نشستن مهران مدیری روی صندلی مهمان و گفتگویی که میتوانست عمیقتر باشد!
به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، تاکشوی «پامپ» با گفتگوی امیرحسین قیاسی و مهران مدیری به پایان رسید تا اگر ادامهای نداشت، یکفرودِ اوج و خاطرهانگیز باشد. بههرحال نمیشود درباره چنینبرنامههایی، نظر قطعی داد چون هرلحظه ممکن است دوباره تولید شوند. درباره اینبرنامه هم اگر ادامهای در کار باشد، با توجه به محدودیتهایی که یوتیوب برای ایرانیها در نظر گرفته، بعید است بستر پخش، اینشبکه اجتماعی باشد!
اما قسمت آخر پامپ بهخاطر مهمانش حاوی نکات اجتماعی جالبی است. جدا از اینکه قیاسی و تیمش به روایت خودشان ۱۰ شب و بهروایت مهران مدیری ۱۳ شب پشت در خانه مدیری انتظار کشیدهاند تا جلسه گفتگو برپا شود و جدا از اینکه چهمبلغی اینمیان جابهجا شده، مهران مدیریِ حاضر در اینگفتگو، شخصیتی قابل تامل داشت. اینمهرانمدیری که ظاهرا با اکراه و خستگی روی صندلی مهمان نشسته بود، پا به سنگذاشتن و جاافتادگی خود را بهطور محسوسی نشان میداد. در دقایقی صدایش خسته و خشدار بود و در لحظاتی هم مشخص بود مجری برنامه را بهخاطر جوانی و خامیاش تحمل میکند. در طول گفتگو هم در مخلوطی از شوخی و جدی، قیاسی را شست و پهن کرد و با طرحی از پیشتعیینشده، سناریوی گفتگو را بر اینمبنا گذاشت که در ۲ اخیر آخر برنامه از قیاسی تعریف خواهد کرد. حالا اینطرح یا سناریوی از پیشتعیینشده و بداههای از خود مدیری بوده یا توسط اتاق فکر برنامه طراحی شده بوده است.
در تعدادی از گفتگوهای برنامه پامپ، مهمانان به جوانبودن، خامبودن، کمتجربگی و حتی بیشعوربودن قیاسی اشاره کردند. بارزترینشان حسن معجونی بود که گفت «امیرحسین چهقدر بیشعوری!» واکنش قیاسی هم سر دادن همانشلیکهای خنده معروفش بود که بخشی از هویت سلبریتیبودن و شهرتش را میسازند. بنابراین هرچهفحش و تحقیر از جانب سنوسالداران حوزه هنر بیشتر، بالارفتن قیاسی بیشتر! مهران مدیری هم از ایندایره بیرون نبود و سهم خود را در رساندن قیاسی به مرحله بعدی زندگی حرفهایاش ایفا کرد.
با وجود قرار و مدارهای احتمالا از پیش تعیینشده، مشخص بود مدیری توقع گفتگوی جدیتری را داشته و حتی در دقایقی از گفتگو، با همان جدی و شوخی مخلوط خود گفت «برنامه تون زرده؟» و کمی هم خشم آلوده به طنز خود را به نمایش گذاشت که میشود سوالهای مهمتری پرسید و در شرایطی که جامعه اینهمه گرفتاری دارد به موضوعات حیاتیتر پرداخت. اهالی رسانه و هنر میدانند مدیری شخصیت جدی و خشکی دارد و هرکسی را هم به خلوت خود راه نمیدهد. خودش هم در گفتگو با قیاسی به تعداد محدود دایره دوستانش اشاره کرد. روی همینحساب احتمالا با توجه به آنهمه برنامهریزی و درخواست برای مصاحبه، توقع داشته حالا که روی صندلی مهمان تاکشو نشسته، گفتگوی جدیتر و اندیشمندانهتری را شاهد باشد اما قیاسی به سیاق قسمتهای پیشین برنامه خود، قصد حاضرجوابی و رِندی (کنترلشده) داشت که البته نتوانست مقابل مدیری، عرض اندام کند. در لحظاتی هم معترفبودن خود به اینحقیقت را نشان داد که در کلام، حریف مهمان نمیشود. اما در فرازهایی که مدیری قصد داشت جدی باشد و نکات انتقادی خود را درباره اجتماع و فضای مجازی بیان کند، ساکت نشست و مراعات کرد. برنامهای که از بستر یوتیوب پخش شد، زنده نبود. شاید هم مدیری در لحظهها و دقایقی شاکی شده و پرخاش کرده باشد! به هرحال چیزی که ما دیدیم، یکبرنامه ضبطشده بود که از ابتدا قرار بود با میزان بازدیدهای میلیونیاش برای اسپانسر و سرمایهگذار برنامه، سودآور باشد.
بهجز آه و حسرت و صدای خسته مدیری، مخاطب آخرینقسمت پامپ هم از اینکه اینگفتگو جدیتر و عمقیتر نشد، افسوس میخورد. مهران مدیری انتقادات صریح و سازندهای نسبت به زبالههای اخلاقی فضای مجازی و فحشپراکنیهایشان مطرح کرد. درباره اندیشیدن و اختصاصدادن ساعاتی از روز به اینکار مهم هم درس مهمی به مجری برنامه و مخاطبانش داد. جایی هم که درباره موسیقی مورد علاقهاش سوال شد، خودش را کنترل کرد و گفت «ول کن بابا! حالا فردا دوباره بتهوونشناسها و باخشناسها مقاله مینویسند!»
بعضیها میگویند آدمها، حرفهای جدیشان را در شوخیهایشان میگویند. مدیری هم در شوخی و جدی حرفهایش را زد اما میتوانست بیشتر از اینحرفها بزند و مخاطبی را که علاقهمند به افکار و نوع نگاه هنری و اجتماعی اوست، سیراب کند. اینمیان مخاطبان عام و موضوعات زرد و خصوصی هنرمندان، هم نتوانستند بهطور کامل سیراب شوند چون شوخیهای قیاسی [که مدیری زیاد هم پا به پایشان نیامد و مثل جواد خیابانی به آنها ضریب نداد] و سبک و سیاق برنامه، اجازه نداد که گفتگو بهطور کامل بهسمت موضوعات زرد و خصوصی برود. بنابراین چیزی که از گفتگوی مهران مدیری و امیرحسین قیاسی دیدیم، نه خیلی فرهنگی و فاخر بود و نه خیلی عامیانه و زرد! چیزی بینابین بود که احتمالا از ابتدای طراحی برنامه هدفگذاری شده بود.
مهران مدیری حرفهای فرهنگی و هنری زیادی دارد که بعضیهایشان را در طنزهایش زده اما میتواند باقی حرفهای مهم خود را هم مطرح کند. بهشرط اینکه هم خودش حوصله داشته باشد و هم طرف مقابلش گوش شنوا داشته و نیتش شنیدن باشد.
با همه انتقادات مهم این بود که قیاسی تنها کسی بوده که توی این چندین سال تونسته مدیری رو به حرف بگیره و یه گفتگوی یک ساعته از دلش در بیاره و این یعنی قدرت رسانه های اجتماعی