با هم تاریخ بخوانیم
مسئولیت‌پذیری فاصله بدبختی و خوش‌بختی ایران است!
خواندن این مطلب را به این خاطر توصیه می‌کنیم که شاید اثبات کند، حقیقتا تاریخ درس‌آموز است؛ درس‌هایی درباره دلیل بدبخت شدن کشورها، دلیل در جا زدن‌ها و جلو نرفتن‌ها و مشکلاتی که هنوز حل نشده‌اند.
آنچه خواهید خواند، برداشت‌های شخصی از مرور رخدادهای تاریخی در چنین روزی است. این برداشت شخصی میتواند ناقص و اشتباه بوده و یا با آنچه شما به آن اعتقاد دارید، متفاوت باشد.
به گزارش «تابناک»، وبسایت «تاریخ ایرانیان در این روز» مجموعه‌ای است از مطالبی که روزنامه‌نگاری خوش ذوق درباره تاریخ ایران و جهان در هر روز منتشر میکند. جا دارد به دلیل مفید بودن آن و چیزهای فراوانی که از آن آموخته‌ایم، به مؤلف آن، ادای احترام کنیم.
برداشت نخست: مسئولیت‌پذیری فاصله بدبختی و خوش‌بختی است.
امروز سالروز دو رخداد در فاصله زمانی فراوان و در دو جغرافیای گوناگون است که در کنار هم گذاردن آنها میتواند آموزنده باشد.۱) یک میهن‌دوست آتنی به نام فیلیپیدس Philippidess پس از آگاهی از تصرف جزیره «اوبوآ» به دست نیروی دریابرد ایران و پیاده شدن طلیعه این نیرو در «آتیکا» و دشت ماراتن، ۲۴۰ کیلومتر فاصله آتن تا اسپارت را در دو شبانه روز دوید تا از سران اسپارت بخواهد که نیروی کمکی به آتن بفرستند. وی دوم سپتامبر سال ۴۹۰ پیش از میلاد به اسپارت رسید و درخواست خود را مطرح ساخت. فیلیپیدس از جانب کسی مأموریت نداشت و حس میهن‌دوستی، او را به دویدن ۲۴۰ کیلومتری وادار کرده بود و همین کار ـ در تاریخ ـ بر اهمیت عمل او افزوده است.
۲) دوم سپتامبر سال ۱۹۸۷ محاکمه یک جوان نوزده ساله آلمانی به نام ماتیاس روست Mathias Rust که سه ماه و نیم پیش از آن (نوزدهم ماه می) با یک هواپیمای یک موتوره سسنا از مرز شوروی گذشته و پس از ۶۴۰ کیلومتر پرواز در میدان سرخ مسکو فرود آمده بود، در دادگاه این شهر آغاز شد؛ ماتیاس این هواپیمای کوچک را کرایه کرده و از هلسینکی پایتخت فنلاند به پرواز درآمده بود.
پرواز این هواپیما از مرز تا کنار دیوارهای کرملین ـ که نشان دهنده ضعف شوروی بود ـ باعث شگفتی جهانیان شد که با به یاد آوردن موضوع ساقط کردن هواپیمای جاسوسی «یو _ ۲» آمریکا و جت مسافربری کره جنوبی، دفاع شوروی را خلل ناپذیر می‌پنداشتند. ضعف شوروی در آن روز، ناشی از نداشتن وسائل رهگیری و دفاع هوایی نبود، بلکه در بی‌اعتنایی و سهل‌انگاری کارکنان مربوط بود که نشان میداد، نظام وقت آن کشور به دلیل کاهش انگیزه و عدم دلسوزی ملی در یک رخوت و سستی قرار گرفته بود.
در تاریخ سالهای اخیر ایران، نمونه‌های جالبی از این احساس مسئولیت هست که کمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ برای نمونه، «دریاقلی سورانی» اوراق‌فروشی آبادانی در آبان ماه ۱۳۵۹ در آغاز جنگ تحمیلی، ۹کیلومتر را در شب و با دوچرخه‌ای کهنه رکاب زد تا مانع غافلگیری نیروهای ایرانی و سقوط آبادان شود.
عجیب نیست اگر ادعا شود احساس مسئولیت یک نفر بر سرنوشت جنگ بین دو کشور، تأثیر قطعی داشته است. رفتار آن شهید غریب را مقایسه کنید با برخی مسئولینی که اشتباهاتشان را با دلیل و روشن به آنها نشان می‌دهی و ... .
برداشت دوم: اقتصاد ایران از شهید بهشتی تاکنون
آیت‌الله دکتر بهشتی در مصاحبه اختصاصی با روزنامه اطلاعات که در شماره دهم شهریور ۱۳۵۹ آن روزنامه بازتاب داده شده، گفته بود که دادگاه‌های انقلاب باید هر چه زود‌تر به دارایی افراد که از راه حرام به دست آمده است، رسیدگی کنند.وی در این مصاحبه دیدگاه‌‌های خود را که عمدتا زمینه اقتصادی دارند، اعلام داشته بود که خلاصه برخی نکات آن از این قرار است:
ــ صنایع مادر و بازرگانی خارجی باید دولتی باشند (تا هیچ مقامی متهم به واگذاری خارج از ضوابط نشود).
ــ کارخانه‌ها و مؤسسات بزرگ را ـ که بیرون از مقوله صنایع مادر هستند ـ می‌توان به صورت تعاونی اداره کرد. اگر تعاونی‌ها تقویت شوند بخش خصوصی (سرمایه‌داران انفرادی) فرصت و زمینه باد کردن (بزرگتر شدن) به دست نمی‌آورند.
ــ نیمی از اموال کسانی که مالیات نداده‌اند متعلق به دولت است.
ــ اموال رباخواران باید مصادره شود (به جامعه و نماینده آن دولت داده شود).
ــ اموال کسانی که از راه بند و بست با مقامات دولتی صاحب کارخانه و... شده‌اند، مال خودشان نیست و متعلق به بیت المال است.
ــ کسانی که از راه فروش اراضی موات (بلا استفاده) صاحب ثروت شده‌اند این ثروتشان حرام است.
ــ عموم مردم باید امکان کار و فعالیت داشته باشند.
از زمان سخنان شهید بهشتی تاکنون، اقتصاد ایران بسیار بزرگتر شده است و به دنبال آن، اقتصاد جهانی تغییرات زیادی هم کرده است؛ اما جالب آنکه مشکلات اقتصاد ایران، همان مشکلات سی سال پیش است: فساد ناشی از دسترسی به رانت و امتیازات، بهره بانکی، ندادن مالیات، بیکاری، زمین‌خواری و... .
این شاید دلیلی بر این باشد که مشکلات حل ناشدنی فوق ناشی از یک نظام اقتصادی هستند که با وجود تغییر شدید نظام سیاسی کشور همچنان قدیمی و بدون تغییر باقی مانده است.
برداشت سوم: اختلافات مذهبی تا چه هنگام، گریبان‌گیر خاورمیانه است؟
۱) امام خمینی در اجتماع نمایندگان مردم عجب‌شیر و جوانرود که به دیدار ایشان شتافته بودند، با بیانات مبسوطی که در شماره ۱۵۹۴۲ روزنامه اطلاعات (شهریور ۱۳۵۸) بازتاب آن آمده است، گفته بود که اختلافی میان شیعه و سنی نیست و آنها که با اسلام مخالفند، اختلاف بین شیعه و سنی را عنوان میکنند.
۲) تفسیر‌های یکم و دوم سپتامبر ۲۰۰۳ روزنامه‌های جهان درباره ترور آیت الله حکیم و اوضاع عراق بود. برخی مفسران نوشته بودند که این روز‌ها روش تهیه و انتشار اخبار مربوط به رویدادهای عراق، به گونه‌ای است که نشان میدهد هدف، گسترش اختلافات مذهبی در عراق است. این مفسران در این موضوع متفق القول بودند که اگر اختلافات مذهبی مردم عراق شدت یابد، نه تنها برقراری امنیت در آن کشور به این زودی و آسانی امکان پذیر نمیشود، بلکه دامنه این اختلافات به کشورهای همسایه و سراسر منطقه گسترش خواهد یافت.
۳) احمدی‌نژاد در مکه در اجلاس سران کشورهای مسلمان: دشمنان می‌خواهند جنگ شیعه و سنی راه بیندازند.
برداشت چهارم: ما رسانه‌ها و رسانه‌ای‌های بیسواد
مؤلف در وبسایت «تاریخ ایرانیان در این روز» می‌نویسد: «دوم سپتامبر ۲۰۰۴ چاپ دوم و ترجمه اسپانیایی تألیف چهار جلدی تاریخ رسانه‌ها توزیع شد. از مندرجات این کتاب چنین برمی‌آید که (تا آن زمان) ایران تنها کشور جهان بوده است که نظامنامه روزنامه‌نگاری نداشته است [تا سال ۲۰۱۰ هم نشده است]».و در توضیح این نظامنامه میگوید: «نظامنامه روزنامه‌نگاری هر رسانه را تعریف میکند و خصوصیات سه نوع روزنامه (حزبی، تخصّصی و جامع = حرفه‌ای) را بیان می‌دارد. «نظام روزنامه‌نگاری» سازمان و برنامه روزنامه را به دست میدهد؛ از جمله چه کسی را می‌توان روزنامه‌نگار خواند و شرایط احراز این عنوان چه باید باشد. چه فردی را با چه پیش شرایطی می‌توان به عنوان خبرگیر استخدام کرد. طول ماندن در هر سمت تحریریه (اتاق خبر) و چگونگی ارتقای از خبرگیری به خبرنگاری به دبیری میز و معاونت سردبیر اجرایی و بالاخره سردبیر...».
این را بگذارید در کنار کیفیت امروز روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها و البته صدا و سیمای ایرانی؛ مثال هم معدود گزارش‌هایی که ده‌ها خبرنگار خبرگزاری‌های ایرانی از جلسه دبیرکل سازمان ملل در دانشکده وزارت خارجه بیرون دادند، گزارش که نه، حاشیه‌نگاری‌های مبتذل و پر از اشتباه.
جالب
روایت همین خبرگزاری‌هاست از مشکل خبرنگاران ایرانی که به علت ندانستن زبان خارجه،
نمی‌توانستند با مقامات خارجی حاضر در اجلاس عدم تعهد مصاحبه کنند. صدا و سیما که بدتر و بی‌سوادتر
برداشت پنجم: رابطه پلیس و وزارت کشور با دانشکده حقوق
یازدهم شهریور ۱۳۳۲ شهربانی دولت زاهدی تصمیم گرفت که آن دسته از افسران این سازمان را که از دکتر مصدق هواداری کرده بودند و شهرت ناسیونالیستی داشتند، ولی دلیل محکمی برای زندانی کردنشان وجود نداشت، اخراج کند و یا در اختیار وزارت کار گذارد که چنین شد.هفت سال بعد، همین شهربانی (پلیس کشور) مجبور شد که برای اصلاح کلانتری‌ها و امنیت شهر‌ها، همان افسران را که غیرنظامی شده بودند، با همان درجه‌هایی که در اواخر حکومت دکتر مصدق داشتند، به خدمت پلیس بازگرداند و بسیاری از آنان که در دوران بیکاری، از دانشکده حقوق دانشگاه فارغ التحصیل شده بودند، در رأس کلانتری‌های تهران ظاهر شدند و دفعتا رأسای کلانتری‌های پایتخت که پیشتر سرهنگ‌ها بودند، سروان‌ها و ستوان‌ها (عقب افتاده از ترفیع) شدند و شهر را اصلاح کردند و به عربده‌کشی‌ها، جاهل‌بازی‌ها و باج‌خوری‌ها که پس از براندازی ۲۸ امرداد (به دلیل شرکت این قبیل افراد در کار براندازی) شدت یافته و به صورت امری عادی درآمده بود پایان دادند.
همین افسران پس از انقلاب، در زمان دولت موقت، مقامات تراز اول شهربانی کشور را بر عهده گرفتند و پلیس ازهم پاشیده را احیا کردند.
شایسته‌سالاری و امنیت که موضوعی مهم است در دوره زاهدی فراموش شده، ولی آیا ما درباره جدا بودن پلیس و وزارت کشور از دانشکده‌های حقوق اشتباه نمی‌کنیم؟
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۹۵
انتشار یافته: ۹۹
سلام من یک استاد دانشگاه هستم و توی این چند سال همیشه و مداوم مسولیت پذیری را یکی از رموز موفقیت دانشجویان معرفی می کنم
و با مقاله شما کاملا موافق هستم
مسولیت پذیری و تعهد در قبال مسولیت پذیرفته شده رمز سربلندی ملتهاست در هر زمینه ای
پاسخ ها
سارا اخر مو فشنی
| 
| ۱۴:۴۵ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
با عرض سلام خدمت استاد عزیز چه بسیار استادانی که ابدا ارزشی برای علم قائل نیستن و دانشجو را به تمسخر و استهزا گرفته وفقط به فکر مادیات هستند و وقتی با انها خودمانی صحبت میکنم میگوید اصلا ارزش ندارد . می خواستم بگم اگه ارزش ندارد برو بذار یکی دیگه بیاد که البته عمرا اگه حاضر باشه بره. احسان
| 
| ۰۵:۴۰ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
و چه بسیار استادنی که هیچگون مسئولیت پذیری ندارند و فقط از دانشجو فلک زده مقاله میخان و نمیذارن دانشجو بدبخت در کنار درس کاری بکند ضمن اینکه سواد استاد خودش به درد 20 سال پیش میخوره و فقط تو فکر ارتقا علمی بدون اینکه سواد داشته باشه ناشناس
| | ۰۸:۴۷ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
پس نتیجه گیری این است که در حال حاضر گزینش سازمانها باید به دنبال افراد مسئولیت پذیر باشند و نهاد های تربیتی کشور باید طریقه تربیت کودکان مسئولیت پذیر را به مردم بیاموزند. ناشناس
| | ۱۳:۳۸ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
تا وقتی فرزندم دانشجو نشده بود از استاد دانشگاه اعلی درجه تقوی و فضیلت را ذهنیت داشتم ولی بدبختیهایی که بناحق از دست چند استاد دانشگاه ازاد اسلامی که با پول مردم استادی می کنند کشیده ام ضمن اینکه به افراد غیر از انان سوء ظنی ندارم ولی حرف استاد دانشگاه را قبول ندارم ناشناس
| | ۲۰:۵۹ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
در جواب خانم سارا و جناب احسان. و چه بسيار دانشجوياني كه سر كلاس به جاي طلب علم از استاد كلاس به فكر مزه پراني اس ام اس بازي وگفتن جوك براي همديگر مي باشند.كلا"اموزش ما دچار افت كيفي گرديده كه به نظر بنده يكي از علل آن كيلوئي مدرك دادن به دانشجويان عزيز!! اين آينده سازان ايزان مي باشد .البته اگر ايراني به ميراث بماند. سلامبنده هم استاد دانشگاه هستم. آیا مسئولین دانشگاهها در صف اول این خیا عظیم خودشان مسئولیت پذیر هستند؟ متاسفانه بنده در سالهای اخیر شاهد هستم که بسیار از مسئولین فعلی دانشگاه از ضعیف ترین اعضای هیات علمی انتخاب می شوند که حتی در صورت داشتن انگیزه و قبول مسئولیت توان اجرای راهبردهای نظام و رهبری و توسعه فن آوری و تکنولوژی را در چنین بستری را ندارد. درد بسیار بزرگی هست که کسی هم به عنوان توجهی ندارد.
پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۰۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
ماشالا اینجا همه استادند. فروغ
| | ۲۳:۵۰ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
از دهقان فداکار چه خبر من احساس مسولیت رو ازایشون یادگرفتم.درسته که قراره این واقعیت تاریخی از کتاب های درسی خذف بشه؟ ناشناس
| | ۰۳:۴۵ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
و مشکل بزرگ ضعف قانونیه. مثلا خیلی استادا هستند بلا نسبت در حد دیپلمم حالیشون نیست و خیلی بیسواد و بیشتر کاسبن تا استاد. تو دانشگاه دنبال کاسبین نه علم. همه بچه ها هم ناراضی ولی نمیتونن کاری کنن چون مسئول بالاتر یا یکی مثل خودشه یا رفیقشه یا حوصله دردسر نداره. خلاصه دانشجو یا باید کاسب بشه و دنبال کسب نمره از طرق غیر علمی یا فداکاری کنه و درسو بیفته و مشروط بشه یا اخراج ، آخرشم نتونه استاد رو بیرون کنه. مخصوصا در تحصیلات تکمیلی. من از پلیس راهنمایی ورانندگی به خاطر اینکه بدون تعطیلی به مسئولیتشون عمل میکنند کمال تشکر رادارم.شغلهای اینچنینی در خور ستایش هستند.
همچنین از کلیه نیروهای امنیتی -دکترها وپرستارها که ضامن امنیت مردم هستد تشکر میکنم.
اگر میخواید بفهمید که چقدر کار این افراد سخته فقط یک شب تا صبح نخوابید .
حتما که نباید تو میدون جنگ باشیم.
از تمام کارمندان بانک که با حوصله بعضی از مشتریهای سردرگم را تحمل میکنند تشکر میکنم.
من از کارگرای شهرداری که توی این گرمای وحشتناک امسال تابستون تو خیابون کلنگ میزنند جدا متشکرم.
من از کارگرای افغانی که رو ساختمونای چندطبقه مثل موشک کار میکنند تشکر میکنم.
من از رفتگر محلمون خیلی ممنونم تا حالا ندیدمش چون از من خیلی سحرخیزتره.
اینها رو گفتم تا متوجه بشید مسئولیت پذیری این افراد وخیلی افراد با وجدان دیگه باعث راحتی ماست.
اگر ما در جامعه اینهمه مشکلات داریم مربوط به مدیران بی مسئولیت است.مربوط به بازاری بی وجدان است مربوط به محتکر ارز و دولار است.
مربوط به دلال کالای اساسیست.
مربوط به بازرگان دزد است نه این مردم عادی بدبخت.
پاسخ ها
سعیدی
| | ۱۸:۳۰ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
من هم از زحمات کارکنان یک شغل بسیار بد تشکر میکنم ، کارکنان پمپ بنزین ها که در یک محیط آلوده از مواد شیمیائی و در فضای آزاد در روزهای گرم تابستان یا شبهای سرد زمستان که هر چند ساعت هم شاهد درگیری مراجعه کنندگان هستند ولی اصلا هیچ یادی از آنها نمیشود ناشناس
| | ۲۰:۲۵ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
باشماموافقم.مدیران بالادست دراداره هابی مسئولیتهارادرراس امورقرارمیدهندوحاصل زحمات مردم شریف وکارکنان دلسوزرابه هدرمیدهند.چه کسی است که ازکاردرست لذت نبرد/مگرنادرستها ناشناس
| | ۰۸:۲۸ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
من هم از کارکنان تابناک و رسانه های دیجیتال که در شب و روز، تعطیل و غیر تعطیل، خبر ناب و مجانی به ما میرسانند تشکر فراوان دارم.امیدوارم حس مسئولیت پذیری بیشتر و استفاده از خبرنگاران باسواد را در نظر داشته باشندو
نظرات شهید بهشتی کاملا بر عکس عمل می شود و متاسفانه موجبات فاصله طبقاتی شده است ..- صنایع مادر و بازرگانی خارجی باید دولتی باشند// فروش صنایع بزرگ به بخش خصوص باعث شده با صحنه سازی و ارتباطات این واگذاری انجام گیرد .
- اکثر تعاونی ها و پرداخت وام به تعاونی ها سوری شده و به مملکت لطمه می زنند .
- عده زیادی در مملکت دارای کارهای پنهان و تجارت غیر علنی بدون دادن مالیات هستند .
- بدلیل فقر مالی مردم ربا خواری رونق گرفته است .
- اموال بیت المال برای عده ای مسئول شخصی محسوب می شود و نظام قضائی توان مقابله نداشته و نهایتاً با مصلحت اندیشی مقابله می کند مثل جریان 3000 میلیاردی .
- عده کثیری از دولتمردان و مسئولین اراضی عمومی مثل موقوفات را بنام خود ساختند و فروختند ( در دوران حکومت بر شهرداری تهران ) و امروز جزء مسئولین هستند .
- کار کردن در مملکت بر اساس نژاد پرستی است مثلا گروهی بنام رسمی هیچ کاری برای سازمان ها نمی کنند و عده ای بنام غیر رسمی ها با کمترین حقوق بر سر دکلهای نفتی جزقاله می شوند ....
این در برای مردم واقعیت است و اگر ما از داخل درست نشویم هرگز مملکت به سلامت و عدالت نخواهد رسید امریکا و اسرائیل هرگز نمی توانند به ما غلبه کنند مگر ما از داخل بپوسیم
من یک بیسوادم ولی عقل دارم
پاسخ ها
نادر
| | ۱۴:۰۱ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
نوجوان 12 ساله بودم . خیلی انروز ها توده ای ها و طرفداران کمونیست خیلی سینه چاک میدادند . یک جعفر حمال در کنار مغازه بیگلر خان اهن فروش گاری چرخی داشت . همواره از کمونیست و فاصله طبقاتی قصه ها میگفت . آقا بیگلر آهن فروش به او گفت جعفر جان کمتر جوش بزن اگه کمونیستی هم بشه من آهن فروش کمونیست میشم و تو هم حمال کمونیست باقی میمانی . نه کلفتی بازو حساب میاد و نه ثروت مفت بکسی داده میشه منتهی مشتی برای رضایت تو مصادره میکنند و ملی مینامند و بریش هم من و هم تو خواهند خندید ناشناس
| | ۱۴:۱۰ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
شهيد بهشتي سرور ماست ولي نظريات سال 58 به درد سال 91 نميخوره. اقتصاد اون موقع ناشي از تاثير پذيري كمونيسم بر اقتصادها بود و اون موقع همه اقتصاد دانها فكر ميكردند مبارزه با سرمايه داري يعني كمونيسم محمودی
| | ۱۶:۲۵ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
مرحوم شهید بهشتی که واقعا به تنهایی یک و شاید هم دو ملت بود خدا او را بیامرزه مسولیت پذیری با گرفتن (فقط) سمت فاصله بسیاری دارد که در سالیان اخیر شاهد عزل و نصب های بسیار بوده ایم که نشان دهنده توجه به "سمت" است تا "مسولیت" !«دریاقلی سورانی» اوراق‌فروش آبادانی که بدون داشتن هیچ سمتی برای نجات وطن و مردم احساس مسولیت کرد را می توان با افرادی که میز و صندلی (سمت) را با وجود شکستهای پیاپی رها نمی کنند قابل قیاس است.
بله ، مسولیت پذیری و تعهد رمز سربلندی ملتهاست و عکس آن نیز صادق است.
هیچ ملتی پیشترفت نمی کند مگر اینکه همه افراد جامعه مسئولیت پذیر باشند و هیچ ملتی ذلیل نمی شود مگر اینکه افراد آن جامعه به مسئولیت و خائن باشندالبته باید این حس مسئولیت پذیری را در آحاد جامعه ایجاد کرد و پرورش داد و این کار رسانه ها و حکومت ها می باشد.
ایا مسولیت پذیری این نیست که خبرنگار مترجم صدا و سیما سخنان دو شخصیت مهم اجلاس مرسی و بان کی مون را برای مردم ایران درست پوشش دهد یا مثلا سایتها نظرات خوانندگان را گزینشی نگذارند واگر کسی حرف مستند میزند امانتداری نمایند؟ پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۳:۲۵ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
دوست عزیز جهل و ناآگاهی عامل بدبختی است. من هم یک مهندس هستم و در کارخودم احساس مسئولیت دارم با بیان یک خاطره همه حرفم را خواهم زد : در چندین سال گذشته در یکی از کارخانه های تحت پوشش سازمام صنایع ملی شده کار میکردم . روزی در یکی از جلسات مدیر عامل با مدیران میانی : ایشان برای قدر دانی از من در جمع 25 نفره با صراحت اعلام کرد من در این کارخانه فقط یک مهندس دارم و بقیه 2 ریال ارزش ندارند : از آن به بعد برای من جهنم درست شد در حالیکه من فقط مسئولت پذیر بودم و بس ! البته بیان این خاطره دلیل رد نظریه شما نیست . شاید لوازم دیگری میخواهد که فراهم نیست! پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۸:۳۱ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
آقای مهندس من هم مثل شما بودم، در یک اداره دولتی، این تعریفات مدیر عامل از من در جمع همکاران بیچاره ام کرد. بالاخره مجبور شدم بطور خصوصی از ایشان خواهش کنم که از من تعریف نکنند. هرچند که دیگه دیر شده بود... masoliat paziri ham dar zat groohi az adamha ast vali dar besiari digar bayad amoozesh dadeh shavad. az nahad khanevadeh aghaz mishavad ta nahadhaye digar. dar keshvar ma kasi ehsas nemikonad ke bayad pasokhgoye kesi bashad v va tarsi nadarad. manand chapavol ganjinehaye tarikh ma va naboodi mirass farhangi Iran goie az rooye amd in naboodi ra anjam midahand va hich masooli ahamiat nemidahad. اینقدر بی مسئولیتی جامعه ما را فراگرفته که فرد مسئولیت پذیر را با اصطلاح "جوگیر" خطاب قرار می دهند. پاسخ ها
هادی
| | ۱۹:۴۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
حقیقت تلخی است، البته من واژۀ «خود شیرینی» رو بیشتر شنیدم... ramin
| 
| ۰۰:۳۸ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
واصطلاحات دیگر که قابل بیان نیست دانش آموزی داشتم سال سوم دبیرستان که سرکلاس صحبت نظم وقانون مندی وادب وفرهنگ بود گفت آقااگه من آشغال ساندویچم روتوی سطل زباله بندازم به من میخندند ....استادی داشتیم میگفت دنیا قانونمندشدندولی نظم وقانون توکت ماایرانیها نمیره مثال من توی رانندگیست بدون راهنما میپیچم ازراست سبقت میگیرم کمربندنمیبندم خیابان یک طرفه شده اماکسی توجه نمیکنه تازه تابلوشم میکنن جووناکه قربونشون برم که دیگه هیچ توخیابون با پنجتا سرعت وسط خیابونم میرن بوق میزنی لج میکنن خدایا ماروازاین بدبختیا نجات بده بعضیا فکرمیکنن عامل این چیزا نظامه نه خیر انقلاب فکری بایدبشه انقلاب فرهنگی بایدبشه بایدکینه وحقدوحسدرو ازقلبمون بیرون کنیم ...الان یه عده به این جملات من میخندن ومیگوینداین دیگه چقدرساده لوحه خوش خیاله راست میگی برای پیشرفت توجامعه بایددلت ازسنگ باشه تابتونی مال مردم روراحت بخوری بایدجرات شکستن دل مظلوم روداشته باشی باید آزاردادن دیگران برات لذت بخش باشه بایدجرات خوردن حق یتیم رو داشته باشی بایدبتونی راحت به دیگران ظلم کنی بایدجرات چک برگشتی رو داشته باشی من هم یک حمال هستم و در کار خودم احساس مسئولیت دارم پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۵:۱۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
عزيز دل همه ما حماليم ، فقط خودمان خبر نداريم. تنها خبرنگاران ايراني نبودند كه نمي توانستند با ديگران ارتباط برقرار بكنند . متاسفانه إز مسئولين هم بودند. اين عدم تسلط به زبان انگليسي فقط بين مسئولين ايران است و بسيار مايه شرمندگي. پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۸:۲۶ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
دست آموزش و پرورش و آموزش عالی درد نکنه!! 16 سال درس می خونیم و لیسانس می گیریم نصف عربهای حاشیه خلیج فارس انگلیسی بلد نیستیم. عالی بود. امیدوارم گوش شنوا هم پیدا بشه براش. اگر مسئولیت پذیر بودیم ...1- معضل فرهنگی امروز جوانان ما حل می شد چرا که آن دختر یا پسر را فرزند خود می دانستیم و برای اینکه منحرف نشود از هیچ کوششی دریغ نمی کردیم
2- برای حفظ بیت المال حتی یک کاغذ کوچک را بحساب جیب خود حساب می کردیم بیش از نیمی از سرمایه مملکت هدر نمی رفت
3- اگر آب و برق و گاز وووووبحساب این می گذاشتیم که برای آیندگان هم است و فرزندان این آب و خاک به این سرمایه نیاز دارند این همه هدر داده نمی شد
4- 5- 6- وووووو
و ایکاش بعنوان مسلمان طبق فرمایش قرآن کمی عمل می کردیم
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۴:۵۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
وایکاش امام زمان (عج) ظهور می کرد تا گردن همه بدکاران، منافقان، دروغگویان و ریاکاران را میزد. انشاء ا... آن روز هم فرا خواهد رسید. این اخری خیلی قشنگ گفت احسنت. من یک نوجوان 19 ساله ام.خیلی دوس دارم که بسیار مسولیت پذییر باشم .ولی تحت شرایطی پیچیده قرار گرفته ام و قرار دارم که نتیجه سو مدیریت آقایون به اصطلاح مسولیت پذیر می باشد...
باید اون قد روی مسولیت پذیری کودکان و نوجوانان کار بشه که این قبیل مسائل ریشه ای بشه...
اتفاقا الان من در کمال بی مسولیتی مطلق به سر میبرم که همچنان در پیدا کردن راه برون رفت از این مسئله را ندارم ...
و دود چنین معضلاتی مطمئنا که به چشم خودم میره اما مطمئنم به کسای دیگه سرایت میکنه...
پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۵۶ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
نوجوان ؟ اونوقت 19 سالته ؟خوبی ؟
ramin
| | ۰۰:۴۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
یکی ازخصلت های انسانها اینه که دوست دارن تقصیرهارو گردن اینو اون بندازن ماانسانها استعدادهایی داریم که بایدکشف شده وپرورش یابند مثل صدا وصوت یا خط ونقاشی یااستعدادهای دیگر ramin
| | ۰۰:۵۳ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
یک نصیحت ازمن به تو من یک معلمم استادی داشتیم میگفت دانشمندان دنیا به این نکته رسیدن که صراط مستقیم تونمازکه ماازخدامیخاهیم مارابدان هدایت کنه چیزی نیست جزعدالت درامورزندگی وعدم افراط وتفریط درهرکاری حتی دینداری وعبادت انسانی خوبه که درهمه زمینه بتونه رشد کنه رشدعلمی بدون رشد مذهبی وادب فرهنگ به دردنمیخوره رشدورزشی بدون رشدعلمی به دردنمیخوره علم وایمان دوبالی هستندکه بااون انسان میتونه پیشرفت کنه به همین خاطره که دنیای غرب بعدازرشدمادیات اکنون به معنویات روی کرده اند وروزبه روزبه تعدادمسلمونااضافه میشه پس درزندگی نگه داشتن حداعتدال خوبه درمصرف آب وبرق وگازوالبته استفاده ازاینترنت ونکته دیگر اینکه انسان عقل داردو احساس حضرت علی(ع)میفرمایدشجاعترین انسانهاکسی است که عقلش براحساسش غلبه دارد ناشناس
| | ۰۸:۳۶ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
یادت باشه که مسئولیت پذیری به هیچ وجه ربطی به مسائل محیطی و افراد دور و بر آدم نداره. این یک حس درونیه که باید بتونی تقویتش کنی. اتفاقا ارزش مسئولیت پذیری در چنین محیطهایی به مراتب بیشتر از حالت عادیه. sahar
| | ۱۱:۱۴ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
اشه نوجوان حتما به مشکلات شما رسیدگی میشه دختر یا پسر خوب مگه اینجا اتاق مشاورست ؟؟؟؟؟؟ سلام. یک اندیشمندی به منظور توسعه یافتگی، کشورها را با توجه به دسترسی به آبهای آزاد و همچنین منابع انسانی آنها تقسیم بندی کرده و زمان توسعه یافتگی کشور های کمتر توسعه یافته و در حال توسعه را با توجه به این دو معیار مشخص نموده است ولی در مورد ایران مدت زمان مشخصی را بیان نکرده و گفته که ایران از هر دو معیار برخوردار می باشد آن روزی که مدیریت ایران اثر بخش باشد آن روز ایران را توسعه یافته بدانید. من هم در کارم مسئولیت پدیر بودم ولی چی شد نتیجه این شد که وقتی رئیس ما بازنشست شد، پست را با رانت و رفیق بازی دادن به یکی دیکه (از ذوستانشان) دلیل مسئولیت ناپذیری خودمان را می توانیم در نظرات بالا ببینیم. هرکس شروع فرآیند مسئولیت پذیری را از دیگری توقع دارد.استاد از دانشجو،دانشجو از استاد،مردم از مسئولین]مدیران از زیردستان.اگر می خواهیم واقعا تغییری بیفتد باید به جد وبا مطالعه ووجدان مسئولیت پذیری را از خودمان شروع کنیم. پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۵۷ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
همینه ... همه ی مانشستیم بقیه بیاند کارا رو درست کنن .. آخرشم همه فحشا میرسه به بالادستیا من بچه که بودم همیشه میگفتم چرا آدما از زیر کار در میرن؟ من اگه بزرگ بشم و سر یه کاری برم، حتما وجدان کاری خواهم داشت. و نمیدونم چی شد که کم کم وجدان کاریم رو از دست دادم و همرنگ جماعت شدم. پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۵۷ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
این همرنگ جماعت شدن همیشه هم خوب نیستا ... دولتی کردن صنایع و تحارت همان کاری که در کشورهای کمونیستی انجام شد و به تابودی صنعت و اقتصاد آنها منتهی شد پاسخ ها
ناشناس2
| | ۲۰:۴۶ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
اگه نخوندی برو بخون:پتروشیمی اصفهان(خصوصه)بسته شد. حالا یه عده آأم بیچاره که 25 به بالا سابقه کار دارن بیکار میشن .(از نعمتهای خصوصی سازی) مگه من چند دفعه زندگی رو باید از صفر شروع کنم اون هم در این سن و سال..فکر میکنید اگه اونها میدونستن وضعت همینه عمرا استخدام صنعت نفت و پتروشیمی میشدن ؟؟؟من چند دفعه زندگی میکنم که باید مسئولیت پذیر باشم برای کی؟/برای چی؟؟؟
برد در زندگی با کسی است که بفهمه باد در آینده کدوم طرفیه .
تا حلال کسی به عزل و نصبهای این 8 ساله توجه کرده .
به اسکندر گفتند :اگه میخواهید به این قوم متمدن حکومت کنید نا توانان و خواران را به بزرگترین کارها و بلعکس نصب کنید.
هر کی باید کلاه خودش بچسبه باد نبره
حالا می توان فهمید مرحوم بهشتی چرا مظلوم بود و چرا یک ملت بود برای ملت ماو واقعا چه کسانی شادمان از شهادت آن بزرگوار شده اند
باتشکر از نویسنده محترمخواهشمند است:
1-هر اشکال را به حراج بگذارید و از صاحب نظران در خواست راه حل نمایید .به بهترین راه قابل اجرا جوایز متناسب با فواید حاصله بدهید.
2-برای درک صحیح مردم جدول مقایسه با معیار و ملاک قابل اندازه گیری سال 1357و 1391 بنویسید.
2-1متوسط ثروت افراد بالای 20سال
2-2آمار با سوادبالای 6سالمرد وزن
2-3آمار مرگ ومیر زیر 5سال کودکان و مادران سرزا
2-4تولید ناخاص ملی
2-5میزان صادرات وواردات
2-6میزان درآمد سرانه
2=7نرخ بیکاری
2-8نرخ تورم
با تشکر-اباذر میرزائی-11/6/1391
پاسخ ها
sahar
| | ۱۱:۱۶ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
اینارو از تو کتاب پیدا کردی ؟؟؟؟؟؟؟؟ این یاداشت را م ینویسم تا بدانید مسولیت پذیری چیز تیست که با شعار حل شود موضوع اساسی تر از این حرفهاست :1- فارغ التحصیل بهترین دانشگاه این کشور بعد از فارغ التحصیلی زمین و زمان را می شکاد تا کشف کند از چه راهی میتواند خدمت به کشور را دودره کند - جالب است بدانید با 5 - 6 میلیون تومتن هزینه فوق لیسانس دانشگاه دولتی به راحتی میتواند معافت سربازی بگیرد .
2- بعد از معافیت دنبال اینست که چطوری مدرکش آزاد کنه آن هم با کمترین تلاش میره تو شهرستان تو کاریابی ثبت نام میکنه بعد 3 ماه نامه میاره که کار ندادند
3- مرحله سوم : حالا باید یه پولی جور کنه که از مملکت خارج بشه
حالا با این اوضاع مسئولیت پذیری چه معنی میدهد عزیزم - تحصیلکرده دانشگاه دولتی که اینجوری باشه برو سراغه دانشگاه ازاد و افراد پول دار
دو دستی مملکت را تقدیم کردن رفته عزیزم
حالا تابناک ببینم چطوری میخواهی اینو بزاری
ماتیاس هاینریش روست جوان المانی عضو پایگاه ( c.i.a ) در هامبورک المان غربی از فرودگاهی در فنلاند هواپیمای سسنا یک موتوره را تا پاینخت شوروی هدایت و ان را در وسط میدان سرخ به زمین نشاند و از سد دفاع هوایی شوروی بسلامت گذشت و روی اقایان را کم کرد . بعد عده ای رزمنده مسلمان در افغانستان بکلی بر هیبت و عظمت پوشالی ارتش سرخ خط بطلان کشیدند من یک مدیر اقتصادی بودم, طی سه سال, سود واقعی مجموعه را بیش از 100درصد افزایش دادیم. سال چهارم مدیر مافوق جدید آمد و گفت اینجا چه سود بدهد چه زیان, من یک حقوق بیشتر ندارم, روش کارم هم اینگونه است که میگم, میتونی باش نمیتونی . . . ما هم رفتیم. ایشان آسوده خاطر بود که بخاطر ارتباطاتش همیشه مدیر است. اینجا نشد جای دیگر.من به اشتباه(در ایران) تصور میکردم برای ماندگاری و ارتقاء, باید با احساس مسئولیت واقعی, کارآمدی ام را نشان دهم, غافل از آنکه میبایست ارتباطاتم کارآمد باشد نه . . . پاسخ ها
محمدمعتمدی
| | ۲۲:۵۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
من هم مدیرشرکت دولتی بودم شرکت زیان ده رابه سوددهی رساندم درمقابل درخواست های غیرقانونی شرکت راواگذارکردم متآسفانه شرکت درفاصله 9ماه به زیاندهی برگشت ومنحل شد زمانی بعضی آرمانها واقعی بود و ارزش داشت.بعد از ان شعار شد .و ارزش داشت
الان در ادارات حتی شعار دادن انها مورد تمسخر قرار میگیرد .
در ادارات بگو خدمت ،مسئولیت،تواضع مسخره ات میکنند
به نظر من ما نیاز به یک انقلاب دیگری از نوع فرهنگی داریم .نه اقتصدی و ...
من هم مدرس دانشگاه هستم متاسفانه بعد از انقلاب فرهنگ تظاهر و دروغ و ریا جای خود را به شایسته سالاری داد مسئولین فکر کردند هرکس دم از مسجد و قرآن بزند کافی است ولی در تعهد آنها به این مفاهیم ارزشمند شاخصی نداشتند ، تربیت و اصالت در خانواده به فراموشی سپرده شد اگر افرادی نقدی منصفانه و در چاچوب قانون داشتند و خواستند مطابق قانون عمل کنند به حاشیه رانده شدند و عملا شایسته سالاری واقعی جای خود را به چاپلوسی داد اینقدر که حتی یک مدرس دانشگاه جرات نقد کاملا علمی و در چارجوب نهج البلاغه و سیره معصومین را ندارد. باید گزینش اصلاح گردد و به آزاداندیشی در چارچوب حقوق انسانی و اسلامی احترام گذاشته شود. و مرتب دارایی مسئولین مشخص و الکترونیکی بررسی شود. پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۳:۵۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
سلام . استاد عزیز جمله اولتون از نظر ادبی غلطه. همه این مشکلات به قانون ضعیف که به مسئولیت های فرد محور منجر شده بر میگرده. یعنی یه استاد دانشگاه یه رییس یه مدیر یه کارمند یه راننده یه وزیر یه نماینده هر کاری بخواد میتونه انجام بده. مثلا یه استاد بهت بگه من تو رو میندازم یا یه کارمند بگه کار تو رو انجام نمیدم. عمرا بتونی کاری کنی مگر اینکه فداکاری کنه و کلی هزینه بدی تا ته خط بری و طرف رو رسوا کنی و قانون از تو حمایت نمیکند. با سلاممن واقعا نمي دونم اين كامنتها توسط مسئول يا افراد ذي نفوذ خوانده مي شود فقط همين بس كه آقايون چه ان براي اين مقام و منسبها دست و پا ميزنند كه هيچ ابايي هم از خراب كردن و ضايع كردن سايرين ندارند .حالا با هزارتا لابي بازي و اين و ببين و اون و بخر به جايگاه كه ميرسن شروع ميكنند از بودجه بيت المال به نفع خودشون برداشت كردن أنقدر هم وقيحانه كه ادم خشكش ميزنه، حالا اونجا از همه بدتر ميشه كه يه ادم حسابي هم پيدا ميشه از سمت عزلش كنه ، از هزارجا به ننه مرده زنگ ميزنن كه اگه برش داري چنين و چنان ..... نمونش هركي تو ادارات دولتي كار كرده ديده ....
حالا با اين وضع به نظرتون مملكت اباد ميشه.....
الان همه دنبال سرقفلي پست هاي دولتي اند تا توشه دنيوي ذخيره كنند نه توشه اخروي..... خداييش اين بود هدف ما..... خداييش اينه لياقت ما...
طرف تا سر پست همش ميگه وأي كه خيلي زحمت داره و خونوادم و نميبينم و غرو غرو غر.....
حالا بعد يه مدت ميخواي جابه جاش كني ، از زمين و زمان بهت زنگ ميزنن و خودش اويزون هزارجاست كه برش ندارن.... بابا جان مگه تو نبودي ميگفتي خسته شدم و از خونوادم بريدم و ......
واقعا من دلم ميسوزه
كلكم راء و كلكم مسئول حمال کلمه عربی بروزن فعال ومبالغه میباشدیعنی کسیکه زیاد تلاش وفعالیت میکند وحمال هم یعنی کسیکه زیادبار جا بجامیکند واین قشر جامعه بسیار محترم وارزشمند میباشند چرااین کاربر ناشناس به این قشر زحمت کش توهین میکند وشما هم اظهارات سخیف انرا منتشر میکنید بهتر بود از تصویر مقبره جدید قهرمان ملی شهید دریاقلی سورانی استفاده میکردید . نظری ندارم ولی بهتر بود در متن مقاله گذری به نظام آموزش وپرورش می انداختید که باعث نابودی انگیزه در کودکان می شود در این سی سال یک نظام آموزشی پایدار در کشور نبود از نظام آموزشی استبدادی معلمان در دهه 60 تا نظام بی محتوی حال حاضر که کودکان بدست تقدیر می سپاردبا وزیری .....
اکثر کسایی که نامشان جاودانه شد افرادی بودند که مسئولیت پذیر بودند...بدون هیچ چشم داشت مالی در جهت پیشبرد کشور گام بر میداشتند..جالبه بدونید پروفسور حسابی بعد از اینکه بهترین موقعیت مالی و علمی رو تو آمریکا رها میکنه و میاد ایران، بهش یه خر (الاغ) میدن که بره نقشه از مناطق ایران تهیه کنه....و این بزرگوار باکمال جسارت و تلاش،وظیفشو انجام میده و حتی نزدیک بوده تو کوه و کمر به دلیل گزش مالاریا جونش رو ازدست بده...
خدا وکیلی چند درصد مسئولین الان و نمایندگان مجلس، همچین روحیه مسئولیت پذیری و وطن پرستی دارن؟!!! چند درصد هستن که مثل شهید رجایی تنها دو دست کت شلوار داشته باشن؟؟؟!!!
دشمنان بیخود نبوده میدونستن کیارو باید از میون بردارن...
مثلا چرا دوست عزیز جناب خاوری رو ترور نکردن؟تاحالا فکر کردید؟!!!
من کارگر یکی از شرکت های مس هستم .می خواستم موضوعی را برایتان بگویم شاید پندی باشد.چندی پیش یک جوان تازه فارغ التحصیل شده از دانشگاه امیرکبیر برای مدیریت تولید کارخانه ما امد.روزهای اول که دیدمش خیلی در قید و بند مسائل مذهبی ،کلاس گذاشتن و خیلی چیزها نبود .ولی این جوان بسیار بسیار قانونمند بود و برای اجرای قانون می گفت حتی به پدرم هم اجازه بی مسئولیتی،تنبلی و غیره را نمی دهم.همچون کارگر کار می کرد و برای اجرای قانون حتی دعوا می کرد.او بسیار شوخ طبع و تا حدی هرزه گوست ولی در عین حال برای کاری که به ما می سپرد دعوا میکند.شب و روز بی خوابی می کشد و می گوید که برای من فرقی ندارد که مال پدرم باشد یا کسی دیگه باید مسئولیت پذیر باشید .در مدت دو ماه کارخانه ما را از ورشکستگی نجات داده و چنان نظمی به ما داده که من هنوز باورم نمی شه. پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۲:۰۳ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۱
مسئولیت پذیریش خیلی خوبه و اگر در قید وبند مذهبی هم باشه خیلی خیلی بهتره ... بخدا اسلام بقدری جامع هست که برای هر کاری دستوالعمل کامل داده ... برید بخونید تفسیر کنید میبینید . مشکل ما دوری از دین و ظاهرگراییست . ناشناس
| | ۱۶:۲۹ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
کسی که واقعاً در قید مذهب باشه حتی اگه براش باعث سختی بشه و یا به ضررش باشه مطمئناً مسئولیت پذیر و نترس هم خواهد بود. فرهنگ مسئولیت پذیری از میوه تازه معاصر 8سال دفاع مقدس بیرون می اید که اگر درست تدوین وفراگیر شود ملت طعم زندگی ودوران شیرینی راخواهد چشید اگر سینه چاکان دروغین بگذارند تابناک عزیز برای فیلتر شدن عجله نکن به نظر بهتر بود به قسمت اول یادداشت بیشتر پرداخته می شد . در خاطره جالب از یک شهید که می خواست برای باز کردن میدان مین راه برود در مقابل دیدگان دوستانش پوتین خود را از پا در می آورد دوستانش به او می گویند تو که می خواهی شهید شوی پس چرا پوتین را از پا در می آوری ؟ در پاسخ آن شهید گمنام بزرگوار می فرمایند . این پوتین برای بیت المال است بعد از من کسی می تواند از آن استفاده کند حالا شما مقایسه کنید این رفتار را با برخی آقایان مدیر امروزی را که بیت المال را کرده اند بیت الحال ؟!!... مقاله بسیار مناسب و وزینی بود. اما مناسبتر است که بعد از انتقاد راهکار نیز ارائه دهید پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۳۱ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
راهکارها در نظرات هست فقط باید عمل بشه بهش: مسئولیت پذیری مسئولیت پذیری به خودی خود به وجود نمی آید . اگر آن اوراق فروش 9 کیلومتر رکاب زد برای نجات جان کشورش بود برای خودش برای ثبات و امنیت و اعتقاداتش بود . مسئولیت پذیری انگیزه می خواهد . اگر نفعی در قبال یک مسئولیت نباشد چرا باید مسئولیت پذیر بود .
انگیزه ی معنوی آن رضای خداست که شکر خدا برای اکثرمان کم اهمیت شده است . پس می ماند سود مادی و یا ضرر و زیان های احتمالی !!!
دانشجویی که در بهترین دانشگاه هم درس خوانده با کدام انگیزه (برای مسئولیت پذیری) در وطن بماند وقتی هیچ ظرفیت و پتانسیلی برای استفاده از او وجود ندارد .
کارمندی که وجدان کاری دارد وقتی رییس دزد داشته باشد وقتی بقیه کارمندان او را بایکوت کنند با چه انگیزه ای مسئولیت پذیر باشد .
حرفم اینه که نباید انتظار داشت مسولیت پذیری خود به خود به وجود بیاید یا با شعار کلیشه ای "از خودمان شروع کنیم " . باید ساز و کاری مثل مشوق و جریمه های جدی برای مسولیت های مختلف در نظر گرفت . شاید فرجی شد .
مساله ی بعدی ناظران بر سازوکار های ذکر شده است که خود داستانی مفصل است .
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۳۲ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
حرف شما درسته آقا مسعود ولی خیلی وقتا ما اینها رو بهانه می کنیم برای فرار از مسئولیت متاسفانه از مسئوليت پذيري فقط اسمي مانده اگر شما كسي را پيدا كرديد كه مسئوليت پذيري در كار خود انجام داد سلام برسانيد پاسخ ها
هــادی
| | ۱۶:۳۳ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
هستن من خیلی دیدم از کارمند معمولی تا مدیر و استاد و راننده تاکسی و کاسب و ... .فقط این افراد چون برای رضای خدا کار میکنن هیاهو ندارن و دیده نمیشن.
فوق العاده مطالب زیبایی بود مسئوليت پذيري يعني پاسخگو بودن وقتي به بهانه هاي مختلف از پاسخ دادن تفره ميرويم يعني از مسئوليت دور شديم با سلام/ 11 سال توی یکی از ارگان های نیمه دولتی مشغول به کار هستم.(بخش مالی). مشکل اقتصادی کشور ما نیاز به یک انقلاب اقتصادی داره.
ما ملت یک زمانی خواب بودیم ولی حالا بیداریم ولی فکر می کنیم بیداریم!!!! بی مسولیتی صدا و سیما در ترجمه غلط سخنان سخنرانان اجلاس سران ابروی رسانه های ایران را برد امیدوارم تکرار نشود پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۳۵ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
این نظرو بهتر بود تو خبر مربوطه مینوشتین چون فقط مسأله مسئولیت پذیری نیست خیلی مسائل دیگه پشتشه یادش بخیر اول انقلاب همه از مسئولیت پذیری و حساسیت مسئولیت حرف میزدند.خیلی هامیگفتند: کلکم راع وکلکم مسئول عن رعیته. (همه نگهبان ومسئولید نسبت به مردم). ویا میگفتند مامورم ومعذور معنی نداره . مامورم و مسئول درسته.خیلی ازمسئولین دوتا خودکارداشتند یکی برای نوشتن نامه های اداری یکی برای استفاده شخصی. ویا میگفتند اگرکسی(مسئولی) اصلح ترواعلم تر از خودش سراغ داشته باشه بایدجایش را به اوبدهد.(یعنی شایسته سالاری). ولی حالا چرا؟ همچنانكه پذيرش كاري خارج از حيطه علمي و توان تبعات خطرناكي دارد؛ نپذيرفتن مسؤوليت با وجود داشتن توان اجرا خيانت است. [جانا سخن از دل همه مردم ایران می گویی کجاست گوش شنوا.... واقعا باور نميكنم كه يك نظر كاملا منطقي و مفيد حتي در اين سايت كه يكهزارم ايراني ها هم آنرا مطالعه نميكنند درج شده باشد .اميدوارم اين مقاله طليعه ارزشمند شدن مسئوليت پذيري باشد تا كم كم افراد مسئول باور كنند ديوانه نيستند بلكه اتفاقا در شرايط بدي قرار گرفته بودند
یاد و خاطره شهید سورانی و تمامی شهدای گرانقدر که با فداکاری خود از ناموس این میهن پاک دفاع کردند را گرامی می داریم. امیداست مسئولین, لیاقت خدمت در این خاک عزیز را داشته باشند. خبر خبر ، آی خبر دریا قلی یک درس شد در فارسی ششم ابتدایی. دست مولفان کتاب درسی درد نکند.
هیییییییییییییییی روزگارررررررررررررررررر من دانشجوی دکتری تخصصی هستم،در یک موقعیت استخدام هیئت علمی با داشتن 28 مقاله علمی و معدل بالای 18و امتیازات چشمگیر دیگر تنها بدلیل اینکه اقایان کارگروه جذب یک نفر سفارش شده زیر سر داشتند پرونده ام را فاقد صلاحیت علمی معرفی کردند،با تمام تلاشی که کردم در بین مسولان رسیدگی به تخلفات اداری کسی که احساس مسولیت کند و به این تخلف اشکار رسیدگی کند نیافتم،اقایان مسئول فقط به این موضوع فکر میکنند چطور صبح را ظهر و ماه را به اخر برسانند تا جیبشان پر شود................... بسمه تعالی من میخواهم بدون مقدمه وارد متن شوم ، چون نوشته های نسبتاً مناسبی در بالا آمده است . به نظر من تمدونی که حاصل آن نشود ، فرهنگ ، بکار هیچ ملت و مملکتی نمی خورد .
نکته دوم اینکه دل خوشی ما به این بود که شاید این یک دوره گذار است و باید مملکت بلاجبار آن را پست سر بگذارد ، ولی آرام ، آرام دارد به نقطه بحرانی نزدیک می شود ، و نیاید هاله ای از خوش خیالی این فضاء را احاطه کند. نکته بعد پیشرفت باید موزون و همه جانبه و متناسب باشد ، پیشرفت در یک موضوع یا چند موضوع نمی تواند یک کشور را نجات دهد ، جالب اینکه همه کارهای بزرک از امور ساده و ابتدایی حاصل می شوند ، مثل نظم و انضباط که دوستان در مورد آن صحبت کرده اند .به امید پیشرفت ، فهم و معرفت برای ملت بزرگ ایران و انصاف ، عدالت برای مسئولین در هر رده و پست .خدایا چنان کن سرانجام کار تو خوشنود باشید و ما رستکار.
این بنده خدا یک نفر عادی در جامعه هستم.
دختر خواهرم از آمریکا آمده بود از فرودگاه که بر میگشتیم با موبایل صحبت میکردم و کمربند ایمنی هم نبسته بودم یک ساندویچ نون و پنیر هم میخوردم چشمهایش از تعجب گشاد شده بود با وجود اینکه 10 سال بیشتر نداشت با همان فارسی کمی که بلد بود بهم تذکر میداد که این کارها غلط است.احترام به قانون و نظم و مسولیت پذیری هم مثل اصول مذهبی باید آموزش داده شود آن هم درسنین پایین
تحلیل ومثال ها بسیار آموزنده ای نموده اید بنظر من یکی ازشایسته سالاری باید خودخودخواهی منی یت وتعریف کردن ازخود وچاپلوسی برای مدیر بالا دستی خود نباشد بجای ان باید احساس واقعی خوب برای مردم خود داشته باشد تنها باین فکر کندبهبود وضع جامعه اش ومنافع ملی کشورش بخود او وخانوده وجامعه اش ازگرفتن مسئولیتش بهره میبرند you can not expect a citizen of a third world country with same level of mentality, understanding and responsibility to act like if he is from a developed country من به نظر خودم واعتراف روسایم مسولیت پذیر ومنظبط هستم.وهمیشه به همکاران وارباب رجوع احترام میگذارم اما میدونید نتیجه چیه؟چون مبادی آداب هستم همیشه بصورت شفاهی از من تقدیر میشه که حتی یک برگ کاغذ برای تشویق کتبی مثلا خرج نشه.چون اهل جاروجنجال نیستم میدونن سروصدا در نمی یارم.او.....لطفت اساتیدی که برای این مطلب کامنت گذاشتن بگن تا کی ادامه بدم صبرم داره از سوئ مدیریت اداره مون سر میره با تمام احترامی که به شهید والا مقام بهشتی عزیز دارم باید اعتراف کرد که همین مواضع باعث فرار سرمایه و از بین رفتن بخش خصوصی و ایجاد رانت در اقتصاد دولتی پس از انقلاب شد. آخری خیلی خوب بود. متاسفانه ما ایرانی ها فقط حرف می زنم،حتی مشکلات را تشخیص می دهیم اما عمل نمی کنیم!