آیا مقامات ما هم به اشتباهات خود اعتراف می کنند؟
به همین دلیل است که اصولا در کشور ما هر شکستی ناشی از سنگ اندازی دیگران تلقی می شود و تاکنون کسی اعتراف نکرده که برنامه ریزی اش، اجرا و حتی ارزیابی اش از برنامه ای به دلیل اشتباه شخصی در برنامه ریزی، اجرا و مراحل دیگر بوده است.
یکی از مولفه هایی که در کشورهایی که از نظر مدیریت، مدیریتی قدرتمند دارند، اعتراف به اشتباهات و تلاش برای جبران این اشتباهات حتی در شرایط بسیار سخت و زمان هایی است که مقامات به دلایل مختلف تحت فشار هستند. هم اکنون کشورهای زیادی وجود دارند که علی رغم شکست در برخی از برنامه های اقتصادی خود با قبول اشتباه و تصحیح برنامه های قبلی روند رو به رشد کشورهایشان را ادامه داده اند.
به گزارش «تابناک»، اما کمتر مسئولی را در تاریخ ایران می توانید بیابید که زمانی که در یک رقابت انتخاباتی بوده و همزمان برای اجرای برنامه هایش زیر فشارهای زیادی است، برنامه اصلی اعلام شده خود را شکست خورده معرفی و اعلام کند که در این باره، اشتباه کرده است.
به همین دلیل است که اصولا در کشور ما، هر شکستی ناشی از سنگ اندازی دیگران تلقی می شود و تاکنون کسی اعتراف نکرده که برنامه ریزی، اجرا و حتی ارزیابی اش از برنامه ای به دلیل اشتباه شخصی در برنامه ریزی، اجرا و مراحل دیگر بوده است.
همچنین حتی اگر نهادهای نظارتی در این میان تخلفاتی را پیدا کنند و نهادهای گوناگون را به خاطر وجود این تخلفات، بازخواست کنند، کار آنان سنگ اندازی و ایجاد توطئه در کشور ارزیابی خواهد شد و شگفت تر آن که نه تنها بسیاری از مسئولان حکومتی در ایران به اشتباه خود اعتراف نمی کنند و دیگران را متهم به سنگ اندازی می کنند، بلکه اطرافیان با توجیهاتی عجیب و غریب تا آخر بر سر همان موضع می ایستند!
و البته جالبتر از همه اینکه در نهادی چون مجلس که باید چشم بینای مردم باشد، با وابستگی های جناحی، نه تنها به تصحیح و هشدار درباره سیاست های نادرست نمی پردازد، بلکه خود را در کنار یک سیاست اشتباه و هم راستا با آن قرار می دهند.
برای نمونه، در اوایل دولت نهم، تصمیم دولت در تزریق نقدینگی به جامعه، بهای مسکن را نزدیک سه تا چهار برابر افزایش داد؛ صرف نظر از اینکه هشدارهای لازم در این باره پیشاپیش داده شده و البته توجهی هم نشده بود، دولت آن تصمیم را درست می دانست؛ اما پس از سونامی قیمت ها، هیچ کس نگفت که تصمیم اشتباهی گرفته شده است؛ تصمیمی که بی گمان، تعداد بی شماری را به معنای واقعی کلمه بیچاره کرد. آیا کسی شنیده است که کسی به اشتباهش اعتراف کرده باشد؟



در بحث مسکن، دولت نهم و دهم، منابع عظیمی را برای مسکن مهر گذاشته اند، اما اکنون رئیس دولت به انتقاد از فرهنگ آپارتمان نشینی پرداخته و به دنبال ویلانشین کردن مردم است؛ آن هم با هزار متر زمین برای هر ایرانی که قرار است در 180 متر آن ساختمان بنا و بقیه اش هم کدو، بادمجان و گوجه فرنگی کاشته شود؛ اما ظاهرا باز هم کسی نیست بگوید آیا تصمیم مسکن مهر و آپارتمان نشین کردن مردم اشتباه بوده که اینک رویکرد دولت عوض شده است؟!
به گزارش «تابناک»، اما کمتر مسئولی را در تاریخ ایران می توانید بیابید که زمانی که در یک رقابت انتخاباتی بوده و همزمان برای اجرای برنامه هایش زیر فشارهای زیادی است، برنامه اصلی اعلام شده خود را شکست خورده معرفی و اعلام کند که در این باره، اشتباه کرده است.
به همین دلیل است که اصولا در کشور ما، هر شکستی ناشی از سنگ اندازی دیگران تلقی می شود و تاکنون کسی اعتراف نکرده که برنامه ریزی، اجرا و حتی ارزیابی اش از برنامه ای به دلیل اشتباه شخصی در برنامه ریزی، اجرا و مراحل دیگر بوده است.
همچنین حتی اگر نهادهای نظارتی در این میان تخلفاتی را پیدا کنند و نهادهای گوناگون را به خاطر وجود این تخلفات، بازخواست کنند، کار آنان سنگ اندازی و ایجاد توطئه در کشور ارزیابی خواهد شد و شگفت تر آن که نه تنها بسیاری از مسئولان حکومتی در ایران به اشتباه خود اعتراف نمی کنند و دیگران را متهم به سنگ اندازی می کنند، بلکه اطرافیان با توجیهاتی عجیب و غریب تا آخر بر سر همان موضع می ایستند!
و البته جالبتر از همه اینکه در نهادی چون مجلس که باید چشم بینای مردم باشد، با وابستگی های جناحی، نه تنها به تصحیح و هشدار درباره سیاست های نادرست نمی پردازد، بلکه خود را در کنار یک سیاست اشتباه و هم راستا با آن قرار می دهند.
برای نمونه، در اوایل دولت نهم، تصمیم دولت در تزریق نقدینگی به جامعه، بهای مسکن را نزدیک سه تا چهار برابر افزایش داد؛ صرف نظر از اینکه هشدارهای لازم در این باره پیشاپیش داده شده و البته توجهی هم نشده بود، دولت آن تصمیم را درست می دانست؛ اما پس از سونامی قیمت ها، هیچ کس نگفت که تصمیم اشتباهی گرفته شده است؛ تصمیمی که بی گمان، تعداد بی شماری را به معنای واقعی کلمه بیچاره کرد. آیا کسی شنیده است که کسی به اشتباهش اعتراف کرده باشد؟
در بحث مسکن، دولت نهم و دهم، منابع عظیمی را برای مسکن مهر گذاشته اند، اما اکنون رئیس دولت به انتقاد از فرهنگ آپارتمان نشینی پرداخته و به دنبال ویلانشین کردن مردم است؛ آن هم با هزار متر زمین برای هر ایرانی که قرار است در 180 متر آن ساختمان بنا و بقیه اش هم کدو، بادمجان و گوجه فرنگی کاشته شود؛ اما ظاهرا باز هم کسی نیست بگوید آیا تصمیم مسکن مهر و آپارتمان نشین کردن مردم اشتباه بوده که اینک رویکرد دولت عوض شده است؟!
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱۵۸
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۳:۰۱ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۲:۵۳ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
ناشناس
| ۱۲:۵۴ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
ناشناس
| ۱۲:۵۶ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
مربی نیست ولی آقای طرفدار کدوم یکی از مسئول های مملکت جلوی دوربین تلویزیون اومدن بگن این کار ما اشتباه بوده!!!!!!!
ناشناس
| ۱۳:۱۰ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
ناشناس
| ۱۳:۳۱ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
امیر
| ۱۳:۳۹ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
باقی با شما
ناشناس
| ۱۳:۴۱ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
ما خودمون سیاه کاریم داداش
ناشناس
| ۱۴:۲۲ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
خبر های خوشی برای من و تو در راه است ....
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۳:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
ناشناس
| ۱۳:۴۸ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۹
کارگر با اعتراف به اشتباه خود ، باعث ایجاد حق برای صاحب کار نسبت به استرداد دستمزد پرداختی یا اصلاح وضعیت موجود به حالت بهینه بدون دریافت دستمزد مجدد می گردد. یعنی دوباره کاری ولی با یک بار دریافتی و راضی به این کار نمی شود(هر چند مقصر باشد) پس عمل خود را توجیه می کند تا بهای خطایش را نپردازد. اگر در مسئله فوق جای کارگر را با یک مدیر دولتی عوض کنیم و به جای مزد روزانه ، صندلی ریاست و حقوق بسیار مکفی قرار دهیم پس مدیر با اعتراف به اشتباه خود اول صندلی اش به خطر می افتد و دوم آب باریکه ممکن است قطع شود.
چند نفر از ما حاضریم " سخن حق را بگوییم هر چند به زیانمان باشد " و چه تعدادی حاضریم به نفع افراد شایسته تر از خود ، از مقام پیشنهادی صرفنظر کنیم؟ آنوقت خرج خانه و اهل منزل و ... در این شرایط متورم (تورم پیشرفته!) چه کنیم؟؟؟
نظرسنجی
آیا به عنوان زن حاضرید با مهریه 14 سکه «بله» را بگویید؟






