آيت‌الله حاج شيخ علي‌پناه اشتهاردي استاد عالي حوزه علميه قم امشب بين نماز مغرب و عشاء در مدرسه فيضيه قم دچار عارضه قلبي شد و پس از عمري تحقيق و تاليف و تبليغ معارف مکتب اهل بيت(ع) در شامگاه 18 تير 87 و در سن 87 سالگي دار فاني را وداع گفت و به ديدار معبود شتافت.
به گزارش خبرنگار «تابناك»، اين عالم برجسته كه در كنار سطح بالاي علمي و تربيت شاگردان بسيار، به صفت والاي تواضع آراسته بود، از چندي پيش با ارائه رساله عمليه وارد عرصه مرجعيت نيز شده بود.
آيت‌الله اشتهاردي در سال 1300 هجري شمسي (هفتم محرم سال 1340 هجرى قمرى) در شهر اشتهـارد از توابع قزوين ديـده به جهان گشود.
به نوشته خبرگزاري ابنا، ايشان از ده سالگى دروس حوزوي را آغاز و در هفده سالگى به قم هجرت كرد و دروس سطح را در محضـر اساتيد بزرگ حوزه علميه نظير آيات مرعشى نجفى، مرتضى حائرى، گلپايگانى، سيد احمد خوانسارى و امام خمينى به پايان برد.
سپس درس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظـام بروجردي، اراكي، گلپايگانى، حجت كوه كمره‌اى، سيد محمدتقى خوانسارى، سيد صدرالدين صدر (پدر امام موسی صدر) و امام خمينى فرا گرفت.
زهد و ساده‌زيستي ايشان بسيار شگفت‌انگيز بود و به لحاظ بار علمي نيز امام خميني (ره) لقب «فقه سيار» را به ايشان داده بودند.
آيت‌الله اشتهاردي عليرغم اين شايستگي علمي، هيچگاه كرسي درس خارج تأسيس نكرد و همچنان به تدريس دروس سطح اشتغال داشت و گفته مي‌شود بيش از 20 دوره كتاب لمعه را تدريس كرده است.
مهم‌ترين اثر مكتوب ايشان يك دوره كتاب فقهي در شرح عروة الوثقي به نام «مدارك العروة» است كه در 30 جلد تدوين شده است. درس اخلاق ايشان نيز در بين طلاب مشهور بود.
التعالیم الاخلاقیة، القرآن و العقل، ايضاح الفوائد، رد كتاب شهید جاوید، حكومت انبیاء و ائمه (علیهم السلام)، واجبات مجلس فقها، واجبات مجلس شورى اسلامى و لماذا التغریب از ديگر آثار اوست.
روحشان شاد و قرین ارواح طیبه... انشاا...