کمپین وضعیت قرمز آبی

بیشتر از هشت‌هزار و 500 نفر صفحه فیس‌بوکی کمپین «یک قطره آب» را پسندیده‌اند، پست‌هایش را خوانده، به اشتراک گذاشته و درباره‌اش نظر داده‌اند. کمپین آنلاینی که با شروع کار در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌ها به انتشار مطالبی درباره بحران آب پرداخت تا توجه مردم ایران را به «وضعیت قرمز آبی» جلب کند و آرام‌آرام پوسترهایش روی دیوارها و ویترین‌های مغازه‌ها دیده شد. گردانندگان این کمپین علاقه‌ای به انتشار نام‌شان ندارند و می‌گویند: «می‌خواهیم کارمان را نمایش دهیم، نه نام‌مان.»
 
همه درست مصرف کنیم

به گزارش فرهیختگان، نخستین باران پاییزی در بسیاری از شهرها بارید اما بحران کم‌آبی کشور به این سادگی حل نمی‌شود چراکه ایران در کمربندی خشک و نیمه‌خشک واقع شده و با این وجود مصرف بی‌رویه آب در بخش کشاورزی و شرب و برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی غیرقابل بازگشت امکان جمع‌آوری آب و مدیریت این منبع حیاتی را کمرنگ می‌کند. براساس یکی از جدیدترین پژوهش‌های صورت‌گرفته درباره سرانه مصرف آب هر نفر در کشورهای مختلف، ایران یکی از بیشترین مصارف را بین کشورهای مختلف دارد. به‌طوری که متوسط مصرف آب خانگی در دنیا برای هر نفر در روز 150 لیتر بوده اما این وضعیت در تهران برای هر شهروند 220 تا 276 لیتر برآورد شده و به گفته مقامات آب و فاضلاب تهران در بحران اخیر آبی این استان، به 400 لیتر در روز نیز رسیده بود.

همچنین مسئولان دولتی پیشتر گفته بودند، اگر 10 درصد در مصارف مشترکان صرفه‌جویی شود، می‌توانیم بحران بی‌آبی کشور را در سه ماهه زمستان کنترل کنیم. کمپین یک قطره آب هم شهروندان را نشانه گرفته و می‌خواهد «درست مصرف کردن» الگوی آنها باشد.یکی از گردانندگان این کمپین می‌گوید: «همه می‌پرسند چرا دست روی شهر گذاشته‌اید و روستاییان را نادیده گرفته‌اید؟ اما حقیقت امر این است که ما از ابتدا هم گفتیم قرار نیست مشکل‌گشای ماجرا باشیم. سال‌هاست با بحران آب درگیریم و حالا این مشکل تک‌تک افراد جامعه است. ما در جایگاهی نیستیم که مشکلات را حل کنیم. به همین خاطر خواستیم فقط مسائلی را برای مردم پررنگ کنیم. یا اینکه می‌پرسند مگر بیشترین مقدار آب در بخش کشاورزی مصرف نمی‌شود؟ این درست اما ما نیز مصرف روزانه‌مان دو برابر مصرف جهانی است و باید درست مصرف کنیم تا این مشکل کنترل شود. حرف کمپین این است که قبل از اصلاح نهادهای ذی‌ربط این خود ما هستیم که باید اصلاح شویم.»
  
بحران پررنگ شد

«یک قطره آب» تنها یک صفحه فیس‌بوکی نیست و فقط به فعالیت مجازی محدود نمی‌شود. به گفته یکی از گردانندگان صفحه فیس‌بوکی کمپین، یک قطره آب را نه یک نفر که چند متخصص می‌گردانند: «ما به‌عنوان یک مجموعه و در جایگاه شهروند مسئولیت‌های اجتماعی برعهده داریم که ما را به راه‌اندازی این کمپین واداشت. برای این کار یک‌سری پروژه در نظر گرفتیم که طراحی پوستر، اینفوگرافی و جمع‌آوری فیلم‌هایی از طرف مردم و اجرای نمایش درباره بحران آب را دربر می‌گرفت. برای همین از مجموعه‌های مختلف درخواست کردیم که به ما بپیوندند، ویترین‌های خود را در اختیار ما بگذارند یا حرکت عملی دیگری انجام دهند. کار نصب پوستر در چند خشکشویی پیاده شد و حتی یکی از آنها مقدار مصرف آبش را تا حد زیادی پایین آورد. علاوه‌بر این خیلی از مغازه‌ها ویترین‌شان را در اختیار کمپین قرار دادند و خودشان پوسترها را چاپ و منتشر کردند.»
او بار دیگر تاکید می‌کند که گردانندگان این کمپین نمی‌خواهند نامی از آنها برده شود: «اعضای این کمپین مجموعه‌ای از افراد با تخصص‌های مختلف هستند؛ طراح گرافیک، کارشناسان آب و کشاورزی که آمار و اطلاعات لازم را درباره آب می‌دهند و مقالات علمی می‌نویسند و حتی افرادی متخصص در تئاتر و نمایش. این افراد خلاق در حرفه خود شناخته‌شده هستند. وقتی نام «کمپین» روی فعالیت ما گذاشته شده بنابراین فرد و گروهی که کار را جلو می‌برند، اهمیتی ندارند بلکه این «موضوع» است که مهم شمرده می‌شود. با کمرنگ‌شدن افراد است که بحران آب هایلایت می‌شود.»
  
دیده شد

کمپین «یک قطره آب» از اقبال خوبی برخوردار بود و دیده شد. «وضعیت قرمز آبی» جمله‌ای در توصیف وضعیت بحرانی آب است که روی زمینه قرمز نوشته شده. این یکی از پربیننده‌ترین پست‌های کمپین «یک قطره آب» است که 27 هزار بار دیده و بیش از 900 بار پسندیده و بیش از 300 بار بازنشر شده است.همچنین بسیاری از پست‌ها را بیشتر از 600 نفر پسندیده‌اند. این عضو کمپین می‌گوید: «ما زبانی نزدیک به زبان مردم را انتخاب کردیم تا آنها احساس نزدیکی بیشتری کنند و تاثیر بهتری بگیرند. پست «بالاغیرتا، پنج دقیقه!» که به مخاطب گوشزد می‌کند زمان حمام‌کردن‌شان پنج دقیقه بیشتر طول نکشد باعث شد بازخورد‌هایی را در این‌باره ببینیم. بسیاری از افراد درباره شیوه مصرف آب نظر دادند و درباره تجربه‌شان بعد از تلاش برای پنج دقیقه‌ای شدن دوش گرفتن‌شان گفتند.»

او ادامه می‌دهد: «این نشان می‌دهد که پیام کمپین منتشر شده و موضوع به گوش خیلی‌ها رسیده است. انتظار این همه استقبال را نداشتیم.  یک نفر پوسترها را چاپ و پخش کرده بود و حتی به دست خود من هم رسید. حتی شرکت‌های دولتی مثل آبفا ما را دعوت و از ما تشکرکردند.با این همه حمایت به ما ثابت شد که اگر جریانی راه بیفتد، مردم هم کمک می‌کنند.»
گردانندگان یک قطره آب می‌خواهند مردمی بودن این کمپین را تا پایان حفظ کنند و مردم را به‌عنوان شتاب‌دهنده پیام این کمپین معرفی می‌کنند. آنها همچنین دلیل متفاوت بودن یک قطره آب را اصرار بر مجازی نبودن این کمپین می‌دانند و می‌‌گویند: «تلاش ما بر این است که کمپین به صورت مجازی باقی نماند و به همین خاطر از مخاطبان خواهش کرده‌ایم پوستر‌ها را چاپ و منتشر کنند. چراکه اگر فعالیت مجازی باشد، مجازی هم خواهد ماند و بازخوردی در جامعه ایجاد نخواهد شد.»