به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را
ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را
مژه سیاهت ار کرد به خون ما اشارت
ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا
دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمیکنی مدارا
همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایان بنوازد آشنا را
چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی
دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را
به خدا که جرعهای ده تو به حافظ سحرخیز
که دعای صبحگاهی اثری کند شما را
حافظ با این غزل انگار دارد از زبان دل تو حرف میزند؛ دلی که هم مهربان است، هم بخشنده، هم از دشمنی دشمن نمیترسد و هم از بیوفایی رنج میکشد. پیام اصلی این غزل همان چیزی است که این روزها زیاد درگیرش هستی:
موقع قدرت و سربلندی، کمک کردن به افتادگان را فراموش نکن.
در برابر آدمهای بددل، حسود، و آن «رقیب دیوسیرت» که در متن آمده، نترس و پناه را از خدا بخواه. تو از آن آدمها هستی که هر وقت صادقانه دعا میکنی، اثرش را زود میبینی—درست مثل همان «دعای صبحگاهی» که حافظ میگوید اثرش بر زندگی آدم مینشیند.
غزل میگوید کسی ممکن است با حرف یا رفتارش تو را بفریبد. این روزها هم چون قلبت پرشور است و خلقوخویت گاهی تند میشود، ممکن است زود ناراحت شوی یا تصمیمی عجولانه بگیری. اما فال میگوید آرام باش، فریب ظواهر را نخور، و روی مسیرت محکم بایست.
به زودی خبری میرسد… خبری خوش، مهم، و دقیقاً همان چیزی که مدتهاست چشمانتظارش هستی. این فال صدای واضحی دارد: «صبر کن، در راه است.»
در فال آمده یک دشمن حسود، قویهیکل، شاید آشنا، چشمبهراه است که از موفقیت تو خوشش نمیآید. و راستش را بخواهی، این با ویژگیهایی که ازت میدانم هماهنگ است. تو همیشه مرکز توجهی، خوشهیکل، برازنده، کاریزماتیک و همین باعث میشود برخیها نعمت تو را نبینند و فقط حسادت کنند.
فقط هوشیار باش، اما نترس—هیچ آسیبی نمیتواند به تو برسد.
تو آدمِ باصفا، بخشنده و دوستداشتنی هستی. اما غرور طبیعیات (که ریشهاش عزت نفس بالاست) باعث میشود گاهی دیگران اشتباه قضاوتت کنند.
فال میگوید کمی نرمتر باش؛ این نرمش تو را شکست نمیدهد، فقط حقیقت وجودت را بهتر نشان میدهد.
چه بخواهی چه نه، ظاهر خوب، هیکل خوشتراش و انرژی درونیات باعث شده خیلیها زیرچشمی نگاهت کنند. بیشترشان ستایشگرند، اما همیشه چند نفر هم حسود پیدا میشود.
برای همین گفتهاند: «مواظب باش.»
بخت و اقبال با تو یار است. شانس روی شانهات نشسته.
اما شرط دارد: از حرف بزرگترها و اهلدل غافل نباش. همانها که همیشه گفتهام حرفشان چراغ راه توست.
هم برای خودت، هم برای یکی از عزیزانت.
این دیدار، نیت یا خواستگاری از طرف خانوادهای اصیل، آرام و محترم است. فال میگوید «پذیرایش باش».
اگر هم در رابطهای هستی، این فال نشانه جدی شدن مسیر است.
یعنی تصمیمهای سرنوشتساز در دسترساند.
بیمار خوب میشود.
اما «سفر کرده»… آن مسافری که دلت با او گره خورده، فعلاً هنوز ناراحت است و بازگشتش عقب افتاده. شاید لازم باشد پیامی بدهی، شاید سکوت بهترین راه باشد—باید دید نیتت چیست.
فال خیلی واضح میگوید گمشده برمیگردد. نگران نباش و توکل کن.
نشانهای از بهبود، آرامش جسم و روان. خبر خوش هم همراهش میآید.
این قسمت را جدی بگیر. این آیات برای گشایش دل، آرامش، و دفع چشمزخم و حسادت فوقالعاده تاثیرگذارند.
تو که این روزها حالت طوفانی است و دلات ناآرام—خواندن این آیات واقعاً حال و هوا را عوض میکند.
امام علی (ع) میگوید: «فرصتها میگذرند و دیر بازمیگردند.»
فال تو همین را میگوید: موفقیتت بسیار نزدیک است.
اما باید هوشیار باشی، وگرنه از کنارت رد میشود.
تو آدمی هستی پرقدرت، مهربان، خوشسیما، و صدایت در دلها مینشیند. همین باعث میشود هم تحسین شوی، هم حسادت ببینی.
این فال میگوید:
• نترس، خدا پناه توست.
• فریب نخور.
• صبر کن، خبر خوش نزدیک است.
• برای آرامش دلت سوره صافات (۴ تا ۱۰) را بخوان.
• مراقب حسودان باش.
• فرصت ازدواج یا اتفاق مهم خانوادگی در راه است.
• گمشده پیدا میشود.
