت ویرانگر نظامی هریک از دو کشور ایران و عربستان سعودی نسبت به یکدیگر( در کنار تقابل و کشمکش این دو کشور مسلمان و موثر منطقه )، علاوه بر اینکه منابع اقتصادی آنها را بجای توسعه اقتصادی ، صرف هزینه های غیر ضرور امنیتی و نظامی خواهد نمود، بلکه هر لحظه می تواند با جرقه ای که توسط دشمنان دو کشور زده خواهد شد، جنگ  خانمان سوز و ویرانگر جدیدی را به منطقه تحمیل نماید.