پرسپولیس علیه پرسپولیس!

سرویس ورزشی «تابناک» ـ هفته گذشته در سایت رسمی باشگاه پرسپولیس (پیروزی)، مطلبی نوشته شد که با واکنش‌هایی همراه بوده است.

مطلب سایت پرسپولیس (پیروزی) و جوابیه آن به این شرح است:

سایت پرسپولیس (پیروزی) نوشت: موفقیت بزرگ و تاریخی پرسپولیس

نام «پرسپولیس» به آغوش صاحبان اصلی بازگشت

پس از بیست سال از مصادره نام پرسپولیس، با رأی مدبرانه قاضی شعبه ششم دادگاه عمومی مجتمع قضایی شهید بهشتی، نام تجاری پرسپولیس به دامان میلیون‌ها هوادار عاشق پرسپولیس بازگشت.

به گزارش سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، در پی دعوی این باشگاه علیه شرکتی که نام پرسپولیس را از سال 1370 به نام خود ثبت کرده بود و بخ  دنبال برگزاری نشست‌های متعدد، دادگاه رسیدگی کننده، رأی به ابطال و حذف نام پرسپولیس از آن شرکت به دلیل تعلق این نام تجارتی به خواهان (باشگاه پرسپولیس) صادر کرد.

بدین ترتیب با قطعیت رأی صادره، برند پرسپولیس که دارای صدها میلیارد ریال ارزش اقتصادی و همچنین دارای ریشه فرهنگی و اجتماعی عمیق و فضای ورزشی ایران و آسیاست، به دامان ملت باز خواهد شد.

باشگاه پرسپولیس این موفقیت بزرگ و تاریخی را به آحاد مردم ایران و به ویژه هواداران فهیم پرسپولیس تبریک می گوید.

بیانیه تند پرسپولیس علیه پیروزی

این داستان پر آب چشم، مستند بر اوراق و حجت‌های دقیق و روشنی است که همه آن‌ها برای ارباب پژوهش و حقیقت جویان آماده است و بارها در اختیار پژوهندگان قرار گرفته است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اعتدال، از آنجا که در عرف قضایی رأی دادگاه بدوی قطعی نبوده و روند تجدید نظر حق واقعی را معین می کند، برای همین، هیجان پیش از موعد نگارندگان اطلاعیه بدون در نظر گرفتن آینده پرونده، حاکی از برخورداری از حمایت‌های پنهان و آشکاری دارد که جز پیگیری حقوقی و قضایی همراه با اطلاع رسانی، امکان دیگری به ما نمی‌دهد. از این روی، نکاتی چند برای آگاهی اصحاب عدل و انصاف به آگاهی می رسد:


1ـ باشگاه پرسپولیس (متعلق به آقای عبده) پس از مصادره در اختیار بنیاد مستضعفان و آنگاه در سال 1369 به سازمان تربیت بدنی واگذار شد. صاحب جدید باشگاه در راستای شکل گیری بنگاه‌های قدرتمند ورزشی و مداخله بخش خصوصی در این فرایند در همان سال 1369 با حفظ 49 درصد از سهم شرکت برای سازمان و 51 درصد از سهام برای خریداران جدید پس از انجام تشریفات قانونی شرکت سهامی خاص پرسپولیس را به ثبت رساند. یک سال پس از ثبت قانونی شرکت فرهنگی ـ ورزشی پرسپولیس در اواخر سال 1370، سازمان تربیت بدنی درخواست تأسیس مؤسسه فرهنگی ـ ورزشی پیروزی (پرسپولیس) را می‌دهد که با مخالفت سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در ثبت پیروزی (پرسپولیس) روبه‌رو می شود و سازمان مذکور تنها نام پیروزی را تأیید می نماید.

از آنجا که تغییر منصب‌ها و منصب نشینان، گویا با تغییر تلقی آنها نسبت به حقوق مردم منجر می شود، در سال 1383 در اقدامی حیرت انگیز و خلاف قانون و شرع، شرکت ورزشی پیروزی (پرسپولیس) اجازه ثبت می‌یابد که از اساس ناظر و قایل بر نقض حقوق مکتسبه پنجاه ساله پرسپولیس (عبده؛ بنیاد مستضعفان، سازمان تربیت بدنی؛ انتقال یافته به شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس ثبت شده در سال 1370) است. این داستان پر آب چشم، مستند بر اوراق و حجت‌های دقیق و روشنی است که همه آن‌ها برای ارباب پژوهش و حقیقت جویان آماده است و بارها در اختیار پژوهندگان قرار گرفته است.

2ـ نام تجاری پرسپولیس حقی بوده که در اختیار سازمان تربیت بدنی وانهاده شده و این سازمان، تنها یک بار محق به واگذاری آن بوده است. اگر وفق مقررات و بنا بر مدارک این واگذاری رخ داده باشد (به طور مسلّم و مسجل در سال 1370 و به شماره ثبت 83332 این واقعه رخ داده است) ثبت دوباره آن (ثبت شرکت پیروزی (پرسپولیس) در سال 1383) خلاف قانون و شرع است، مگر آنکه سازمان دلایلی بر غیر قانونی بودن واگذاری عرضه و ایراد نماید، که هیچ دلیل قاطعی در این راستا نبوده و نیست. این جعل دوباره عنوان و ثبت شرکتی که تزلزل و هراس مدعیان را حتی در نحوه ثبت و نگارش عنوان شرکت هم نشان می دهد و طی سالهای مدید فعالیت، همواره از به‌کارگیری رسمی و صریح پرسپولیس احتراز و مستمراً و مؤکداً از عنوان «پیروزی» استفاده کرده، همه و همه حکایتگر صحنه ای است که قضاوت پیرامون آن باید دور ازهیاهو و فارغ از شائبه نفوذ صورت پذیرد.

3ـ حکم بدوی دادگاه تا قطعی شدن راه طولانی در پیش دارد. از نویسندگان حقوقی از هم اکنون دعوت می کنیم برای نگارش کتابی مستند، متقن و در بردارنده آرا، نظریات و تفسیرهای حقوقی، پیرامون این پرونده پای پیش نهند تا احوال نزار و قامت بی قرار بخش خصوصی را که پر هراس و لنگان از عرصه ورزش می گریزد، به تصویر کشند. سازمانهای دولتی که می بایست حامی حقوق مکتسبه و خصوصی شهروندان باشند تا بتوان از تعرض به حیطه محفوظ شان از جانب اشخاص حقیقی و حقوقی غیر دولتی جلوگیری کرد، بیش از هر زمان دیگری در شرایط کنونی ـ که پی جویی و اجرایی شدن اصل 44 قانون اساسی مدنظر است، بایسته است از شایبه مداخله و ورود به حق احتراز جویند. علاقه‌مندیم حکم صادره منضم به تمامی مستندات ـ توجّهاً تصویر همه مستندات ـ در معرض خردمندان حقوقی و ارباب جراید قرار گیرد، شاید قضاوت خصوص علما فن و عموم علاقمندان ورزش موجب رویه شدن حمایت از حقوق بخش خصوصی گردد.

4 ـ رسانه‌های جمعی مشتمل بر صدا و سیما، روزنامه ها و نشریات، فارغ از جنجال‌های وصلی و فصلی، همه وجوه و شقوق ماجرا را از نظر بگذرانند، طرفین ماجرا را به صحنه فرا خوانند و یکطرفه به قاضی نروند. تمسّک به حکم بدوی که قطعی نبوده و در مسیر پر نشیب و فراز تجدید نظر راهی دراز در پیش دارد، به حکم شرع، قانون و عقل عادلانه نیست، به ویژه که باشگاه پرسپولیس، فاقد هر امکان رسانه ای بوده و این بر مظلومیت ما افزوده است.

امیر عابدینی: وفایی نمی‌تواند راه‌آهن را با نام پرسپولیس تهران به لیگ برتر بفرستد

امیر عابدینی، مدیرعامل داماش گیلان، یکی از نفراتی است که در دعواهای مالکیت پرسپولیس در دهه هشتاد با وفایی مشکل داشت. وی درباره خرید امتیاز راه‌آهن توسط اسماعیل وفایی و احتمال حضور این تیم در لیگ برتر با نام پرسپولیس می‌گوید: «خوشحالم آقای وفایی آمد تیم را خرید. الان عیار ایشان مشخص می‌شود. شما هم خیالتان راحت باشد آن‌ها طبق قوانین، با این‌که برند پرسپولیس را دارند، نمی‌توانند به اسم پرسپولیس تهران در مسابقات شرکت کنند. می‌توانند با اضافه کردن یک پسوند یا پیشوند، به عنوان یک تیم تهرانی در لیگ برتر شرکت کنند.
همچنین می‌توانند با نام پرسپولیس مشهد به مسابقات بیایند، ولی هرگز نمی‌توانند با نام پرسپولیس تهران در لیگ برتر شرکت کنند.»

عابدینی ادامه می‌دهد: «پرسپولیس و پیروزی برای تهران هستند و هیچ تیمی نمی‌تواند با نام پرسپولیس تهران در مسابقات شرکت کند، جز همین تیمی که مالکیتش در اختیار دولت است و باید به مردم واگذار شود. من خوشحال هم هستم که آقایان خودشان وارد گود می‌شوند و می‌فهمند تیم‌داری چقدر سخت است. بنده شخصا از تیم‌داری آقای وفایی استقبال می‌کنم.»

البته ماه پیش بود که نخستیـن باشگاه ورزشی خصوصـی شـد. مدیرعامل فرابورس ایران گفت: «با عرضه یک میلیون سهم باشگاه فرهنگی ورزشی راه‌آهن در فرابورس، نخستین باشگاه ورزشی وارد بازار سرمایه شد».

مصطفی امید قائمی، مدیرعامل شرکت فرابورس از فروش سهام باشگاه راه‌آهن خبر داد و گفت: «یک میلیون سهم شرکت فرهنگی ورزشی راه آهن، به ارزش 41 میلیارد و 500 میلیون ریال امروز برای دومین بار در فرابورس عرضه شد و به همان قیمت پایه به فروش رسید. برای این عرضه، تنها یک خریدار وارد رقابت شد و بدون رقابت، توانست سهام این شرکت را خریداری کند».

سازمان خصوصی سازی در روز پنجم تیر ماه، 100 درصد معادل 950 سهم از سهام شرکت‌ فرهنگی و ورزشی راه‌آهن را به ارزش پایه هر سهم 59 میلیون و180 هزار و 359 ریال و به صورت 20 درصد نقد و اقساط دو ساله از طریق فرابورس واگذار کرد ولی نخستین باشگاه ورزشی به دلایلی که قیمت بالای آن عنوان شد، بدون خریدار ماند. بعد از این عرضه، هیأت عالی واگذاری 100 درصد از سهام باشگاه ورزشی راه آهن را با 14 درصد کاهش در قیمت پایه با قیمت پایه هر سهم 41 میلیون و 500 هزار ریال از طریق بازار فرابورس تصویب کرد که این عرضه امروز در بازار سوم انجام شد. مبلغ سپرده شرکت در مزایده این شرکت یک میلیارد و 245 میلیون ریال است و این سهم به صورت 15 درصد نقد و اقساط پنج ساله واگذار می شود.