تاکسی‌های برقی در راهند
نظر شما در مورد اینکه گفته می‌شود بیشتر مسافرکش‌های شخصی در تهران اهل شهرستان هستند، چیست؟ آیا نبود کار در شهرستان آنها را به این کار سوق می‌دهد یا درآمد خوبی دارند؟
من در این زمینه آماری ندارم که بگویم بیشتر آنها شهرستانی هستند یا خیر. باید آماری در این زمینه باشد که بدانیم این افراد اهل کجا هستند، به دلیل بیکاری اقدام به مسافرکشی می‌کنند یا شغل دوم آنهاست. این مساله مستلزم یک کار آماری دقیق است که بتوان در این زمینه به یک جمعبندی خوب رسید.
آیا امکان قانونی برای برخورد با مسافرکش‌های شخصی وجود دارد؟
براساس مقررات و قانون، افرادی می‌توانند مبادرت به جابه‌جایی مسافر کنند یا در حمل و نقل عمومی مشارکت داشته باشند که دارای مجوز لازم از مبادی مربوطه باشند. برای مثال، تاکسی‌ها اعم از تاکسی‌های خطی، تلفنی یا گردشی از سازمان تاکسیرانی مجوز لازم را اخذ کرده‌اند و همراه این مجوز، هم به لحاظ تاکسی و هم به لحاظ راننده، بررسی‌های لازم توسط سازمان نظارت بر تاکسیرانی اعمال می‌شود، اما در مورد کسانی که با خودروهای شخصی خود اقدام به جابه‌جایی مسافر می‌کنند، این بررسی‌ها صورت نگرفته و اطمینانی که نسبت به تاکسی‌ها وجود دارد، در مورد مسافرکش‌های شخصی وجود نخواهد داشت.
ارزیابی شما از وضع امنیت مسافران در خودروهای شخصی چیست؟
در مورد تاکسی‌ها سازوکارهایی وجود دارد که بررسی‌هایی در مورد رانندگان و خودروهای آنها صورت می‌گیرد، به ویژه اکنون که تاکسی‌های فرسوده با تاکسی‌های جدید جایگزین می‌شوند، از هر جنبه، ملاحظات ویژه‌ای در مورد تاکسی‌ها اعمال می‌شود و آیین‌نامه محکمی در مورد تخلفات احتمالی رانندگان تاکسی یا شرکت‌های تاکسیرانی وجود دارد که در صورت گزارش هرگونه تخلف، برخورد قانونی متناسب با تخلف صورت می‌گیرد اما در مورد مسافرکش‌های شخصی با توجه به اینکه از لحاظ قانونی، مجوز خاصی به این افراد داده نشده، طبیعی است که از امنیت لازم و کافی برخوردار نیستند.
با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از مسافران با مسافرکش‌های شخصی جابه‌جا می‌شوند، در صورت برخورد با این افراد، مردم با مشکل روبه‌رو نمی‌شوند؟ آیا زیرساخت‌ها برای برخورد با مسافرکش‌های شخصی فراهم است؟
به غیر از آژانس‌ها که آن هم در شکل سازمان‌یافته و با مسئولیت مسئولان آژانس‌های کرایه خودرو فعالیت می‌کنند، هیچ یک از مسافرکش‌های شخصی اجازه فعالیت ندارند و ضابطان قوه قضائیه و عوامل نیروی انتظامی باید برای تامین امنیت شهروندان، مانع فعالیت این افراد شوند. طبیعی است که سیستم حملونقل عمومی که به عنوان سیستم حملونقل نیمه عمومی نیز مطرح است، باید پاسخگوی این بخش از نیاز شهروندان باشد.
به طور کلی شما موافق برخورد با مسافرکش‌های شخصی هستید یا باید ساماندهی شوند؟
ساماندهی مربوط به مواردی است که از نظر قانونی مشکلی درباره آنها وجود نداشته باشد. اگر موردی به لحاظ قانونی مشکل داشته باشد، نمی‌تواند مشمول ساماندهی شود. ما در مورد آژانس‌ها و سیستم‌هایی که به صورت برنامه‌های موبایلی فعالیت می‌کنند، صحبت‌هایی کرده‌ایم که ساماندهی شوند و این ساماندهی به این صورت است که حتما رانندگان این خودروها و ضوابط آنها مورد ارزیابی قرار بگیرند، یعنی دو حالت وجود دارد: آن شرکت‌هایی که می‌خواهند از سیستم‌های اطلاع رسانی موبایلی استفاده کنند، نظیر سیستم‌های خودرو یاب، تاکسی یاب و... یا باید از تاکسی استفاده کنند یا اگر قصد استفاده از خودروهای شخصی دارند، باید مثل یک آژانس ثبت شوند و مشخصات خود و راننده‌های آنها ثبت شود و پروانه کار دریافت کنند. علاوه بر این باید با یک سازوکار مناسب، راننده‌ها و خودروهای آنها به تایید حوزه حملونقل و ترافیک در شورای شهر یا معاونت ترافیک شهرداری برسد.
براساس آخرین آمار، حدود ۲۰هزار تاکسی فرسوده در تهران وجود دارد. جایگزینی این تاکسی‌ها چطور پیش می‌رود؟
در مورد جایگزینی تاکسی‌های فرسوده، متناسب با اعتبار و بودجه‌ای که داشتند، اقدامات خوبی صورت گرفته است، اما این کافی نیست و متاسفانه هنوز در تهران، ما شاهد تردد تاکسی‌های فرسوده‌ای هستیم که حجم بسیار بالایی از آلایندگی را وارد هوای تهران می‌کنند. باید توجه داشت که هوای تهران دیگر کششی برای تردد این خودروهای فرسوده و قدیمی ندارد. بنابراین انتظار می‌رود که با تلاش شهرداری تهران، نسبت به جایگزینی این خودروها ظرف حداکثر یک سال آینده اقدام شود و تمام خودروهای فرسوده‌ای که در ناوگان حملونقل عمومی اعم از مینی‌بوس، ون و تاکسی تردد دارند، جای خود را به خودروهای جدید بدهند. به تازگی پیگیری‌هایی هم صورت گرفته که یکی از گزینه‌ها برای جایگزینی تاکسی‌های فرسوده، تاکسی‌های برقی باشد و در این راستا، با یکی از تولیدکنندگان خودروهای برقی که ایرانی است اما در داخل کشور خودرو تولید نمی‌کند، جلساتی در کمیته حملونقل و ترافیک داشتیم و ایشان اعلام آمادگی کردند واحد تولیدی خود را به داخل کشور انتقال دهند و امید است دستگاه‌های صنعتی هم کمک کنند تا این اتفاق بیفتد. اگر این مساله محقق شود، هم کمکی به صنعت خودرو کشور می‌شود و هم در تهران و سایر کلانشهرها، با استفاده از خودروهای برقی حجم آلاینده‌ها به شدت کاهش می‌یابد.
امنیت مترو به عنوان یکی از مهم‌ترین وسایل حملونقل عمومی، همواره چالش‌هایی به دنبال داشته است. نصب درهای محافظ شیشه‌ای مترو به کجا رسید؟
این پی‌اس‌دی‌ها که در ایستگاه‌ها و در مجاورت ریل نصب می‌شود، چند خاصیت دارد: یکی اینکه از جان مسافران محافظت می‌کند، به این صورت که از پرتاب شدن افراد به محل ریل قطار یا برخورد مسافران با خود قطار جلوگیری می‌شود که متاسفانه ما حوادث گوناگونی طی سال‌های اخیر در این مورد شاهد بودیم. همچنین پی‌اس‌دی‌ها این امکان را برای ما فراهم می‌کنند که محل ورودی و خروجی قطارها مشخص شود و با یک شیب ملایم، می‌توان ارتباط بین سکوی ایستگاه با داخل قطار را برقرار کرد که در این صورت، جانبازان و معلولانی که از ویلچر استفاده می‌کنند، می‌توانند با سهولت وارد قطار شوند. با توجه به آسانسورهایی که در ایستگاه‌ها وجود دارد، این کار می‌تواند به این افراد کمک کند تا به‌راحتی از قطارهای مترو استفاده کنند. حتی افراد نابینا که مایلند از قطارهای مترو استفاده کنند، فقط در صورتی که این پی‌اس‌دی‌ها نصب شده باشد می‌توانند در مترو امنیت داشته باشند، چون یکی از حوادثی که در مورد برخورد قطار با مسافران اتفاق افتاد، مربوط به شخصی نابینا بود.
قرار بود این محافظ‌ها در ایستگاه‌های شلوغ نصب شوند؛ پیگیری‌ها به کجا رسیده است؟
یک سال پیش با تصویب کمیته حملونقل و ترافیک، من این پیشنهاد را دادم که تعدادی از اعضای شورا با آن مخالفت کردند و متاسفانه تصویب نشد. به طور مجدد، در سال جاری این طرح را با اعمال تغییراتی به شورا آوردیم که خوشبختانه فوریت آن تصویب شد و خود طرح نیز با تغییراتی به تصویب رسید.
