وضعیت روابط ایران و آمریکا در صورت پیروزی کلینتون به چه شکل خواهد بود؟
در حالی که رقابت های انتخاباتی در آمریکا به آخرین مراحل خود نزدیک می شود، هنوز دقیق نمی توان مشخص کرد، کدام یک از نامزدهای انتخابات به شکل قطعی پیروز انتخابات خواهند بود. هنوز در بسیاری از نظرسنجی ها، هیلاری کلینتون از رقیب خود وضعیت بهتری دارد و هرچند ماجرای ایمیل ها اخیرا باعث ریزش قابل توجه سبد رأی کلینتون در این نظرسنجی ها شده، هنوز احتمال پیروزی وی در 8 نوامبر بیشتر است. یکی از پرسش های مهم این است که در صورت پیروزی کلینتون در انتخابات آمریکا، وضعیت روابط ایران و آمریکا به چه ترتیبی خواهد بود؟
در حالی که رقابت های انتخاباتی در آمریکا به آخرین مراحل خود نزدیک می شود، هنوز دقیق نمی توان مشخص کرد، کدام یک از نامزدهای انتخابات به شکل قطعی پیروز انتخابات خواهند بود. هنوز در بسیاری از نظرسنجی ها، هیلاری کلینتون از رقیب خود وضعیت بهتری دارد و هرچند ماجرای ایمیل ها اخیرا باعث ریزش قابل توجه سبد رأی کلینتون در این نظرسنجی ها شده، هنوز احتمال پیروزی وی در 8 نوامبر بیشتر است. یکی از پرسش های مهم این است که در صورت پیروزی کلینتون در انتخابات آمریکا، وضعیت روابط ایران و آمریکا به چه ترتیبی خواهد بود؟
به گزارش «تابناک»، بسیاری از تحلیلگران هیلاری کلینتون را رئیس جمهوری سرسخت و علاقه مند به استفاده از قدرت سخت می دانند. سوابق سیاسی وی حاکی از آن است که هیلاری کلینتون برای حل و فصل موضوعات مختلف در سیاست بین الملل، همواره گزینه نظامی را در طیف های مختلف یکی از اولویت های اساسی می داند.
شاید به همین دلیل است که برجسته ترین نظریه پردازان حوزه سیاست بین الملل بر این باور هستند که هیلاری کلینتون در جرگه معتقدان به مداخله بشر دوستانه در مکتب لیبرال تفکر سیاست بین الملل قرار می گیرد، بر خلاف دونالد ترامپ ـ که تا کنون نشان داده ـ طرفدار محدود کردن حضور نظامی آمریکا در مناطق مختلف به ویژه خاورمیانه است.
همین سابقه کلینتون به علاوه برخی اظهارنظرهای وی طی ماه ها اخیر منجر به آن شده که موضوع روابط ایران و آمریکا در صورت پیروزی وی به موضوع جدی بدل شود؛ اینکه آیا کلینتون ادامه دهنده راه اوباما در رابطه با ایران خواهد بود یا آنکه به روش خاص خود موضوع رابطه با ایران را دنبال می کند.
در همین رابطه مجید رفیع زاده، استاد دانشگاه هاروارد معتقد است، برای تجزیه و تحلیل روابط ایران و آمریکا سه نیروی اثرگذار باید ارزیابی شود؛ اول وضعیت و نگاه ایالات متحده به توافق هسته ای با ایران است. دوم شرایط و موقعیت آمریکا در برابر متحدان منطقه ای و سوم شرایط و ارزیابی آمریکا از متحدان و نماینده ها یا نایبان ایران در منطقه.
دولت باراک اوباما به شکلی جدی در سیاست خارجی واشنگتن در خصوص ایران با یک چرخش اساسی در رابطه با ایران و همچنین متحدان منطقه ای آمریکا در خاورمیانه، تغییر ایجاد کرد؛ به این معنا که اوباما در موضوعاتی نظیر اسرائیل، سوریه و عربستان سعودی به هیچ وجه خود را در موضع مخالف و مقابل با ایران قرار نداد. این امر منجر به آن شد که وضعیت روابط بین ایران و آمریکا تا جایی بهبود پیدا کند که بسیاری از تابوها میان این دو کشور شکسته شد و گفت وگوهای دیپلماتیک بین مقامات ارشد دو کشور به شکل مداوم برقرار شود. در نتیجه این شرایط تنش بین آمریکا و اسرائیل بالا رفت.
در این میان هرچند هیلاری کلینتون همچنان به توافق هسته ای دولت اوباما با ایران پایبند خواهد بود، تنش بین دولت احتمالی وی و ایران بر سر برخی از موضوعات مهم منطقه ای بالا خواهد بود.
آنچه در اولین نگاه همکاری های بین دولت اوباما و حسن روحانی را افزایش داد، همگرایی نسبی سیاسی در سه موضوع اساسی بود: اول دیدگاه مماشات گر دولت اوباما در مورد برنامه و توافق هسته ای که منجر به برداشتن چهار دور از تحریم ها برای ایران شد، دوم افزایش تنش بین دولت اوباما و رقبای منطقه ای ایران، و سوم سهل گیری سیاست اوباما در برابر متحدان و نایبان ایران در منطقه.
هیلاری کلینتون تا زمانی که در وزارت امور خارجه آمریکا بود، هیچ گاه موافق برنامه هسته ای و توافق با ایران نبود و تا وقتی که وی وزارت امور خارجه را ترک کرد، ایران و آمریکا به توافق نرسیدند. اما اکنون هیلاری کلینتون برنامه ای برای تغییر این وضعیت ندارد و این موضوع در راستای منافع وی نیست.
وی همچنین سیاست خارجی سنتی آمریکا در برابر متحدان و دوستان قدیمی این کشور در خارومیانه را ترجیح می دهد و در نتیجه این موضوع احتمالا در دولت وی نه تنها روابط آمریکا با اسرائیل مجددا بهبود خواهد یافت بلکه کلینتون مجددا روی به پشتیبانی و حمایت از کشورهای حوزه خلیج فارس نیز خواهد آورد.
از سوی دیگر، بدون شک هیلاری کلینتون موضعی سرسخت در برابر متحدان و نایبان منطقه ای ایران خواهد داشت. وی در یکی از کمپین های تبلیغاتی خود به صراحت تأکید کرد: ایران سردسته حامیان تروریسم در جهان است و از نایبان و متحدان خود برای ایجاد نزاع و دامن زدن به بی ثباتی و نا امنی برای دولت ها استفاده می کند.
در مورد مسأله سوریه نیز هیلاری کلینتون نشان داده که یک موضوع سرسختانه و جدی تر را ترجیح می دهد. در مناظره دوم خود با دونالد ترامپ، کلینتون صراحتا بر ایجاد یک منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه تأکید کرد، در حالی که سوریه برای ایران موضوع مربوط به امنیت ملی است و در نتیجه هر گونه افزایش مداخله آمریکا در سوریه منجر به افزایش تنش بین اصولگرایان ایران و آمریکا خواهد شد.
رهبران و مقامات ایرانی از این اختلاف نظرها آگاه هستند و به همین دلیل است که حسن روحانی چندی پیش به صراحت بیان کرد، انتخابات آمریکا برای ایران انتخاب بین بد و بدتر است.
به گزارش «تابناک»، بسیاری از تحلیلگران هیلاری کلینتون را رئیس جمهوری سرسخت و علاقه مند به استفاده از قدرت سخت می دانند. سوابق سیاسی وی حاکی از آن است که هیلاری کلینتون برای حل و فصل موضوعات مختلف در سیاست بین الملل، همواره گزینه نظامی را در طیف های مختلف یکی از اولویت های اساسی می داند.
شاید به همین دلیل است که برجسته ترین نظریه پردازان حوزه سیاست بین الملل بر این باور هستند که هیلاری کلینتون در جرگه معتقدان به مداخله بشر دوستانه در مکتب لیبرال تفکر سیاست بین الملل قرار می گیرد، بر خلاف دونالد ترامپ ـ که تا کنون نشان داده ـ طرفدار محدود کردن حضور نظامی آمریکا در مناطق مختلف به ویژه خاورمیانه است.
همین سابقه کلینتون به علاوه برخی اظهارنظرهای وی طی ماه ها اخیر منجر به آن شده که موضوع روابط ایران و آمریکا در صورت پیروزی وی به موضوع جدی بدل شود؛ اینکه آیا کلینتون ادامه دهنده راه اوباما در رابطه با ایران خواهد بود یا آنکه به روش خاص خود موضوع رابطه با ایران را دنبال می کند.
در همین رابطه مجید رفیع زاده، استاد دانشگاه هاروارد معتقد است، برای تجزیه و تحلیل روابط ایران و آمریکا سه نیروی اثرگذار باید ارزیابی شود؛ اول وضعیت و نگاه ایالات متحده به توافق هسته ای با ایران است. دوم شرایط و موقعیت آمریکا در برابر متحدان منطقه ای و سوم شرایط و ارزیابی آمریکا از متحدان و نماینده ها یا نایبان ایران در منطقه.
دولت باراک اوباما به شکلی جدی در سیاست خارجی واشنگتن در خصوص ایران با یک چرخش اساسی در رابطه با ایران و همچنین متحدان منطقه ای آمریکا در خاورمیانه، تغییر ایجاد کرد؛ به این معنا که اوباما در موضوعاتی نظیر اسرائیل، سوریه و عربستان سعودی به هیچ وجه خود را در موضع مخالف و مقابل با ایران قرار نداد. این امر منجر به آن شد که وضعیت روابط بین ایران و آمریکا تا جایی بهبود پیدا کند که بسیاری از تابوها میان این دو کشور شکسته شد و گفت وگوهای دیپلماتیک بین مقامات ارشد دو کشور به شکل مداوم برقرار شود. در نتیجه این شرایط تنش بین آمریکا و اسرائیل بالا رفت.
در این میان هرچند هیلاری کلینتون همچنان به توافق هسته ای دولت اوباما با ایران پایبند خواهد بود، تنش بین دولت احتمالی وی و ایران بر سر برخی از موضوعات مهم منطقه ای بالا خواهد بود.
آنچه در اولین نگاه همکاری های بین دولت اوباما و حسن روحانی را افزایش داد، همگرایی نسبی سیاسی در سه موضوع اساسی بود: اول دیدگاه مماشات گر دولت اوباما در مورد برنامه و توافق هسته ای که منجر به برداشتن چهار دور از تحریم ها برای ایران شد، دوم افزایش تنش بین دولت اوباما و رقبای منطقه ای ایران، و سوم سهل گیری سیاست اوباما در برابر متحدان و نایبان ایران در منطقه.
هیلاری کلینتون تا زمانی که در وزارت امور خارجه آمریکا بود، هیچ گاه موافق برنامه هسته ای و توافق با ایران نبود و تا وقتی که وی وزارت امور خارجه را ترک کرد، ایران و آمریکا به توافق نرسیدند. اما اکنون هیلاری کلینتون برنامه ای برای تغییر این وضعیت ندارد و این موضوع در راستای منافع وی نیست.
وی همچنین سیاست خارجی سنتی آمریکا در برابر متحدان و دوستان قدیمی این کشور در خارومیانه را ترجیح می دهد و در نتیجه این موضوع احتمالا در دولت وی نه تنها روابط آمریکا با اسرائیل مجددا بهبود خواهد یافت بلکه کلینتون مجددا روی به پشتیبانی و حمایت از کشورهای حوزه خلیج فارس نیز خواهد آورد.
از سوی دیگر، بدون شک هیلاری کلینتون موضعی سرسخت در برابر متحدان و نایبان منطقه ای ایران خواهد داشت. وی در یکی از کمپین های تبلیغاتی خود به صراحت تأکید کرد: ایران سردسته حامیان تروریسم در جهان است و از نایبان و متحدان خود برای ایجاد نزاع و دامن زدن به بی ثباتی و نا امنی برای دولت ها استفاده می کند.
در مورد مسأله سوریه نیز هیلاری کلینتون نشان داده که یک موضوع سرسختانه و جدی تر را ترجیح می دهد. در مناظره دوم خود با دونالد ترامپ، کلینتون صراحتا بر ایجاد یک منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه تأکید کرد، در حالی که سوریه برای ایران موضوع مربوط به امنیت ملی است و در نتیجه هر گونه افزایش مداخله آمریکا در سوریه منجر به افزایش تنش بین اصولگرایان ایران و آمریکا خواهد شد.
رهبران و مقامات ایرانی از این اختلاف نظرها آگاه هستند و به همین دلیل است که حسن روحانی چندی پیش به صراحت بیان کرد، انتخابات آمریکا برای ایران انتخاب بین بد و بدتر است.
