سال جام جهانی مهمتر است یا سالهای منتهی به فروپاشی اخلاقی فوتبال/ از تهران تا تبریز و همه جا، آنچه کاشتهاید را برداشت میکنید!
چطور ممکن است سال های منتهی به «فروپاشی تمام عیار اخلاق در فوتبال» را نادیده بگیرید و حالا تأکید کنید که در سال منتهی به جام جهانی، باید چنین شود و چنان، باید اینطور باشد و آنطور نباشد، بیایید رعایت کنیم و ... وضعیت موجود، همان بذری است که افراد مسئول و فعال در فوتبال کاشتهاند و حالا محصولی را برداشت میکنند که طعم بسیار تلخی دارد.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، آنچه جمعه شب اتفاق افتاد و به عبارتی جو فوتبال را به هم ریخت، در واقع تنها بخشی از واقعیتِ زیرپوست فوتبال ایران است. فضایی ملتهب و سرشار از بدبینی، اتهامزنی، دروغ، ریاکاری. مجموعهای کامل از مواردی که هر کدام برای غلبه حاشیه بر متن کافی است و همین مسئله باعث شده شاهد فضایی غبارآلود در فوتبالمان باشیم.
در حقیقت ساعات پرحاشیه و جنجالی جمعه شب، مسئله خاص و بیسابقهای نبود. بارها مشابه چنین اظهارنظرها، ادعاها و رفتارهایی در فوتبالمان وجود داشته و تنها تفاوتش این بود که مجموعهای از کنشها و واکنشها در زمان بسیار کوتاهی به وجود آمد؛ انگار که یک فایل پرحجم و سنگین در کامپیوترتان را فشرده کرده باشید! طبق روال، بازهم فرهنگ مقصریابی، خودنمایی کرد و خیلی سریع روند آن آغاز شد مبنی بر اینکه چه کسی یا کدام باشگاه، اول شروع کرد.
بسیاری از رسانهها و دلسوزان واقعی فوتبال، از مدتها قبل پیامهای هشدارآمیزی صادر کردند تا شاید ارکان مختلف به خودشان بیایند، اما نه تنها چنین اتفاقی نیفتاد بلکه خود آنها نیز در مظان اتهام قرار گرفتند. در هر حال، بیاخلاقی گسترده در فوتبالمان موضوع چندان جدیدی نیست و آنچه تأمل برانگیز است اینکه هر سال نسبت به قبل، اوضاع بدتر شده است. دیگر کمتر کسی وجود دارد که از شرایط موجود بیخبر باشد و به اشکال مختلف علیه آن موضع نگیرد. امیر عابدینی، مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس، در مصاحبهای اظهار داشت: «من نگران اتفاق عجیب و غریب در فوتبال هستم که وفاق تبدیل به نفاق و دورویی شود. اگر قرار است ما بیاییم و پرده دری و آبروبری کنیم و متأسفانه بخواهیم فوتبال را آلوده کنیم، بهترین روشها را انتخاب کردیم.» امیر عابدینی پربیراه هم نمیگوید. روشها، رفتارها و گفتارهایی که در چند سال اخیر شاهد بودهایم، دقیقاً همین معنا را دارد وگرنه امکان نداشت بسیاری از اتفاقات بیفتد.
ماجرای پرتکرار سَرخوردگی بخشی از هواداران و دلزدگی عدهای دیگر، همان بذری است که اتفاقا افراد مسئول و فعال در فوتبال کاشتهاند و حالا محصولی را برداشت می کنند که طعم بسیار تلخی دارد. مسئولان فدراسیون فوتبال و ارکان اصلی آن، تعدادی از مدیران باشگاهها و بعضاً مربیان و بازیکنان، اجزای اصلی تشکیل دهنده وضعیتی هستند که هواداران را به سمت آن سوق دادند و هدایت کردند.
اما هیچکدام از مسائل فرهنگی و اجتماعی از جمله رفتار هواداران در ورزشگاهها و حتی در فضای مجازی، با دستور حل نمیشود. چطور ممکن است شما سالهای منتهی به «فروپاشی تمام عیار اخلاق در فوتبال» را نادیده بگیرید و حالا تأکید کنید که در سال منتهی به جام جهانی، باید چنین شود و چنان، باید اینطور باشد و آنطور نباشد، بیایید رعایت کنیم و... در سالهای اخیر، به شکلی واضح منفعتطلبی و ملاحظاتی نابهجا از سوی تعدادی از باشگاهها و فدراسیون فوتبال وجود داشته که باعث شده حالا کار به جاهای باریک کشیده شود.
موارد پرشماری وجود دارد که میتوان آنها را یادآوری کرد. مواردی که نه تنها با واکنشهای تنبیهی و بازدارنده مواجه نشدند، بلکه در اغلب آنها، ظاهر قضیه چیزی شبیه مدارا و تشویق خاطیان بود! ماجرای پرونده علیرضا بیرانوند و اعلام رأی پس از یکسال، تخلفات گسترده هواداران پرسپولیس و تراکتور در بازی فصل قبل در ورزشگاه آزادی تهران، حرکت ناشایست و زشت بازیکنانی چون امید عالیشاه و شجاع خلیل زاده در دو مقطع زمانی مختلف، تکرار چندباره فحاشیها و شعارهای قومیتی در چند ورزشگاه، ادبیات زشت و رفتار پرخاشگرانه افرادی چون ساکت الهامی و خداداد عزیزی و محمود فکری، اهانت جنجالی هوادار سپاهان به زنان هوادار پرسپولیس که بهرغم محرومیت ۱۰ ساله اما مدتی بعد در ورزشگاه رویت شد.
علاوه بر اینها، اتهامات علیه یکدیگر و ادعاهایی شبیه به افشاگری هم تأثیر زیادی در ذهن و رفتار میلیونها هوادار و علاقهمند به فوتبال در ایران داشته است. همین چند روز پیش، زنوزی مالک تراکتور گفت: «پارسال یکی از مدیران پرسپولیس پول داد تا ما را در یزد فحش دهند.» مشابه چنین مواردی از سمت مسئولان باشگاههای مختلف، بسیار زیاد است. از سویی بیانیههایی که باشگاهها به صورت پینگپنگی علیه یکدیگر صادر میکنند و گاهی محتوای آن شامل تهدید، افشاگری و کنایههای تحریکآمیز است، موج بی اعتمادی مردم نسبت به مسئولان برای اجرای عدالت و بدبینی هواداران نسبت به آن را به وجود آورده است. سالهاست هر تیمی قهرمان میشود، در مظان اتهام قرار میگیرد و موفقیتش به دلیل همکاری دستهای پشت پرده، زیر سؤال میرود. تفاوتی هم ندارد چه تیمی قهرمان شود؛ تراکتور، پرسپولیس، سپاهان یا استقلال. در سالهای گذشته هر کدام جام را از آن خود کرده، رقبایی که جا ماندهاند به همراه هوادارانشان وارد پروژه تخریب و اتهامزنی شدهاند.
نکته حائز اهمیت اینکه در شرایط فعلی، مسئولان ورزش و فوتبال از صدر تا ذیل، راهکاری مشخص و اجرایی برای بهبود اوضاع ندارند و پای جام جهانی را پیش کشیدهاند! در جمعه شب جنجالی، پیمان حدادی، مدیرعامل پرسپولیس دقایقی پس از مصاحبه محمدرضا زنوزی، روی خط برنامه شبهای فوتبالی آمد و در بخشی از صحبتهایش گفت: «عذرخواهی میکنم از تمام مردم بابت شب تلخ فوتبال ایران و صحبتهایی که در سالی که منتهی به جام جهانی است، علیه فدراسیون فوتبال و ارکان قضایی فدراسیون انجام شد. ارکان قضایی فدراسیون همان کسانی هستند که بازی بدون تماشاگر را به نفع تراکتور با تماشاگر اعلام کردند.» احمد دنیامالی، وزیر ورزش هم با اشاره به جنجال اخیر و شرایط فعلی فوتبالمان در مصاحبهای گفت: «مدیران فوتبال نباید با برخی رفتارها باعث جریحهدار شدن احساسات عمومی شوند؛ بهویژه در سال جامجهانی که فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند آرامش است. هواداران و مردم مطمئن باشند که این حواشی با تدبیر و عقلانیت مدیریت خواهد شد. منافع مردم و هواداران مهمترین اولویت ماست و تلاش حداکثری وزارت ورزش و جوانان، حفظ آرامش خاطر جامعه ورزش و فوتبال کشور است.»
تیم تراکتورسازی تبریز درسالهای اخیر بیش از آنکه یک تیم ورزشی باشد براثربرخی غفلتهای نهادهای مربوطه به وسیله ای برای اهداف شیطانی عده ای مرموز ومشکوک تبدیل شده. مردم تبریز که ازدیربازبه فرهنگ ومدنیت معروفند از دست این عده به ستوه آمده اند. جا دارد نهادهای مربوطه سالها غفلت وچشم پوشی بر اهداف پلید واهریمنی عده ای که مشخصا با دولت رجب اردوغان و نوچه اش در باکو مرتبطند را کنار نهاده و برخورد قاطع با این افرادخائن به وطن وسواستفاده گر داشته باشند. 
| 
متاسفانه تیم پیروزی سالهاست که در سایه سهل انگاری و بی عملی مسئولان یا فحاشی نسبت به بازیکنان و دیگر هموطنان همراه با شعار های نژادپرستانه به وحدت و انسجام ملی حمله می کند با توجه به سوگیری و قضاوت طرفدارانه فدراسیون جا دارد نهادهای امنیتی وارد شده و تیم پیروزی رو تا اطلاع ثانوی منحل کنن و خوب بررسی کنن کدوم عوامل نفوذی در این تیم با رژیم صهیونیستی و سلطنت طلبان در ارتباطند که اینگونه به وحدت ملی آسیب می زنند. 
| قبل از ماجراهای اخیر حامد لک گلر ماشین سازی پنالتی علیپور مهاجم تیم پیروزی رو مهار کرد. در سکوها بصورت سازماندهی شده توسط لیدرها به مادر رسول خطیبی که مربی ماشین سازی بود فحش های رکیک داده شد. مادر رسول خطیبی مادر دو تا شهید و یک جانباز هم هست ولی فدراسیون نشین هایی که با خون همین شهدا اومدن رو اون صندلی ها نشستن هیچ برخوردی با تیم پیروزی انجام ندادن و هیچ توجهی به هنجار شکنی بی شرمانه نکردن همین ها الان اومدن دم از اخلاق می زنن معلوم نیس چرا اون روز از شهدا شرم نکردن اما امروز بخاطر کریم باقری گریبان چاک می کنن؟ | همین که به پرسپولیس میگی پیروزی مشخص میکنه از کی ها خط میگیری.دوستان تو در ورزشگاهها آبروی ما آذریها را برده اند | گیریم تراکتور بد ! شما که خوبین چرا به استقلالیها فحش دادین؟ جوری که کریم کوچولو مجبور شد بیاد عذرخواهی کنه 
| همین که واژه پارسی «پیروزی» رو میزارن کنار و واژه بیگانه «پرسپولیس» استفاده میکنن نشون میده از کجا خط می گیرین. اونجایی که پرسپولیس میگین بهش درواقع ساخته عیلامیان بود که التصاقی زبان بودن نه پارس ها | توی پانترک نگران واژگان پارسی هستی.. 
| بفرمایین اینجا هم بحث رفته که کی مقصره و کی مقصر تر دریغ از راه کار درست و نگاه از بالا به مشکل بی ادبی و بی فرهنگیمان برای حل آن. دوستان چه آبی چه قرمز و چه زرد . چه ترک و چه فارس ودیگر اقوام همه داریم در یک کشتی درآب غرق میشیم. الان فوتبال چه اهمیتی داره واقعا؟ | آقای محترم هرچیزی جای خود داره.مشکلات اقتصادی وگرانی دلیل نمیشود بگیم فوتبال هیچ اهمیتی ندارد.در آرژانتین وکلا اکثرکشورهای امریکای جنوبی مشکلات اقتصادی نیست؟ | آقای صمد در هیچ جای دنیا به اندازه ایران مشکلات اقتصادی نیست جو زده نشویم . فروپاشی اخلاقی همه جای دنیا هست همچون ایران . منتها بقیه با دوربین ، کد ملی ، بلیط به نام ، حکم قضایی سنگین برای خاطیان ، مالیات ستانی عادلانه از دلالها و ... شرایط رو کنترل می کنند اما ما مانند سایر امور ، فوتبال را هم رها کرده ایم . رفتار زنوزی اگر هم مشکوک نباشد رفتاری خلاف قانون و غیر حرفه ای است و باید قانونا با ان برخورد شود. حساب هموطنان در یکایک شهرها از حساب این افراد تفرقه افکن جداست. | سالها بود به همه فحاشی می کردین به همه توهین می کردین حالا زنوزی اومده یه چک خوابونده زیر گوشتون چشماتونو باز کردین میگین مشکوکه؟ مشکوک شماها هستین که علیه هموطناتون شعار نژادپرستانه میدین؟ جنگ میشه دست به دامان آذربایجان دلیر میشه صلح میشه فحاشی می کنین؟ معلوم نیست چه عواملی باعث شده با فتنه گری های به اصطلاح قومی برخوردی صورت نگیرد.منجصر به این تیم فوتبال هم نیست .نوروز امسال یادتان هست که آقای نادر....نماینده سابق مجلس در ارومیه چه فتنه ای راه انداخت ودهها هزارنفر رابه جان هم انداخت ولی عجبا که کوچکترین برخوردی باهاش نشد.کلا این جماعت ظاهرا از هفت دولت آزادند که هر....خواستند بکنند. هشتم آذرسال 76 اتفاقی بیسابقه وتاریخی افتاد.مردم پس از پیروزی تیم فوتبال براسترالیا بدون هیچ تصمیم قبلی به خیابانها ریختند.این اتفاق که درکل ایران بصورت یکپارچه اتفاق افتاد یک اتفاق ساده نبود وازلحاظ روانشناسی اجتماعی بسیاربسیارمهم بود. محدود کردن آن به فوتبال هم درست نبود بلکه نشان از یکپارچگی مردم کل ایران در عشق به وطن عزیزشان ایران بودکه فارغ از هر زبان ودین ومذهبی که داشتند درکل ایران یک اتفاق واحدافتاد. متاسفانه بجای اینکه این رویداد مورد بررسی های عمیق قرارگیردتعمدا به فراموشی سپرده شد.نیمی ازجمعیت فعلی ایران آن رویدادتاریخی را ندیدند واکنون حالت انحراف یافته وطن پرستی در قومیتگرایی! نمود پیدا کرده ....واقعا جای تاسف بسیار است. | در جواب آن همبستگی ملی، شعار انتخابی مسئولان مربوطه و غیر مربوطه برای تیم ملی فوتبال : " ستارگان پارسی" بود. فوتبال یعنی فحش...کسی استادیوم نمیره بجز اون قشری که شاکی این ازش شروع کننده و ادامه دهنده فحاشی یه خانواده بازیکنان تیم ملی (بیرانوند و...) و تراکتور را طرفداران پیروزی شروع کردند و فدراسیون تراکتور را محروم کرد . طرفداران پیروزی این رویه را در چند استادیم دیگر (یزد) تکرار کردند باز برخوردی نشد .تمام مشکلات ااز عدم برخورد فدراسیون با طرفداران این تیم شروع شده است.
اونوقت نصف این اتفاقات در تبریز نیفتاده ولی تراکتور را از همه بازی ها محروم کرده اند.
تا این رفتار یکچجانبه به نفع پیروی ادامه داشته باشد وضعیت استادیوم همین خواهد بود
| همینکه به پرسپولیس میگی پیروزی نشون میده از تلویزیون پانها درس میگیری | حدود 20 سال اسم اون تیم پیروزی بود همه هم تیم پیروزی می گفتن یعنی همه پان بودن ؟ شاید سنت نمیرسه | کاظم جان دهه 60 پانها اسم تیم پرسپولیس را به پیروزی تغییر ندادند! این خود بازیکنان تیم بودند که اسمی که فدراسیون برایشان انتخاب کرده بود (آزادی) قبول نکردند و اسم پیروزی را برای خود برگزیدند. اگر به پیشکسوتان خودتان اهمیت می دهید که ظاهرا به کریم باقری اهمیت می دهید انتخاب آنان را بپذیرید و احترام بگذارید و آسمان را بی جهت به ریسمان گره نزنید | سال 65 اسم پرسپولیس را به پیروزی تغییردادند ولی چون نه از سوی بازیکنان ونه ازسوی مردم مقبول نشد سال 91 دوباره بصورت رسمی پرسپولیس کردند ولی پانها از روی تعمد وضدیت با نام پرسپولیس (تخت جمشید) لجوجانه میگویند پیروزی.درحالیکه مردم حتی زمان رسمی بودن این نام ازش استفاده نمیکردند.