قانون گریزی ما و منع رطب برای دیگران!

اشتباه از زمانی عادت می‌شود که خطایمان را توجیه می‌کنیم؛ از «چرا کمربندت را نبسته‌ای؟ چون مسیر کوتاه بود» بگیرید تا به «مسئولان حتی نمی‌توانند جلوی آلودگی هوا را بگیرند» برسید...؛ خطایی که مثل نبستن کمربند ایمنی در مسیر کوتاه یا استفاده نکردن از خودروی شخصی، حتی برای یکی دو روز در فصل گرما، برای ما موجه است، ولی همین خود ما مسئولیت رفع و رجوعش را وظیفه یکی دیگر از جنس خودمان می‌دانیم که در و تخته به هم خورده (یا به هم زده شده!) و به سمتی رسیده است!

به گزارش «تابناک»، ماه نخست فصل بهار در حالی به پایان می‌رسد که اوضاع و احوال جوی بهاری‌‌تر از سال‌های گذشته شده و ابرهای تیره و تندر غران، به چشم بر هم زدنی، جای خودشان را با خورشید سوزان تعویض می‌کنند و هشدار تابستان گرم را یادآور می‌شوند؛ گرمایی که مدتی است با آلودگی آزار دهنده کلانشهرهای کشورمان مترادف شده و هر ساله چشم و گلوهای بیشتری را می‌سوزاند، ولی خبری از بهبودی در آن دیده نمی‌شود.

* اما هیچ از خودمان پرسیده‌ایم چرا؟

از آلودگی هوا که فعلا تنها در کلانشهر‌ها گلوگیر مردم شده، می‌گذریم تا به مشکلات مشابه و کلا‌نتری برسیم؛ رانندگی چطور است؟‌‌ همان خطر کردن دمادم در جاده‌ها و اتوبان‌های کشورمان که‌ گاه تلخی بی‌مهارتی در آن را به شدت در پیرامونمان می‌چشیم و شگفت اینجاست که در صدد رفع ایرادی هم برنمی‌آییم، به جز برخی‌هایمان که بسیار اندک هستند (و البته شاید شما هم از آن دسته باشید).

حس عجیبی که با دیگر عادات خوب و بدمان گره خورده است، ولی درک درستی از آن نداریم. گویا حق داریم گاز بدهیم، چپ و راست بپیچیم، فراموش کنیم که راهنما برای چیست، فاصله طولی کدام است و هزار عادت ریز و درشت دیگر که سوای اینکه ناپسند هستند، «غیرقانونی» به شمار می‌روند و بزرگترین اشکال کار همینجاست.

بیایید خودمان را بسنجیم: «آیا رانندگان وسایل نقلیه امدادی در هنگام مأموریت، مجاز به عبور از محل ممنوع هستند؟

۱- به علت خطرات موجود، نمی‌توانند عبور ممنوع بروند.
۲- در صورتی که موجب تصادف نشوند.
۳- بستگی به شرایط دارد.
۴- در هر شرایطی مجاز هستند.

به نظر شما پاسخ درست کدام گزینه است؟


ممکن است، به تازگی قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را خوانده باشید و پاسخ این پرسش را بدانید؛ وسایل نقلیه امدادی مثل آمبولانس و آتش نشانی ـ حتی زمانی که آژیر و چراغ گردان روشن هم داشته باشند ـ مجاز به عبور از محل ممنوع (مثل خیابان یکطرفه) نیستند!

اینجاست که برخی‌هایمان به یاد خودروهای پلیسی می‌افتیم که‌ گاه و بی‌گاه از مسیرهای ویژه رفت‌وآمد می‌کنند؛ تخلفی که به شدت در میان این عزیزان، به ویژه رانندگان وسایل نقلیه نیروی انتظامی شایع است، ولی به هیچ عنوان مؤید تکرار آن تخلف توسط ما نخواهد بود.

به عبارت بهتر، کافی است از این قانون آگاهی داشته باشیم تا به محض دیدن مواردی از این دست، دست‌کم سری به تأسف تکان دهیم که مثلا چرا پلیس قانون را رعایت نمی‌کند؟

انگار که ده‌ها تخلف ما موجه است و یک تخلف از فردی که ده برابر بیش از ما مقید به قانون است، ناپذیرفتنی! بدون اینکه بیندیشیم آن فرد محترم نیز یکی چون من و شما قانون شکنان است که البته سمت مجری قانون را دارد و صد البته بسیار کمتر از ما خطا دارد؛ حکایت یک چشمی که در شهر کوران برازنده بر‌ترین‌هاست!


فارغ از تصوراتی که در ذهنتان جرقه خورده و شاید مشغول نگارش آن در بخش نظرات باشید، بیایید پرسش دیگری طرح کنیم: «در آزادراهی در حال رانندگی هستید و اشتبا‌هی از محل خروجی که قصد گذر از آن را داشته‌اید، رد می‌شوید؛ چه کار باید کرد؟

۱- تا خروجی بعدی به راه خود ادامه دهید.
۲- با دقت از شانه آزادراه، با دنده عقب حرکت کنید.
۳- در محل نخستین بریدگی وسط آزادراه دور بزنید.
۴- با دقت دنده عقب رفته و از باند سمت چپ به عقب برگردید.

* نظر شما چیست؟

آیا کسی که قانون را نمی‌داند، قادر به نصیحت دیگران هست؟

آیا عجیب است کسی را که قانون نمی‌داند و در خیابان خطرآفرین می‌شود، جریمه کنیم؟

آیا نمی‌شود قانون را اجرا کرد تا ریالی جریمه نشد؟

با احتساب این دو تست، نمره رانندگی‌مان چند می‌شود و چند درصدمان باید گواهینامه رانندگی‌مان را تجدید کنیم؟

و البته درد قانون‌گریزی ما و گلایه از دیگران، بسیار کلانتر از معضلات رانندگی‌مان است و درمانش هم از ما شروع می‌شود؛ یعنی درمان من و شما!