چرا نمی‌گذارید مشکل دانشجویان ستاره‌دار برای همیشه حل شود؟

تا چندی پیش، وجودشان انکار می‌شد و برخی به صراحت می‌گفتند دانشجوی ستاره‌دار نداریم؛ چه بسا راست هم می‌گفتند چون ستاره‌دار شده‌ها را به دانشگاه راه نمی‌دادند که دانشجو به شمار آیند!

به گزارش «تابناک»، وزیر علوم در حاشیه سفر هیأت دولت به خوزستان، بار دیگر با تأکید بر قانونی بودن بازگشت دانشجویان ستاره‌دار به تحصیل، از حق تحصیل برای همه دانشجویان دفاع کرد و خطاب به نمایندگان مجلسی که با او در این باره مخالف هستند، گفت که آن‌ها می‌توانند برای رفع شبهاتشان در این باره از دیگر‌ نهاد‌ها کمک بگیرند.

این در حالی است که با بازگشت دانشجویان محروم از تحصیل، چند تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی متعرض وزیر شدند و حتی شکایت مکتوبی در این باره تقدیم کمیسیون اصل نود مجلس کردند تا بازار شایعات داغ شده و حتی زمزمه‌های آشکار و پنهانی درباره رزرو ‌دومین کارت زرد برای وزیر به گوش برسد.

زهره طبیب‌زاده، یکی از نمایندگان شاکی در تشریح دلایل شکایت خود گفت: در حالی مسئولان دانشگاه از بازگشت چهارصد دانشجوی ستاره‌دار به تحصیل خبر می‌دهند که شمار واقعی آنان، ۳۸۹ ‌بوده که ‌۱۲۶ تن مشکلات سیاسی و امنیتی دارند؛ یعنی ۲۶۳ دانشجو به لحاظ مشکلات در صلاحیت علمی از تحصیل بازمانده‌اند که به لحاظ قانونی، امکان بازگشت آن‌ها به دانشگاه و ادامه تحصیل وجود نداشته است.

ابهامی که این نماینده مجلس به آن اشاره کرد، از چند منظر قابل توجه است؛ نخست اینکه تأکید شده ۱۲۶ ‌دانشجویی که به دانشگاه بازگشته‌اند، به دلایل مشکلات سیاسی و امنیتی از تحصیل بازمانده بودند که این مهم به خودی خود می‌تواند سرآغاز بحث‌های متفاوتی باشد؛ از جمله اینکه چه جرمی را چه کسی سیاسی و امنیتی خوانده و کدام نهاد مرجع تشخیص منع تحصیل این دانشجویان بوده و نظر این مرجع درباره بازگشت این افراد به تحصیل چیست؟

به عبارت بهتر، در شرایطی که به نظر می‌رسد باید بپذیریم محرومیت یک دانشجو از ادامه تحصیل، به معنای محرومیت او از حقوق اجتماعی وی بوده و لازمه آن رأی قضایی است، اینکه چگونه تعدادی از دانشجویان طی سال‌های گذشته از حقوق اجتماعی خود محروم شده‌اند، جای پرسش بیشتری دارد تا اینکه چگونه و با تصمیم چه کسی ایشان به تحصیل بازگشته‌اند!

سوای اذعان به محرومیت برخی دانشجویان از تحصیل به دلیل مسائل امنیتی و سیاسی، سخنان طبیب‌زاده حاکی از آن است که برخی دانشجویان محروم از تحصیل که «صلاحیت علمی» ایشان با مشکل همراه بوده نیز به دانشگاه‌ها بازگشته‌اند؛ دانشجویانی که این نماینده مجلس بر این باور است به لحاظ قانونی، امکان بازگشت و ادامه تحصیل ایشان نبوده است.

اگر از این دید به غائله بنگریم، بازگشت ۲۶۳ دانشجوی دیگر به تحصیل‌ می‌تواند دوگونه مطرح شود؛ یا بازگشتی معمولی و مبتنی بر قانون بوده که با کمی تساهل از طرف وزارت علوم همراه شده و علاوه بر آنکه قابل توضیح است، احتمالا پیشتر نیز نمونه آن بوده و دستاویز خوبی برای شکایت از وزیر نیست و یا آنکه کاری غیرقانونی و حتی فراقانونی در رقم خوردن آن نقش داشته که در این صورت بایدبه شدت با قانون شکنان برخورد کرد و حتی وزیر را به استیضاح کشاند که این هم رخ نداده است.

از هر دو جنبه که به ماجرا بنگریم، گویا وزارت علوم و نمایندگان متعرض به ایشان به سادگی بتوانند کارها و ادعاهای خود را شفاف کرده و ابهامات اذهان عمومی را برطرف کنند؛ اما نه تنها این اتفاق رخ نمی‌دهد، بلکه دورادور نزاعی در‌می‌گیرد که به مراتب بد‌تر است؛ یکی می‌گوید برخی را بدون کنکور به نام دانشجوی ستاره‌دار وارد دانشگاه کرده‌اند و دیگری مدعی ا‌ست که رد شدن بورسیه فلانی، موجب موضع‌گیری‌ وی شده است!

این زشتی‌ها سبب می‌شود که جو نامناسبِ به راه افتاده به دانشگاه نیز رسیده و همه چیز رنگ و بوی صف‌بندی به خود بگیرد که کمترین اثر آن، شکل‌گیری جبهه موافقان و مخالفان با بازگشت دانشجویان ستاره‌دار به تحصیل و البته بی‌پاسخ ماندن ابهامات دانشگاهیان خواهد بود.

خوب که به ماجرا دقیق شویم، درخواهیم یافت که همه ماجرا این گونه است؛ گویی دانشجویان ستاره‌دار فرع هستند، نه موضوع مهمی که باید چاره جویی شود. این بدگمانی هنگامی تقویت می‌شود که می‌بینیم از یک سو نمایندگان مجلس از تخلفی بزرگ سخن می‌گویند که در وزارت علوم رخ داده، ولی بابت آن، استیضاح وزیر را در دستور کار قرار نمی‌دهند و از سوی دیگر، وزارت علوم هم تلاشی برای روشن کردن مواضع خود نکرده و حتی فضای آن را باز نمی‌کند تا گلایه‌های برخی دانشگاهیان از بازگشت برخی ‌دانشجویان محروم شده از تحصیل شنیده شود.

بدین ترتیب در شرایطی که موضوعِ تکذیب شده در سالیان متمادی، به آمار و ارقام و ماجرایی ملموس تبدیل شده، بستر پایان دادن به آن فراهم نمی‌آید تا هرچه در این سال‌ها از محرومیت برخی دانشجویان از تحصیل شنیده و تکذیب دریافت کرده بودیم، از این به بعد، از بازگشت پر حرف و حدیث تعدادی از دانشجویان به تحصیل بشنویم و... .

اینجاست که باید از دو طرف ماجرا پرسید، ‌چرا اکنون که زمینه برای بستن پرونده چندین و چندساله دانشجویان ستاره‌دار فراهم آمده، تلاش خود را به کار نگرفته و تلاش نمی‌کنید به ماجرا پایان دهید؟ چه فرصتی بهتر از این برای اتمام ماجرای طولانی دانشجویان ستاره دار سراغ دارید که با یکدیگر نمی‌نشینید و حتی سایرین را به کمک ‌نمی‌خوانید تا ماجرا پایان یابد؟

برای دریافت و دیدن آخرین اخبار تابناک، از هر نقطه ای در اینترنت Toolbar اختصاصی تابناک را از لینک زیر دریافت و بر روی مرورگر خود نصب کنید:

لینک دریافت Toolbar تابناک