اصلاح طلبان در حال عبور از پزشکیان هستند

به گزارش تابناک به نقل از فرهیختگان؛ درحالی‌که چهره‌های سیاسی که در زمره موافقان دولت قرار نمی‌گیرند به تبعیت از اقتضائات سیاست و با درک شرایط حساس کشور، نقد به رئیس‌جمهور را مشفقانه و در جهت پیشبرد بهتر امور حکمرانی مطرح کردند، طیف رادیکال اصلاح‌طلب همچنان از موضعی طلبکارانه، متوقع و عصبی رئیس‌جمهور را مورد خطاب قرار داد و به دفعات رئیس‌جمهور را به عدم حمایت تهدید کرد و حتی در مواردی تبدیل به اپوزیسیون دولت هم شد؛ رفتاری که نشان می‌دهد، برخلاف ادعاهای طیف رادیکال اصلاح‌طلب، آنان نه فهم درستی از امر سیاسی دارند، نه خوانشی درست از سیاست‌ورزی و مهم‌تر آنکه در میانه نگاه سیاه و سفیدشان، حد وسطی برایشان تعریف نشده است. 

عبور از پزشکیان کلید خورد

نقطه اوج این انتقادها را می‌توان در واکنش برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب به جلسه اخیر احزاب با رئیس جمهور دید. واقعیت آن است که رئیس‌جمهور با توجه به واقعیت‌های بین‌المللی و خواست طرف آمریکایی، ایده مذاکره در شرایط فعلی را رد کرد؛ اما رسانه‌های اصلاحات خوانشی دیگر از این اتفاقات داشتند.

احمد زیدآبادی که از جمله افراد حاضر در جلسه با رئیس‌جمهور بود در یادداشتی که بعد از پایان جلسه، منتشر کرد، نوشت: «اگر این حرف را بپذیریم که آمریکا نامرد است، آیا عدم مذاکره با آن، موجب خنثی کردن نامردی‌اش می‌شود؟» در انتها هم برآوردش این بود که برگزاری این جلسات، عین اتلاف وقت است و حاضران هم جز نمایش، کار دیگری نمی‌کنند. 

محمدقوچانی هم در یادداشتی کمی مشقفانه‌تر از رئیس‌جمهور خواست که «در سیاست خارجی، خلاقیت و ابتکار به خرج دهد.»

«انتقاد اصلاح‌طلبان، تشویق تندروها» هم تیتری بود که روزنامه هم‌میهن در واکنش به جلسه چهارشنبه انتخاب کرد. روزنامه سازندگی هم با «تله‌استراتژیک» به این جلسه واکنش نشان داد.

گزاره روشن این موضع‌گیری‌ها، «عبور از پزشکیان» بود. طرح این استدلال که رئیس‌جمهور زودتر از آنچه انتظار می‌رفت، تنها شد تعبیر دقیق‌تر این گزاره است که عبور اصلاح‌طلبان از پزشکیان که همزمان با پیچیده‌شدن شرایط دولت شروع شده بود، حالا بیش از گذشته روشن شده است.

حمایت «به شرط‌» اصلاح‌طلبان از دولت پزشکیان و تأکید بر سهم‌خواهی‌ها، تا آنجا ادامه داشت که دولت توقعات آنان از حکمرانی را پیش ببرد. در این میان چندان مهم نیست که اجرای این توقعات و انتظارات با در نظر گرفتن شرایط کشور، اساساً ممکن است یا خیر؟ به نظر آنان دولت می‌بایست تمام انرژی‌اش را برای تحقق این انتظارات صرف کند و در صورت عدم تحقق این شروط، حمایتی در کار نخواهد بود. همان مسیر خطا در ماجرای حمایت از روحانی و پس از آن تحریم صندوق این بار در ماجرای حمایت از دولت پزشکیان در حال وقوع است. شاید می‌بایست ریشه عدم اقبال عمومی به جریان اصلاحات را در همین رویه جست‌وجو کرد؛ اصلاح‌طلبان در مواجهه با انتخابات و اساساً کنش سیاسی، متوقعانه عمل می‌کنند و چون با شرط و شروط و اما و اگر عمل می‌کند پیش از شروع هر رقابت و کنش سیاسی خود به خود، خودشان را حذف می‌کنند.