به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران ، در حالي كه براي عضويت مجدد اعضاي كميتههاي كنفدراسيون پينگپنگ آسيا تنها معرفي آنها از سوي فدراسيونهاي كشورهايشان كافي است، اما عليرغم اين كه تنها دو روز تا پايان مهلت كشورها براي معرفي اعضاي شاغل در كنفدراسيون آسيا باقيمانده، فدراسيون ايران تاكنون هيچ اقدامي را براي معرفي فواد كاسب براي كرسي كميته مربيان و جوانان و سيمين رضايي براي عضويت در كميته قوانين و فني آسيا انجام نداده است.
فواد كاسب در گفتوگو با ايسنا در اين باره گفت: من عضو كميته مربيان و جوانان آسيا هستم و هر ساله براي حضور در مسابقات جوانان آسيا دعوت ميشوم كه براي اين سفرها تمام مخارجم را ميدهند، به جز هزينه بليت. سال گذشته به اين رقابتها نرفتم چون فدراسيون به من اعلام كرد كه بايد خودم هزينهها را پرداخت كنم. متاسفانه فدراسيون پينگپنگ در اعزامها هزينه اشخاص زيادي را ميدهد، ولي من به عنوان كسي كه زحمات زيادي را در پينگپنگ كشيدم، بايد با هزينه شخصيام به اين مسابقات بروم! امسال هم كه اصلا نميدانم برايم دعوتنامه آمده يا نه.
وي ادامه داد: نمي دانم آيا درست است كه جواب زحمات چندين ساله من را اين گونه بدهند. اعضاي كميتههاي آسيايي و جهاني بايد از طريق فدراسيونهايشان مورد حمايت باشند. كرسيهاي بينالمللي با زحمات زيادي به دست ميآيد. جاي تعجب دارد كه من اصلا در جريان نيستم. ديگر برايم اهميت ندارد. مسئولان فدراسيون آنقدر دل ما را شكسته اند كه حتي نميخواهم به پينگپنگ برگردم. من به دنبال تحصيلم در مقطع دكترا هستم.
سرمربي سابق تيم ملي پينگپنگ يادآور شد: آيا جا ندارد براي مربي كه همه وجودش و همه زندگياش را وقف اين رشته كرده، احترام قايل شوند. حق من اين نيست. وقتي مربي تيم ملي شدم، بورسيه دكترا را از دست دادم، هشت ـ نه سال از تحصيلات دانشگاهي گذشتم ، 6 سال از فدراسيون يك ريال هم حقوق نگرفتم. وقتي مربيگري تيم ملي را شروع كردم با ماشين شخصيام روزانه چهار نوبت بازيكنان را از مجموعه آزادي به ورزشگاه شهيد شيرودي ميبردم. من در همه افتخارات حال حاضر پينگپنگ در مقام بازيكن ، مربي و ... سهيم بودم.
عضو كميته مربيان و جوانان كنفدراسيون پينگپنگ آسيا با بيان اين كه شخصيتي ندارد كه براي ابقا در اين سمت از مسئولان فدراسيون خواهش كند، تصريح كرد: فدراسيون خودش بايد بداند كه چه كساني براي پينگپنگ مثمرثمر هستند، چه من را به كنفدراسيون معرفي كنند و چه نكنند، برايم اهميتي ندارد. من بعد از 35 سال قهرماني ، پيشكسوتي و مربيگري حالا بايد بروم التماس كنم. در شان من نيست. اميدوارم اين برخوردها با ساير عزيزان صورت نگيرد. بسياري از پيشكسوتان از وضع موجود دلشكستهاند، ما هم به جمع آنها پيوستهايم. مسئولان فراموش نكنند كه گرفتن كرسي زحمات زيادي ميخواهد. من در آسيا به خاطر پيشرفتهاي اخير پينگپنگ ايران جايگاه خوبي پيدا كرده بودم و فكر ميكنم نبايد به اين راحتيها چنين جايگاهي را از دست بدهيم.